Όλοι εναντίον του Μητσοτάκη, αλλά… όλοι «πολιτεύονται» υπέρ του!

«Το πεπρωμένο των αδυνάμων είναι να καταβροχθίζονται από τους δυνατούς», Όττο Φον Μπίσμαρκ Γερμανός καγκελάριος – (1815-1898).!

Ίσως να θυμίζει ζούγκλα, η φράση του Όττο Φον Μπίσμαρκ, αλλά απεικονίζει πλήρως τη σκληρή πολιτική πραγματικότητα της εποχής μας, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πεδίο.!

Κυβέρνηση ανάμεσα σε δύο εμφύλιους :      

                 Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς

Στην εθνική πολιτική μας σκηνή, κυριαρχεί μια κυβέρνηση ως «φρούριο πανταχόθεν βαλλόμενο», αλλά μηδέποτε «καταβαλλόμενο». Οι πολιτικοί αντίπαλοι της γαλάζιας κυβέρνησης «αναλίσκονται» πολιτικά στην επίλυση των όποιων μεταξύ τους διαφορών, πρώτιστα για την πολιτική «επικυριαρχία» στην δική τους ιδεολογική πτέρυγα, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η όποια πολιτική αντίσταση στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική και η όποια «δυναμική κοινωνική αντιπολίτευση» να μην βρίσκει αντιστοίχιση σε «πολιτική αντιπολίτευση».!

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πέραν της δυναμικής κοινωνικής αντιπολίτευσης που βρίσκει απέναντί της, – για θέματα ακρίβειας στην εσωτερική αγορά, κατάρρευσης του ΕΣΥ και της Δημόσιας Τάξης – Ασφάλειας, προσπάθειες συγκάλυψης των όποιων ευθυνών για την τραγωδία στα Τέμπη, φαινόμενα αλαζονείας στην άσκηση της εξουσίας, υποκλοπές στις συνομιλίες κορυφαίων αξιωματούχων, δυσαρέσκεια της εκλογικής της βάσης εξαιτίας των νομοθετημάτων για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και το μεταναστευτικό – , έχει να αντιμετωπίσει σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και τα εξής :

• Εκθέσεις της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις φυλακές και συναφείς καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
• Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ για το καθεστώς των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Αναφέρεται ειδικότερα  σε ζητήματα διαφθοράς κρατικών αξιωματούχων, σε παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, σε προσβολές προσφύγων και κρατουμένων, σε περιορισμούς της ελευθερίας του Τύπου καθώς και σε παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών με το παράνομο σύστημα Predator.

Ωστόσο, από την πλευρά της αντιπολίτευσης, είτε αυτή βρίσκεται στη δεξιά ή την αριστερή όχθη της κυβερνώσας παράταξης, εντοπίζεται μόνον ένας «περιγραφικός» και «καταγραφικός» λόγος, ο οποίος στη συνέχεια «καταγγέλλει» τα «περιγραφέντα» και «καταγραφέντα», αλλά ουδέποτε προτείνει μια σαφή, πειστική, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης απέναντι στην «καταγγελλόμενη κυβερνώσα πολιτική».!

Επιπλέον, δε, τόσο η εκ δεξιών, όσο και η εξ ευωνύμων της Νέας Δημοκρατίας, πολιτική αντιπολίτευση, δεν έχει να επιδείξει μια «ηγετική προσωπικότητα» κύρους και βεληνεκούς ανάλογου να εμπνεύσει, να πείσει και σε επόμενο στάδιο να αναλάβει την πρωθυπουργία. Διόλου τυχαίο, ότι, στο ερώτημα περί καταλληλόλητας για την πρωθυπουργία της χώρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, – παρά το «λαβωμένο» ηγετικό προφίλ του – , αντιμάχεται με τον «κανέναν», με όλους τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να έπονται μακράν και σε ποσοστά αποδοχής ισχνότερα κι από εκείνα των κομμάτων τους, τα οποία με τη σειρά τους απέχουν μακράν των ποσοστών της μονίμως προπορευόμενης Νέας Δημοκρατίας.!

«Εμφύλιος» στην Κεντροαριστερά

Είναι κοινός τόπος, ότι τα κόμματα στην ευρύτερη κεντροαριστερά, – ΠΑΣΟΚ , ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΜΕΡΑ 25 – , «αλιεύουν».  στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Σ αυτό το κλίμα, το ένα κόμμα επιτίθεται στο άλλο, καθώς, το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι για να πετύχει τον στόχο του και να είναι δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές θα πρέπει να μειωθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο οποίος σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνει να εδραιώνεται στη β΄ θέση του πολιτικού σκηνικού και άρα για να διατηρήσει τις δυνάμεις του κρίνει ότι πρέπει να επιτίθεται στο ΠΑΣΟΚ. Απέναντι στα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, επιτίθεται η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η οποία για να πατήσει το κατώφλι του 3+κάτι% της Ευρωβουλής, πρέπει να αφαιρέσει ψήφους κα από τα δύο, αναδεικνύοντας το «κακό κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΚ και την «Κασσελακική μετάλλαξη» του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Επιπλέον, εναντίον όλων τούτων, καραδοκεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου που προβάλλει την «αγνότητα της αριστεράς», που έχει η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, απέναντι στις «μνημονιακές αμαρτίες» των όμορων χώρων της.

Στην ευρύτερη κεντροαριστερά όλοι γνωρίζουν και παραδέχονται πως, η πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου αναμφίβολα και σαφέστατα ευνοεί το κυβερνών κόμμα.  Αντίθετα, για να υπάρξουν πολιτικές συγκλίσεις, απαιτείται πολιτικό σχέδιο. Πρέπει βρεθούν κοινά πατήματα με τις πολιτικές δυνάμεις της κεντροαριστεράς. Πάνω σε αυτές και με βάση αυτές τις πολιτικές θα κληθούν να τοποθετηθούν άπαντες στον προοδευτικό χώρο, εάν και εφόσον υπάρξει κάποια πρωτοβουλία ή πρόταση στο μέλλον.!

Διαφορετικά, όχι μόνο δεν θα δώσουν λύση στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, που όλοι παραδέχονται πως υπάρχουν, αλλά θα θέσουν υπό αίρεση και βασικές δημοκρατικές κατακτήσεις και ελευθερίες. Κι επειδή μέχρι τις ευρωεκλογές όλα τα κόμματα και οι σχηματισμοί της ευρύτερης κεντροαριστεράς θα ανταγωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στον χώρο τους, ακριβώς για τούτο, οι εκλογές στις 9 Ιουνίου είναι εξαιρετικά σημαντικές.

«Εμφύλιος» στην κεντροδεξιά

Κάτι αντίστοιχο με όσα συμβαίνουν στην κεντροαριστερά, παρατηρείται και στην κεντροδεξιά. Τρία κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΝΙΚΗ, ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ – , ανταγωνίζονται για το ποιος θα έχει τα σκήπτρα στην δεξιά όχθη της κυβερνώσας παράταξης. Ο έμπειρος επικοινωνιακά και πολιτικά Κυριάκος Βελόπουλος, δείχνει, σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις, να προπορεύεται σαφώς, σε βαθμό να παλεύει ισάξια με το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ για την τρίτη θέση στο πολιτικό μας σκηνικό.

Οι πρώτες μετρήσεις στις τάσεις της κοινής γνώμης, μετά την ψήφιση του νομοθετήματος για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, έδειξαν πως το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ), εισέπραξε μεγάλο κομμάτι δυσαρεστημένων γαλάζιων ψηφοφόρων, κυρίως σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας.

Η άνοδος στα ποσοστά της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ, θορύβησε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έστερξε να συμβιβαστεί με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος ένιωθε «προδομένος», καθώς ο πρωθυπουργός αθέτησε την υπόσχεσή του να «αναβάλει την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια». Τελικά, πρωθυπουργός και αρχιεπίσκοπος, βρέθηκαν προχθές Παρασκευή στο Δήλεσι για να επισκεφθούν δομές της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ο προκαθήμενος της εκκλησίας, στάθηκε σαφώς υπέρ του πρωθυπουργού με τη δήλωσή του, «Έχουμε σταθερές γραμμές, τον λόγο του Θεού. Δεν κάνουμε ούτε αυτό που θα μας πει ο Βελόπουλος ούτε οποιαδήποτε πολιτικός. Σεβόμαστε τους ανθρώπους» είπε ο κ. Ιερώνυμος προσθέτοντας ότι «αυτές τις ώρες είναι απαραίτητη η συνεργασία, κοιτάμε πώς μπορούμε να πάμε μπροστά».! Φυσικά, η αναφορά, προσωπικά στον Κυριάκο Βελόπουλο, έδειξε προς τα που έκλεινε ο μακαριότατος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.!

Υπενθυμίζουμε, ότι σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς δοθεί δημοσιότητα, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, συναντήθηκε αργά ένα βράδυ στο γραφείο του, στην Μονή Πετράκη, λίγο μετά την ψήφιση του γάμου των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, με αντιπροσωπία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος ΝΙΚΗ, της οποίας ηγείται ο πρόεδρός της Δημήτρης Νατσιός. Δεν διέρρευσε ποιο θέμα κυριάρχησε στη συνάντηση, Ωστόσο, δεν θα μπορούσε η συζήτηση να μην περιστραφεί και στο επίμαχο θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων.

Τούτων, όλων δοθέντων, εύλογα γεννάται το ερώτημα : «ποιο πολιτικό παιγνίδι, παίζει ο μακαριότατος…, και υπέρ ποίου:».! Είναι γνωστό σε όσους γνωρίζουν καλά τον προκαθήμενο της εκκλησίας μας, πως ο κ. Ιερώνυμος είναι «άριστος παίχτης», μπορεί δε να χαρακτηριστεί «ισορροπιστής», «τακτικιστής» αλλά και πεισματάρης. Το ερώτημα που κυριαρχεί σε πολιτικά και δημοσιογραφικά στέκια είναι, κατά πόσον θα ακολουθήσουν την όποια γραμμή χαράσσει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, οι ιερείς και οι μητροπολίτες που εξακολουθούν να «πνέουν μένεα κατά της κυβέρνησης», εξαιτίας του επίμαχου νομοθετήματος που ήταν «casus belli» μεταξύ κυβέρνησης και εκκλησίας. Θα συμβιβαστούν με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ή θα ταχθούν με τις θέσεις των κομμάτων «Ελληνική Λύση» και «Νίκη».;

«Κοντός ψαλμός Αλληλούια».!