Είμαστε λαός που πανηγυρίζουμε, ακόμη και με μικρές επιτυχίες, γιατί δυστυχώς πολύ σπάνια τις βλέπουμε ακόμη και αυτές. Έτσι, η κυβέρνηση θρυαμβολογώντας, μας ανακοίνωσε ότι o οίκος αξιολόγησης Moody’s αναβάθμισε την Ελλάδα σε επενδυτική βαθμίδα Baa3. Η βαθμίδα αυτή κατατάσσει την Ελλάδα στο δέκατο σκαλοπάτι της επενδυτικής της κλίμακας, το οποίο είναι ακριβώς μία βαθμιδα πάνω από την κλίμακα των ‘σκουπιδιών’! Ειρήσθω εν παρόδω, αναφέρω τις επενδυτικές κλίμακες: Aaa, Αa1, Αa2, Αa3, Α1, Α2, Α3, Baa1, Baa2, Baa3.
Φυσικά και είναι καλοδεχούμενη αυτή η αναβάθμιση, αλλά δεν πρόκειται να επηρεάσει έστω και στο ελάχιστο την καθημερινότητά μας, ούτε πρόκειται να δούμε επενδυτές και βιομήχανους να επενδύουν στη χώρα μας. Οι τελευταίοι άλλωστε γνωρίζουν καλύτερα από τη Moody’s ότι τουλάχιστον το 75% των Ελλήνων δεν εμπιστεύονται ούτε τη δικαιοσύνη της χώρας, ούτε την κυβέρνηση, ούτε και πιστεύουν ότι η χώρα κυβερνάται δημοκρατικά. Γνωρίζουν επίσης τη διαφθορά του ελληνικού δημοσίου, το ατελές ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το επίπεδο του «εξιδεικευμένου» εργατικού δυναμικού της χώρας, αλλά και το επίπεδο σπουδών που παρέχουν τα κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενα ελληνικά «πανεπιστήμια».
Από την άλλη, το μόνο που γνωρίζει ο Έλληνας καταναλωτής είναι ότι την τελευταία 13ετία οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν κατά 35%, ενώ το διαθέσιμο εισόδημά του στην ίδια περίοδο αυξήθηκε μόνο κατά 14.9%. Δηλαδή η αγοραστική του δύναμη μειώθηκε κατά 20%! Και ο νέος ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν υπόσχεται καμία αλλαγή προς το καλύτερο.
Ο πρωθυπουργός ίσως να κουράστηκε. Είναι σαν να ομολογεί: «Ως εδώ μπόρεσα! Ας αναλάβει σιγά σιγά και ο Κωστής». Μακάρι! Μόνο που πολύ γρήγορα θα φθαρεί και ο Κωστής και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί είναι καλός και δεν του αξίζει! Γιατί η φθορά του «αντ’ αυτού», είναι συνήθως πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του αρχηγού. Και η φθορά του αρχηγού και του «αντ’ αυτού» ισοδυναμεί με αντίστοιχη πριμοδότηση εκείνου που δεν βρίσκοται σε πλήρη σύμπνοια με τον εν αποδρομή αρχηγό!
Θα περίμενε κανείς ότι η τραγωδία των Τεμπών θα ταρακουνούσε κάπως την κυβέρνηση, ώστε να βάλει σε έναν καλό δρόμο τις συγκοινωνιακές δομές. Δυστυχώς τα πράγματα χειροτέρεψαν: Λεωφορείο γεμάτο επιβάτες πιάνει φωτιά, ένα τρένο βγάζει καπνούς, άλλο τρένο σταματάει όπου θέλει και όχι όπου πρέπει, και ο αρμόδιος υφυπουργός δεν αντιλαμβάνεται ότι ανοίγουν τούνελ 160 μέτρα σε λανθασμένη κατεύθυνση! Αν μάλιστα ακούσει κανείς τους τηλεφωνικούς διαλόγους σταθμαρχών, θα απελπιστεί από το κατάντημα της χώρας μας και το γελοίο επιτελικό μας κράτος. Τι να πει κανείς; Το μόνο παρήγορο είναι ότι ο νέος Υπουργός Μεταφορών Δρ. Χρήστος Δήμας, έχει γνώσεις και αποδεδειγμένες ικανότητες, ώστε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βάλει σε σωστό fast track τις συγκοινωνιακές υποδομές της χώρας. Και σίγουρα αυτή η υπουργοποίηση – αν όχι η μοναδική – είναι από τις ελάχιστες θετικές του ανασχηματισμού.
Είναι άραγε τόσο δύσκολο να κοιτάξει ο κύριος πρωθυπουργός στην Google να δει αν είναι υπαρκτή η εταιρία Enelityca (είναι ανύπαρκτη) της οποίας ως συνιδρυτής της παρουσιάζεται κάποιος υφυπουργός, που από τις πολλές αναλύσεις που έκανε θόλωσε το μυαλό του και τα κατεχόμενα της Κύπρου τα αποκαλεί «Τουρκο-κυπριακό κράτος»; Μήπως κάποιος θα έπρεπε να πει στον πρωθυπουργό ότι οι σοβαροί και καταξιωμένοι Έλληνες επιστήμονες, managers και επιχειρηματίες των ΗΠΑ δεν έρχονται στην Ελλάδα για να γίνουν υφυπουργοί; Δεν έχει ακόμη αντιληφθεί ότι είναι αρκετοί εκείνοι που πήραν δια αλληλογραφίας λίγων ωρών και έναντι $2.500 ένα Credential of Readiness από το πανεπιστήμιο Harvard και παρουσιάζονται ως απόφοιτοι του Harvard;
Είναι ποτέ δυνατό να υπουργοποιείται κάποιος επειδή αποκάλεσε τον πρωθυπουργό «άστρο λαμπρό» που μας οδηγεί λες και είναι ο μάγος Βαλτάσαρ, ενώ άλλος να υπουργοποιείται επειδή καθυβρίζει τον πρώην πρωθυπουργό κύριο Σαμαρά, καθώς και τα εκατομμύρια των διαμαρτυρομένων για τα Τέμπη, ενώ ο ίδιος υπήρξε νόμιμος εκπρόσωπος εταιρίας που καταδικάστηκε για αθέμιτο ανταγωνισμό; Δυστυχώς, ζούμε σε μία χώρα που οι γνώσεις, η εμπειρία, το μορφωτικό επίπεδο και οι διευθυντικές ικανότητες δεν λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να υπουργοποιηθεί κάποιος. Αν όμως είναι κανείς υπάκουος και αν ανήκει στον στενό κύκλο του περιβάλλοντος της εξουσίας, αρκεί. Και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι υπουργοί είναι κατά κανόνα εντελώς άσχετοι με το αντικείμενο του υπουργείου που αναλαμβάνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Κάποιος πρώην υπουργός αγροτικής ανάπτυξης (όχι πολύ παλιά) ρώτησε κάποτε τον πρόεδρο ενός αγροτικού συνεταιρισμού αν είναι πολύ μεγάλο το δέντρο από το οποίο βγαίνει το βαμβάκι!
Σημείωση
Ο πρωθυπουργός είπε ότι το πολιτικό σύστημα είναι εντελώς ανώριμο να δικάζει τον εαυτό του και αποκάλεσε τοξικές και επιβλαβείς τις ανακριτικές επιτροπές. Έτσι, λοιπόν, συνέστησε, ως φαίνεται, στον κύριο Τριαντόπουλο να πάει απευθείας στους φυσικούς δικαστές, για λόγους φυσικά που όλοι αντιλαμβανόμαστε. Το 2019 όμως, ο ίδιος συνέστησε την προανακριτική επιτροπή για την υπόθεση Novartis. Ως φαίνεται, η επιτροπή τότε όχι μόνο δεν ήταν τοξική, όχι μόνο δεν ήταν επιβλαβής, αλλά και το πολιτικό σύστημα ήταν τόσο ώριμο και άψογο ώστε επτά Νεοδημοκράτες-μέλη της επιτροπής υπουργοποιήθηκαν!!!
Όχι κύριοι, με τέτοιες μεθοδεύσεις δεν πάτε ψηλά τη χώρα. Απλώς την εξευτελίζετε. (Γιατί άραγε ο κύριος Τριαντόπουλος δεν ζήτησε να πάει στον φυσικό δικαστή ευθύς ως παραιτήθηκε των υπουργικών του καθηκόντων αλλά περίμενε να συσταθεί η προανακριτική επιτροπή και το ζήτησε μία ημέρα πριν αρχίσουν οι εργασίες της; Ποιοι είναι οι υποκριτές);