Μία εκπομπή με θέμα τις μαζικές μεταφορές και το μέλλον τους εις τον …αναπτυσσόμενο φιλελεύθερο κόσμο είναι η αφορμή αυτού σημειώματος…
Εχουμε γράψει πλειστάκις για το …σιδηροδρομικό θαύμα, που βιώνουμε ως χώρα… Στιγμές και συμβάντα όπως τα Τέμπη, βεβαιώνουν του …λόγου το ασφαλές όχι μόνον για τα τρένα αλλά για την λειτουργία ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από άποψη ασφάλειας και υπευθυνότητας…
Η Ευρωπαϊκή Ενωση διαθέτει αυτή την στιγμή 226 χιλιάδες χιλιόμετρα σε σιδηροτροχιές, που εκπληρώνουν τους όρους ασφαλείας (;) ενώ στην χώρα μας υπάρχουν μόλις χίλια τόσα χιλιόμετρα και αυτά …’σκοτώστρες’… Ετσι, όπως πάμε σε λίγο καιρό θα αναλογεί ένα ατύχημα ανά χιλιόμετρο ράγας.
Ο Ευρωπαϊκός αριθμός εντυπωσιάζει αλλά ενδιαφέρον έχει όχι η στιγμιαία πληροφορία αλλά η δυναμική της εξέλιξή του… Η Γαλλία π.χ. διέθετε εξήντα χιλιάδες χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών, πριν το 2000 ενώ σήμερα έχουν απομείνει μόλις 26 χιλιάδες.
Ιλιγγιώδεις ρυθμοί αποσιδηροδρομικοποίησης με εξαίρεση για την Ευρώπη την Ελβετία, όπου με την εκπεφρασμένη βούληση των πολιτών (δημοψήφισμα) ο σιδηρόδρομος κρατάει σταθερά τα ηνία των μαζικών συγκοινωνιών… Η Ελβετία χάρις στο ανάγλυφό της διαψεύδει πανηγυρικά τις ανοησίες διαφόρων ημετέρων, που αποδίδουν την υστέρηση του σιδηροδρόμου στην χώρα όχι σε πολιτική επιλογή αλλά στο ορεινό του εδάφους της…
Για την υπόλοιπη Ευρώπη η …μικρά Ελλάς αποτελεί πλέον την πρωτοπορία στην στροφή προς τις ατομικές ή/και μαζικές ιδιωτικές μεταφορές… Αν και πάντοτε απείχε έτη φωτός από το μέσο παραδεκτό επίπεδο ασφαλείας και ποιότητας συγκοινωνιών…
Τα …μεγάλα σχέδια των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων των δεκαετιών 80-90 για σιδηροδρόμους υπερυψηλής ταχύτητας (TSGV), που θα διασχίζουν διαγώνια την γηραιά Ηπειρο (Λονδίνο-Αγκώνα και Βερολίνο-Μαδρίτη) έχουν μπει οριστικά στα χρονοντούλαπα των πολιτικών μεταφορών…
Πραγματοποιείται, λοιπόν, σε όλο τον αναπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο μία δήθεν στροφή στις μη ρυπογόνες μεταφορές… Πρωταγωνιστές αυτοί, που έχουν γεμίσει τον πλανήτη διοξείδιο του άνθρακα, δηλαδή οι αυτοκινητοβιομηχανίες…
Παρέχοντάς μας αυτοκίνητα πολυτελείας, πολλών κυβικών ή ακόμη και φορτηγά ηλεκτροκίνητα, απλά μεταφέρουν πίσω από την κουρτίνα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και μας αφήνουν να απολαμβάνουμε τα πανάκριβα ‘οικολογικά’ μας οχήματα.
Η προοδευτική εγκατάλειψη των ΜΜΕ και η παράλληλη διόγκωση των ιδιωτικών-ατομικών συγκοινωνιών συνεπάγεται έναν τρομακτικό εφιάλτη για την κίνηση σε αυτοκινητόδρομους και κυρίως μέσα στο αστικό περιβάλλον… Δείγματα των συνεπειών της ανεξέλεγκτης αύξησης του στόλου των κυκλοφορούν ΙΧ μπορούμε να απολαύσουμε και σήμερα στο κλεινόν άστυ αλλά και σε όλες τις μεγάλες και μικρότερες πόλεις της χώρας (Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Βόλος κ.λ.π.).
Το ίδιο, όμως συμβαίνει και στους αντίστοιχους αστικούς σχηματισμούς της …Εσπερίας.
Ετσι, λοιπόν θα επιδεινωθεί μία κατάρα του καπιταλιστικού τρόπου ζωής: η απώλεια μεγάλου μέρους του ζωτικού μας χρόνου στις υποχρεωτικές μεταφορές… Οσο τα κυκλοφορούντα οχήματα θα αυξάνονται μέσα στις πόλεις, τόσο ο εφιάλτης της μετακίνησης θα μεγαλώνει… Αναγκαστικά, η αραίωση της διανθρώπινης επαφής θα προσφέρει …ευχαρίστηση. Η υποκατάστασή της (όπως ήδη γίνεται) από την τηλεοψία θα μας ευχαριστεί… Η υποχρεωτική ενεργοποίηση ψυχολογικών εξισορροπιστικών μηχανισμών θα …απαλύνει την τρέλα μίας εξωφρενικής επικοινωνιακής μας καθημερινότητας.
Εκτός και συνειδητοποιήσουμε τα φυσικά, αυτονόητα δικαιώματά μας. Και τα διεκδικήσουμε πάση δυνάμει…