Τελικά, αρκούσε η αλλαγή της επίσημης πολιτικής των ΗΠΑ σε διεθνή στρατιωτικά ζητήματα για να ξεσκεπαστούν οι πολεμικές διαθέσεις των Ευρωπαίων ηγετών.
Τούτες τις ώρες, που πραγματοποιούνται με προφανή δυσκολία κάποια βήματα προς την κατεύθυνση εκεχειρίας η γαλατική καρικατούρα του Βοναπάρτη ανακοινώνει νέα στρατιωτική βοήθεια της Γαλλίας (μόνης της!) ύψους δύο δις ευρώ ενώ πρωταγωνιστικός είναι ο ρόλος του προς την κατεύθυνση της πιο επικίνδυνης εξέλιξης της Ρωσο-Ουκρανικής σύρραξης.
Η δημιουργία στρατιωτικής δύναμης για αποστολή στην Ουκρανία, όχι σαν ειρηνευτικής δύναμης, αποτελεί επίσημη προαγγελία της μετάβασης σε ανοιχτή πολεμική παρέμβαση…
Τον χορό τον σέρνει ο Μανού με τον Βρετανό ‘αγριοσοσιαλιστή’ Στάρμερ, που έχει ήδη ξεπεράσει τους προηγηθέντες συντηρητικούς σε φιλοπόλεμη αντιρωσική πολιτική…
Πέρα από τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της ολέθριας εξωφρενικής πολιτικής ήδη απολαμβάνουμε τα πρώτα αποτελέσματα. Με τις πλάτες των Ευρωπαίων φίλων του ο Ζελένσκι υπαναχωρεί στο ζήτημα της ανακωχής στην Μαύρη Θάλασσα. Μέσα σε ελάχιστες ώρες ο ουκρανός αρλεκίνος αναθάρρησε και ξαναστήνει τα πόδια πεισματικά.
Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι σέρνονται εκόντες-άκοντες χωρίς να δείχνουν την ίδια θέρμη και πολεμική διάθεση με τους πρωταγωνιστές Αγγλογάλλους…
Η Γερμανία αντιδρά συγκρατημένα, ελπίζοντας πολύ στην προοπτική επαναλειτουργίας του αγωγού Nord Stream, που αποτελεί πηγή οξυγόνου για την βιομηχανία της. Κάτι, που έχει ήδη μπει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων…
Η Ιταλία της Μελόνι δεν είναι όσο πρόθυμη θα ήταν η ‘κεντροαριστερά’ ( ο Θεός να την κάνει) να συμμετάσχει στην στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης…
Τα παπαγαλάκια της μαζικής συσκότισης μεταδίδουν την απόφαση για συγκρότηση Ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης, σαν είδηση δευτερεύουσας σπουδαιότητας ενώ δεν παραλείπουν να επαναλάβουν πως η κοινή Ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική είναι χρήσιμη και αναγκαία…
Τόχουμε ξανακούσει το παραμύθι πολλές φορές και μάλιστα συχνότατα από τα ‘ανόητα’ χείλη κεντροαριστερών οραματιστών, που στα πλαίσια του ιδεολογικού τους κομφούζιου έβλεπαν και βλέπουν την Ευρώπη σαν υπερταξικό και φιλολαϊκό σχηματισμό… Τί έχουμε ακούσει Θεέ μου!!!
Η σοβαρότητα των επαπειλούμενων κινδύνων, που συνεπάγεται ο πολεμοκάπηλος οργασμός των Γαλλο-Βρετανών είναι που ανάγκασε και την Ελληνική κυβέρνηση να εκφράσει ανοιχτά -για την ώρα- την άρνησή συμμετοχής στην ετοιμαζόμενη στρατιωτική δύναμη…
Ασφαλώς, σε αυτή την απόφαση παίζει καθοριστικό ρόλο το φιλειρηνικό κίνημα του Ελληνικού λαού, που εκφράστηκε ανοιχτά, παρά τις δυσκολίες του… Ενα κίνημα, που βρέθηκε πολύ πιο μπροστά από τα αντίστοιχα άλλων Ευρωπαϊκών λαών´. Αυτών, που σε λίγο καιρό θα απολαύσουν στην καθημερινότητά τους τον εφιάλτη, που συνεπάγεται η τυχόν υλοποίηση των σατανικών σχεδίων της Ευρωπαϊκής ελίτ. Σε επίπεδο οικονομικό, κοινωνικό πολιτικό, βιοτικό…
Η φιλειρηνική, αντιπολεμική ενεργοποίηση των λαών είναι η μοναδική ελπίδα ματαίωσης των σχεδίων των Ευρωπαίων Ιμπεριαλιστών…