Παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό την πραγματοποίηση διαφόρων πνευματικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, πράγμα που είναι ενθαρρυντικό για τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης αυτού του τόπου.
Μου προξενεί όμως κατάπληξη και με στενοχωρεί ιδιαιτέρως , η γενική αδιαφορία με την οποία αντιπαρερχόμεθα Κερκυραίες και Κερκυραίοι πολύ σημαντικά δρώμενα του παρόντος. Ένα από αυτά είναι , δίχως αμφιβολία η από το 2010 κρατικώς επιβληθείσα αλλαγή της ονομασίας του Δήμου μας, με παράλληλη κατάργηση του εμβλήματος της πόλης μας.
Ο «Δήμος Κερκυραίων» αρχικώς έγινε με το νόμο του «Καλλικράτη» (2010) «Δήμος Κερκύρας» και ακολούθως (το 2019 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) «Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων». Για πρώτη φορά από της υπάρξεως του Δήμου μας, την ονομασία του δεν την προσδιορίζουν οι κάτοικοι, οι Κερκυραίες και οι Κερκυραίοι, αλλά η γεωγραφική περιοχή των διοικητικών ορίων του Δήμου. Κάτι που ούτε η Ιταλική κατοχή δεν έπραξε.
Ταυτόχρονα και ως επακόλουθο το ιστορικό έμβλημα της πόλης μας, η «απήδαλος ναυς» (το χωρίς τιμόνι καράβι) καταργείται. Προσέξατε τα έγγραφα του Δήμου που συντάσσονται και κυκλοφορούν χωρίς το έμβλημα.
Και ως προς μεν την ονομασία «Δήμος Κερκυραίων» δεν χρειάζεται πιστεύω ιδιαίτερη αναφορά για τις εκατονταετηρίδες της ύπαρξής της, για δε το έμβλημα ας αρκεσθούμε στο ότι το παρουσιάζει στο μακρινό 1630 ο Στυλ. Μάστρακας («Μία περιγραφή των Κορυφών καμωμένη το 1630» Εισαγ- Μετάφραση Αθαν. Τσίτσα Δελτ. Αναγ. Εταιρ. Κερκύρας αριθμ. 11 Κέρκυρα 1974).
Θυμάμαι ότι την 20-5-2010 με δημόσια ανακοίνωση – παρέμβασή μας που δημοσιεύθηκε στις τοπικές εφημερίδες μαζί με τον Πρόεδρο της Αναγνωστικής Εταιρείας Κερκύρας κ. Γιάννη Πιέρρη, ζητούσαμε τη συστράτευση πάντων, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η αλλαγή της ονομασίας του Δήμου μας. Ιδιαίτερη αναφορά κάναμε στους εκ Κερκύρας Βουλευτές κ.κ. Άντζελα Γκερέκου, Νίκο Δένδια, Χαράλαμπο Χαραλάμπους, καθώς και στον Κερκυραίο Βουλευτή της Β΄ Περιφέρειας Αθηνών Τηλέμαχο Χυτήρη.
Κανένας όμως δεν συγκινήθηκε, εκτός από το Δήμο μας (Δήμαρχος: Σωτήρης Μικάλεφ) και μερικούς από τους άλλους Καποδιστριακούς Δήμους που εξέδωσαν σχετικά ψηφίσματα, κατόπιν αιτήματός μου. Όχι με τη δική τους πρωτοβουλία.
Και το σχέδιο νόμου («Καλλικράτης») έγινε νόμος του κράτους. Οι Βουλευτές Κερκύρας έμειναν αδιάφοροι. Οι δύο Άντζελα Γκερέκου (ΠΑΣΟΚ) και Νίκος Δένδιας (ΝΔ) δεν ζήτησαν και δεν έλαβαν το λόγο κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή, ενώ ο τρίτος Χαράλαμπος (Μπάμπης) Χαραλάμπους (ΚΚΕ), μίλησε γενικώς για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και δεν είπε λέξη για την επιχειρούμενη ανεπιθύμητη μετονομασία του Δήμου μας.
Δεκατέσσερα τώρα χρόνια ζούμε με την απαράδεκτη ονομασία και δίχως την «απήδαλο ναυν»!
Έγινε μία προσπάθεια από την τέως Δήμαρχο κ. Μερόπη Υδραίου και αυτή όχι για επαναφορά της Ιστορικής ονομασίας «Δήμος Κερκυραίων» , αλλά με την προσθήκη και των «Διαποντίων».
Το τότε Δημοτικό Συμβούλιο στην απόφασή του (2-5/7-10-2019) δικαιολογεί την προσθήκη «Διαποντίων» ως «σωστή εννοιολογικά, πολιτικά, ουσιαστικά». Τρέχα γύρευε.
Ούτε όμως και η προσπάθεια αυτή επέτυχε.
«Θέλεις, δεν θέλεις, πιες διάβολέ μου αγίασμα» σύμφωνα με μια λαϊκή παροιμία.
Το κράτος δηλαδή μας λέει: Θέλετε, δεν θέλετε εγώ σας άλλαξα το όνομα. Και βολευτείτε με αυτό.
Δεκατέσσερα τώρα χρόνια σιγής μήπως μαρτυρούν πως πράγματι βολευτήκαμε με τη νέα ονομασία και δίχως την «απήδαλο ναυ»;
Ντροπή μας!