Η πορεία των Αμερικανο-Ουκρανικών σχέσεων στην διάρκεια της νέας προεδρίας δεν δημιούργησαν έκπληξη… Ο πρόεδρος Τραμπ θέλησε να δείξει από την αρχή την …’συνέπειά’ του προς τις προεκλογικές του διακηρύξεις και δεσμεύσεις σε πολλά επίπεδα… Φυσικά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινότητας συγκεντρώνει η θέση των ΗΠΑ στο Ουκρανικό…
Μέχρι τώρα, η πίεση στον Ζελένσκι σε βαθμό εξευτελισμού μπορεί να χαρακτηρισθεί αναμενόμενη… Πώς αλλιώς θα πραγματοποιούνταν η διακηρυγμένη μεταστροφή κατά 180ο από την προκλητικά φιλοπόλεμη πολιτική της προηγούμενης διοίκησης.
Ο φιλειρηνισμός του Τραμπ, φυσικά, δεν είναι καθόλου άσχετος με τις επιδιώξεις εξαγοράς του υπόγειου Ουκρανικού πλούτου σε σπάνιες γαίες…
Η συνάντηση ΗΠΑ-Ουκρανίας στην Τζέντα περιέλαβε πολύωρες συζητήσεις, για τις οποίες ελάχιστα έγιναν γνωστά…
Εκείνο που δημοσιοποιήθηκε είναι η συμφωνία των δύο πλευρών για πρόταση εκεχειρίας 30 ημερών προς την Ρωσία. Την ίδια ώρα, που η Μόσχα εκφράζει ανοιχτά την αντίθεσή της σε κάθε είδους προσωρινή διακοπή των εχθροπραξιών. Όχι μόνον σε επίπεδο διακηρύξεων αλλά και πρακτικά στα πολεμικά πεδία, όπου η αύξηση των δραστηριότητας των Ρωσικών ένοπλων δυνάμεων είναι καταφανής τόσο στην περιοχή του Κουρσκ, όσο και στα γνωστές εμπόλεμες ζώνες της Ανατολικής Ουκρανίας. Η Ρωσία προβάλει την ισχύ της, που από την μία μεριά εξασφαλίζει μεγαλύτερο έλεγχο εδάφους και από την άλλη αποτελεί ισχυρότατο διαπραγματευτικό όπλο σε όποιες προσεχείς διαπραγματεύσεις…
Για την ώρα η Ρωσική άρνησή προς την ιδέα της εκεχειρίας φαίνεται λογική, γιατί χωρίς την υπαρκτή προοπτική συμφωνίας για μόνιμες λύσεις, η 30μερη ανακωχή είναι μία πρώτης τάξης ευκαιρία ανασύνταξης για τον ραγδαία ηττώμενο Ουκρανικό στρατό…
Στην ηγεσία των ΗΠΑ αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος πιο ‘ψύχραιμες’ σκέψεις, που σκοπό έχουν να μεταθέσουν το βάρος της ευθύνης και τις συνεπαγόμενες στρατιωτικο-πολιτικές εξελίξεις στην Ρωσία.
Οι άμεσες επόμενες κινήσεις των δύο πλευρών φαίνονται πως θα είναι καθοριστικές για ασφαλέστερα συμπεράσματα.