Η Κεντροαριστερά αναζητά ηγέτη!

«Ηγέτης είναι αυτός που γνωρίζει το δρόμο, ακολουθεί το δρόμο και δείχνει το δρόμο», έλεγε ο John C. Maxwell / Αμερικανός συγγραφέας και πάστορας που έχει γράψει πολλά βιβλία, εστιάζοντας κυρίως στην ηγεσία, 21 αδιάψευστους νόμους της ηγεσίας και τις 21 απαραίτητες ιδιότητες.!

Ηγέτη με αυτά τα χαρακτηριστικά ψάχνει εναγωνίως η κατακερματισμένη κεντροαριστερά, με στόχο να αντιπαρατεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ παρόμοια πολιτική αναζήτηση γίνεται και στη δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας και εν τινι μέτρω στο εσωτερικό της, από όσους διαφοροποιούνται από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Προς ώρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνάει άνευ ουσιαστικής αντιπολίτευσης, έστω και με «ενδοπαραταξιακή γκρίνια».!

Κατακερματισμένη Κεντροαριστερά

Ενάμιση χρόνο, μετά τις εκλογές του 2023 και τα κόμματα της κεντροαριστεράς αυξήθηκαν κατά δύο. Μετά τις δύο διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, προέκυψαν η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, του Στέφανου Κασσελάκη, και προστέθηκαν στην ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Ζωής Κωνσταντοπούλου και στο ΜΕΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που κυβέρνησε από το 2015 και έχασε τις εκλογές του 2019 με 31,6%, δεν υφίσταται πλέον και δημοσκοπικά ανιχνεύεται γύρω από ένα λίαν αναιμικό 7 – 8 %, ενώ απώλεσε και τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μετά τις αλλεπάλληλες ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών του.

Πέραν όλων τούτων, ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ έπαψε να είναι πολιτικά ισχυρός και να διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστή ως «κεντρικός πολιτικός – κομματικός πυλώνας», γύρω από τον οποίο θα συνασπιστούν οι άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς, αρχικά σε προεκλογική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και σε επόμενο στάδιο, σε συνεργατικό κυβερνητικό σχήμα. Προς ώρας, τον ρόλο του «πυλώνα», της όποιας διεργασίας διακομματικής συνεργασίας στην ευρύτερη κεντροαριστερά, τον κατέχει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Επιπλέον, όλων τούτων, τα κόμματα της κεντροαριστεράς εμφανίζουν σημάδια πολιτικής ανεπάρκειας, τεχνοκρατικής ελλειμματικότητας, είτε ακόμη και αφέλειας, απειρίας αν όχι και αλαζονείας, σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας.

Σ αυτό το πραγματικά πρωτόγνωρο πολιτικό περιβάλλον κατακερματισμού του προοδευτικού χώρου, όσο πολιτικά αναγκαία κι αν προβάλλει η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, για την άρθρωση ενός σαφούς εναλλακτικού πολιτικού λόγου – σχεδίου διακυβέρνησης, τόσο απόμακρη παραμένει αυτή η συνεργασία.!

Χαμένες ευκαιρίες συνεργασίας

Στην καθημερινή πολιτική ζωή παρουσιάζονται πολλές ευκαιρίας, κυρίως σε κοινοβουλευτικό επίπεδο για την απαρχή μιας σαφούς και λίαν διακριτής συνεργασίας μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της ευρύτερης κεντροαριστεράς.

Τροπολογία στο μίνι ασφαλιστικό νομοσχέδιο, κατέθεσε το ΠΑΣΙΟΚ – ΚΙΝΑΛ, για έκτακτη φορολόγηση των κερδών των τραπεζών «προκειμένου να επιστραφεί μέρος τους στην κοινωνία». Ουδείς θα αμφισβητήσει την πολιτική ορθότητα της πρότασης και το αίσθημα δικαιοσύνης και βοήθειας προς την ελληνική κοινωνία, η οποία στήριξε με αλλεπάλληλες κεφαλαιοποιήσεις τις τράπεζες στα χρόνια των μνημονίων. «Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές στα επιτόκια καταθέσεων και δανείων, αλλά και υπέρμετρες χρεώσεις οι οποίες αυξήθηκαν επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Η έκτακτη φορολόγηση στοχεύει στο να επιστραφεί μέρος των κερδών στην κοινωνία, υποστηρίζοντας δαπάνες που θα ωφελήσουν τους πολίτες», επισημαίνει και δικαίως η Χαριλάου Τρικούπη, αναφορικά με την τροπολογία του κόμματος για έκτακτη εισφορά 5% στα κέρδη των τραπεζών.

Παρά ταύτα, η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, επέλεξε να καταθέσει μονομερώς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ την τροπολογία και όχι να κατατεθεί ως κοινή τροπολογία των κομμάτων της κεντροαριστεράς αντιπολίτευσης.

Ο πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Αλέξης Χαρίτσης, πρότεινε τον Χρήστο Ράμμο, πρόεδρο της ΑΔΑΕ για την προεδρία της Δημοκρατίας στην επερχόμενη εκλογή στις αρχές του νέου έτους. «Η Νέα Αριστερά αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και σήμερα προτείνουμε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον πρώην αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον πρόεδρο της Αρχής για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών, κύριο Χρήστο Ράμμο. Έναν δημόσιο λειτουργό, έναν δικαστικό, έναν άνθρωπο που υπερασπίστηκε με σθένος τους θεσμούς, που ενέπνευσε εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου, που δεν σιώπησε μπροστά στο πρωτοφανές σκάνδαλο των υποκλοπών», σημείωσε ο κ. Χαρίτσης.

Η πρόταση της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, παρά την γενική κι αδιαμφισβήτητη γενική πολιτική αποδοχή του προέδρου της ΑΔΑΕ, χαρακτηρίστηκε «άκαιρη», από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ενώ η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, προτιμάει την παραμονή του κ. Ράμμου στην προεδρία της ΑΔΑΕ για μία ακόμη θητεία. Σαφώς και θα ήταν διαφορετική η απήχηση και η τύχη, της όποιας πρότασης – επιλογής για το αξίωμα του ανώτατου πολιτειακού Άρχοντα , αν είχε παρουσιαστεί ως κοινή πρόταση της ευρύτερης κεντροαριστεράς και ταυτόχρονα θα ήταν ένα βήμα προς μια γενικότερη πολιτική συνεργασία με αφορμή την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.

Τρίτο θέμα πάνω στο οποίο θα ήταν δυνατόν να συγκλίνει με «κοινή πρόταση» η ευρύτερη κεντροαριστερά είναι η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η πρόταση νόμου που κατατέθηκε από το ΚΚΕ υπογράφεται από 627 συνδικαλιστικές οργανώσεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είναι σαφές πως δεν θα αρνηθούν την ψήφο τους τα κόμματα της κεντροαριστεράς. Ωστόσο, ουδείς παραβλέπει το θετικό πρόσημο που θα προσέδιδε μια «κοινή πρόταση», στο συγκεκριμένο νομοθέτημα αφενός και στην πολιτική – κοινοβουλευτική δυναμική μιας ενωμένης κεντροαριστεράς.!

Πάντα τα ανωτέρω αναδεικνύουν μια αδυναμία πολιτικής συνύπαρξης, ενός προγραμματικού συντονισμού, αν όχι και φαινόμενα και πολιτικές πρακτικές – συμπεριφορές «μικρομεγαλισμού», μεταξύ των ηγεσιών στους διάφορους κομματικούς σχηματισμούς της ευρύτερης κεντροαριστεράς.!

Προτάσεις Διαλόγου – Συμπόρευσης

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Νίκος Κοτζιάς, επανέρχεται και προτείνει «φόρουμ του Δημοκρατικού Διαλόγου». Συγκεκριμένα το κίνημα ΠΡΑΤΤΩ και η Σοσιαλιστική Πατριωτική Κίνηση ως ριζοσπαστικές δυνάμεις της δημοκρατικής παράταξης, προτείνουν αυτό το Φόρουμ να οργανώσει συζητήσεις πάνω στα καυτά θέματα της κοινωνίας, όπως, αναφέρονται παραδειγματικά, τα εθνικά, την ακρίβεια και της ενέργειας, της οικονομίας και του κράτους, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και του συντάγματος, της υγείας και της παιδείας, της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος. «Επείγει να συνδιαμορφώσουμε ένα σχέδιο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα, για μια άλλη νέα Ελλάδα, για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, την ήττα του νεοφιλελευθερισμού», επισημαίνεται σε σχετικό κείμενο.

Στο ίδιο πολιτικό πνεύμα και ενεργό δράση για την συγκρότηση ενός «χώρου διαλόγου του προοδευτικού κόσμου», κινούνται και οι Διονύσης Τεμπονέρας, Αντώνης Κοτσακάς και Χάρης Τσιόκας, μετά την παραίτησή τους από τα καθοδηγητικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Όπως αναφέρουν σε κοινό κείμενό τους, «η αναγκαιότητα για την ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού – προοδευτικού χώρου είναι προφανής». «Μέσα από τη διαβούλευση που προτείνουμε επιδιώκεται η διαμόρφωση ελάχιστης συμφωνίας στο προγραμματικό πεδίο Συμφωνίας που οδηγεί σε εκλογική συμπόρευση», αναφέρουν στο κείμενό τους.!

Η προοπτική συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων βρέθηκε στο επίκεντρο της τοποθέτησης του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέξη Τσίπρα στο Forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου, με τον πρώην πρωθυπουργό να επισημαίνει πως προϋπόθεση εναλλακτικής διακυβέρνησης της χώρας, είναι ακριβώς, «»συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων».

«Δεν ξέρω ποιες θα είναι οι εξελίξεις, όμως μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, αν θέλουμε να έχουμε μια θετική προοπτική για τις προοδευτικές δυνάμεις και προοπτική εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης θα πρέπει να βρούμε τρόπους να υπερβούμε αυτόν τον πολυκατακερματισμό», επέμεινε ο Αλέξης Τσίπρας.!

Πέραν όλων των προαναφερθέντων, υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία στην κοινωνία με πολλά προβλήματα στις καθημερινές της ανάγκες, όπως η ακρίβεια, η στεγαστική κρίση, η υγεία, η παιδεία, το ιδιωτικό χρέος. Απέναντι, υπάρχει μία κυβέρνηση που δεν ανταποκρίνεται στην επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας, ενώ κανένα κόμμα της πολιτικής αντιπολίτευσης μπορεί να χωρέσει την πλατιά αυτή κοινωνική αντιπολίτευση.

Άρα υπάρχει το κοινωνικό πεδίο για την Κεντροαριστερά και ευρύτερα τις προοδευτικές δυνάμεις για να συνδιαμορφώσουν ένα κοινό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης και να δώσουν λύσεις στα σημαντικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.!