Επερώτηση της ΛΑΣΥ Ιονίων για την κατάσταση που επικρατεί στον Ποταμό.
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΟΤΑΜΟΣ-ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Η εγκατάλειψη και η υποβάθμιση στην περιοχή του Ποταμού Κέρκυρας συνεχίζεται παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις κυβερνήσεων και Περιφερειαρχών. Θα γίνουν επιτέλους έργα προστασίας και βελτίωσης της ζωής των κατοίκων;
Απαράδεκτη και επικίνδυνη παραμένει κατάσταση στην περιοχή του Ποταμού –Κέρκυρας. Τα βλέμματα όλων των κυβερνητικών παραγόντων πρώην και νυν , όλων των Περιφερειακών Αρχών, πρώην και νυν έπεφταν στην περιοχή αυτή και στις ανάγκες της ,μετά από μια καταστροφή (ΜΠΑΛΛΟΣ) ή μετά από διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις, κατοίκων, μαθητών ,συλλόγων γονέων και εκπαιδευτικών για μια σειρά προβλήματα που ανέκυπταν. Από τότε μέχρι σήμερα οι λαμπερές παρουσίες, οι βαρύγδουπες δηλώσεις, οι υποσχέσεις και τα μεγάλα έργα θυμίζουν φωτοβολίδες.
Έχουν περάσει δεκαεπτά (17) χρόνια , από το 2007 μέχρι σήμερα 2024, που ανακοινώθηκαν μελέτες, εργολαβίες και αποσπασματικές παρεμβάσεις και ακόμα γεφύρι ασφαλές και προσπελάσιμο δεν υπάρχει .
Μετά τον «ΜΠΑΛΛΟ» , η γέφυρα παραμένει με σοβαρές ζημιές, παρουσιάζει καθίζηση και κλίση, οι φάσεις των παρεμβάσεων που ανακοινώνονται προχωράνε με ρυθμούς χελώνας. Εξ αιτίας αυτού ακόμα σήμερα, δεν υπάρχει αστική συγκοινωνία , δεν διέρχονται τα μαθητικά λεωφορεία με την ταλαιπωρία κατοίκων και μαθητών να συνεχίζεται οι δε οδηγοί των Ι.Χ διέρχονται με δική τους ευθύνη. Το ποτάμι βιώνει την εγκατάλειψη, την αδιαφορία την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και έργων πρόληψης, την έλλειψη φροντίδας και αξιοποίησης με σεβασμό στο περιβάλλον , στους κατοίκους και στην αισθητική.
Με τους δρόμους ασυντήρητους, κατεστραμμένους , ακαθάριστους, χωρίς μια αθλητική υποδομή για την νεολαία και ένα σχολείο παρατημένο όπως τόσα άλλα με την λύση των κοντέινερς να δεσπόζει.
Το κτίριο που χρησιμοποιεί σήμερα το Δημοτικό Σχολείο και το νηπιαγωγείο του Ποταμού, χτίστηκε αρχικά για να φιλοξενεί πολύ μικρότερο αριθμό παιδιών. Τα τελευταία χρόνια το σχολείο έχει γιγαντωθεί με 250 μαθητές στο Δημοτικό και περίπου 100 στο νηπιαγωγείο, με αποτέλεσμα να μην επαρκούν οι αίθουσες. Έτσι, δύο τμήματα κάνουν μάθημα σε δύο αίθουσες που νοικιάζονται σε διπλανό κτίριο, πλήρως ακατάλληλες, που με το ζόρι χωράνε όλα τα θρανία και μόνο σε μετωπική διάταξη. Τα παιδιά των δύο τμημάτων για να βγουν διάλειμμα στην αυλή θα πρέπει να διασχίσουν την αυλή του καφενείου! Τμήμα Ένταξης δε λειτουργεί, λόγω έλλειψης χώρου και η ενισχυτική διδασκαλία γίνεται στον διάδρομο.
Μεγάλος κίνδυνος υπάρχει και για την ασφάλεια των μαθητών, καθώς η είσοδος του σχολείου βρίσκεται ακριβώς πάνω στον δρόμο, χωρίς να υπάρχουν πουθενά πεζοδρόμια. Όταν κάποιο τμήμα πηγαίνει εκδρομή ο δάσκαλος θα πρέπει να το συνοδεύσει με τα πόδια ως το γεφυράκι όπου δεν υπάρχει πουθενά πεζοδρόμιο .
Αυτή είναι μια «μικρή» εικόνα ενός προαστίου σε απόσταση αναπνοής από την πόλη, χιλιάδων κατοίκων που όμως ,όπως φαίνεται από την κατάσταση, τα αποτελέσματα της «ανάπτυξης» ,του «τουριστικού θαύματος» ,των αναπτυξιακών συνεδρίων και των χρηματοδοτικών εργαλείων δεν φτάνουν ως εκεί.
Γιατί και στον Ποταμό επιβεβαιώνεται ότι οι ανάγκες του λαού ιεραρχούνται τελευταίες και μόνο κάτω από την πίεση και τους αγώνες του μπορεί να έρθουν στο προσκήνιο.
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Περιφερειάρχης:
1.Ποια είναι εξέλιξη των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας στην περιοχή;
2.Ποια η εξέλιξη του έργου στην Γέφυρα του Ποταμού;
3.Τι μέτρα θα πάρετε για την πρόσβαση των αστικών και μαθητικών λεωφορείων χωρίς να ταλαιπωρούνται κάτοικοι και μαθητές;
4.Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρετε σε ό,τι αφορά αρμοδιότητα της Περιφέρειας αλλά και συνεργασία με το Δήμο για την βελτίωση της ποιότητας ζωής στην περιοχή; (δρόμοι, καθαρισμοί, φωτισμός, αθλητικές σχολικές υποδομές κλπ).
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Γκισγκίνης Νίκος, Μπαλού Αλεξάνδρα, Σοφός Παναγιώτης