Πολιτική – Λαϊκισμός – Κοινωνικό κόστος

Α

Η  πατρίδα μας το 2010 πτώχευσε και μπήκε για μια 10ετια σε τρία μνημόνια αποτελώντας μοναδική περίπτωση στον Ευρωπαϊκό χώρο.

• Λεφτά υπάρχουν
• Ζάππειο 1 και 2
• Με ένα άρθρο και ένα νόμο θα καταργήσουμε τα μνημόνια

Τα παραπάνω είναι από τα πιο χαρακτηριστικά συνθήματα της εποχής.

Αρνήθηκε το αστικό πολιτικό σύστημα να αναλάβει τις ευθύνες του.

Αρνηθήκαμε σαν λαός να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες.

« Λαός χωρίς ιστορική ευθύνη δεν υπάρχει»

Στην περίοδο αυτής της δεκαετίας εμφανίστηκαν κόμματα περιορισμένης χρονικής διάρκειας και χρήσης.

Πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:  Καρατζαφέρης και Καμμένος έγιναν κυβέρνηση.

Με το πρώτο μνημόνιο υπήρξε ένας και μόνο πολιτικός που είπε: « Όχι μόνο εφαρμόζουμε το μνημόνιο, αλλά παίρνουμε από μόνοι μας όσα μέτρα δεν πήραμε για δεκαετίες για να μην έχουμε και 2^ο μνημόνιο. (Αν κάνω λάθος πείτε άλλους.)

Ήταν ο Στέφανος Μάνος. Ποτέ δεν μπήκε στην βουλή. Ακόμα και οι νεοφιλελεύθεροι του γύρισαν την πλάτη.

Για να φτάσουμε στην πτώχευση είχαν προηγηθεί δεκαετίες κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος , διαφθοράς, λαϊκισμού. Αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δεν έγιναν.

Το κόστος αυτής της ιστορικής πορείας εξακολουθούμε να το πληρώνουμε και σήμερα όχι με μνημόνια που κόβουν μισθούς και συντάξεις, αλλά με υψηλούς έμμεσους φόρους. Πχ ΦΠΑ,  ειδικό τέλος καυσίμων, προμήθειες τραπεζικών συναλλαγών κλκπ.

Το κόστος το πληρώνουμε και σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Β

Η τοπική αυτοδιοίκηση της Κέρκυρας έχεις τις δικές τεράστιες ευθύνες και εγκληματικές επιλογές. Εγκληματικά είναι και όσα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν.

Με τον νόμο «Καποδίστριας» δημιουργήθηκαν στο νησί 12 !!! δήμοι.

Κόπηκαν και ράφτηκαν με επιλογή του τότε ΠΑΣΟΚ ώστε να βολέψει τα στελέχη του.

Όλοι ήθελαν να γίνουν δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι …

Η πρόταση για δημιουργία τεσσάρων δήμων της υπαίθρου του νησιού και διατήρηση του δήμου Κερκυραίων πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων.

1999-2010: Οι Καποδιστριακοί δήμοι λειτουργούν μέσα σε ένα πρωτόγνωρο πακτωλό χρημάτων.

Το αποτέλεσμα ;  Πριν ελαχίστων περιπτώσεων δεν άφησαν κανένα σημαντικό έργο στο νησί.

Άφησαν όμως χρέη που ακόμα και σήμερα μας βαραίνουν.

2011- σήμερα: Εν αρχή όλο το νησί έγινε ένας δήμος. Σε 2^η φάση από το 2019 σπάει ο ενιαίος δήμος και έχουμε την σημερινή κατάσταση των τριών δήμων.

Θα πάρω το παράδειγμα των δημοτικών τελών για να αποτυπώσω την πορεία της τοπικής αυτοδιοίκησης του νησιού μας.

Το 1999 οι Καποδιστριακοί δήμοι κάνουν την τελευταία !!!  αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών.

Την περίοδο 2003- 2006 είμαι δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος τοπικής κοινότητας Σιταράδων στο δήμο Παρελίων.

Πρόεδρος του συνδέσμου καθαριότητας ήταν ο δήμαρχος κ. Σωτήρης Βλάχος.

Από τότε το κόστος διαχείρισης απορριμμάτων είχε ξεφύγει. Το φώναζε ο κ. Βλάχος….αλλά ; !

Ο σχεδιασμός για την διαχείριση απορριμμάτων στο νησί δεν υλοποιήθηκε ποτέ. ΧΥΤΥ δεν απόκτησε ποτέ το νησί μας.  Τα γεγονότα στην Λευκίμμη είναι χαρακτηριστικά.

Η λογική να φύγουν τα σκουπίδια κι ας τα πάρει όποιος να ΄ναι ήταν κυρίαρχη.

Ο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου έγινε χωματερή και μας βόλεψε για κάποια χρόνια.

Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε γρήγορα.

Στην θητεία του σαν δήμαρχος ο κ. Ιωάννης Τρεπεκλής κίνησε τις διαδικασίες για εργοστάσιο απορριμμάτων στο νησί. Το έργο είχε προχωρήσει πολύ.

Στην περίοδο δημαρχίας του κ. Κώστα Νικολούζου, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είχε άλλες ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές. Είναι αυτές που φτάνουν στο τραγικό σημείο να πνίξουν το νησί και το δήμαρχο στο σκουπίδι. Τι κι αν ο κ. Νικολούζος ήταν πολιτικά με την 1^η φορά Αριστερά Κυβέρνηση.

Το 2019 προεκλογικά η κυρία Μεροπή Υδραίου, πολύ σωστά, μιλάει για εργοστάσιο απορριμμάτων στο νησί που θα εγκαινιαστεί στη θητεία της και ανακύκλωση το 2023 στο 50%.

Μια προκήρυξη για το εργοστάσιο, την ευθύνη την είχε ο δήμος κεντρικής Κέρκυρας, με φωτογραφική διάταξη τίναξε την υπόθεση στον αέρα.

Η μεταφορά με απορριμμάτων το 2019 ήταν η μοναδική αναγκαία λύση  για να απαλλαγούμε από τα  απορρίμματα στους δρόμους και τους κινδύνους για την δημόσια υγεία.

Προφανώς και η μεταφορά δεν είναι ΛΥΣΗ.

«Το κράτος θα αναλάβει το κόστος μεταφοράς». Ένα μεγάλο ψέμα.

Η λύση της μεταφοράς των απορριμμάτων έγινε το σχοινί που μας κρέμασες. Η θηλιά των ελλειμμάτων μας έχει πνίξει.

Ουσιαστικά ο δήμος μας είναι χρεωκοπημένος από το 2022.

Ο κορωνοΐός μας «έσωσε» για δυο χρόνια.

Σήμερα 2025 και αν όλα πάνε καλά θα έχουμε εργοστάσιο το 2028 με 2029 .

Από μόνο του δεν θα μας λύσει ως δια μαγείας το τεράστιο θέμα των απορριμμάτων.

Το εργοστάσιο αυτό θα πρέπει να κατασκευαστεί με όσα οι ευρωπαϊκές οδηγίες ορίζουν.

Το 2030 οι δήμοι όλης της Κέρκυρας θα πρέπει να φτάσουν  σε ποσοστό ανακύκλωσης 60%  !!!

Αν όλα δεν γίνουν όπως παραπάνω θα κληθούμε να πληρώσουμε  15.000.000 €, ίσως και παραπάνω.

Πόσο πολιτικά και κοινωνικά υπεύθυνο και έντιμο ήταν η μη αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών για 25 χρόνια ;

Σαν κοινωνία κρυφτήκαμε λέγοντας σιωπηρά:

-Καλά είναι που πληρώνουμε τόσα λίγα.

-Να τα πληρώσει ο δήμος.

Αλήθεια, ο δήμος δεν είμαστε όλοι εμείς;

Τα δημοτικά τέλη προσδιορίζονται με τον νόμο του 1975!!! με βάση τα τετραγωνικά.

Ο τρόπος αυτός ήταν και είναι άδικος.

Τα κοινωνικά στρώματα του νησιού που βρίσκονται έξω από την τουριστική βιομηχανία είναι αυτά  που συνεχίζουν να επιδοτούν τη διαχείριση απορριμμάτων.

Με την απόφασή μας για αύξηση των δημοτικών τελών, απόφαση πιο δύσκολη δεν μπορούσε να έχει μια δημοτική αρχή – ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΙΩΝΑ- έχουμε τις παρακάτω χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

• Είναι άδικο για μια γιαγιά στο χωριό να πληρώνει για 100τ.μ σπίτι από 125 έως 185 ευρώ το χρόνο. Είναι πολλά.
• Είναι άδικο για μια γιαγιά στην πόλη να πληρώνει για 100 τ.μ σπίτι 296 ευρώ το χρόνο. Είναι πολλά.
• Είναι άδικο ένα διαμέρισμα 50τ.μ  βραχυχρόνιας μίσθωσης στην πόλη πληρώνει 148€ το χρόνο. Είναι λίγα.
• Είναι άδικο που ένα μπαρ, ένα εστιατόριο της πόλης των 50τ.με εσωτερικούς χώρους, που δουλεύει όλο τον χρόνο να πληρώνει 798€ το χρόνο. Για 100τ.μ πληρώνει 1.596€.  Είναι λίγα

Για τον δημόσιο χώρο που καταλαμβάνει δεν πληρώνει δημοτικά τέλη.

• Είναι άδικο που εστιατόριο ή μπαρ σε παραλία με 100τ.μ εσωτερικού χώρου και 300τ.μ εξωτερικό για το 6μηνο της λειτουργίας του πληρώνει 365€ λόγω εποχικότητας.

Για 50τ.μ εσωτερικού χώρου πληρώνει 182,5€. Είναι πολύ λίγα.

• Είναι άδικο που οι χώροι των παραλιών που νοικιάζονται από την κτηματική υπηρεσία και μετατρέπονται σε καταστήματα πολυτελείας με πανάκριβα ομπρελοκαθίσματα να μην πληρώνουν δημοτικά τέλη. Σκάνδαλο

Τα παραπάνω ποσά είναι μετά την αύξηση.

Πριν τι ίσχυε ;

Περίπτωση δήμου Παρελίων. Ήταν τόσο χαμηλά που οι επιχειρηματίες δεν έκαναν χρήση εποχικότητας !!!

Πλήρωναν για 25 χρόνια 2,25€ / τ.μ. . Για 100τ.μ στεγασμένου χώρου πλήρωναν 225€ για όλο το χρόνο. Σήμερα με χρήση εποχικότητας θα πληρώνουν 365€.

Αυτή είναι αύξηση φωτιά ;

Όταν κάποιοι διαμαρτύρονται με ποια πλευρά της κοινωνίας είναι ;

Όταν κάποιοι διαμαρτύρονται αναλαμβάνουν την πολιτική τους ευθύνη για την περίοδο που βρέθηκαν σε θέση εξουσία;

Η μη απόδοση πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση από το κράτος, η μη στελέχωση των δήμων με κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό συνεχίζεται. Τα μνημόνια έληξαν ;

Αναλαμβάνοντας πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου η γραμματεία είχε 4 υπαλλήλους.

Από τον Απρίλιο του 2024 έχει 3 υπαλλήλους λόγω συνταξιοδότησης. Μείωση κατά 25%

Στη σχολική επιτροπή οι δύο εργαζόμενοι βγαίνουν στη σύνταξη το 2025 και δυνατότητα αναπλήρωσης δεν υπάρχει.

Ζητάμε εργαζόμενους για τον τομέα καθαριότητας και δεν υπάρχει ανταπόκριση.

Τα παραπάνω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα για την κατάσταση του δήμου μας.