Πρoϋπολογισμός 2025: Πικρές πολιτικές και οικονομικές αλήθειες!

«Αρχή άνδρα δείκνυσι», υποστήριζε ο Βίας Πριηνεύς, (6ος αι. π.Χ.), ένας από τους Επτά Σοφούς της αρχαιότητας και ποιητής, από την Πριήνη της Ιωνίας, ενώ, ο Σοφοκλής, τραγωδός της κλασικής εποχής από την Αθήνα, (496 – 406 π.Χ.), συμπλήρωνε στην Αντιγόνη του, ότι  είναι «Αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία».!  

Μεταφέροντας τις σκέψεις των δύο επιφανών προγόνων μας στην εποχή μας, θα δούμε, θα προσμετρήσουμε και θα εκτιμήσουμε τους ηγέτες μας, την πολιτική ελίτ των ημερών μας, επί το ευρωπαϊκότερον». Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του κράτους για το 2025, ζύγι γνώσεων, προθέσεων, προτάσεων προσώπων και κομμάτων .!   

Προϋπολογισμός – Κοινωνική και Πολιτική πραγματικότητα

Στη συζήτηση που διεξάγεται στη βουλή για τον προϋπολογισμό του κράτους για το 2025, τα δύο θέματα που κυριάρχησαν ήταν οι τράπεζες και οι αμυντικές δαπάνες. Τα δύο αυτά θέματα συνδέονται άρρηκτα με την οικονομία σε όλες τις βαθμίδες, καθώς από τις μεν τράπεζες εξαρτάται η ανάπτυξη και κατ επέκταση κι αναλογία η ευημερία της κοινωνίας, ενώ από τος ύψος των αμυντικών δαπανών εξαρτώνται τα οικονομικά κονδύλια που απομένουν, για να διατίθενται για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, την Κοινωνική Προστασία και την Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια.

Πάντα ταύτα σε περίοδο κατά την οποία η ελληνική κοινωνία, σε ποσοστό 78%, θεωρεί πρώτιστο και κυρίαρχο πρόβλημά της την ακρίβεια και συνεπακόλουθα την υγεία, τη στέγη, την ανεργία, ενώ σε ποσοστό 76% αξιολογεί αρνητικά το έργο της κυβέρνησης  και μόνο ένα 28% εμπιστεύεται περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη για πρωθυπουργό

Τα ευρήματα αυτά, (δημοσκόπηση της Prorata),  παρά τον όγκο, τη σύνθεση και την βαθύτητα τους, δεν αντιστοιχούν σε κάποια δυναμική πολιτική αντιπολίτευση, η οποία θα κρίνεται ικανή από την κοινωνία να δώσει κάποια εναλλακτική κυβερνητική διέξοδο. Το αναιμικό 28%, που εμπιστεύεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη για πρωθυπουργό, ακολουθείται από ένα ισχνό 10% που θεωρεί τον Νίκο Ανδρουλάκη ικανό για πρωθυπουργό, 6% τον Σωκράτη Φάμελλο και 5% τους Κουτσούμπα και Βελόπουλο. Τα ευρήματα αυτά, συνοδευόμενα κι από τα συνεχώς μειούμενα ποσοστά της κυβερνώσας παράταξης, (πολύ κάτω από το 28,3% των ευρωεκλογών, που απομακρύνουν κάθε στόχευση κυβερνητικής αυτοδυναμίας), πασιφανώς καταδεικνύουν το πρόβλημα κυβερνησιμότητας που γενικώς υπάρχει.

Από την άλλη πλευρά του πολιτικού φεγγαριού, ο κατακερματισμός της κεντροαριστεράς και η αδυναμία της να αρθρώσει κοινό, πειστικό κι εφικτό  πολιτικό εναλλακτικό λόγο – πρόταση διακυβέρνησης, οδηγεί στην παντελή έλλειψη πολιτικού οράματος και δη σε καιρούς πολιτικά δίσεκτους σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.!

Διόλου τυχαία, η κυβέρνηση «επιστρατεύει» το σύνθημα περί «σταθερότητας», το οποίο σώζει κυβερνήσεις από δύσκολες καταστάσεις και επιμένει στο ρεφραίν, «επιστροφής στο 2015» επικαλούμενη την «κακή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ». Το ερώτημα είναι μέχρι πότε θα «διασώζεται κρυπτόμενη» από τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.!

Οι καλά μυημένοι στα «βαθιά» της γαλάζιας παράταξης «εκμυστηρεύονται…, εκμυστηρεύσεις», του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ο οποίος θεωρεί πολύ πιθανό το ενδεχόμενο, «ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων με πρόωρες εκλογές».!   

Προϋπολογισμός «φωτιά» για το 2025

Στο προϋπολογισμό του 2025, τα φορολογικά έσοδα, προϋπολογίζεται να ξεπεράσουν τα 70 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται πως, ο προϋπολογισμός του 2024 προέβλεπε φορολογικά έσοδα 63 δισ., (7 λιγότερα από τον νέο του 2025), και τελικά θα φθάσουν γύρω στα 67,5 δισ. Η αύξηση των 2,5 δισ. προέρχεται από τους έμμεσους φόρους, τους κατεξοχήν αντιλαϊκούς, και από τους φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων. Υπενθυμίζεται επί τούτου, ότι, οι τράπεζες, παρά τα υψηλά υπερκέρδη, συνεχίζουν να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο και για το θέμα έχει καταθέσει σχετική τροπολογία το ΠΑΣΟΚ.

Αποκαρδιωτική αναδεικνύεται η σύγκριση της προ των μνημονίων κατάστασης με την μεταμνημονιακή. Χαρακτηριστικό είναι ότι, το 2008, το ονομαστικό ΑΕΠ ήταν 245,8 δισ. και το 2025 θα είναι 257,5 δισ. Η διαφορά θεωρείται οικονομικά αμελητέα καθώς είναι πολύ μικρή και δεν ανταποκρίνεται στην αύξηση των ευρωπαϊκών ΑΕΠ.  Παρά ταύτα, τα φορολογικά έσοδα το 2008 ήταν 53,8 δισ. και το 2025 69,2 δισ., δηλαδή αύξηση 28,6%, ενώ η αύξηση ΑΕΠ δεν είναι ανάλογη. Επιπλέον, το 2008 τα έσοδα από τον ΦΠΑ ήταν 18,8 δισ. και το 2025 θα είναι 26,6 δισ., δηλαδή αύξηση 41,5%. Τα έσοδα από τη φορολογία φυσικών προσώπων το 2008 ήταν 11 δισ. και το 2025 θα είναι 25 δισ., δηλαδή αύξηση 127%. Οι αριθμοί αποδεικνύουν με περισσή σαφήνεια γιατί η κοινωνία «βογκάει» κυριολεκτικά και γιατί δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στις καθημερινές ανάγκες.

«Βόμβες» ή «τρακατρούκες» Αντώνη Σαμαρά;

Μέσα στο ανωτέρω περιγραφέν κλίμα, ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, από το συνέδριο του Βήματος για τα 50 χρόνια Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής, διεμήνυσε στο Μέγαρο Μαξίμου ότι θα παραμείνει «μάχιμος και παρών» μετά τη διαγραφή του. Επέμεινε δε, ότι «χαλάει τη σούπα» του δικαιωματισμού, του κατευνασμού στα ελληνοτουρκικά, της ακρίβειας στην αγορά, της ασφάλειας και της «μετάλλαξης της Νέας Δημοκρατίας σε Ποτάμι» και επανέλαβε ότι το κυβερνών κόμμα πλέον «μοιάζει λίγο με την παράταξη που όλοι ξέρουμε».

Ρώτησε δε και διερωτήθηκε με ρητορικό στόμφο, «Νομίζετε ότι όσα είπα μόνο εγώ τα πιστεύω; Αν ήμουν μόνο εγώ δεν θα ενοχλούσα κανέναν». Σ αυτήν την φράση βρίσκεται η πολιτική ουσία της παρέμβασης του Αντώνη Σαμαρά αλλά και των παρεμβάσεων του Κώστα Καραμανλή.

Πέραν της όποιας πολιτικής συμπάθειας ή εμπάθειας προς τον Αντώνη Σαμαρά, (ο οποίος δηλώνει «μάχιμος και παρών»), ή τον Κώστα Καραμανλή, είναι κοινά παραδεκτό πως, οι πολιτικές απόψεις που εκφράζουν, υποστηρίζουν και καταγγέλλουν οι δύο πρώην πρόσεδροι της Νέας Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργοί, βρίσκουν απήχηση σε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και ειδικότερα στην λαϊκή βάση της γαλάζιας παράταξης.!

«Ραντεβού στα τυφλά» η Κεντροαριστερά  

Όλες οι διενεργούμενες, είτε φανερές και δημοσιοποιούμενες, είτε κρυφές για τα επιτελεία των κομμάτων, προμαντεύουν μια βουλή εννέα κομμάτων και παντελή αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης. Παρά ταύτα, τα κόμματα της κατακερματισμένης κεντροαριστεράς δείχνουν να μην έχουν κατανοήσει την κοινωνική πραγματικότητα και πορεύονται σε ένα «συνεργατικό κυβερνητικό ραντεβού στα τυφλά», όπως εκείνο της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ του Αλέξη Τσίπρα, που απευθυνόταν κυριολεκτικά σε «ώτα μη ακουόντων», με τα γνωστά μετεκλογικά αποτελέσματα.!

Διακύβευμα πολιτικό, και από όλους διακηρυγμένο, της κεντροαριστεράς είναι να αποτραπεί μια 3η θητεία στη διακυβέρνηση της Χώρας από την Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, όπως οι ευρωεκλογές κατέδειξαν με κάλπη και όλες οι δημοσκοπήσεις πασιφανώς καταδεικνύουν, αυτό το διακηρυγμένο διακύβευμα δεν μπορεί να επιτευχθεί με μοναχικές πορείες, κομματικούς εγωισμούς, προσωπικές στρατηγικές και αγκυλώσεις.

Ο προϋπολογισμός παρείχε την ευκαιρία για την άρθρωση ενός κοινού πολιτικού λόγου και μιας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης από τα κόμματα της κεντροαριστεράς και απέναντι στην κυβέρνηση που όλοι καυτηριάζουν κι αποδοκιμάζουν.

Αν΄ αυτών όλων, ακόμα και στο κορυφαίο θέμα των αμυντικών δαπανών, το μεν ΠΑΣΟΚ υπερψηφίζει, η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ καταψηφίζει, (βάζοντας ταυτόχρονα προαπαιτούμενο την ίδια κοινοβουλευτική στάση για την όποια σύμπραξη), και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, φανερά διχασμένος, ανάμεσα στο ΥΠΕΡ και το ΚΑΤΑ,  θα αποφάσιζε κυριολεκτικά στα παρά πέντε της ψηφοφορίας. Επί του θέματος της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, ωσάν να μην έφθανε η πλήρης ασυνεννοησία που προέκυψε με την υποψηφιότητα του Χρήστου Ράμμου, (προέδρου της ΑΔΑΕ), που έριξε τόσο «άγαρμπα» στον αέρα η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, χωρίς καμία διαβούλευση, προφανώς για να κερδίσει τις εντυπώσεις, έρχεται ο ενθουσιώδης Κεφαλλονίτης Ευρωβουλευτής και ρίχνει ακόμα ένα όνομα στην πολιτική πιάτσα : Αυτό της Λούκας Κατσέλη.!

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας  στο συνέδριο του «Βήματος» για τα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης, κάλεσε «σε συνεννόηση τις πολιτικές δυνάμεις του προοδευτικού χώρου». Υπογράμμισε ότι θα πρέπει να υπάρξει αναζήτηση και συζήτηση για εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. «Και αν αυτό μπορεί να καταλήξει, μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μετεκλογικές ή και προεκλογικές συνεργασίες», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Καλώς τον κι ας άργησε.!