Ο Αυτισμός είναι μια γενετική, ισόβια αναπηρία που απαντάται σε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων, με συχνότητα που τα τελευταία χρόνια παίρνει διαστάσεις επιδημίας.
Οι δυσκολίες στον τρόπο που τα άτομα με Αυτισμό αντιλαμβάνονται και συνδέονται με το περιβάλλον τους έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικογένεια που, δυστυχώς στη χώρα μας, αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου τη φροντίδα και την εκπαίδευσή τους. Λόγω της πολυπλοκότητας του Αυτισμού, τα άτομα που είναι στο φάσμα του, χρήζουν υψηλού τύπου υποστήριξης, σε 24ωρη βάση σε όλες τις εκφάνσεις του βίου: καθημερινές ανάγκες που προκύπτουν μέσα σε ένα σπίτι, κοινωνική αλληλεπίδραση, επίβλεψη, προστασία, φροντίδα κ.λ.π. Όταν τα πρόσωπα που υποστηρίζουν είναι οι γονείς σε μεγάλο βαθμό οι παραπάνω στόχοι επιτυγχάνονται. Όταν όμως οι γονείς δεν είναι σε θέση να το κάνουν, και λογικά δεν θα πρέπει να το κάνουν εσαεί, αφού κανένα άτομο του γενικού πληθυσμού δε ζει την ενήλικη ζωή του με τους γονείς του τότε θα πρέπει να υπάρχει σχεδιασμός για την υποστηριζόμενη με αξιοπρεπείς συνθήκες, διαβίωσή τους στην κοινότητα. Με τον όρο αυτό δεν εννοούμε απλά τη φυσική παρουσία κάποιου στην κοινωνία, αλλά το να γίνεται μέρος αυτής, συμμετέχοντας με μια σειρά από δράσεις.
Το 2006, υπογράφηκε από τον ΟΗΕ η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία αποτελεί ένα ισχυρό θεσμικό όπλο που διαμορφώνει κοινούς άξονες δράσης για όλους τους πολίτες με αναπηρία και κατευθύνει τα κράτη για την διαχείριση των ζητημάτων της αναπηρίας, καθορίζοντας τις υποχρεώσεις τους, υποδεικνύοντάς τους μέτρα και διευκρινίζοντας την εφαρμογή τους και 2 χρόνια μετά, το 2008, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 2 Απρίλη ως Παγκόσμια Ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για τον Αυτισμό.
Σήμερα, οι οργανώσεις των οικογενειών των ατόμων με αναπηρία και αυτισμό, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, διεκδικούμε μαζί με τα παιδιά μας, για τα παιδιά μας, την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και του ν.4074/2012 και συγκεκριμένα για τα άτομα με αυτισμό:
Πρώιμη παρέμβαση (με ευθύνη και των γονέων), εκπαίδευση (ένταξη, παράλληλη στήριξη, ειδική εκπαίδευση ανάλογα με το βαθμό λειτουργικότητας, εξέταση με υποστήριξη), επαγγελματική κατάρτιση, πρόσβαση στην εργασία – απασχόληση – προστατευμένα παραγωγικά εργαστήρια, σύνδεση εκπαίδευσης – δια βίου μάθησης με την εργασία, άτυπη μάθηση και ανεπίσημη εκπαίδευση (μέσα από δομές κατάλληλα στελεχωμένες και επαρκώς συγχρηματοδοτούμενες από την πολιτεία) καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου ενός ατόμου με αυτισμό -για την ανάπτυξη των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων του- προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική και η εργασιακή του κατάσταση (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) και βέβαια Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στην κοινότητα (αποϊδρυματοποίηση), σε κάθε δήμο της χώρας, για κάθε άτομο με αυτισμό.
Αυτά, τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών μας, των ατόμων με αυτισμό, διεκδικούμε και ζητούμε από την ελληνική πολιτεία να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και να εφαρμόσει τις κατάλληλες πολιτικές, ώστε τα άτομα με αυτισμό να έχουν ίσες ευκαιρίες, σε κάθε έκφανση της ζωής τους.
Γι΄ αυτό, όλοι εμείς οι γονείς πρέπει να έχουμε σαν στόχο κάθε ημέρα του χρόνου να είναι 2 Απρίλη, να είναι ημέρα ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης, κινητοποίησης, αγώνα, δράσης και ενεργοποίησης κοινωνίας και πολιτείας για ένα καλύτερο σήμερα και ένα ακόμα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας, τα άτομα με Αυτισμό και τις οικογένειές τους!