Πεντακόσια φύλλα. Πεντακόσιες εβδομάδες. Πεντακόσιες φορές που η φωνή μας ταξίδεψε ως χάρτινο καραβάκι στα σπίτια σας, στα γραφεία σας, στα χέρια σας. Σε μια εποχή που ο έντυπος λόγος παλεύει να κρατηθεί ζωντανός, εμείς συνεχίζουμε. Άλλωστε, η ιστορία γράφεται (και) με επιμονή και μάχη!
Πεντακόσιες φορές οι λέξεις μας τυπώθηκαν και έγιναν γέφυρες. Πεντακόσιες φορές οι ιδέες μας ταξίδεψαν. Δεν είναι εύκολο να είσαι μικρή, τοπική, ανεξάρτητη εφημερίδα και, μάλιστα, με σαφές προοδευτικό πρόσημο. Στα 500 φύλλα μας έως σήμερα, παλέψαμε να ακουστεί η αλήθεια, να δοθεί βήμα σε όλους.
Ο έντυπος τύπος σήμερα δίνει έναν άνισο αγώνα, αλλά ένα τοπικό φύλλο είναι κάτι παραπάνω από ειδήσεις: είναι η φωνή της κοινότητας, του χωριού, των γειτονιών της πόλης. Η ιστορία της περιοχής. Σε αυτά τα 500 φύλλα, παλέψαμε να μείνουμε πιστοί σε αυτόν τον σκοπό με εντιμότητα και συνείδηση, κόντρα στις προκλήσεις της εποχής.
Ο τοπικός τύπος είναι ο φύλακας της δημοκρατίας σε επίπεδο γειτονιάς. Μεταφέρει τη φωνή και τις αγωνίες των πολιτών, πόσω μάλλον όταν ο κεντρικός Τύπος δεν ασχολείται με τα προβλήματα των μικρών τόπων αλλά ακόμη και όταν το πράττει, στις περισσότερες περιπτώσεις το κάνει επιδερμικά “κλέβοντας” ύλη και πληροφορίες από τα τοπικά ΜΜΕ…
Σε έναν κόσμο που όλα γίνονται παγκόσμια, το τοπικό χάνεται. Η εφημερίδα μας, σε κάθε ένα από τα 500 φύλλα της, προσπάθησε να κρατήσει ζωντανό το χρώμα, τη φωνή και την ψυχή της Κέρκυρας, συνδέοντας πάντως όσα συμβαίνουν τοπικά, με την Ελλάδα και τον κόσμο!
Η εφημερίδα μας ξεκίνησε ως η έντυπη μορφή της ιστοσελίδας μας, του corfupress.com αλλά και του αθλητικού ιστότοπου, corfusports.com. Ωστόσο, γρήγορα, η έντυπη έκδοση απέκτησε αυτόνομα χαρακτηριστικά, με ύλη, αφιερώματα, αρθρογραφία, μόνιμες στήλες που παραδοσιακά φιλοξενούνται στο χαρτί – και εκεί ανήκουν. Ζούμε σε μια εποχή όπου η είδηση είναι προϊόν που παράγεται μαζικά και καταναλώνεται αστραπιαία. Εμείς, όμως, επιλέγουμε την έντυπη δημοσιογραφία, όχι από νοσταλγία, αλλά ως πράξη αντίστασης στην επιφανειακότητα. Γιατί η έντυπη λέξη έχει βαρύτητα∙ είναι ο αντίλογος σε έναν κόσμο που τρέχει να προλάβει, χωρίς να προλαβαίνει να σκεφτεί.
Από την εποχή των πρώτων εφημερίδων του 17ου αιώνα μέχρι σήμερα, ο Τύπος δεν υπήρξε ποτέ απλός παρατηρητής. Υπήρξε ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που αλλάζει, ο καταγραφέας της ιστορίας της, αλλά και ο διαρκής αντίλογος στη λήθη. Με τα καλά του και τα κακά του. Άλλωστε, όπως ο Αμερικανός πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον είχε πει: “Εάν έφτανε η ιστορία να αφήσει εμένα να αποφασίσω αν θα έπρεπε να έχουμε μια διακυβέρνηση χωρίς εφημερίδες ή εφημερίδες χωρίς διακυβέρνηση, δεν θα δίσταζα ούτε στιγμή να επιλέξω το δεύτερο”.
Σήμερα, στην περίοδο της δόξας των εύπεπτων ειδήσεων, της είδησης της μιας παραγράφου και των δημοσιογραφούντων και δημοσιολογούντων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην εποχή εκπτώσεων στις αξίες και της παράδοσης σε «εύκολες αλήθειες», η δημοσιογραφία, η έντυπη ακόμα περισσότερο, (θα πρέπει να είναι) το τελευταίο οχυρό της έρευνας, της αλήθειας, της αποκάλυψης. Εμείς επιμένουμε στην ανάλυση, στην εμβάθυνση, στο ρεπορτάζ. Το follow up, όπως το αποκαλούν και οι Αγγλοσάξωνες . Προσδοκούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι σε μία προσπάθεια να φωτίσουμε πλευρές της κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής ζωής που απαιτούν έλεγχο. Είμαστε εδώ για να δώσουμε και εμείς στους αναγνώστες μας, με τις μικρές μας δυνάμεις, τη δυνατότητα να μάθουν, να κρίνουν.
Δεν συμφωνούμε πάντα. Αλλά συζητάμε. Δεν είμαστε με όλους, αλλά μας ενδιαφέρει και η άλλη άποψη. Δεν έχουμε λογικές «κοψίματος» ούτε αποκλεισμών. Αλλά δεν απεμπολούμε το δικαίωμά μας στην κριτική. Είμαστε εδώ για να υπενθυμίσουμε επίσης ότι η ενημέρωση δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και ευθύνη. Δική μας, αλλά και του πολίτη.
Σε γειτονιές, σε χωριά, οι ντόπιοι συχνά ρωτούν: “τίνος είσαι εσύ”;
Στην περίπτωσή μας, η απάντηση είναι απλή: των αναγνωστών μας. Της συνείδησής μας. Των αξιών μας και της αλήθειας.
Και για να ξεκαθαρίσουμε με ποιους είμαστε:
Είμαστε με αυτούς που αγωνίζονται για ίσα δικαιώματα, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας ή καταγωγής.
Είμαστε με τους εργαζόμενους που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και δίκαιες αμοιβές.
Είμαστε με όσους αντιστέκονται στον φόβο, τον ρατσισμό και το μίσος, και επιλέγουν την πλευρά της ανθρωπιάς.
Είμαστε με αυτούς που υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στην αδικία, ακόμα κι όταν βρίσκονται μόνοι.
Είμαστε με αυτούς που πιστεύουν ότι η πρόοδος είναι εφικτή, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν αδύνατα.
Είμαστε με τους πολίτες που απαιτούν διαφάνεια από τις κυβερνήσεις και λογοδοσία από την εξουσία.
Είμαστε με όσους πιστεύουν ότι η εκπαίδευση και η υγεία είναι αυτονόητα δικαιώματα, όχι προνόμια.
Είμαστε με τους ανθρώπους που δεν φοβούνται να ονειρεύονται και να διεκδικούν την αλλαγή που θέλουν να δουν.
Είμαστε με εκείνους που πιστεύουν ότι η δύναμη της συλλογικότητας μπορεί να νικήσει κάθε εμπόδιο.
Είμαστε με τους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται την αλήθεια απέναντι στη διαφθορά και την προπαγάνδα.
Και φυσικά είμαστε με όσους λένε τη γνώμη τους, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι δημοφιλής.
500 φύλλα, 500 εβδομάδες, χιλιάδες λόγοι για να συνεχίσουμε. Σε έναν δύσκολο κόσμο για τον έντυπο τύπο, η εφημερίδα μας παραμένει ζωντανή χάρη σε εσάς.
Συνεχίζουμε, ραντεβού στα 1.000 φύλλα…