Νίκος Δένδιας: «Τα Τέμπη είναι μια αποτυχία του κράτους»

«Η τραγωδία των Τεμπών είναι μια αποτυχία του κράτους στο σύνολό του» δήλωσε ο Νίκος Δένδιας, διαφοροποιούμενος από την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας. Με τη συγκεκριμένη τοποθέτηση, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέδειξε την ανάγκη για αυτοκριτική και συνολικό εκσυγχρονισμό του κράτους, αναγνωρίζοντας την απαίτηση των πολιτών για δικαιοσύνη και διαφάνεια.

Διαφοροποιούμενος από την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, κατά την ομιλία του στη Βουλή στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας, χαρακτήρισε την τραγωδία των Τεμπών ως «μία τεράστια εθνική αποτυχία» που αφορά το κράτος στο σύνολό του.
Με αυτό το σχόλιο, ο κ. Δένδιας επέλεξε μια πιο αποστασιοποιημένη και κριτική προσέγγιση, αναγνωρίζοντας τόσο τις ευθύνες της κυβέρνησης όσο και τις διαχρονικές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Στην ομιλία του, έθεσε επίσης ευρύτερα ζητήματα που αφορούν τις θεσμικές και γεωπολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, προβάλλοντας την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό στη λειτουργία του κράτους.

«Απαιτείται σεβασμός στη λαϊκή διαμαρτυρία»

Ο Νίκος Δένδιας άνοιξε την τοποθέτησή του με μια συναισθηματικά φορτισμένη αναφορά στην τραγωδία των Τεμπών, λέγοντας πως «δύο χρόνια μετά, η τραγωδία εξακολουθεί να προκαλεί βαθύτατη θλίψη στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας». Κάλεσε τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση να δείξουν «απόλυτο σεβασμό» απέναντι στη «σιωπηρή, συντεταγμένη, λαϊκή διαμαρτυρία» που εκδηλώθηκε μετά το δυστύχημα.
Σε αντίθεση με τον υψηλό τόνο πολιτικής αντιπαράθεσης που χαρακτήρισε τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, ο κ. Δένδιας τόνισε ότι «το πόρισμα για τα Τέμπη καταδεικνύει μια τεράστια εθνική αποτυχία, μια αποτυχία του κράτους στο σύνολό του». Πρόσθεσε ότι η κοινωνία «διατηρεί ακέραιη την απαίτησή της για απόδοση ευθυνών» και κάλεσε όλους τους πολιτικούς φορείς να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, υπογραμμίζοντας ότι «οι πολίτες απαιτούν απαντήσεις».

«Κρινόμαστε όλοι, όχι μόνο η κυβέρνηση»

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επεσήμανε ότι η ευθύνη για τις αδυναμίες του κράτους δεν περιορίζεται στη σημερινή κυβέρνηση. «Κρίνεται και η κυβέρνηση, και ορθώς κρίνεται και αυστηρά, αλλά κρίνεται και η αντιπολίτευση. Κρινόμαστε όλοι από τη νέα γενιά, η οποία απαιτεί όπου υπάρχει υστέρηση να εκσυγχρονίσουμε τη λειτουργία του κράτους», δήλωσε.
Η τοποθέτησή του αυτή διαφοροποιήθηκε από την αμυντική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία –στις περισσότερες τοποθετήσεις των στελεχών της– επικεντρώθηκε στην απόδοση ευθυνών στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο κ. Δένδιας, αντίθετα, αναγνώρισε την ανάγκη συνολικής αυτοκριτικής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες παθογένειες του κρατικού μηχανισμού.

Η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις χωρίς φόβο για το πολιτικό κόστος

Περνώντας σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο κ. Δένδιας συνδύασε την αναφορά του στα Τέμπη με την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της λειτουργίας του κράτους. «Πρέπει να αντιπαρέλθουμε κάθε καθιστική αραθυμία και κάθε φόβο για το πολιτικό κόστος», δήλωσε, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να εκσυγχρονίσει τις λειτουργίες του δημόσιου τομέα.
Ειδικά για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ο κ. Δένδιας σημείωσε ότι οι μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη ξεκινήσει, με τη διαμόρφωση ενός νέου στρατηγικού δόγματος για τις Ένοπλες Δυνάμεις, βασισμένου σε μια εικοσαετή στρατηγική. Αναφέρθηκε επίσης στη δημιουργία της «Ασπίδας του Αχιλλέα», ενός πολυδιάστατου αμυντικού συστήματος που θα ενισχύσει την αποτροπή και θα μειώσει την εξάρτηση από παραδοσιακές αμυντικές δομές.

Η διαφοροποίηση από την κεντρική κυβερνητική γραμμή

Η τοποθέτηση του κ. Δένδια ξεχώρισε σε σχέση με άλλες τοποθετήσεις βουλευτών και υπουργών της Νέας Δημοκρατίας, καθώς δεν επιχείρησε να περιορίσει τις ευθύνες για την τραγωδία μόνο στις προηγούμενες κυβερνήσεις ή σε διαχρονικές αδυναμίες. Αντίθετα, αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση κρίνεται αυστηρά από τους πολίτες, ενώ απέφυγε κάθε ίχνος επικοινωνιακής διαχείρισης της κρίσης.
Η αναφορά του στην ανάγκη για σεβασμό στη λαϊκή διαμαρτυρία και η παραδοχή του ότι το δυστύχημα αποτελεί μια συνολική αποτυχία του κράτους είναι ενδεικτική μιας διαφορετικής προσέγγισης, που δείχνει να απευθύνεται τόσο στην κοινωνία όσο και στη νέα γενιά.