Περιμένοντας το Γκοντό…

«Στις ευρωεκλογές όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση έστριψε δεξιά…Το παραδοσιακό κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα ή κάποια άλλη εκδοχή της Δεξιάς νίκησε σε όλες τις μεγάλες χώρες…». Συνεχίζει ο αρθρογράφος: «Πάνω κάτω, το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Το άθροισμα φτάνει στο εντυπωσιακό 50%…».

Οι θαυμάστριες του Μουσολίνι, οι εραστές του Αδόλφου, ο εσμός των βρικολάκων που γοητεύονται από τα Ες-Ες, χαρακτηρίζονται ως «άλλες εκδοχές» της δεξιάς στο άρθρο του κ. Πρετεντέρη στο Βήμα της περασμένης Τετάρτης. Και γιατί να το κρύψουν άλλωστε!

Ρεπορτάζ της ΕΡΤ χαρακτήριζε τον Μακρόν «Κεντρώο και Φιλελεύθερο που παλεύει κατά της Ακροδεξιάς Λεπέν η οποία αν εκλεγεί θα είναι η πέμπτη φάλαγγα του Πούτιν. Έτσι, θα υπονομευθεί η πάλη της Ευρώπης κατά της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής και της κινεζικής οικονομικής επιθετικότητας…». Λησμόνησαν τις «φιλελεύθερες» πλαστικές σφαίρες τους νεκρούς και τραυματίες γάλλους διαδηλωτές…   

Τους ίδιους «φόβους» είχαν και για τη Μελόνι, προχθές η Τζόρτζια ήταν οικοδέσποινα στο θέρετρο Borgo Egnazia στην Απουλία υποδεχόμενη τους ηγέτες της G7 σε μια σύνοδο κορυφής προκειμένου να «τακτοποιήσουν» δεσμευμένα ρωσικά κεφάλαια. Κατά τον βρετανικό Τύπο, στο ύφος των ηγετών της G7 αποτυπώθηκε η εικόνα πως πρόκειται για την τελευταία σύνοδο κορυφής.

Μετά την παταγώδη αποτυχία του ο Γάλλος πρόεδρος προκήρυξε βουλευτικές εκλογές με την ελπίδα να πετύχει τη παγίδευση του λαϊκού μετώπου στον δεύτερο γύρο! Ή σε ενδεχόμενη νίκη της Λεπέν την κυβερνητική φθορά της… Σε περίπτωση «νίκης» του, καβαλάει το άλογο του Ναπολέοντα, οδηγώντας τις στρατιές στις Ουκρανικές πεδιάδες εκεί που ηττήθηκαν όσοι το τόλμησαν!

Οι εγχώριοι τηλε-αναλυτές προσπερνούν την τεράστια αποχή που έφθασε σχεδόν στο 60%, όμως δεν τολμούν να χαρακτηρίσουν, αυτή τη φορά, τους απέχοντες ως λουόμενους. Το 41%, της συμμετοχής καταγράφει τη παρακμή του πολιτικού συστήματος με μια κυβέρνηση που εκπροσωπεί μόνο ένα 12% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους. Αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα…

Αποχή με τιμωρητικά στοιχεία, σημαντικός αριθμός από αυτούς/ες που απείχαν από τη κάλπη μιας κάλπικης ελπίδας, ήταν στους διαδρόμους των νοσοκομείων ψάχνοντας ράντζο, αναισθησιολόγο, ογκολόγο… Στα σούπερ μάρκετ αναζητώντας τη «φθηνή» φέτα του κ. Μητσοτάκη… Στο μπάζωμα και στο ξεμπάζωμα των Τεμπών, στη λίστα των ενάμισι εκατομμυρίων υπογραφών!

Ο κ. Μητσοτάκης μετά τον τεκτονικό σεισμό των ευρωεκλογών προχώρησε προχθές Παρασκευή σε ανασχηματισμό… υφυπουργών, ντύνοντας την αντιλαϊκή πολιτική του με «νέο» κουστούμι, αλλάζοντας σύνθεση στην ομάδα με τους ίδιους στη πλειοψηφία παίκτες… Φοβερό!

Τα ηττημένα στελέχια του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» – παρά την άρνηση Κασσελάκη που οδεύει ακάθεκτος για… πρωθυπουργός – προσπαθούν να συλλέξουν    κατεδαφιστέα υλικά κτίζοντας μέτωπο με «κεντροαριστερό» προσανατολισμό παραμερίζοντας τον άχρωμο Ανδρουλάκη. Επιχείρηση αναδόμησης: Ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου!

Τους ευρωπαίους ηγέτες δεν τους απασχολεί η άμεση απειλή ενός πυρηνικού πολέμου. Στο κέντρο των ενδιαφερόντων τους το μοίρασμα θέσεων στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων. Σφυρίζουν αδιάφορα με τη φτωχοποίηση των ευρωπαίων, «λησμόνησαν» τα τρακτέρ στο κέντρο των Βρυξελλών και την αποβιομηχάνιση που πετυχαίνουν οι ΗΠΑ. Η Γερμανική Λοκομοτίβα δίχως καύσιμα και η Γαλλία με 3,2 τρισεκατομμύρια ευρώ δημόσιο χρέος και χωρίς αποικίες. «Σωσίβιο» της ευρωελίτ η πολεμική οικονομία.    

Ελπίδα… Περιμένοντας, όχι εκείνον τον αινιγματικό Γκοντό του Σάμουελ Μπέκετ που τελικά δεν εμφανίζεται, αλλά τη πραγμάτωση της ουτοπίας ενός ευρωπαϊκού αριστερού ανατρεπτικού κινήματος ως αντίπαλο δέος στις «εκδοχές» της δεξιάς. Οψόμεθα…