Επικίνδυνοι καιροί…

Μέσα σε περίπου 24 ώρες η συνέντευξη του Πούτιν στον αμερικανό δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον συγκέντρωσε – παρά το δυτικό τηλεοπτικό αποκλεισμό -166 εκατομμύρια προβολές, καταμετρημένες μόνο από τον επίσημο λογαριασμό του δημοσιογράφου στο Twitter (Χ). Εκτός από όσους παρακολούθησαν τη συνέντευξη και από άλλους λογαριασμούς!

Μια συνέντευξη που είχε σαν αποτέλεσμα, εκτός άλλων, οι Αμερικανοί πολίτες να πληροφορηθούν, μάλλον για πρώτη φορά, κάποιες επίσημες θέσεις του ρωσικού κράτους. Μιας χώρας που εναντίον της οι ΗΠΑ δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια των αμερικανών πολιτών εξοπλίζοντας την Ουκρανία.

Παρακολουθείς μια συνέντευξη που κρατά τη προσοχή σου επί 147 λεπτά, ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή διαφωνείς με τις απόψεις που εκφράζει ο Ρώσος πρόεδρος. Έχει ενδιαφέρον που ο ηγέτης αυτής της χώρας ξεδιπλώνει την από δύο χιλιάδων ετών ιστορική διαδρομή της πατρίδας του.

Μια διαδρομή η οποία, εκτός πολλών θετικών ή αρνητικών, είχε να αντιμετωπίσει και την απέχθεια της δυτικής Ευρώπης και των αγγλοσαξόνων για τους Ρώσους και γενικά για τους σλάβους, θεωρώντας τους ως απολίτιστους βαρβάρους. Ιστορικά σ’ αυτή την κατηγορία μας κατέτασσαν και εμάς, γεγονός που μας το υπενθύμισαν ποικιλοτρόπως στη διάρκεια της μνημονιακής απαξίωσης. Η ντόπια ελίτ, βέβαια, το προσπερνά ως ορίτζιναλ ευρωπαία!

Ο Πούτιν το θεμελιώνει αυτό στη συνέντευξή του θεωρώντας πως η Ρωσία μετά την πτώση του Βυζαντίου αποτέλεσε μια δύναμη ορθοδοξίας, περιτριγυρισμένη από εχθρικά έθνη και θρησκείες αποτελώντας το αντίπαλο δέος! Παράλληλα ήταν πάντα στόχος από μεγάλες δυνάμεις για τους ανεξάντλητους πολύτιμους πόρους που διαθέτει στο αχανές γεωγραφικό της μέγεθος.

Αυτό το συνέδεσε με την ασυνέπεια κυρίως των αμερικανών που κινούν τον Νατοϊκό μηχανισμό, οι οποίοι μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης διαβεβαίωναν πως δε θα υπάρξει Νατοϊκή περικύκλωση της Ρωσίας. Η συνέχεια απέδειξε το ακριβώς αντίθετο με αποκορύφωμα τη προσπάθεια ΝΑΤΟποίησης και της Ουκρανίας.               

Η συνέχεια δε βρίσκεται δυστυχώς επί της οθόνης, αλλά στις χιονισμένες στέπες της Ουκρανίας, σπαρμένες με εκατοντάδες χιλιάδες άψυχα κορμιά. Ένας Νατοϊκός πόλεμος δι’ αντιπροσώπων εναντίον Ρώσων, που αν τηρούνταν κυρίως η δεύτερη συμφωνία του “Μινσκ” θα είχε αποφευχθεί.

Αλλά, όπως ομολόγησαν κυνικά Ολάντ και Μέρκελ που υπέγραψαν αυτή τη συμφωνία, οι υπογραφές τους δεν μπήκαν για να τηρηθεί η “Μινσκ 2”, αλλά προκειμένου να δοθεί χρόνος για να γίνει ετοιμοπόλεμη η Ουκρανία.

Η διαφαινόμενη πολεμική εξέλιξη στην Ουκρανία ανοίγει μια νέα περίοδο που θα δείξει αν θα υπάρξει κάποια ανταγωνιστική, αλλά σχετικά ισορροπημένη σχέση μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας ή αν θα ξεκινήσει μια εποχή πολεμικής κλιμάκωσης με όποια νέα αφορμή που ίσως οδηγήσει το πλανήτη σε πυρηνικό όλεθρο.

Η επόμενη κίνηση ανήκει στις ΗΠΑ, μέσα όμως σ’ ένα παγκόσμιο πλαίσιο εντελώς διαφορετικό από αυτό που υπήρχε πριν από μια στρατηγική ήττα ΝΑΤΟ-ΗΠΑ στην  Ουκρανία! Την εικόνα αυτή προσπαθούν να την καλύψουν με μια πολεμική υστερία που ανεβάζει τις εξοπλιστικές δαπάνες των Νατοϊκών χωρών στα ύψη κάτω από τον υποτιθέμενο φόβο ρωσικής εισβολής.

Ενδιαφέροντες καιροί τόσο, όσο και επικίνδυνοι… «Η Ευρώπη πρέπει να εξοπλιστεί με τα δικά της πυρηνικά όπλα», απαιτεί ο «Πράσινος», πρώην γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ, που πρωτοστάτησε το 1999 υπέρ των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ με απεμπλουτισμένο ουράνιο, στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, και δεν είναι ο μόνος…

Όπως φαίνεται, όλοι αυτοί οι πράσινοι ηγέτες θα περάσουν τελικά στην ιστορία ως… πράσινα άλογα!