Οι Γ’ Χαιρετισμοί στην Κέρκυρα (pics)

Στους Γ’ Χαιρετισμούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, χοροστάτησε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στην πόλη της Κέρκυρας συμπαραστατούμενος από τον Ιεροκήρυκα του Ιερού Προσκυνήματος Αρχιμανδρίτη π. Χριστόδουλο Τριαντάφυλλο και των Διακόνων του, π. Ευσέβιο Πανδή και π. Σπυρίδωνα Πηγή. Στους Χαιρετισμούς έψαλε η πολυφωνική χορωδία του Προσκυνήματος.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο πυκνό εκκλησίασμα, έλαβε αφορμή από το κουκούλιον του Ακαθίστου Ύμνου το οποίο αναφέρεται στον Δεσπότη Χριστόν, «Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τὸν νοὺν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες». Ο Σεβασμιώτατος, αφού εξήγησε στους ανθρώπους σχετικά με το χρονικό της συγγραφής του Ακαθίστου Ύμνου, τόνισε ότι αυτό το ποίημα γράφτηκε σε μία δύσκολη στιγμή για την καμπή της ιστορίας της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία χαρακτηρίζεται και ως πόλη της Παναγίας, της Θεοτόκου. Ο «Ξένος τόκος» στον οποίο αναφέρεται ο ιερός ποιητής, είναι ο τόκος της Παναγίας μας, είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ο δε υμνογράφος, τον χαρακτηρίζει έτσι διότι δεν ομοιάζει ο Κύριός μας με κανέναν τόκον ο οποίος προήλθε εκ της συνευρέσεως ανδρός και γυναικός. Ο Κύριός μας είναι ο ένσαρκος Λόγος του Θεού και οικονομεί ο Θεός την σωτηρίαν του ανθρωπίνου γένους δι’ αυτού του τρόπου, καθώς ο Λόγος του Θεού είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, επομένως και του ανθρώπου τον οποίο έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του. Μετά την πτώση του ανθρώπου και την απομάκρυνση του από τον Θεόν, ο οποίος ήταν κατά φύσιν ενωμένος με τον Θεό, είχε δηλαδή ο άνθρωπος συνέχεια θεϊκή, τώρα πλέον, με τη δική του θέληση και βούληση το υπερμέγιστον δώρο του Θεού στον άνθρωπο αποστασιοποιείται και η Εικόνα του Θεού παραμορφώνεται. Ως αποτέλεσμα, αμαυρώνεται και το καθ’ ομοίωσιν, δηλαδή η αγιότητα είναι ακατόρθωτη πλέον στη φθαρμένη εικόνα του Θεού. Έπρεπε λοιπόν, αυτός ο ίδιος ο Λόγος του Θεού να αναδημιουργήσει, να ανακαινίσει αυτόν τον άνθρωπο τον οποίο ο ίδιος δημιούργησε για να άρχει της δημιουργίας και της κτίσεως του Θεού.
Όταν ο ιερός υμνογράφος μάς λέγει ότι αυτόν τον «Ξένον τόκον» για να τον αναγνωρίσουμε, να τον οικειωθούμε χρειάζεται ο νους μας, το ηγεμονικόν μας να στραφεί προς τον ουρανόν. Αυτό διότι ο νους είναι εκείνος που αποφάσισε να καταπατήσει και να παραθεωρήσει την ελευθερία που μας χάρισε ο Θεός. Αυτός ο νους είναι ο υπεύθυνος για να στραφεί προς τα άνω, προς τον Θεόν Πατέρα, προκειμένου να κατανοήσουμε το απ’ αιώνος κεκρυμμένον μυστήριον της ενσάρκου οικονομίας του Θεού. Να συμφιλιωθούμε, να υπάρξει καταλλαγή και επιστροφή για να αποκτήσουμε ξανά την αρχέγονη κατάσταση.
Δυστυχώς, η εποχή στην οποία ζούμε, φαίνεται ότι ο άνθρωπος συνεχίζει να έχει στραμμένο το νου του στα γήινα, να συνθηκολογεί με την αμαρτία, να απολαμβάνει την ηδονή, να ζει με το εγώ του και τη φιλοδοξία του, να διδάσκεται από την παγκόσμια κοινότητα και το σύστημα το οποίο επικρατεί. Το πνεύμα του συμφέροντος και της πλεονεξίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανανήψει και να στραφεί προς τα άνω. Βέβαια, όλη αυτή η κατάσταση προοιωνίζει την καταστροφή του ανθρώπου. Όχι μόνον την πνευματική αλλά και την κοινωνική και την οικογενειακή και την εθνική. Η Αγία μας Εκκλησία, μάς καλεί μέσα από τις ιερές ακολουθίες και μέσα από την αγάπη του Θεού να στραφούμε όχι μόνον προς το θείον, αλλά και προς τον συνάνθρωπον, προκειμένου να ζήσουμε την κοινωνία του Θεού, δηλαδή την παρουσία της χάριτός Του στον καθένα μας αλλά και στα έργα μας.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους ανθρώπους αυτές οι ευκαιρίες οι πνευματικές που μάς προσφέρει η Αγία Τεσσαρακοστή, να τις εκμεταλλευτούμε πνευματικά για να ζήσουμε όσο είναι δυνατόν προγευόμενοι της παρουσία και της αγάπης του Θεού στη ζωή μας.