ΣΕΠΕ: Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες του σήμερα

Ανακοίνωση του ΣΕΠΕ για τα 33 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα.

Αναλυτικά, ο ΣΕΠΕ αναφέρει:

33 χρόνια από τη δολοφονία του, δεν ξεχνάμε

Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες του σήμερα

για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Ειρήνη

Ήταν 9 Ιανουαρίου του 1991 όταν ανακοινώθηκε η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα που είχε πέσει νεκρός στην Πάτρα το προηγούμενο βράδυ. Οι Κένταυροι και οι “Rangers”, τα παρακρατικά τραμπούκικα τάγματα εφόδου της ΟΝΝΕΔ, της νεολαίας της ΝΔ, από το πρωί της 8ης Ιανουαρίου επιχειρούν ανακατάληψη των σχολείων στην Πάτρα.. Τα καταφέρνουν το βράδυ στο 3ο-7οΓυμνασίο – Λύκειο της πόλης, στο σχολικό συγκρότημα «Βουδ». Καθηγητές και γονείς έτρεξαν να συμπαρασταθούν στους μαθητές. Οι τραμπούκοι επιτίθενται εκσφενδονίζοντας τσιμεντόλιθους και άλλα αντικείμενα. Από επίθεση με σιδερολοστό των ΟΝΝΕΔιτών Καλαμπόκα και Μαραγκού, χτυπιέται θανάσιμα στο κεφάλι ο μαθηματικός, μέλος της οργάνωσης Εργατικό Αντιϊμπεριαλιστικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων, Νίκος Τεμπονέρας.

Τον Χειμώνα του 1990 ο υπουργός Παιδείας της ΝΔ Κοντογιαννόπουλος φέρνει στη Βουλή ένα αντιδραστικό και οπισθοδρομικό νομοσχέδιο που αναστατώνει όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Στο νομοσχέδιο προβλέπονταν: εξετάσεις από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών, κατάργηση των 15μελών συμβουλίων, πειθαρχικός έλεγχος της εξωσχολικής ζωής με pointsystem, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και των δωρεάν συγγραμμάτων, χρονικό όριο στις πανεπιστημιακές σπουδές, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ και εξίσωση των ΑΕΙ με τα κολλέγια, περικοπές κοινωνικών παροχών σε φοιτητές κ.ά.

Αρχικά οι φοιτητές και στη συνέχεια και οι μαθητές ξεσηκώνονται. Το 70% των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τελούσε υπό κατάληψη! Τα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα ήταν μαζικά και ενθουσιώδη. Η κυβέρνηση ευελπιστούσε ότι μετά τις γιορτές οι καταλήψεις θα εκτονώνονταν, αλλά έπεσε έξω. Οι μαθητές συνεχίζουν, ενώ οι καθηγητές με στάσεις εργασίας βρίσκονται έξω από τα σχολεία και συμπαρίστανται στις/στους μαθήτριες/ές αρνούμενοι να βάλουν απουσίες στις/στους καταληψίες μαθητ(ρι)ες.

Τη δολοφονία του Τεμπονέρα ακολούθησε μεγάλη πολυήμερη λαϊκή εξέγερση σε Πάτρα, Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή, η πρόκληση πυρκαγιάς από δακρυγόνα στο κατάστημα Κ. Μαρούσης και ο θάνατος 4 ανθρώπων, αφού η αστυνομία παρεμπόδιζε την πυροσβεστική να πλησιάσει, η παραίτηση του υπουργού και η αντικατάστασή του από τον Γ. Σουφλιά που του ανατέθηκε το έργο της “πυρόσβεσης” και η απόσυρση όλου του νομοσχεδίου.

Οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα σχεδόν αθωώθηκαν με εξαίρεση τον Καλαμπόκα που έμεινε στην φυλακή μόνο 7 χρόνια και βρέθηκε τελικά σε διευθυντική θέση της Εθνικής Τράπεζας Βόλου. Για τους ηθικούς αυτουργούς ούτε κουβέντα.

33 χρόνια μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί για μια ακόμη φορά να επιβάλει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της, την πολιτική της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του κεφαλαίου. Με οδηγό την αξιολόγηση, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου και παραβιάζοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος επιχειρεί να επιβάλει τη λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ. Την ίδια ώρα με το νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση δίνει βορρά στους ιδιώτες την δημόσια τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιχειρεί να βαθαίνει ακόμη περισσότερο την ταξικότητα της εκπαίδευσης επιβάλλοντας το εθνικό απολυτήριο, καθιστώντας την τράπεζα θεμάτων και τις εξετάσεις κύριο μοχλό περιθωριοποίησης δεκάδων χιλιάδων μαθητών και μαθητριών εκτός γενικής μόρφωσης και λυκείου. Η ΕΒΕ έχει αποκλείσει ήδη δεκάδες χιλιάδων νέων από την πρόσβαση στα ΑΕΙ οδηγώντας τους ταυτόχρονα στις δαγκάνες των επιχειρήσεων -κολλεγίων και παραρτημάτων αλλοδαπών ΑΕΙ. Η ελεύθερη επιλογή σχολείου από τους γονείς θα είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης-κατηγοριοποίησης των σχολείων.

33 χρόνια μετά, δεν ξεχνάμε. Ο Νίκος Τεμπονέρας είναι το σύμβολο του συλλογικού ανθρώπου που υπερασπίζεται χωρίς όρους και προϋποθέσεις το δικαίωμα του αγώνα για την ανατροπή της κοινωνικής βαρβαρότητας και την επικράτηση του δίκιου. Είναι ο εργαζόμενος που υπερασπίστηκε τον συλλογικό αγώνα, που δε φοβήθηκε και δεν έσκυψε το κεφάλι, δεν λογοδότησε στη διοίκηση, στην εξουσία, στους νοικοκυραίους της εποχής και στους φασίστες, δίνοντας την ίδια τη ζωή του. Είναι ο Δάσκαλος που «υπερασπίστηκε το παιδί για να υπάρχει ελπίδα», ξεπερνώντας τους τοίχους της σχολικής αίθουσας και μιας δημοσιοϋπαλληλικής διδασκαλίας.

Απέναντι στην βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων στο δημόσιο σχολείο, στο χτύπημα συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, στη φτώχεια και την εξαθλίωση της πλειοψηφίας του εργαζόμενου κόσμου, την ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο (τράπεζες, ενέργεια, φαρμακοβιομηχανίες, πολεμική βιομηχανία κλπ) βλέπει τα πλούτη του να εκτοξεύονται, διεκδικούμε με τους αγώνες του λαού και της νεολαίας ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις, για την ανατροπή των πολιτικών κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΟΟΣΑ, για αύξηση των δαπανών για την παιδεία, για μόνιμους μαζικούς διορισμούς, για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα.

Ο ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ

ΜΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ