Είναι γνωστό πως ο Ερημίτης πωλείται . Από τις σελίδες εφημερίδων κατά καιρούς έχουν γίνει γνωστά τα ονόματα των υποψηφίων αγοραστών , προσώπων και εταιριών . Πρόσφατα προστέθηκε ακόμη μια υποψηφιότητα μέσω εφημερίδας που καταπιάνεται συχνά με το θέμα . Πληροφορηθήκαμε λοιπόν πως ο ενδιαφερόμενος « αγοράζει» δηλ. δεν αγόρασε την επίμαχη έκταση αλλά το συζητά «… εκτός απροόπτου, τις επόμενες βδομάδες » καθώς ο τωρινός κάτοχος «… φέρεται να καταλήγει σε συμφωνία » μαζί του.
Σε δυο – σχετικά πρόσφατα – δημοσιεύματα της ίδιας εφημερίδας , όπως και στο τελευταίο , επισημαίνεται για μια φορά ακόμα πως η νέα προσπάθεια πώλησης γίνετε «… ύστερα από προηγούμενες άγονες απόπειρες πώλησης, μεταξύ άλλων και σε σχήμα επενδυτών υπό τον Γερμανό επιχειρηματία Γερκγ Ροκενχόιζερ με την συμμετοχή και άλλων ιδιοκτητών μεγάλων γειτνιαζουσών εκτάσεων … » Σε προηγούμενα δημοσιεύματα ( 29-10 -2022 και 12 -11- 2022 ) προστίθεται και το όνομα του Νατ Ροθτσάιλντ . Όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα σχήματα για την αγορά του Ερημίτη συνωστίζονται , ανώνυμα, σε εκείνο το «…μεταξύ άλλων… »!!! Αναρωτιέται (δικαίως) κάνεις τι προσφέρει στην ενημέρωση για τις νέες εξελίξεις η συνεχής υπενθύμιση μιας παλιάς αποτυχημένης προσπάθειας πώλησης …
Εντύπωση επίσης προκαλούν οι παραλείψεις και τα λάθη που εντοπίζονται σε ένα, σχετικά μικρό , άρθρο μιας μεγάλης εφημερίδας . Ενδεικτικά αναφέρω τα παρακάτω :
Ως πωλητής αναφέρετε η «…ιδιοκτήτρια εταιρία της έκτασης που την αγόρασε προ δώδεκα ετών… » Το έτος 2012 το ΤΑΙΠΕΔ νοίκιασε ( δεν πώλησε ) το συγκεκριμένο ακίνητο με σκοπό να επιστραφούν οι υποδομές στο Ελληνικό Δημόσιο μετά το πέρας της σύμβασης . Θα είχε πολύ ενδιαφέρον ένα σχετικό δημοσίευμα που να εξηγεί πότε, πως και με ποιο τίμημα ο ενοικιαστής έγινε ιδιοκτήτης .
Γίνετε λόγος επίσης για «… σημαντικά έξοδα για την ωρίμανση του project και, κυρίως , νομικά έξοδα λόγω του πλήθους των προσφυγών που κατατέθηκαν κατά της αδειοδότησης της εν λόγω αξιοποίησης . » Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει το κόστος μιας «ωρίμανσης » αλλά είναι γνωστό πως, διαχρονικά, όλες οι σχετικές μελέτες και έρευνες έγιναν από το ΤΑΙΠΕΔ που εξακολουθούσε να είναι ο ιδιοκτήτης της έκτασης. Απέναντι στο ΤΑΙΠΕΔ εξάλλου έγιναν και οι προσφυγές που αναφέρονται παραπάνω .
Σχετικά με τα έργα που προχώρησαν γίνεται αναφορά στο «…εσωτερικό οδικό δίκτυο και στη μεταφορά του ναυτικού οχυρού που φιλοξενείτε στη έκταση… » Απαραίτητη διευκρίνιση : Η οικοδόμηση του νέου Ναυτικού Οχυρού σε σημείο ακατάλληλο έγινε επίσης με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης .
Τέλος μυστήριο εξακολουθεί να είναι η νέα εμβαδομέτρηση του Ερημίτη στα 438 στρέμματα!!! Κάπου στη πορεία χάθηκαν 62 στρέμματα και ψάχνουμε να τα βρούμε … Ακόμα και αν αφαιρέσει κανείς την έκταση του νέου Οχυρού «…που φιλοξενείτε(;) στην έκταση… » αυτή ορίζεται από την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ( ΤΑΙΠΕΔ) σε 7,2 στρέμματα.
Κλείνουμε με το σημαντικότερο όλων : Εκείνο το « Παραμένει άγνωστο κατά πόσον η ηπιότερη ανάπτυξη που φαίνεται να υπόσχετε ο νέος επενδυτής είναι ώριμη αδειοδοτικά … » ανατρέπει και τον στόχο και την όλη φιλοσοφία του project !!! Σύμφωνα με όλες τις σχετικές μελέτες και τα δεκάδες σχετικά δημοσιεύματα οι βασικές κατασκευές που προβλέπονται είναι:
Ξενοδοχείο 5 αστέρων 180 κλινών.
Τουριστικές κατοικίες ( 84 κατοικίες και 123 διαμερίσματα)
Τουριστική λιμενική εγκατάσταση δυναμικότητας 57 σκαφών.
Όπως αναλύεται διεξοδικά στις εκατοντάδες σελίδες των σχετικών μελετών και επαναλαμβάνεται διαρκώς από τα ΜΜΕ, ο στόχος των παραπάνω κατασκευών , μαζί με τα συνοδευτικά έργα, είναι τα κέρδη που θα προκύψουν για την Ελληνική οικονομία και την τοπική κοινωνία που μαστίζεται από την οικονομική κρίση . Στα βασικά οφέλη περιλαμβάνονται, και επαναλαμβάνονται, τα παρακάτω:
1.000 θέσεις εργασίας στη φάση κατασκευής .
500 θέσεις εργασίας ετησίως στη φάση λειτουργίας του .
36.000.000 ευρώ φορολογικό όφελος για την ελληνική οικονομία.
1.000.000 ευρώ έσοδα για τον Δήμο (δημ. τέλη και φόρος .)
Επαναπροσδιορίζοντας τα παραπάνω έργα αλλάζουν και τα νούμερα , ακυρώνεται ο στόχος της παραχώρησης του ακινήτου , εξανεμίζεται το όφελος της επιστροφής των υποδομών στο δημόσιο που προβλεπόταν στον αρχικό σχεδιασμό . Παραμένουν οι δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ( γεγονός που ακόμα και οι ίδιες μελέτες αποδέχονται ) και στη γενικότερη ισόρροπη ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής που αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά προβλήματα υποδομών .
Συμπερασματικά το έργο δεν κρίνεται απλά ώριμο αλλά , μάλλον, υπερ –ώριμο!!! Δώδεκα χρόνια μετά την εκπόνηση των σχετικών μελετών το τουριστικό χωριό σαν μοντέλο ανάπτυξης έχει ξεπεραστεί . Η επιλογή παραθεριστικής κατοικίας στη ΒΑ Κέρκυρα δεν είναι το ξενοδοχείο και το διαμέρισμα. Ο τόπος δεν χαρακτηρίζεται από «αίσθηση εγκατάλειψης » όπως περιγράφεται στη ΣΜΠΕ που προέβλεπε επίσης πως «οι επαγγελματίες της περιοχής δεν θα έχουν την δυνατότητα για επέκταση και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους !!! » Το πρόβλημα της περιοχής δεν είναι η ανεργία αλλά η σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών που αναζητούνται πλέον εκτός νησιού. Ζητούμενο σήμερα παντού είναι επενδύσεις φιλικές στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον και για τον Ερημίτη αυτό που προτείνει η ίδια η ΣΜΠΕ : «Βέλτιστη λύση για την περιοχή είναι η δημιουργία Οικολογικού Πάρκου…»