Το ΚΚΕ πραγματοποίησε πολιτικό μνημόσυνο για τον Βασίλη Αρμενιάκο

Την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου η Τομεακή Επιτροπή Κέρκυρας διοργάνωσε στον Άη Μαθιά πολιτικό μνημόσυνο για τον σύντροφο Βασίλη Αρμενιάκο με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατό του.

Όπως αναφέρει το ΚΚΕ

Σε μια ζεστή και ιδιαίτερα συγκινητική ατμόσφαιρα σύντροφοι, συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί τίμησαν τον σύντροφο Βασίλη ο οποίος συνέδεσε τη ζωή του με το ΚΚΕ και πάλεψε μέσα από τις γραμμές του για να έρθουν καλύτερες μέρες για τον τόπο του, για να έχει ο λαός τη ζωή που του αξίζει. Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή βίντεο με στιγμιότυπα από τη ζωή του συντρόφου και ακολούθησε η κεντρική ομιλία από τον Γιάννη Μπορμπότη, γραμματέα της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ, ο οποίος μίλησε για τη διαδρομή του Βασίλη και για την παρακαταθήκη που άφησε:
«Ο Βασίλης ήταν ένας πραγματικός μαχητής της ζωής. Έβαλε τα πρώτα του ένσημα στην ηλικία των 14 χρονών σε χυτήρια στην Αθήνα και από αυτή την πολύ μικρή ηλικία γνώρισε από πρώτο χέρι τι σημαίνει εκμετάλλευση. Δε φοβήθηκε ποτέ και καμία δουλειά στην προσπάθεια να φροντίσει την οικογένειά του. Ήταν δεμένος με όλη του την οικογένεια, ο τρόπος με τον οποίο τον θυμούνται η γυναικά του, τα παιδιά και τα εγγόνια του είναι η καλύτερη απόδειξη της βαθιάς σχέσης που είχαν αναπτύξει, του αλληλοσεβασμού αλλά και του μεγάλου κενού που άφησε πίσω του. […] Ένας πραγματικά λαϊκός άνθρωπος με οξύ και ανήσυχο πνεύμα, ειλικρινής, σταράτος και χειμαρρώδης που ήξερε να κερδίζει και την αγάπη αλλά και το σεβασμό του κόσμου γύρω του. Βαθιά καλλιεργημένος, μελετούσε, του άρεσε το διάβασμα. Γελαστός και με χιούμορ του άρεσε να μπλέκεται με τον κόσμο, να βγαίνει στα καφενεία του χωριού, να διασκεδάζει, να τραγουδάει με την παρέα του, να βοηθάει με πρωτοβουλία αλλά και όπου του ζητιόταν.
Μέλος του κόμματος από το 1981, για πάνω από 40 χρόνια, έφερε σε πέρας με αυταπάρνηση όποιο καθήκον του ανατέθηκε. Όλη του η ζωή συνυφασμένη με τους αγώνες του εργατικού, του αγροτικού και του λαϊκού κινήματος. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με την προσπάθεια για την οργάνωση του αγροτικού κινήματος ώστε γίνουν οι αγρότες νοικοκύρηδες του πλούτου που παράγουν, όπως έλεγε. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Κέρκυρας ενώ είχε διατελέσει και Μέλος της Γραμματείας του Πανελλαδικού Συντονιστικού Μπλόκων.[…]

Διετέλεσε για χρόνια μέλος της Νομαρχιακής και της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ αναλαμβάνοντας ευθύνες σε διάφορους τομείς δουλειάς. Ήταν υποψήφιος Βουλευτής Κέρκυρας του ΚΚΕ σε αρκετές εκλογικές μάχες με τελευταία το 2019.

Ξεχωριστή ήταν η συμβολή του στην δύσκολη περίοδο της αντεπανάστασης, όπου όταν πολλοί έτρεχαν να αποκηρύξουν την ιδεολογία μας ο σφος Βασίλης πάλεψε αταλάντευτα ενάντια στην προσπάθεια διάλυσης του Κόμματος. […] Ο Βασίλης ήταν ένας από αυτούς αντιστάθηκαν στις πιέσεις σοσιαλδημοκρατικών και αστικών δυνάμεων, στο πλαίσιο του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», και διέψευσαν τις προσδοκίες της αστικής τάξης, ότι το ΚΚΕ σταδιακά θα οδηγούνταν στην πλήρη διάχυσή του στον Συνασπισμό της Αριστεράς και στην τελική αυτοδιάλυσή του. Στη συνέχεια και μετά τη διάσπαση έπαιξε κομβικό ρόλο στην ανασυγκρότηση των οργανώσεων του ΚΚΕ και εδώ στην περιοχή αλλά και σε όλη την Κέρκυρα συνολικά.

Η θητεία του στη θέση που τον χρέωσε το Κόμμα, ως Δήμαρχο, απέδειξε ποια μπορεί να είναι η στάση των κομμουνιστών μέσα σε ένα τέτοιο θεσμό. Έβαλε σε πρώτη προτεραιότητα τις ανάγκες του λαού της περιοχής για υποδομές, για την παιδεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Ακούραστος αλλά ταυτόχρονα και διεκδικητικός απέναντι στις κυβερνήσεις και το κράτος κατάφερε πολλά. […] Ο Βασίλης είναι ένα παράδειγμα ανθρώπου που κράτησε μία συνεπή κομμουνιστική στάση ζωής. Είχε εμπιστοσύνη στην δύναμη του λαού να αλλάξει τη ζωή του, να πάρει όσα πραγματικά του αξίζουν. […] Ήξερε ότι το μέλλον του κόσμου είναι ο σοσιαλισμός, το είχε ζήσει άλλωστε από πρώτο χέρι με τις σπουδές του στην Σοβιετική Ένωση. Ήξερε και αυτό πως παρά το ότι η πρώτη μεγάλη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού – κομμουνισμού ανατράπηκε, ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράκτηκε. […]Είναι αλήθεια ότι ο σύντροφος Βασίλης είχε πολλά ακόμα να δώσει ως στέλεχος του Κόμματος. Στους αγώνες που δίναμε σήμερα θα τον θέλαμε στο πλευρό μας. Ξέρουμε ότι το κενό που άφησε είναι μεγάλο. Αλλά μεγάλη είναι και η παρακαταθήκη του.Ο καλύτερος τρόπος όμως να τον τιμήσουμε, όπως άλλωστε είχαμε πει και έναν χρόνο πριν, δεν είναι άλλος παρά, με την ίδια ορμή και αποφασιστικότητα, που ο ίδιος είχε, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την κοινωνία που οραματιζόταν και ο ίδιος, μία κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και την αδικία, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό».

Το λόγο έλαβαν επίσης ο Μάριος Αρμενιάκος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ο οποίος στάθηκε στη συμβολή του συντρόφου στην οργάνωση και τους αγώνες του αγροτικού κινήματος και ο Σταμάτης Πελάης πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας και δημοτικός σύμβουλος της ΛΑΣΥ στο δήμο νότιας Κέρκυρας ο οποίος στάθηκε στους αγώνες του συντρόφου στην τοπική διοίκηση. Ξεχωριστή και ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η ομιλία που έγινε εκ μέρους της οικογένειας από την Μαρία Αρμενιάκου, κόρη του Βασίλη, η οποία ανέδειξε το μεγάλο κενό αλλά και την μεγάλη κληρονομιά που άφησε ο σύντροφος στην οικογένεια του και τον τόπο του. Η εκδήλωση έκλεισε με τραγούδια που τραγούδησαν φίλοι και συγχωριανοί στη μνήμη του Βασίλη.