Τον Οκτώβριο το Μνημείο στο Λαζαρέτο

Σε μια συγκινητική εκδήλωση παρουσιάστηκε το βιβλίο, «Λαζαρέτο / Προσκυνώ», του Κώστα Ρούσσινου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εντύποις» στην κατάμεστη αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων.

Πλήθος κόσμου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και του Πολιτιστικού Συλλόγου Λευκιμμιωτών Αττικής.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα της Δημήτρη Κουτσούμπα.

Το βιβλίο ζωντανεύει στιγμές της ηρωικής πορείας των μελλοθάνατων προς την αθανασία. Αφιερώνεται στους 112 εκτελεσμένους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στο νησάκι Λαζαρέτο, οι οποίοι ήταν έγκλειστοι ως θανατοποινίτες στη φυλακή της Κέρκυρας καταδικασμένοι για τη δράση που ανέπτυξαν, στην κατοχή και αμέσως μετά, για τη λευτεριά και το δίκιο του λαού μας.

Στο νησί περπατώντας

Μελετώ ξανά τους σταυρούς

Ηλικίες και χρόνου σφαγής…

Η εκδήλωση άνοιξε με το «Λαζαρέτο» σε ποίηση Κ. Ρούσσινου και μουσική του Σπύρου Σαμοΐλη.

Στη συνέχεια ο Κ. Ρούσσινος περιέγραψε την υπόθεση του βιβλίου… Ένας εγγονός βρίσκει επιστολές και φωτογραφίες του παππού του… Με όχημα αυτή την ιστορία ξετυλίγεται η ιστορία… (Δείτε εδώ και εδώ)

Τη δραματοποιημένη παρουσίαση του έργου έκαναν οι Νάντια Δαλκυριακίδου, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης, Ελένη Ξάνθου σκορπίζοντας συγκίνηση, περηφάνια, πείσμα και αντοχή… Και οι στίχοι μπλέκονται με γράμματα μελλοθανάτων στον «Γολγοθά», λίγο πριν τους πάνε για εκτέλεση. Η ιστορία των αλύγιστων της ταξικής πάλης που με τις πράξεις τους έγιναν «γεφύρια γεφύρια» για να περάσουν οι επόμενες γενιές, γιατί «στις ανηφόρες» πάντα θα θυμόμαστε «τα νεκρά αδέρφια μας».

«Στους 112 εκτελεσμένους Προμηθείς,

που αγάπησαν τις φλόγες του μέλλοντος,

ένα γαρίφαλο θ’ ακουμπήσω

μαζί μ’ ένα δάκρυ.

και ύστερα θα απλώσω στο τοίχωμα σημαίες.

Αυτές που αγρυπνούν τα όνειρα στα κάτεργα

και διαδηλώνουν στους δρόμους την ελπίδα…».

Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν μελοποιημένα κομμάτια του έργου από τον Σπ. Σαμοΐλη, ο οποίος για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην εκδήλωση. Αλλά όπως ενημέρωσε ο Κ. Ρούσσινος το επόμενο διάστημα σχεδιάζει τη μελοποίηση όλου του έργου.

Για το βιβλίο μίλησε ο Παναγιώτης Τσαπόγας, συγγραφέας, ο οποίος χαρακτήρισε τον Κ. Ρούσσινο, «στρατευμένο δημιουργό». Όπως σημείωσε, το έργο ξετυλίγει το νήμα που συνδέει το χθες με το σήμερα. Ένα «κόκκινο νήμα που συνδέει την παλιά φρουρά με τη νέα σπορά αγωνιστών». Χαρακτηρίζοντας την ποίηση του σημείωσε ότι από τη μία είναι λόγος απέριττος, ενώ παράλληλα υπάρχει μουσικότητα και λυρικές εξάρσεις. Ανάφερε, ακόμα, ότι ο Ρούσσινος με την ποίηση του ανοίγει δρόμους και το κυριότερο, ότι παρά την προσωρινή οπισθοχώρηση, το έργο του είναι κάλεσμα στράτευσης στον «πανάρχαιο αγώνα για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος». (Δείτε εδώ)

Ο εκδότης Γιάννης Κρανιάς μίλησε για την γνωριμία του με τον Κ. Ρούσσινο. Αλλά και την επιλογή των εκδόσεων «Εντύποις» για την ανάγκη έκδοσης της ποίησης και δη στρατευμένης. Ανάφερε, επίσης, ότι με το «Λαζαρέτο» ο Κ. Ρούσσινος προσφέρει, μέχρι στιγμής, το καλύτερο έργο του. Κατέληξε ότι το μοτίβο της ποίησης του είναι ο αγώνας, η νίκη, η ήττα, αλλά και η ελπίδα… (Δείτε εδώ)

Ο Κώστας Μπορμπότης, πολιτικός επιστήμονας, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε, μεταξύ άλλων:

«Στο Λαζαρέτο, όπως και στα δεκάδες κολαστήρια που έστησε η αστική τάξη σε ολόκληρη τη χώρα, έχουν γραφτεί κάποιες από τις πιο ένδοξες σελίδες της Ιστορίας του εργατικού και λαϊκού μας κινήματος, κάποιες από τις πιο ένδοξες και αιματοβαμμένες σελίδες της Ιστορίας του ΚΚΕ.

Στο Λαζαρέτο και στους άλλους τόπους μαρτυρίου, αμέτρητοι ήταν οι αγωνιστές που στάθηκαν ολόρθοι μπροστά στο θάνατο, στήθηκαν στους τοίχους των εκτελέσεων ενώ αρκούσε μία και μόνο υπογραφή τους στη δήλωση αποκήρυξης της κομμουνιστικής τους ιδεολογίας, για να γυρίσουν στις οικογένειες και τους αγαπημένους τους,

Στα κελιά των Φυλακών του νησιού μας, της Κέρκυρας ρίχτηκαν ηρωικές μορφές του αγώνα: Ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο Νίκος Μπελογιάννης και ο Άρης Βελουχιώτης.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης που το 1954 αντίκρισε για πρώτη φορά την Κέρκυρα δεμένος με αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια, όπως ο ίδιος αφηγούνταν.

Ο Μήτσος Παπαρήγας, ο Χρήστος Μαλτέζος, ο ηρωικός Γραμματέας της ΟΚΝΕ που δολοφονήθηκε μετά από φρικτά βασανιστήρια και μία ατελείωτη λίστα κομμουνιστών και αγωνιστών.

Όλους αυτούς τους αγωνιστές που μαρτύρησαν στις φυλακές και στα ξερονήσια, στο Λαζαρέτο, στη Γυάρο, στη Μακρόνησο, δεν τους ξεχνάμε, τους τιμάμε έμπρακτα. Γιατί όχι μόνο θυμόμαστε. Θυμόμαστε και συνεχίζουμε. Θυμόμαστε και πεισμώνουμε, παίρνουμε δύναμη από τη θυσία τους και δυναμώνουμε τον σημερινό μας αγώνα.

Έχουμε δώσει όρκο στους νεκρούς μας, τους κουβαλάμε μαζί μας, τους έχουμε δίπλα μας, μαζί βαδίζουμε σε αυτήν την υπερεκατοντάχρονη συγκλονιστική ιστορική πορεία του Κόμματός μας.

Και ο σ. Κώστας μέσα από τους στίχους του δίνει φωνή στους αγωνιστές του Λαζαρέτο, συνομιλεί με το παρελθόν για να δώσει δύναμη στο μέλλον. Στίχοι που ασφαλώς συγκινούν, αλλά κυρίως στοχεύουν στο νου, κινητοποιούν τη σκέψη, σφυρηλατούν ανθεκτικότητα απέναντι στις αντιξοότητες του αγώνα, ισχυροποιούν τη θέληση και την αποφασιστικότητα».

Κλείνοντας ανάφερε ότι το ΚΚΕ έχει ήδη ολοκληρώσει τις διαδικασίες του καλλιτεχνικού διαγωνισμού για τη φιλοτέχνηση μνημείου αντάξιου των θυσιών και των ηρωικών αγώνων του λαού μας, που θα στηθεί πάνω στη νησίδα του Λαζαρέτο. Όπως σημείωσε, «το 1ο βραβείο απονεμήθηκε στην πρόταση του γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλου και άμεσα προχωράμε στην κατασκευή του γλυπτού, που θα συνδυαστεί με τον αγώνα που θα δώσει το Κόμμα μας προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία ολοκλήρωσης του Μουσείου στο νησί καθώς και της ανάδειξης του τοίχου των εκτελέσεων, αλλά και όλων των μνημειακών στοιχείων του νησιού.

Το μνημείο αυτό θα στηθεί και θα αποκαλυφθεί σε ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Οκτώβριο του 2025 και σας καλούμε από τώρα όλους να τιμήσουμε όλους αυτούς που στάθηκαν ολόρθοι στον αγώνα»

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Χρήστος Γόδας, συγγενής του Νίκου Γόδα, ο οποίος εμφανώς συγκινημένος δήλωσε πως αισθάνεται, ότι δεν θα μπορούσε να βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, παρά από το να δίνει το «παρών» σε αυτήν την εκδήλωση. «Αισθάνομαι ότι ξημερώνει μια μέρα που θα σηκώσουμε ξανά από τον πάτο του τσουκαλιού, την Ιστορία». Με συγκίνηση έφερε ξανά στο νου του, το πώς έμαθε την ιστορία του Νίκου Γόδα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα έσοδα του βιβλίου θα πάνε στο Μνημείο που θα φιλοτεχνηθεί στο Λαζαρέτο από το Κόμμα.