Τέσσερις επερωτήσεις της Δρυ για το Περιφερειακό συμβούλιο

Τέσσερις επερωτήσεις θα πραγματοποιήσει η παράταξη της Μαρίας Δρυ στο προσεχές περιφερειακό συμβούλιο.

Αναλυτικά:

ΥΔΡΕΥΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ: 30 χρόνια αδράνειας και τώρα το μαχαίρι στο λαιμό για “Έκτακτη Ανάγκη”.

Τις τελευταίες μέρες περιοχές της Κέρκυρας «αναγκαστικά» κηρύχθηκαν σε «έκτακτη ανάγκη» λόγω λειψυδρίας! Μήπως κάτι σας θυμίζει αυτό; Πόσες ομοιότητες διακρίνετε με τη διαχείριση των απορριμμάτων και της «έκτακτης» και «πρόσκαιρης» λύσης της μεταφοράς που όλοι στηρίξαμε το 2019 γιατί πλέον δεν υπήρχε άλλη λύση;!
«Έκτακτη ανάγκη» κατόπιν παρότρυνσης από την κεντρική διοίκηση προς το Δήμο, για να παρακαμφθούν οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που το ίδιο το κράτος έχει θεσπίσει. Με έκπτωση στην ποιότητα, στη διαφάνεια, στην αποτελεσματικότητα της προτεινόμενης λύσης, στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, και τέλος στην εξοικονόμηση δημοσίου χρήματος.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο «αμήν», οι γεωτρήσεις στερεύουν η μια μετά την άλλη, δεν έχουμε νερό στις βρύσες μας, απεντάσσονται τα έργα το ένα μετά το άλλο, και κηρύσσεται η Κέρκυρα σε «έκτακτη ανάγκη»! Και ποια είναι αυτή η «έκτακτη» και «μαγική» λύση που θα συμβεί λόγω της κήρυξης σε «έκτακτη ανάγκη»; Καμιά! Έτσι Για ακόμα μία φορά, με ενορχηστρωτή το ΥΠΕΚΑ, προωθούνται πρόσκαιρες και ενεργοβόρες λύσεις χωρίς σχέδιο. Η «λύση» σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ είναι μία: οι μικρές μονάδες αφαλάτωσης των 1.000μ3, τις οποίες μοιράζει «γενναιόδωρα» και «μεγαλόκαρδα» στους «καημένους» τους Δήμους!
1.Υπάρχει πρόβλεψη για έργα αντικατάστασης δικτύων; Από το 1989(!), ο τότε δήμαρχος Γιάννης Κούρκουλος, διαπιστώνει ότι χάνεται το νερό στα δίκτυα και χρειάζεται αντικατάσταση δικτύων. Σήμερα 35 χρόνια μετά, και ύστερα από σχεδόν 10 δημοτικές θητείες, δεν έχει γίνει κανένα έργο για την ύδρευση, ούτε για τα δίκτυα, ούτε και για την αποθήκευση και αποταμίευση βρόχινου νερού. Διαρκώς κάνουνε μελέτες, και ξανά μελέτες, διαβάζουμε δελτία τύπου με τυμπανοκρουσίες, τα έργα εντάσσονται σε χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά ως δια μαγείας απεντάσσονται από τα χρηματοδοτικά εργαλεία, έργο δε γίνεται, το νερό χάνεται και τώρα «ξαφνικά» έχουμε λειψυδρία!
Πόσο νερό χάνεται στο δίκτυο «σουρωτήρι»; Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΕΥΑΚ είναι της τάξεως του 50%(!) Και ξέρετε γιατί είναι τόσο σοβαρό; Γιατί η ποσότητα νερού που χάνεται καθορίζει την ποσότητα νερού που πρέπει να αντληθεί (ώστε να φτάσει στον τελικό αποδέκτη η απαιτούμενη ποσότητα)! Συνεπώς και το κόστος άντλησης (ή αφαλάτωσης) επηρεάζεται άμεσα.
Έστω ότι η πόλη της Κέρκυρας χρειάζεται 20.000μ3 νερό την ημέρα, σημαίνει ότι θα πρέπει να αντλούμε 40.000μ3 την ημέρα(!). Πόσες αφαλατώσεις των 1.000μ3 (που τόσο απλόχερα μοιράζει το Υπουργείο) θα πρέπει να βάλουμε; Ποιο το περιβαλλοντικό αποτύπωμα; Ποιο το κόστος; Και ποιος θα πληρώνει για όσο νερό αντλείται αλλά τελικά χάνεται στο «σουρωτήρι» δίκτυο;
2.Μεταφορά νερού από «απέναντι»: αντίστοιχο με τη μεταφορά απορριμμάτων «απέναντι». Ενδεικτικά υπενθυμίζουμε ότι στη μεταφορά των απορριμμάτων η επιχορήγηση του Κεντρικού κράτους που είχε υποσχεθεί η Κυβέρνηση δεν ήρθε ποτέ! Η μεταφορά λοιπόν κατέστη η πιο ακριβή και αναποτελεσματική λύση, μια οικονομική αιμορραγία για το Δήμο (που μετά από 4 χρόνια μετακυλίστηκε στους πολίτες) και σε αυτό το διάστημα δεν προχώρησε ούτε ένα έργο για την ανακύκλωση, ούτε για το εργοστάσιο, ούτε για την ολιστική διαχείριση. Το μεγάλο περιθώριο κέρδους βοήθησε να παγιωθεί α κέρδη μια «έκτακτη» και «δαπανηρή» λύση ως «μόνιμη».
Τώρα λοιπόν όχι μόνο προτείνεται να κουβαλάμε νερό από «απέναντι» (με όλα τα κακά που συνεπάγεται αυτό), αλλά επιπλέον θα το κυκλοφορούμε σε ένα δίκτυο «σουρωτήρι» όπου το μισό θα χάνεται. Ποιος μας λέει ότι δεν θα παγιωθεί ή κοστοβόρα μεταφορά νερού από απέναντι, ή οι ενεργοβόρες αφαλατώσεις τις οποίες μοιράζει αυτή τη στιγμή τόσο απλόχερα το Υπουργείο;
Μόλις το 6% του βρόχινου νερού καταναλώνεται στην χώρα μας και το 50% αυτού χάνεται στο δίκτυο «σουρωτήρι»(!) άρα το πρόβλημα δεν είναι η μείωση των βροχοπτώσεων – λειψυδρία – κλιματική αλλαγή, αλλά η επιλογή να μην γίνονται έργα για την αποθήκευση και αποταμίευση βρόχινου νερού στην αντιμετώπιση του προβλήματος όπως η αλλαγή δικτύων, η κατασκευή μικρών ταμιευτήρων και οι γεωτρήσεις σε νέα «εύφορα» εδάφη.
Με τις λύσεις που προτείνονται ο λόγος που δε θα έχουμε και πάλι νερό στις βρύσες μας, είναι που θα στερέψουν όχι οι γεωτρήσεις αλλά το πορτοφόλι μας… Δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε το λογαριασμό για όλη αυτή την δαπανηρή λύση που προκρίνεται «έκτακτα» και στην οποία μας έχουν εγκλωβίσει!
Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Ποια είναι τελικά η λύση που έχει σχεδιαστεί και θα εφαρμοστεί για την ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος ύδρευσης της Κέρκυρας; Από τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού αποπροσανατολιστήκαμε (19/4/2023 “Για τα έργα ύδρευσης στην Κέρκυρα, προορίζονται σε πρώτη φάση 29,1 εκατ. ευρώ και στη συνέχεια 200 εκατ. ευρώ”, ενώ στις 05/07/2024 έκανε αναστροφή δηλώνοντας ότι η ύδρευση της Κέρκυρας θα εξεταστεί από μηδενική βάση). Δεν ήταν σαφής η σκοπιμότητα της κήρυξης σε «έκτακτη ανάγκη». Τι κρύβετε άραγε πίσω από όλα αυτά;
Ποιος ο σχεδιασμός της Περιφερειακής Αρχής για την επίλυση της υδροδότησης του νησιού της Κέρκυρας; Υπάρχει συνεργασία με ΔΕΥΑΚ και Δήμους ώστε να «κουμπώνουν» τα σχεδιαζόμενα έργα για μια οριστική και ολιστική μελέτη και επίλυση του προβλήματος;
Σε τι στάδιο βρίσκονται οι ξεχασμένες μελέτες των λιμνοδεξαμενών τις οποίες ανέσυρε ο Κος Κουρής και η Περιφερειακή Αρχή είχε εκδηλώσει την πρόθεση να τις «τρέξει»;
Θα διεκδικήσετε χρηματοδότηση για την αλλαγή του δευτερεύοντος δικτύου, του δικτύου που μεταφέρει το νερό στις βρύσες μας και το οποίο έχει διαρροές τουλάχιστον 50%.
Θα διεκδικήσετε οι ΔΕΥΑ να μεταβούν στο μειωμένο τιμολόγιο των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας;
Ποια η θέση σας για την ίδρυση Περιφερειακού Φορέα Διαχείρισης Υδάτων. Ποιοι θα συμμετέχουν; Και ποιος θα ορίζει την τιμολογιακή πολιτική;

Υδροπλάνα χαμένα στο… διάστημα

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:

Η διασυνεσιμότητα των Νησιών είναι επιτακτική ανάγκη για την ουσιαστική επικοινωνία μιας νησιωτικής Περιφέρειας. Η ίδρυση υδατοδρομίων θα μπορούσε να επιφέρει πολλαπλά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες, καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες μεταφορών και ενδοεπικοινωνίας μεταξύ των νησιών, δημιουργώντας νέες τουριστικές τάσεις όπως το “island hopping”.

Την προοπτική αυτή φιλοδοξούσαν να υπηρετήσουν προηγούμενες Περιφερειακές αρχές. Η επιτομή αυτού το εγχειρήματος διαδραμματίστηκε το 2021 συνάπτοντας προγραμματική σύμβαση για την κατασκευή 5 υδατοδρομίων, με κόστος 3 εκατ. Ευρώ (!) με την αναπτυξιακή ΔΕΠΑΝ (Δίκτυο Ελληνικών Πόλεων για την Ανάπτυξη) που υποτίθεται είχε την τεχνογνωσία και την επάρκεια που δεν είχε η ΠΙΝ. Το Ελεγκτικό Συνέδριο όμως ακύρωσε τη σύμβαση που προωθούσε η ΠΙΝ, καθώς διαπίστωσε σημεία «καταστρατήγησης των διατάξεων». Οπότε και έμειναν τα σχέδια για ακόμη μια φορά στον αέρα.

Έκτοτε, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων βρίσκεται σε μια περιδίνηση, καθώς διαβάζουμε συνεχώς δημοσιεύματα ότι «ξεκινάνε» τα υδροπλάνα τις πτήσεις τους, αλλά διαπιστώνουμε ότι ολοκληρώθηκε άλλη μια χρονιά χωρίς υδροπλάνα.

Μετά την προηγούμενη επερώτηση της παράταξης μας για το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και τα δημοσιεύματα που βρίσκουν το φως της δημοσιότητας,

επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης:

Σε τι στάδιο βρίσκεται η ολoκλήρωση του δικτύου υδατοδρομίων στα υπόλοιπα Ιόνια Νησιά;
Πώς θα διασφαλίσει η ΠΙΝ ότι μόλις ξεκινήσουν τα δρομολόγια η μετακίνηση των κατοίκων δεν γίνει θα εξελιχθεί σε άλλη μια απλησίαστη παροχή όπως και τα αεροπορικά, δίνοντας ο επενδυτής προτεραιότητα στην τουριστική εκμετάλλευση;
Διατίθεται η ΠΙΝ να επιδοτήσει μέρος από το κόμιστρο των εισητηρίων των μονίμων κατοίκων των νησιών (όπως κάνουν άλλες νησιωτικές περιοχές π.χ. Κανάρια νησιά);
Έχει την πρόθεση η ΠΙΝ να επιδοτήσει ή να διεκδικήσει κρατική επιχορήγηση για δρομολόγια και τη χειμερινή περίοδο;

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Εγκαίνια πριν δέκα χρόνια… λειτουργία οσονούπω!

Το νέο πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο Αγίου Κήρυκα Ζακύνθου είναι ένα έργο πολιτισμού, για το οποίο επί πολλά έτη κατέβληθησαν συνεχείς προσπάθειες ανακατασκευής εκ βάθρων.
Το Κτίριο έχει κατασκευαστεί σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Δήμου Ζακύνθου, εμβαδού 1269,22 τμ, στην Τοπική Κοινότητα Αγίου Κήρυκα Ζακύνθου.
Το έργο στόχευε στην αναβίωση του «Ωδείου Αγίου Κήρυκα», που είχε ιδρύσει τη δεκαετία του 1980 η αείμνηστη Αγγελική Κολυβά και που κατεδαφίστηκε λόγω στατικών προβλημάτων. Το νέο κτίριο ξεκίνησε να κατασκευάζεται από το Δήμο Αρκαδίων Ζακύνθου το 2001, αλλά οι εργασίες σταμάτησαν λόγω αδυναμίας συνέχισης της χρηματοδότησης, μετά την ολοκλήρωση του φέροντος οργανισμού.
Το 2012 υπεγράφη Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του Δήμου Ζακύνθου, στον οποίο είχε περιέλθει η κυριότητα του κτιρίου και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, βάσει της οποίας η ΠΙΝ, αφού αναπροσάρμοσε τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου σε σύγχρονα πρότυπα, χρηματοδότησε και επέβλεψε την κατασκευή του.
Το έργο τελικά ολοκληρώθηκε το 2014 και εγκαινιάστηκε στις 7/5/2014.
Σύμφωνα με το αρθρ. 4 της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Δήμου Ζακύνθου και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, η ΠΕ Ζακύνθου θα έχει τη χρήση του κτιρίου για τριάντα έτη από την αποπεράτωσή του, χωρίς αντάλλαγμα, υπό την προϋπόθεση ότι θα στεγάζεται στο κτίριο το τοπικό παράρτημα της Φιλαρμονικής του Δήμου Ζακύνθου (Φιλαρμονική πρώην Δήμου Αρκαδίων), για την υλοποίηση μαθημάτων, πρόβας και εκδηλώσεων, ενώ ο Δήμος Ζακύνθου θα έχει την δυνατότητα υλοποίησης εκδηλώσεων χωρίς καμιά οικονομική υποχρέωση προς την ΠΕ Ζακύνθου.
Με την αριθμ. 237-20/2014 απόφασή του, το Περιφερειακό Συμβούλιο ΠΙΝ αναγνωρίζοντας ότι το κτίριο αποτελεί καρπό του οράματος και των άοκνων προσπαθειών του εκλιπόντα Διονύσιου Μυλωνά, ο οποίος τόσο από τη θέση του Δημάρχου Αρκαδίων, όσο και από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Ζακύνθου αγωνίστηκε για την ολοκλήρωσή του, αποφάσισε να ονομαστεί «Κτίριο Πολλαπλών Χρήσεων Αγίου Κηρύκου «Ωδείο Διονυσίου Μυλωνά».
Δυστυχώς σήμερα παρόλες τις δυσκολίες που έχουμε σε νέα, σύγχρονα και λειτουργικά δημόσια κτήρια…το κτήριο είναι έτοιμο (;) και παραμένει κλειδωμένο!
Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Γιατί το κτήριο δεν έχει καταστεί πλήρως λειτουργικό ώστε να μπορέσει να παραδοθεί στον πολιτισμικό κόσμο της Ζακύνθου 10 χρόνια μετά τα εγκαίνια;
Τι θα πράξετε προκειμένου το κτήριο να παραδοθεί άμεσα στους Ζακυνθινούς;
Σε πόσο χρονικό διάστημα θα μπορέσει να παραδοθεί και να ανοιξει τις πόρτες του;

ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΜΠΕΝΙΤΣΩΝ: Δαπανηρές μελέτες επί μελετών…
και έργο “0”

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:
Η παράκαμψη Μπενιτσών είναι μέρος του ευρύτερου σχεδιασμού για το νησί της Κέρκυρας του οδικού άξονα Βορρά-Νότου, ένα έργο που αυξάνει στην οδική ασφάλεια διασφαλίζοντας την απρόσκοπτη και ασφαλέστερη και γρηγορότερη μετάβαση προς τις κοινωνικές υπηρεσίες του Νησιού (όπως νοσοκομείο, αεροδρόμιο, δημόσιες και λοιπές υπηρεσίες) αλλά και τη γενικότερη επίδραση στην αναπτυξιακή προοπτική του Νησιού.

Το έργο της Παράκαμψης Μπενιτσών είναι ένα ακόμη διαχρονικό αίτημα των κατοίκων της Νότιας Κέρκυρας αλλά και μια διαχρονική δέσμευση όλων όσοι διετέλεσαν Τοπικές Αρχές του Νησιού της Κέρκυρας την τελευταία σαραντακονταετία, που όμως έχει μείνει «θαμμένο» στα άδυτα των αρχείων των υπηρεσιών.

Διαχρονικές εκπονήσεις κοστοβόρων μελετών, 850.000€, που κατέληξαν στα «αζήτητα» συρτάρια του Υπουργείου Μεταφορών-Υποδομών, οι οποίες μετά χρειάζονταν επικαιροποιήσεις και τα χρόνια περνούσαν και έργο δε γινόταν!

Μέσα σε αυτή τη 40ετία ολοκληρώθηκαν οι μελέτες, οι απαλλοτριώσεις, το τεχνικό δελτίο αλλά τι περίεργο(!) εκκρεμούν οι χρηματοδοτήσεις.

Σύμφωνα με ένα συλλογικό αίτημα του Δήμου, των Τοπικών Συμβούλιων και των Κοινωνικών Φορέων της Νότιας Κέρκυρας εκφράζοουν την αναγκαιότητα υλοποίησης του έργου αλλά και την αγανάκτησή τους για την 40ετή αδράνεια, ολιγωρία και κωλυσιεργία κυβερνητικών αξιωματούχων και απερχόμενων Αυτοδιοίκητων αρχών, που δρούσαν «σαν να μην ήθελαν να γίνει» το έργο…

Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Γιατί από το Μάρτιο του 2021 που «ξεθάφτηκαν» οι μελέτες από το Υπουργείο Μεταφορών-Υποδομών δεν έχει προχωρήσει το έργο;
Προτίθεται η Περιφερειακή αρχή να το εντάξει στο Επιχειρισιακό Πρόγραμμα της ΠΙΝ για το 2025 ώστε να υλοποιήθει το έργο και αν ναι, με ποιο χρηματοδοτικό εργαλείο και ποιο το χρονοδιάγραμμα;