Οι επερωτήσεις της Δρυ ενόψει περιφερειακού

Τέσσερις επερωτήσεις θα πραγματοποιήσει στο προσεχές περιφερειακό συμβούλιο η παράταξη της Μαρίας Δρυ.

ΟΙ ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:

Ο ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων ιδρύθηκε τον Ιούνιο 2020, με σκοπό την καλύτερη συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης ως προς την αποτελεσματικότητα στην επίλυση των σοβαρότατων προβλημάτων διαχείρισης απορριμμάτων που αντιμετώπιζαν τα νησιά μας. Είναι όμως και επιταγή της ΕΕ για ενιαίους Περιφερειακούς Φορείς Διαχείρισης απορριμμάτων, ενάντια στην πολυδιάσπασή τους. Ειδικά στην νησιωτική χώρα, είναι αδύνατος ο έλεγχος, ο συντονισμός και η επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας των στόχων που τίθενται σε επίπεδο συνολικής στρατηγικής. Κατά τη αιτιολόγηση της Κυβέρνησης για την ίδρυση περιφερειακού φορέα ο ΠΕΣΔΑ είναι Περιφερειακής εμβέλειας και σχεδιασμού και αυτός πρέπει να παρακολουθείται και να υλοποιείται από ένα ενιαίο όργανο.
Όραμα του Φορέα είναι η υιοθέτηση βασικών αρχών αειφορίας και  του μοντέλου της κυκλικής οικονομίας με τρόπο φιλικό για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία αποτελούν προτεραιότητα για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Η εφαρμογή ενός κύκλου διαχείρισης των αποβλήτων με έμφαση στη Διαλογή στην Πηγή, στην ανακύκλωση και στην επανάχρηση. Μονάδες διαχείρισης βιοαποβλήτων και βιομάζας, με νέες σύγχρονες μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων ικανές να ανταποκριθούν στους νέους εθνικούς και ευρωπαϊκούς στόχους. Στόχος μας σε όχι μακρινό χώρο να πάψει η ανεπεξέργαστη ταφή των απορριμμάτων.
Ωραία λόγια , μεγαλεπίβολοι στόχοι και βαρύγδουπα «οράματα» όμως η ζοφερή πραγματικότητα αποδεικνύει για ακόμη μια φορά το αντίθετο! «Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλίως»!
4 χρόνια πέρασαν και τα % ανακύκλωσης και στοχοθεσίας του ΠΕΣΔΑ για μείωση του όγκου ταφής έμειναν στις καλένδες. Ωστόσο τα προβλήματα με τη διαχείριση απορριμμάτων παρέμειναν παρά τις αρχικές υποσχέσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε την κατάσταση στα νησία μας:
Εργοστάσιο απορριμμάτων Ζακύνθου: STOP
Εργοστάσιο απορριμμάτων Κέρκυρας: STOP
Εργοστάσιο απορριμμάτων Λευκάδας: STOP
Εργοστάσιο απορριμμάτων Κεφαλονιάς: ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ
Στη Ζάκυνθο ακόμη, 7 χρόνια μετά, δεματοποιούνται χύδιν απορρίμματα και μένουν άταφα κατά παρέκκλιση των περιβαλλοντικών όρων.
Η μεταφορά απορριμμάτων από τους Δήμους Κέρκυρας και Διαποντίων, Βόρειας Κέρκυρας, Νότιας Κέρκυρας, Λευκάδας και Παξών κόστος που έχει γονατίσει τους Δήμους οικονομικά και έχουν «πεταχτεί στα σκουπίδια» πολλά εκατομμύρια € το χρόνο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για έργα υποδομής που έχουν τόση ανάγκη τα νησιά μας.
Σωρεία προγραμματικών συμβάσεων του ΦΟΔΣΑ με την ανώνυμη εταιρεία ΔΙΑΔΥΜΑ της Κοζάνης προκειμένου αυτή να υλοποιήσει, χωρίς διαγωνισμό και μάλιστα με αμοιβή, επειδή είχε την τεχνογνωσία να συνδράμει στον νεοσύστατο ΦΟΔΣΑ ΙΝ με μελέτες έργων και τεύχη δημοπράτησης, βέβαια με έναν επίλογο αρνητικό αφού έγιναν δεκτές προσφυγές στο ΣτΕ και χάθηκαν και τα έργα και οι χρηματοδοτήσεις.
Το επιχειρησιακό σχέδιο του Φορέα έχει ανατεθεί και εκτελείται από το 2022, όπως προκύπτει από το site του Φορέα αλλά δεν υπάρχει κανένα στοιχείο.

Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Επειδή στο site του Φορέα έχει οικονομικά στοιχεία μόνο του έτους 2020, δηλαδή μόνο μέχρι 31/12/2020, ουσιαστικά από το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 200.000€ που συμμετείχε η ΠΙΝ, με τι άλλα ποσά έχει συνεισφέρει η ΠΙΝ τον Φορέα;
Γιατί δεν έχουν ακόμη αναρτηθεί οι Ισολογισμοί των ετών 2021, 2022 και 2023;
Ποιος ο απολογισμός των έργου του Φορέα για τα νησιά μας;
Αποτιμάται θετικά η σύστασή του ως προς την επίλυση των σοβαρότατων προβλημάτων διαχείρισης απορριμμάτων που αντιμετώπιζε η Περιφέρειά μας;

ΦΡΑΓΜΑΤΑ Κέρκυρας

Πέρασαν, κιόλας, 37(!) χρόνια μετά την επιλογή των φραγμάτων ως η βέλτιστη λύση για το υδρευτικό πρόβλημα της Κέρκυρας (αποφασίστηκε το 1987 και οι μελέτες ξεκίνησαν το 1989). Ωστόσο έχουμε πει το «νερό νεράκι» και ακόμη φράγματα δεν έχουμε δει, ενώ το πρόβλημα της ύδρευσης στο νησί της Κέρκυρας έχει γιγαντωθεί και μοιάζει πλέον ως γόρδιος δεσμός. Έχουν δαπανηθεί 12.000.000€ για απαλλοτριώσεις και χρήματα για τις μελέτες, οι οποίες σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ θεωρούνται άρτιες, βέβαια το έργο απεντάχτηκε από τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης, παρόλες τις διαβεβαιώσεις και τις ανακοινώσεις και τυμπανοκρουσίες του πρώην Υπουργού Περιβάλλοντος Κώστα Καραμανλή (προεκλογικά).
Το έργο είχε προϋπολογισμό 255.620.000€. H διάρκεια του έργου είχε οριστεί σε 360 μήνες, εκ των οποίων οι πρώτοι 36 μήνες αφορούσαν την κατασκευαστική περίοδο και οι υπόλοιποι 324 την περίοδο λειτουργίας-συντήρησης. Το Ελληνικό Δημόσιο θα συμμετείχε στη χρηματοδότηση της κατασκευής του Έργου με το ποσό των €60.000.000 μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-NextGenerationEU. Το έργο όμως απεντάχτηκε από το Ταμείο Ανάκαμψης τον Σεπτέμβριο του 2023 (μετεκλογικά).
Και τώρα τι;
Πολλές και ακριβές λύσεις στο τραπέζι από τις αφαλατώσεις, ακόμα και συνδυαστικά με έργα αντλιοσιοταμίευσης και επίλυση του προβλήματος με κατασκευή και λειτουργία λιμνοδεξαμενών, που απαιτούν νέες, χρονοβόρες και δαπανηρές μελέτες, αδειοδοτήσεις, απαλλωτριώσεις κλπ. Με επικρατέστερο σενάριο αυτό της αναμονής επιπλέον 40 χρόνων με υποσχέσεις και στρατηγικούς σχεδιασμούς!

Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Ποιος ο σχεδιασμός της Περιφερειακής Αρχής για την επίλυση της υδροδότησης του νησιού της Κέρκυρας μετά την απένταξη του έργου των φραγμάτων από το Ταμείου Ανάκαμψης; Υπάρχει συνεργασία με ΔΕΥΑΚ και Δήμους ώστε να «κουμπώνουν» τα σχεδιαζόμενα έργα για μια οριστική και ολιστική μελέτη και επίλυση του προβλήματος;
Ποιο το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης; Εν μέσω κλιματικής κρίσης το πρόβλημα εντείνεται και δεν μπορεί η συζήτηση να είναι ατέρμονη και ατελέσφορη για ακόμη 40 χρόνια.
Σε πρόσφατο δημοσίευμα διαβάσαμε ότι ανευρέθηκαν ξεχασμένες μελέτες λιμνοδεξαμενων κατόπιν έρευνας του Αντιπεριφερειάρχη Κεφαλονιάς Σωτήρη Κουρή. Είναι άρτιες και θα μπορούσαν να μας φανούν χρήσιμες για εξοικονομιση χρόνου και πόρων;
Τι θα γίνει με τα 12.000.000€ που έχουν δοθεί για αποζημιώσεις απαλλοτριώσεων για τα φράγματα, αν τελικά το έργο δεν υλοποιηθεί; Θα χαθούν;
Διαβάσαμε για μεταφορά νερού από την Αλβανία, από το Γαλάζιο Μάτι. Μια λύση που είχε απορριφθεί το 1994. Προκρίνεται αυτή η λύση; Έχει γίνει οικονομοτεχνική μελέτη; Πώς θα διασφαλιστεί η υγιεινή και ασφάλεια του πόσιμου νερού από τις πηγές ενός άλλου κράτους;
Θα διεκδικήσετε χρηματοδότηση για την αλλαγή του δευτερεύοντος δικτύου, του δικτύου που μεταφέρει το νερό στις βρύσες μας και το οποίο έχει διαρροές τουλάχιστον 70%, ενώ υπάρχει ακόμα δίκτυο με αμίαντο.
Συζητείται έντονα η ίδρυση Φορέα Διαχείρισης Υδάτων. Γνωρίζετε κάτι επ’ αυτού? Ποιοι θα συμμετέχουν; Ποιος θα ορίζει την τιμολογιακή πολιτική;

Βία ΠΑΝΤΟΥ

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:

Ένα από τα προβλήματα της εποχής που στη χώρα μας έχει εξελιχθεί σε επιδημία – θανατηφόρα μάλιστα – είναι η βία. Βία στα σχολεία, βία εναντίον των γυναικών, βία στις συγκρούσεις με την Αστυνομία, κακοποίηση παιδιών, βία λεκτική, αντιμετώπιση καθημερινών συμβάντων με επιθετικότητα και τσαμπουκά που ουδείς γνωρίζει μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Η κοινωνία και το κράτος ευαισθητοποιούνται και εναντιώνονται σε αυτό το κλίμα βίας, διαμαρτυρόμαστε και αντιδρούμε με πορείες, χάπενινγκ, ομιλίες, συνέδρια, εκστρατείες, επικοινωνιακές καμπάνιες.
Σε πολλές περιπτώσεις, η καμπάνια, η διαμαρτυρία κατά της βίας, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη και όλα τα ωραία, με τον τρόπο που γίνονται και διατυπώνονται, είναι σαν να θέλουν να παράγουν ακόμη περισσότερη βία. Τι γίνεται όμως όταν απαντάς στη βία με βία; Στην πραγματικότητα, την πολλαπλασιάζεις. Και, κατά κάποιον τρόπο, τη νομιμοποιείς δίνοντας άλλοθι στον βίαιο.
Η Βία ως κοινωνικό φαινόμενο, είναι η πιο παράλογη και επικίνδυνη μορφή επιθετικότητας. Η βία είναι κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο, αλλά και μία ηθική έννοια… Φυσικά και δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο. Υπήρχε πάντα με διάφορες μορφές, εκδηλώσεις, ενστάσεις και με διαφορετικές αιτιολογίες. Το φαινόμενο της βίας στην εποχή μας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μια αναρχική και επαναστατική αντίληψη, οπού καταλήγει σε μια εσωτερική ικανοποίηση εξαιτίας της βίας.

Για να εντοπίσουμε τις σημαντικότερες αιτίες που προκαλούν αυτό το κοινωνικό φαινόμενο χρειάζεται να γίνει μία ανάλυση:
του πολιτισμού της εποχής
του τρόπου ζωής των ανθρώπων,
των οικογενειακών θεσμών,
των φιλικών σχέσεων και
των σχολικών σχέσεων
και μια παρέμβαση στις εργασιακές σχέσεις.

Η κοινωνία έχει απογυμνωθεί από τα παραδοσιακά ιδανικά με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να γίνονται βίαιοι στην καθημερινή τους ζωή, στις ανθρώπινες σχέσεις, στην πολιτική. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιο κύμα διαπροσωπικής βίας. Το πρόβλημα δεν είναι, τόσο η αύξηση του ποσοστών των βίαιων συμπεριφορών, όσο πολλαπλασιασμού της, από τα μέσα πληροφόρησης. Ο Τύπος, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και κάθε ενημερωτικό μέσο κάθε ημέρα και ώρα τροφοδοτούν την ανθρωπότητα σε μια «κακή» είδηση που γίνεται υπό το κράτος της βίας.

Κάθε φορά που συμβαίνουν περιστατικά βίας στην κοινωνία, προσπαθούμε να εξηγήσουμε για άλλη μία φορά τα ίδια και τα ίδια, χωρίς να αλλάζει κάτι.
Επίσης, είναι σημαντικό να είμαστε σε θέση να αναλύουμε τα γεγονότα με μία αντικειμενική ματιά για να καταλήξουμε σε σωστά συμπεράσματα.
Δυστυχώς, λειτουργούμε ως εξωτερικοί παρατηρητές, καθιστώντας τους εαυτούς μας αδύναμους να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν το κάθε γεγονός που μπορεί να συμβαίνει. Αποποιούμαστε τις ευθύνες απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, μέσα από τις ευθύνες και τις συμπεριφορές μας και το εκάστοτε αξιακό σύστημα που υιοθετούμε.
Η ευθύνη είναι συνολική και ο καλύτερος τρόπος για να μην αφήσουμε την κατάσταση να επιδεινωθεί είναι να καταφύγουμε στον διάλογο και να κατανοήσουμε ανοιχτά τα προβλήματα.

Τέλος, υπάρχει η ανάγκη συντονισμού και συνεργασίας των διαφόρων υπηρεσιών του κράτους. Δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση, να «κολλούν» οι κρατικές υπηρεσίες στη γραφειοκρατία, ούτε στην αποποίηση ευθυνών.
Από τη μία είναι η πρόληψη και από την άλλη ο γρήγορος εντοπισμός των περιστατικών βίας, που συμβαίνουν στην κοινωνία. Υπάρχουν λύσεις, αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή ζωής, ενίσχυση του αλληλοσεβασμού, ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού, κίνητρα και ενθάρρυνση στο σχολείο και την κοινωνία…κοκ
Δεν αρκεί να ενοχλούμαστε, να θυμώνουμε και να αντιδρούμε.
 Το σημαντικό είναι να έχουμε αποτελέσματα.
Κι αυτό για να επιτευχθεί χρειάζεται σχεδιασμός και αυτός απαραιτήτως να υλοποιείται. Χρειάζεται, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, συντονισμός, μέτρα και επαγρύπνηση. Πρέπει πια να υπάρξει μία ουσιαστική αλλαγή!
 Τα φαινόμενα βίας, όλων των μορφών, βρίσκονται σε έξαρση και χρειάζονται ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ!

Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων έχει Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας, πρακτικά αυτό σημαίνει ότι έχουμε το «εργαλείο» εκείνο όπου μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του κοινωνικού πόνου! Σίγουρα δεν είναι κατεξοχήν δική μας αρμοδιότητα, όμως δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το καθρεφτάκι της αρμοδιότητας. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, είναι πολυπαραγοντικό και χρειάζεται πρωτοβουλίες. Παρατηρούμε όμως το έντονο φαινόμενο της ΥΠΟστελέχωσης των τμημάτων που ανήκουν στην ανωτέρω Διεύθυνσή μας.

Επίσης, υπάρχει η Περιφερειακή Επιτροπή Ισότητας Φύλων, μια θεσμοθετημένη επιτροπή που επίσης μπορεί να συμβάλλει στην καταπολέμηση του φαινομένου. Η συγκεκριμένη Επιτροπή έχει να συνεδριάσει από το 2017 δυστυχώς!

Ας μην ξεχνιόμαστε(!) ο Μάρσαλ ΜακΛούαν, καναδός επικοινωνιολόγος, έχει πει ότι η βία, είτε φυσική είτε ψυχική, είναι αναζήτηση ταυτότητας και νοήματος. Όσο λιγότερη ταυτότητα, τόσο μεγαλύτερη βία.

Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Τι μέτρα πρόκειται να πάρετε ώστε να στελεχωθούν τα τμήματα της ανωτέρω Διεύθυνσης;
Με ποιες ενέργειες και πρωτοβουλίες προτίθεστε να βοηθήσετε στην μείωση των φαινομένων της βίας;
Θα επανενεργοποιήσετε την λειτουργία της Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων;

Λιμάνι Λευκίμμης

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:

Διαβάζουμε διαρκώς δημοσιεύματα ότι μπαίνει σε ρότα υλοποίησης το σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ για την αξιοποίηση του Λιμανιού της Λευκίμμης με υποπαραχώρηση σε ιδιώτη.

Ο λιμένας Λευκίμμης εξυπηρετεί σήμερα ακτοπλοΐα, θαλάσσια αλιεία και τουριστικά ημερόπλοια. Η επέκταση του λιμένα Λευκίμμης και η οποιαδήποτε επένδυση οφείλει πρωτίστως να αποσκοπεί στην επέκταση του ακτοπλοϊκού μεταφορικού έργου, προς όφελος της όλης Νήσου Κέρκυρας, συνδυαστικά και με τον «άξονα Βορρά-Νότου» που έχει στην σχεδιασμό της η ΠΙΝ. Το Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο (ΠΧΠ) της ΠΙΝ, που ως νόμος του κράτους κατισχύει οποιονδήποτε άλλων επιλογών, ορίζει την Λευκίμμη ως λιμένα εθνικής σημασίας.
Το master plan του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο στην επίσημη ιστοσελίδα του βρίσκεται ΜΟΝΟ στα αγγλικά -μήπως άλλαξε η επίσημη γλώσσα του κράτους ή μήπως το ΤΑΙΠΕΔ δεν απευθύνεται σε ‘Eλληνες(?)- προβλέπει επένδυση ύψους περίπου 4,5 εκατομμυρίων, προκειμένου να διαμορφωθούν και να αναβαθμιστούν οι εγκαταστάσεις του Λιμανιού που κατασκευάστηκε στη δεκαετία του ’80. Η παραχώρηση θα γίνει για τουλάχιστον 20 χρόνια και τα κεφάλαια θα επενδυθούν από τον ιδιώτη. Σκοπός είναι να δημιουργηθούν δύο αυτοτελείς τομείς, ο επιβατικός και ο τουριστικός. Στον επιβατικό σταθμό προβλέπονται θέσεις για 3 έως 4 φέρι ενώ στη μαρίνα προβλέπεται δυνατότητα ελλιμενισμού έως και 85 περίπου θέσεων ιδιωτικών-τουριστικών σκαφών, αλλά και δυνατότητα ελλιμενισμού ενός μικρού κρουαζιερόπλοιου. Εμφανής στη μελέτη χωρηθέτησης είναι ο περιορισμός του επιβατικού τομέα στο 1/3(!) της έκτασης του λιμένα (συνημμένη φωτογραφία).

Με απλά μαθηματικά ο ιδιώτης θα επενδύσει περίπου 225.000€ το χρόνο (ενδεικτικά: τουριστικό καταφύγιο Αλύπας 300.000€, μαρίνα Μπενιτσών 250.000€) για να διαχειρίζεται και να εισπράττει ΚΑΙ από τον επιβατικό σταθμό ΚΑΙ από τον ελλιμενισμό 85 θέσεων τουριστικών σκαφών. Συμφέρουσα «επένδυση» για τον τόπο μας!

Έχοντας την προγενέστερη χείριστη εμπειρία από την πρακτική που ακολούθησε ο ιδιώτης «επενδυτής» στην Αλίπα, και όντας αποκλεισμένη η τοπική αυτοδιοίκηση και η τοπική κοινωνία από τη διαπραγμάτευση και τους όρους της παραχώρησης του λιμένα από το ΤΑΙΠΕΔ, προβληματιζόμαστε για το τι πρόκειται να συμβεί και στο λιμάνι της Λευκίμμης, όταν μάλιστα τα μέλη της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ που παίρνουν τις αποφάσεις, δεν λογοδοτούν, δεν κρίνονται και δεν διώκονται για τις αποφάσεις τους ακόμη και αν αυτές ζημιώνουν το δημόσιο συμφέρον.

Επερωτάται ο κύριος Περιφερειάρχης:
Τι ενημέρωση είχατε από τον Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Κο Παππά κατά την επίσκεψη του στην Κέρκυρα όσον αφορά το Λιμάνι της Λευκίμμης και την πορεία «αξιοποίησής» του;
Από το master plan του ΤΑΙΠΕΔ φαίνεται να παρακάμπτεται το ΠΧΠ της ΠΙΝ που είναι και νόμος του κράτους και ορίζει την Λευκίμμη ως λιμένα εθνικής σημασίας, προτίθεστε να υπερασπιστείτε το ΠΧΠ και την επέκταση του ακτοπλοϊκού μεταφορικού έργου, προς όφελος της όλης Νήσου Κέρκυρας;
Τι θα πράξετε ώστε να διασφαλιστεί ο κοινωνικά επωφελής χαρακτήρας της λειτουργίας του λιμανιού, και να αποφευχθεί το καθεστώς που έχει περιέλθει η Αλίπα;
Τι έσοδα είχε ο ΟΛΚΕ από τη διαχείριση του λιμένα Λευκίμμης με το υπάρχον καθεστώς και τι έργα έχει πραγματοποιήσει στο Λιμάνι Λευκίμμης;