Ήταν η κακιά ώρα σύμφωνα με τα τηλε-παπαγαλάκια, αντιθέτως ζούμε στων φεουδαρχών τη χώρα. Δεν είναι ένα αναποτελεσματικό κράτος, αλλά ένα δουλοκτητικό… των τραπεζών, του χρηματιστηρίου, των μνημονίων, των διαλυμένων νοσοκομείων, της αρπαγής σπιτιών των κόκκινων δανείων, των καρτέλ στα βασικά είδη ζωής, στο ρεύμα…
Το ρολόι της εξέλιξης σταμάτησε στα σκαλοπάτια του Άη – Σπυρίδωνα στις 27 Σεπτέμβρη του 1831 στο Ναύπλιο. Εκεί οι Μαυρομιχαλαίοι φεουδάρχες απέφυγαν τα «νεόφερτα» του άτυχου κυβερνήτη Καποδίστρια, σκοτώνοντας τον.
Μόλις είχε ξεκινήσει ο κυβερνήτης, σε μια χώρα παραγκούπολη, να κτίζει μια «αστική δημοκρατία» και οι φεουδάρχες, με συνένοχο τον «ξένο παράγοντα», σταμάτησαν το κτίσιμο. Το ατελές οικοδόμημα διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Η χώρα βιώνει μια κοινοβουλευτική φεουδαρχία, αφού από τα μεταπολεμικά χρόνια έως και σήμερα – με μικρά χρονικά διαλλείματα γενόσημων – τρεις οικογένειες πρωθυπουργεύουν στη χώρα. Η αστική δημοκρατία ασφαλώς και δεν απελευθερώνει το προλεταριάτο από τις αλυσίδες του, είναι δυνατόν όμως να φροντίζει για τρένα με σύγχρονα συστήματα τηλεδιοίκησης.
Η ακρωτηριασμένη αστικοδημοκρατία καλύπτει μια φεουδοκρατία, που ανίκανη να εξασφαλίσει στον Λαό τα απαραίτητα, δολοφονεί. Ικανότατη, όμως, να ξεμπαζώνει σε βάθος τριών μέτρων και να μπαζώνει ασφαλτοστρώνοντας, για να εξαφανίσει υλικό που, τροφοδοτώντας τη φωτιά, κατέκαψε ζώντες επιβάτες.
Και θα τα κατάφερναν, αν δεν υπήρχαν οι γονέοι των δολοφονημένων. Αυτοί, μόνο αυτοί και κανείς άλλος, ήρθαν αντιμέτωποι με ολόκληρο το σύστημα συγκάλυψης, κατασυκοφάντησης, τηλε-παραπληροφόρησης. Προανακριτικές πλημμεληματικού χαρακτήρα μόνο για Τριαντόπουλο και μομφή κατά κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξεπλένουν θεσμικά τους ενόχους του εγκλήματος.
Οι γονείς με τη στάση τους, ανάγκασαν και τους «ηγέτες» των κομμάτων της αντιπολίτευσης να πάρουν με χρονοκαθυστέρηση θέση, ενώ όφειλαν μαζί με δημοτικούς, περιφερειακούς συμβούλους, τις τοπικές οργανώσεις τους να βρίσκονται στο χώρο της εκσκαφής, εμποδίζοντας τις μπουλντόζες να εξαφανίζουν επί 6 (!) ολόκληρες μέρες τα πειστήρια του εγκλήματος, πετώντας στα μπάζα οστά και προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων.
Μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, δείχνει την ποιότητα κυβερνητικών στελεχών που αναφερόμενοι στο έγκλημα, έλεγαν: «δεν θα χάσει την κυβέρνηση η ΝΔ για ένα… “κωλοτρένο”». Ή ακόμα διαβεβαίωναν πως «…δεν ασχολείται κανένας πλέον με το θέμα των Τεμπών».
Και από το «δεν ασχολείται κανένας…» ήρθαν οι ενάμισι εκατομμύριο υπογραφές στο ψήφισμα «για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας…».
Η δολοφονία των 57 αθώων «ταξίδεψε» πανελλαδικά και σε μια σειρά χώρες του εξωτερικού, με συγκεντρώσεις, ομιλίες, συναυλίες, σήκωσε πανό ακόμα και στα γήπεδα ! Μπήκε στο Ευρωκοινοβούλιο με τη Μαρία Καρυστιανού. Φοβερό! Ο πόνος έγινε δύναμη ασυγκράτητη!
Και ύστερα ήρθαν οι ανθρωποθύελλες της Κυριακής 26/1 και της Παρασκευής 28/2, επετειακή των δύο χρόνων από το κρατικό έγκλημα των Τεμπών, με μια πανελλήνια ακηδεμόνευτη συμμετοχή Λαού που ξεπέρασε σε όγκο συγκεντρώσεις του παρελθόντος.
Σημαντικές και οι συνεχιζόμενες πορείες-συγκεντρώσεις, με τους χρήσιμους στο σύστημα παρακρατικούς να δίνουν ξανά το «άλλοθι» στα χημικά και στα «βεγγαλικά» κρότου λάμψης στους «προστάτες» μας, και πάντα για το καλό μας…
Κεντρικό σύνθημα της λαοθάλασσας «Δικαιοσύνη», που απουσιάζει παντελώς αφήνοντας στο απυρόβλητο τους υψηλά εμπλεκόμενους. Και όσοι αναρωτιούνται αν οι κυβερνώντες πήραν το μήνυμα, την απάντηση έδωσε ο Μητσοτάκης προχθές στην Ολομέλεια της Βουλής λέγοντας πως: «Θα νικήσουμε το πόλεμο…» φυσικά εναντίον του Εχθρού Λαού…