Με μια χειμαρρώδη ομιλία ο Σπύρος Γαλιατσάτος προειδοποίησε για αρνητικές εξελίξεις στον ελληνικό Τουρισμό, αν συνεχιστεί η πολιτική επιβαρύνσεων του τουριστικού προϊόντος, αλλά και ο λαϊκισμός γύρω από τα τουριστικά δρώμενα.
Η ομιλία του Σπύρου Γαλιατσάτου, έχει ως εξής:
“Πρώτα απ όλα θέλω να ευχαριστήσω την συνάδελφο κα. Χριστίνα Τετράδη για την πρωτοβουλία της να πραγματοποιηθεί το 3ο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων στην Ζάκυνθο, αλλά και για την άρτια οργάνωση και την φιλοξενία μας επίσης.
Θα ήμουνα όμως αγνώμων, εάν δεν αναφερθώ εκτός από τη Χριστίνα και στους υπόλοιπους επαγγελματίες της Ζακύνθου αλλά και όλων των επαγγελματιών των Ιονίων Νήσων, η οποίοι προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, ιδίως μεταξύ των ετών 2014- 2019, όπου τότε είχα την ιδιότητα του αντιπεριφερειάρχη τουρισμού και έτσι πραγματοποιήσαμε ένα σημαντικό έργο, με την χαμηλότερη το δυνατόν δαπάνη του Δημοσίου.
Επειδή υπάρχουν προσεγγίσεις επίλυσης θεμάτων, εξεύρεσης λύσεων, κλπ και δια της “εις άτοπον απαγωγής”, όπως είχε γράψει ο Francis Scott Fitzgerald (από τη Μινεσότα) μείζονας συγγραφέας του 20ου αιώνα, ότι η επιτυχία μιας εκδήλωσης, συνάντησης ή συνεδρίου, δεν συνίσταται στο αν θα γεννηθεί κάποια μεγάλη ιδέα, αλλά πόσες ανόητες ιδέες θα πεθάνουν εκεί..!
Αφού λοιπόν θα ακούσετε αυτά που όσο γίνεται πιο τηλεγραφικά θα πω, θα έχετε πεδίον δόξης λαμπρό «να πεθάνετε τις απόψεις μου» και έτσι θα φύγουμε από εδώ όλοι ευχαριστημένοι, αλλά κι εγώ πανευτυχής, διότι θα έχω συμβάλει αποτελεσματικά στην επιτυχία του συνεδρίου.
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Ο τουρισμός στην Χώρα μας, είναι συνυφασμένος με τον δείκτη ευημερίας, το κατά κεφαλήν εισόδημα και εν γένει την κοινωνική πρόοδο. Όσον περισσότερο αποτελεσματική η στρατηγική, η στόχευση και το όραμα όλων των εμπλεκομένων στο να μετατρέπεται το εγχωρίως παραγόμενο προϊόν , σε ευημερία του κοινωνικού συνόλου (gross domestic product – gross domestic prosperity), τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε.
ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΦΈΡΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Διότι αναγκαστήκαμε ως Χώρα να καταφύγουμε σε μονοκλαδική οικονομία λόγω της φθίνουσας παραγωγικότητας (κυρίως από το 1980 και εντεύθεν) στον πρωτογενή τομέα, στη βιομηχανία – μεταποίηση και όλα τα απορρέοντα εξ αυτών (εμπόριο , εξαγωγές, επιστημονικό και εργατοτεχνικό ανθρώπινο δυναμικό, κλπ. Το γιατί και το πως, θέλει πολύ χρόνο και δεν τον έχουμε σήμερα.
Του λόγου το ασφαλές βεβαιώνουν τα εγκατεσπαρμένα κουφάρια εργοστασίων και οι απέραντες εύφορες εκτάσεις που τώρα τις κοσμούν φωτοβολταϊκά.
Επεξηγώ ότι δεν “έδιωξε” κανείς τους γεωργοκτηνοτρόφους, από αυτές τις εκτάσεις, απλώς δεν απολάμβαναν την τεκμαρτή πρόσοδο σε συνάρτηση με τον μόχθο, την περιουσία (κεφάλαιο),με συνέπεια τα παιδιά τους δεν είχαν κανένα κίνητρο για να είναι συνεχιστές. Τα Ιόνια Νησιά ανθίστανται και έχουμε παραγωγή μοναδικών ποιοτικά προϊόντων, μονάδες μεταποίησης και τυποποίησης, αλλά και εξαγωγές.
‘Όμως σε κάποια εξ αυτών έχουμε φθίνουσα πορεία, ως π.χ. στη Ζακυνθινή σταφίδα η οποί αποκαλείται μαύρος χρυσός».
ΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ
Είναι πολυδιάστατο και συνίσταται σε δύο κύρια συστατικά. Στο φυσικό προϊόν, (δηλ ότι μας χάρισε η φύση, το περιβάλλον , η ιστορία, ο πολιτισμός , κτλ) και στο τελικό προϊόν – δηλαδή ένα καλάθι μέσα στο οποίο βάζουμε τις υπηρεσίες μας όλοι (Κράτος, Αυτοδιοίκηση, επιχειρηματίες, πολίτες , τις κοινωνικές αξίες και τις αρχές, κλπ)
ΤΙ ΤΟΥΡΙΣΜΌ ΘΕΛΟΥΜΕ;;; (βουίζει στ’ αυτιά μου εδώ και αρκετές 10ετίες)
Ανάλογα με το επίπεδο ζωής των κατοίκων του προορισμού, είναι και το τουριστικό προϊόν.
Ανάλογα με το τουριστικό προϊόν είναι και το target group της πελατείας μας και κατ’ επέκταση η αποδοτικότητα των τουριστικών επιδόσεων του προορισμού. Δεν μπορούμε να πουλάμε Fiat και να θέλουμε να μπαίνει στο κατάστημα μας πελατεία Rolls Royce.
ΠΩΣ ΜΕΤΡΑΜΕ ΤΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ;
Συνήθως με τις αφίξεις, οι οποίες συνιστούν μια ένδειξη, αλλά μπορεί και να μας οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Αυτό το οποίο ακουμπάει την πραγματικότητα είναι η συνισταμένη των αφίξεων, των διανυκτερεύσεων και των εισπράξεων. Μπορεί μια από τις 13 περιφέρειες να είναι πρώτη στις αφίξεις και τέταρτη στις εισπράξεις, κ.ο.κ. Όπως π.χ ένα ξενοδοχείο η αποδοτικότητα του προσεγγίζεται με τον ίδιο τρόπο Αφίξεις, διανυκτερεύσεις , Rev P Ar , αλλά και ένα κρουαζιερόπλοιο ομοίως.
Ο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ.
Η οικονομία δεν είναι μια γραμμική εξίσωση, που μπορεί το 1+2 να μην είναι 3 αλλά 5 ή και μηδέν.
Δεν είναι χημεία π.χ Η2Ο = νερό. Έχει τους πολλαπλασιαστές και τους επιταχυντές.
Ο τουρισμός έχει πολλαπλασιαστή από 2,1 έως 2,65. Δηλαδή τα 20 δις που εισπράττονται ετησίως , στην συνολική οικονομία έχουν βαρύτητα (αντίκτυπο) από 42 δις έως 53 δις.
Υποστηρίζουν εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων που είναι εγκατεσπαρμένες στο μήκη και πλάτη της χώρας (ένα απ όλα τα οφέλη).
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Οικονομικές (όπως έχουμε ήδη αναφερθεί), περιβαλλοντικές και Κοινωνικές.
Ανάλογα με τις πολιτικές, τις παρεμβάσεις, τις ρυθμίσεις και κατευθύνσεις Κράτους, Αυτοδιοίκησης, Κρατικών και ιδιωτικών φορέων, αυτές οι επιπτώσεις είτε όλες μαζί , είτε η καθεμία ξεχωριστά, μπορούν να μεγιστοποιηθούν ως προς τα οφέλη, αλλά και ως προς τις ζημίες.
ΥΠΕΡΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, «ως υπερτουρισμός χαρακτηρίζεται το φαινόμενο που η τουριστική δραστηριότητα επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής ή/και η ποιότητα της εμπειρίας που αποκομίζουν οι τουρίστες/επισκέπτες του προορισμού βαίνει επιδεινούμενη». Στο ίδιο πνεύμα, το Ευρωκοινοβούλιο θεωρεί ότι: «ο υπερτουρισμός περιγράφει την κατάσταση κατά την οποία ο αντίκτυπος του τουρισμού, σε ορισμένες χρονικές στιγμές και σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, υπερβαίνει τα όρια φυσικής, οικολογικής, κοινωνικής, οικονομικής, ψυχολογικής ή/και πολιτικής ικανότητας».
Δεν υπάρχει υπερτουρισμός αλλά έλλειμμα πολιτικής και εξ αυτού πηγάζουν τα μεμονωμένα φαινόμενα.
Απραξία και παραλείψεις δράσεων, έργων, ρυθμίσεων από τους κρατικούς φορείς, αλλά και αρνητικές συμπεριφορές (κάποιων) ιδιωτών και (κάποιων) πολιτών.
Οι υπάρχουσες εξαιρέσεις λόγω του ελλείμματος πολιτικής, δεν μπορούν να γίνουν κανόνας.
Πρέπει να είμαστε υπέρ της πρόληψης και μη εφησυχασμού, αλλά και ρυθμίσεων στο χρονοχώρο σε αρκετές περιπτώσεις.
Άλλο η πρόληψη και η ρύθμιση και άλλο η δαιμονοποίηση και η τουριστοφοβία!
ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
Υπάρχει προθυμία από την Επιστημονική Κοινότητα και λοιπούς άλλους φορείς, να μελετήσουν την φέρουσα ικανότητα.
Όμως η όποια μελέτη , προκειμένου να είναι άρτια και επιτυχής, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι παράμετροι, οι συντελεστές και τα δεδομένα. Ένα εκ των οποίων είναι η φέρουσα ανικανότητα των αρμοδίων, σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία . Αν δεν ακολουθήσουν αυτή την διαδικασία, θα αποτύχει η μελέτη , θα πρέπει να πραγματοποιηθεί εκ νέου και λόγω της μεταβολής εν τω μεταξύ των μεγεθών, θα απαιτηθεί ακόμα μεγαλύτερο BUDGET (προϋπολογισμός) και πιθανόν τότε να μην υπάρχουν κονδύλια!
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΤΙ????
Καλό θα είναι κατόπιν τούτων, να σταματήσουν να πυροβολούν τον τουρισμό , τις επιχειρήσεις και την κοινωνία, περνώντας το μήνυμα ότι είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο, αλλά και να προκαλέσουν ακόμα και σκηνές απείρου κάλλους.
Όποιος δεν μπορεί να ωφελήσει, ας μη βλάπτει τουλάχιστον.
Των οικιών ημών εμπιπραμένων (κάποιοι κύριοι) σταματήσετε να άδετε.
ΟΧΙ ΟΛΑ ΤΑ ΦΟΡΤΙΑ ΣΕ ΈΝΑ ΚΛΆΔΟ
(Τέλος ανθεκτικότητας – φόρος παρεπιδημούντων- κάρτα εργασίας χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες)
Τα ξενοδοχεία δεν είναι χρυσωρυχεία.
Πέραν των δημοσιοποιούμενων πλειστηριασμών, ας έρθει όποιος νομίζει να κάνουμε ταμείο μαζί.
Μας φτάνει το καθημερινά αυξανόμενο κόστος πανταχόθεν, στο οποίο παραδινόμαστε αμαχητί, προς δόξαν των καρτέλ , των μονοπωλίων των τραπεζών, των servicers, των Funds, κλπ απροστάτευτοι από Θεό και Κράτος.
Ως ένας εκ των ξενοδόχων που παρευρίσκονται εδώ, όσων ξεκινήσαμε από το μηδέν, θα πω ότι όσα έχουμε πληρώσει στον Δημόσιο Τομέα σε ΦΚΕ, Χ/ΜΟ, ΦΠΑ, ΙΚΑ – ΕΦΚΑ (οικοδομής και ανακαινίσεων), μελετών και αδειοδοτήσεων, κλπ, και αν κάποιος μας πρόσφερε τα χρήματα , που αντιστοιχούν σε σημερινή αξία σε μια και μόνον από τα παραπάνω, θα του δίναμε το ξενοδοχείο , ενδεχομένως και ρέστα.
ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ και όχι μόνον
Όποιος θέλει να πάρει μέλι, δεν κλωτσάει την κυψέλη,
Αντιθέτως, τείνει ευήκοον ούς!”.