Στο νέο ΕΣΥ θα είναι όλοι ίσοι …το πρωί!

Ακριβέστερα μέχρι τις 3 το μεσημέρι οι χειρουργικές ιατρικές πράξεις θα εκτελούνται με βάση την γενική λίστα αναμονής… Όπως ακριβώς και σήμερα… Ή αλλιώς: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

Όμως για τους γνήσιους φιλελεύθερους δεν υπάρχουν αδιέξοδα! Ο καπιταλισμός έχει ‘λύσεις’… Και ιδού, τί σκέφτηκε και τι προτείνει ο σεβαστός υπουργός Υγείας: Όποια κλινική του ΕΣΥ θέλει, θα μπορεί να λειτουργεί και απογευματινά χειρουργεία.

Στα χειρουργεία αυτά δεν θα ισχύει η πρωινή λίστα της αναμονής μηνών… Θα υπάρχει μία ταχύτερη ροή των περιστατικών… Και επειδή στον καπιταλισμό όλα είναι δίκαια και στηρίζονται στο: σου δίνω, μου δίνεις…, το προνόμιο της πιο έγκαιρης εγχείρησης θα κοστίζει… Θα πληρώνεται, δηλαδή ξεχωριστά, η απογευματινή πράξη στα πρότυπα των ιδιωτικών κλινικών…

Οικονομικότερα, λέει ο Σπυρίδων-Αδωνις απ’ ότι στον ιδιωτικό τομέα…

Επειδή η κοινή γνώμη είναι κατά την τελευταία 20ετία τουλάχιστον, εξοικειωμένη με τις αρετές του ιδιωτικού τομέα, είναι αρκετά πιθανόν, το μέτρο να γίνει αποδεκτό από τους αφελείς…

Για να δούμε, όμως τι θα συμβεί σχεδόν υποχρεωτικά: Σκεφτείτε π.χ., πώς θα λειτουργεί απογευματινό χειρουργείο μία κλινική, που ίσια-ίσα και μετά βίας φτάνουν το προσωπικό της (ιατρικό και νοσηλευτικό) και οι υποδομές της για να τα βγάλει πέρα στην διάρκεια του πρωϊνού ωραρίου;;; Εργασία μάλιστα, κανονικού και όχι εφημεριακού περιεχομένου.

Αν αυτό πράγματι ισχύσει, η μέχρις εξοντώσεως εξάντληση του προσωπικού θα γίνει φαινόμενο κατά πολύ συχνότερο απ’ ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα με τις συνεχείς εφημερίες.

‘Φυσιολογική’ λοιπόν θα είναι η προώθηση του κανονικού έργου προς το ‘απογευματινό’, που συντομότατα θα αποκτήσει τα αρνητικά χαρακτηριστικά του πρωϊνού.

Δηλαδή της λειτουργικής συμφόρησης αλλά με μία θεμελιώδη διαφορά: δεν θα μπορούν όλοι, οι περισσότεροι να ‘απολαμβάνουν’ το προνόμιο της απογευματινής θεραπείας…

Φυσικά, στον δογματικά ανένδοτο εγκέφαλο των ταγών της ελεύθερης οικονομίας, δεν συζητιέται εδώ και πολύ καιρό η επιλογή μαζικών διορισμών και ριζικής αναβάθμισης κτιριακών και οργανικών υποδομών του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Της μόνης, δηλαδή λογικής και αυτονόητης λύσης για αναβάθμιση της παρεχόμενης ποιότητας υγειονομικών υπηρεσιών στο βασικά παραδεκτό επίπεδο για τον αιώνα, και τις κατακτήσεις του ανθρώπινου νου, τις τεχνολογικές και επιστημονικές προόδους.

Επειδή, λοιπόν οι έχοντες και κατέχοντες δεν σκοπεύουν να δώσουν λύσεις σε όφελος των βασικότερων δικαιωμάτων των πολλών, οι πολλοί έχουν τον λόγο… Μόνον ο δικός τους αγώνας μπορεί να ανατρέψει την διακοσμημένη με εμπαιγμούς καθημερινή αθλιότητα… Σε όλους τους τομείς: Υγεία, Παιδεία, κοινωνική μέριμνα, συγκοινωνίες, ποιότητα ζωής, πρόσβαση στα αγαθά του πολιτισμού κ.λ.π.