«Η πολιτική είναι και συγκυρία», ισχυριζόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου», εξηγώντας το «Αν όσοι μας ψήφισαν το ‘81 πίστευαν ότι θα φεύγαμε από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, δεν θα μας είχαν ψηφίσει» .!
Είναι σαφές πως η πολιτική προοπτική και το μέλλον των κομμάτων εξαρτώνται από τη στρατηγική που ακολουθείται από την ηγεσία τους σε συγκεκριμένο χρόνο κι ανάλογα με τη συγκυρία αυτού του χρόνου. Στην παρούσα φάση, η ελληνική πολιτική Ελίτ, πέραν των όποιων εσωτερικών της θεμάτων, καλείται να πολιτευτεί σε μια ΣΥΓΚΥΡΙΑ με 2 πολεμικές συρράξεις, (Ουκρανία και Μέση Ανατολή), Έναν νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ που ανατρέπει τις υπάρχουσες πολιτικές και οικονομικές γεωστρατηγικές ισορροπίες, Μια δυναμική οικονομική ομάδα κρατών, ( BRICS+), με επικεφαλής τη Ρωσία, Μία Ευρώπη αδύναμη να αρθρώσει δικό της πολιτικό λόγο και με μια οικονομία αναιμική έως και καταρρέουσα.!
Νέο Πολιτικό σκηνικό
Οι τελευταίες μετρήσεις των τάσεων της κοινής γνώμης δείχνουν να επέρχονται ραγδαίες μεταβολές στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό. Στην εκτίμηση ψήφου και σε δύο μετρήσεις η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία, διατηρεί μεν την πρωτιά, (29,8%, 29,7%), αλλά αδυνατεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με τα εν λόγω ποσοστά.
Στην δημοσκόπηση της Opinion Poll για το ACTION 24 δεν υπάρχει ερώτημα για το μελλοντικό κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη. Στον αντίποδα αυτή της Real Polls, δείχνει στην εκτίμηση ψήφου το κόμμα του έκπτωτου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να ξεπερνά σε ποσοστά την Κουμουνδούρου καθώς και όλα τα κόμματα που προήλθαν από διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ : Νέο κόμμα Κασσελάκη 6,5%, Πλεύση Ελευθερίας 4,7%, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ 3,6%, ΜέΡΑ25 3,4%, και Νέα Αριστερά 2,9%.
Κι αν αυτό παρατηρείται στην ευρύτερη κεντροαριστερά, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στην κεντροδεξιά με το κόμμα ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ της Αφροδίτης Λατινοπούλου, στην εκτίμηση ψήφου να παλεύει για την τρίτη θέση με το ΚΚΕ και συγκεκριμένα Φωνή Λογικής 8,3%, το ΚΚΕ 8,3%, ξεπερνώντας την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελλόπουλου.
Με απλά λόγια, στον πολιτικό ορίζοντα ανατέλλουν δύο νέοι παίκτες, – η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ με την Αφροδίτη Λατινοπούλου και το νέο κόμμα με τον Στέφανο Κασσελάκη – , οι οποίοι αναμφίβολα θα επανακαθορίσουν το πολιτικό παιγνίδι, τόσο στην κεντροδεξιά και στην κεντροαριστερά, όσο και στην Νέα Δημοκρατία, η οποία επιδιώκει να κρατήσει και να μεγεθύνει την πρωτιά, όσο και στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο με την πολιτική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, de facto αναβαθμίζεται σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Παιχνίδι του στέμματος», (Game of Thrones), στη Δεξιά
Το πολιτικό παιγνίδι μεταξύ των παικτών στην Δεξιά Όχθη της Νέας Δημοκρατίας παίρνει άλλες διαστάσεις και μεταφέρεται στις δικαστικές αίθουσες. Ο πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην συνεργάτης της Αφροδίτης Λατινοπούλου και νυν στενός φίλος και συνεργάτης του Κυριάκου Βελόπουλου, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ένορκη αναφορά με την οποία ζητά να γίνει έρευνα για τη γνησιότητα των υπογραφών που παρουσίασε η Αφροδίτη Λατινοπούλου στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματός της.
Ουσιαστικά, πρόκειται για καταγγελία πλαστογραφίας με τον κ. Μπογδάνο να τονίζει πως υπάρχουν δύο ένορκες καταθέσεις που επιβεβαιώνουν όσα κατατέθηκαν στον Άρειο Πάγο. Οι δύο καταθέσεις έγιναν από πρώην στελέχη του κόμματος της Αφροδίτης Λατινοπούλου, υποστηρίζουν ότι στο καταστατικό υπάρχουν υπογραφές που δεν αντιστοιχούν σε υπαρκτά πρόσωπα.
Σύμφωνα με την νομοθεσία για να ιδρυθεί ένα κόμμα απαιτούνται τουλάχιστον 200 υπογραφές. Ο ποινικολόγος Θεόδωρος Μαντάς, συνήγορος του κ. Μπογδάνου, υποστηρίζει πως «Πρόκειται για μία σοκαριστική, βαρύτατη καταγγελία που όλα δείχνουν πως είναι αληθής. Ως ενεργοί πολίτες που έχουμε καθήκον να περιφρουρούμε τους κανόνες της Δημοκρατίας, καλούμε τη Δικαιοσύνη να ενεργήσει άμεσα, ώστε να ελεγχθεί η νομιμότητα της ίδρυσης του εν λόγω κόμματος».
Περί του θέματος αυτού, νομικοί κύκλοι εκτιμούν, πως, εφόσον αποδειχθεί ότι η καταγγελία περί πλαστότητας των ονομάτων, ΑΔΤ και υπογραφών ευσταθεί, το κόμμα Λατινοπούλου αναμένεται να κηρυχθεί έκπτωτο, η δε συμμετοχή του στις ευρωεκλογές να κριθεί άκυρη. Επιπλέον, θα προκύψουν πολλαπλές και βαριές ποινικές ευθύνες για την Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Μέσα στο ανωτέρω περιγραφέν κλίμα, οι τάσεις της κοινής γνώμης για τα αντιμαχόμενα κόμματα θα επηρεαστούν τα μέγιστα από τις όποιες νομικές εξελίξεις και θα δείξουν ποιο κόμμα θα πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις στην ευρύτερη κεντροδεξιά και δη σε ένα ενδεχόμενο κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας.
Σκόρπια φθινοπωρινά φύλλα… η Κεντροαριστερά
Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φεγγαριού και δη σε μια περίοδο, κατά την οποία γίνεται ευρύτατα λόγος για την ανάγκη συνεργασίας στην ευρύτερη κεντροαριστερά και την επανίδρυση μιας ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ, οι σχηματισμοί που προήλθαν από τον ενιαίο κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ του 2015, μοιάζουν με διάσπαρτα φθινοπωρινά φύλλα και με επικεφαλής που τους χωρίζουν πρώτιστα και κυρίαρχα προσωπικές παρά πολιτικές διαφορές. Σ αυτήν την πραγματικότητα, πως θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Γιάννης Βαρουφάκης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, ο όποιος εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και όταν όλοι οι εμπνευστές μιας ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ δείχνουν τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ως τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό; Με δεδομένες τις βαθιές διαφορές μεταξύ των ανωτέρω σχηματισμών, αναγκαστικά η παρασκηνιακή συζήτηση περί συνεργασίας περιορίζεται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.
Ωστόσο, η τελευταία δημοσκοπική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έχει δώσει πολιτικό αέρα στα πανιά του επανεκλεγέντος προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη, με αποτέλεσμα το όποιο εγχείρημα συνεργασίας, παρά το έντονο παρασκήνιο, ουσιαστικά να αναβάλλεται χρονικά κι εφόσον η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη υποστεί μια επόμενη δημοσκοπική κόπωση.!
Σ αυτό το κλίμα, εύλογα γεννάται το ερώτημα : Μήπως οι πολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και προλάβουν τις όποιες διεργασίες ανασυγκρότησης της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ στην κεντροαριστερά; Παλιές καραβάνες της πολιτικής εκφράζουν την άποψη πως, «Η κεντροδεξιά στο δρόμο της ανασυγκρότησης, θα προσπεράσει την κεντροαριστερά κυριολεκτικά στη στροφή», εννοώντας προφανώς ότι, η γαλάζια παράταξη, στην προσπάθειά της να διατηρήσει αν όχι και να διευρύνει τη δημοσκοπική της πρωτιά, θα δημιουργήσει εξελίξεις, πριν προλάβει να ανασυγκροτηθεί η κεντροαριστερά και ορίζουν χρονικά αυτές τις εξελίξεις για την ερχόμενη Άνοιξη, μετά την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Νίκος Δένδιας : Απλή πολιτική διαφοροποίηση
Ή ηγετική περπατησιά;
Είναι κοινό μυστικό, πως όποτε προκύψει θέμα ηγεσίας στην γαλάζια παράταξη, ο Κερκυραίος πολιτικός «παίζει χωρίς αντίπαλο», όπως παραδέχονται πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοι από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Στη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Εξωτερικών ακολούθησε συνετή πολιτική, διεύρυνε τα διεθνή ερείσματά του, ενώ στο εθνικό πολιτικό σκηνικό καθ΄ όλη στη διάρκεια της κοινοβουλευτικής του παρουσίας, έχει αποκτήσει μόνον φίλους και μπορεί να «μιλήσει με το οποιοδήποτε κόμμα και για οπουδήποτε θέμα», όπως ευρύτατα συζητείται στους διαδρόμους της βουλής. Το τελευταίο σχέδιό του να την «ανασυγκρότηση των ενόπλων δυνάμεων», το συνέδεσε με την οικονομία και τις ανησυχίες της ελληνικής κοινωνίας.
Διόλου απαρατήρητη μπορεί να περάσει η διαφοροποίησή του προχθές σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, για κομβικές πολιτικές της κυβέρνησης. «Το καλύτερο που θα μπορούσε να ελπίζει η Ουκρανία είναι να παγώσουμε την σύγκρουση ως έχει, και να αφήσουμε τα θέματα που έχουν να κάνουν με κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα να συζητηθούν μόλις ωριμάσουν οι λύσεις», είπε σαφώς διαφοροποιούμενος από τη «Υποχρέωσή μας είναι να βοηθήσουμε την Ουκρανία να υπερασπιστεί τον εαυτό της», όπως την είπε ο πρωθυπουργός στο debate του iefimerida: με τον Πασκάλ Μπρυκνέρ για ΗΠΑ, Ουκρανία, woke ατζέντα και μετανάστευση.!
Κι όλα τούτα, όταν η αγωνία του Μεγάρου Μαξίμου επιτείνεται για όσο πει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε Κυριακάτικη Εφημερίδα με μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, προμηνύσουν ραγδαίες κι απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις .!