Τα βυζαντινά παρασκήνια καλύπτουν το φλέγον πολιτικό προσκήνιο

«Η στρατηγική λέει να μισείς τον εχθρό σου, αλλά η τακτική λέει να τον παίρνεις στα σοβαρά», έλεγε ο Κινέζος ηγέτης Μάο Τσε Τουνγκ, (1893 – !976), ενώ πολύ νωρίτερα, ο Ιταλός διπλωμάτης, συγγραφέας, φιλόσοφος και ιστορικός, Νικολό Μακιαβέλι, (1469 – 15270, έγραφε ότι, «Ο σοφός ηγεμόνας πρέπει να επιλέγει τους εχθρούς του με προσοχή».!

Τις δύο παραπάνω «πολιτικές συμβουλές» δείχνει να γνωρίζει και να ακολουθεί πιστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ παραβλέπουν πλήρως στο ΠΑΣΟΚ και αγνοούν πλήρως στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.                    

Ο Κυριάκος επέλεξε αντίπαλο

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, εμφανώς οργισμένος, – πολλά γαρ τα πολιτικά «ντέρτια» που έχουν προκύψει εσχάτως – , έπαιξε ένα γερό πόκερ. Κι όπως σε όλα τα πόκερ, έτσι και σ΄ αυτό, επιτρέπονται και οι «μπλόφες» και οι «ρελάνς» και τα «ρέστα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποχώρησε από την Ολομέλεια, όταν ανήλθε στο βήμα ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Νίκος Παππάς, ενώ κατά την δευτερολογία του, είπε βροντωδώς, «εγώ δεν συνομιλώ με καταδικασμένους με 13-0 από το ειδικό δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος». Με την συγκεκριμένη φράση, ο πρωθυπουργός, απαξίωνε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, μέσω της προσωπικής επίθεσης στον Νίκο Παππά, κι εμμέσως, αναδείκνυε κύριο πολιτικό αντίπαλό του, τον Νίκο Ανδρουλάκη και συνεπώς το ΠΑΣΟΚ σε ρόλο Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Παρεμβαίνοντας δε, – εντελώς αντιθεσμικά – , στα εσωτερικά άλλου κόμματος, συμπλήρωσε πως, «αυτή θα είναι η τακτική που θα ακολουθώ έως ότου ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέξει μόνιμο αρχηγό, της ΚΟ και του κόμματος, με την προϋπόθεση ότι τα δύο πρόσωπα αυτά θα συμπίπτουν στην ιδιότητά τους».

Επιπλέον δε, ο πρωθυπουργός, μέσω του Νίκου Παππά, άρχισε κι έναν εσωκομματικό «κλεφτοπόλεμο» με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, επισημαίνοντας με έμφαση, ότι, «Ούτε θα συνομιλήσω μαζί του, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του». Προφανώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόταν στην χειραψία και τα χαμόγελα μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και Νίκου Παππά σε πρόσφατη εκδήλωση του ΕΕΑ. «Είναι προφανές ότι ο k. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρά όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση», σχολίασαν συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού και προσέθεταν με νόημα, «Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια «σύμφωνα φιλίας» και υποκλίσεις».

Πάντα ταύτα, εμφανώς μαρτυρούν πως στο Μέγαρο Μαξίμου, επέλεξαν ως πολιτικό αντίπαλο τον Νίκο Ανδρουλάκη, ενώ δεν ξεχνούν και τον εσωκομματικά αντίπαλό τους, τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.!

Πόσο θα «τραβήξει το σχοινί» ο Αντώνης Σαμαράς.;

Σ αυτό το πολιτικό κλίμα, εύλογα γεννάται το ερώτημα : «Μέχρι που μπορεί να φτάσει η διαφοροποίηση του Αντώνη Σαμαρά;».

Είναι σαφές, πως ο πρώην πρωθυπουργός διατηρεί στο ακέραιο τις πολιτικές του απόψεις, τόσο σε ότι αφορά το σκέλος της εξωτερικής πολιτικής και ειδικά τις σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία, όσο και το σκέλος της οικονομικής πολιτικής. Απλά, μετά από 5 χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης, ο Αντώνης Σαμαράς, διαβλέπει μια συνέχιση της πολιτικής με την οποία πλήρως διαφωνεί, διαπιστώνει μια ολοένα διευρυνόμενη κοινωνική αντιπολίτευση με ανάλογη δημοσκοπική συρρίκνωση της Νέας Δημοκρατίας, και με κάθε προσφερόμενη ευκαιρία εκδηλώνει δημόσια την διαφοροποίησή του.

Στο χρονικό διάστημα μέχρι και τις εορτές των Χριστουγέννων, ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, θα εκδηλώσει το τρίπτυχο των «απόψεων – διαφοροποιήσεων – αντιδράσεων», τόσο κατά την επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, στην Αθήνα, στις 8 Νοεμβρίου, όσο και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2025.

Πέραν όλων τούτων, η ένταση της όποιας «διαφοροποίησης – αντίδρασης», του Αντώνη Σαμαρά, θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των γαλάζιων βουλευτών που συμμερίζονται τις απόψεις του και σε ποιο ακριβώς βαθμό κι από το κατά πόσον θα συνεχίζει την κοινή πορεία διαφοροποίησης και ο έτερος γαλάζιος, πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, κι αν συνεχίσουν ως «δίδυμος εσωκομματικός πόλος» απέναντι στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στην ανάλυση των εσωτερικών θεμάτων της κυβέρνησης και της κυβερνώσας παράταξης αλλά και στο σύνολο του πολιτικού μας σκηνικού, όλοι οι προσεκτικοί παρατηρητές προσθέτουν και τον επηρεασμό που θα είχε στις πολιτικές υποθέσεις και μια επανεκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς θα σηματοδοτούσε αλλαγές στην πολιτική της υπερδύναμης, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ρωσία και κατ επέκταση κι αναλογία στην πόλεμο της Ουκρανίας και στην ανάφλεξη της Μέσης Ανατολής.!

Πολιτική Απαξίωση ΣΥΡΙΖΑ – Άνοδος ΠΑΣΟΚ

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αυτό διασύρεται και αυτό απαξιώνεται σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Ελάχιστοι μόνον πιστεύουν πως η παράταξη που κυβέρνησε την χώρα για 5 περίπου χρόνια και δη σε μια δύσκολη περίοδο, θα αποφύγει μια νέα διάσπαση. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος εμφανίστηκε «ωσάν Μεσσίας, μετά Βαΐων και κλάδων», συνέβαλε στον πλήρη πολιτικό εξευτελισμό του. Το ιδεολογικό – πολιτικό – κοινωνικό χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων που θα αντιπαρατεθούν στο επικείμενο συνέδριο, – ΚΑΣΣΕΛΙΣΤΑΣ και ΠΑΛΑΙΑ ΦΡΟΥΡΑ, δεν είναι δυνατόν να συγκατοικήσουν στον ίδιο κομματικό σχηματισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, μετά την αναμενόμενη αποχώρηση των ΚΑΣΣΕΛΙΣΤΑΣ οφείλει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να ανασυγκροτηθεί αφενός και να αναδειχθεί σε αξιόπιστο πολιτικό συνομιλητή της όποιας προσπάθειας ήθελε αναπτυχθεί για συνεργασία στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.  

Στον όμορο χώρο, το ΠΑΣΟΚ, τα χαμόγελα περισσεύουν. Μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία, η πρώτη δημοσκόπηση της METRON ANALYSIS για το MEGA, του δίνει 19,8%, σε εκτίμηση ψήφου, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εκτοπίζεται στην 5^η θέση του πολιτικού σκηνικού με ένα αναιμικό 6,5%. Παρά ταύτα, το άλλοτε κραταιό κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου απέχει μακράν από το να αναδειχθεί σε πολιτική δύναμη, η οποία θα απειλεί ευθέως την πρωτιά της γαλάζιας παράταξης.

Πέραν αυτής της δημοσκοπικής πραγματικότητας, υπάρχει και μια εκλογική τοιαύτη. Σε περίπτωση, κατά την οποία σε ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, κανένα κόμμα δεν αποσπά ποσοστό άνω του 25%, τότε, οι έδρες μοιράζονται με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αυτό προβλέπει το «κλιμακωτό bonus», που θεσμοθέτησε η πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, το 2020.

Τούτων όλων δοθέντων, όλα τα κόμματα του πολιτικού μας σκηνικού, που διαγκωνίζονται με ποσοστά κάτω του 20%, μηδέ της Νέας Δημοκρατίας εξαιρουμένης,  που παλεύει πέριξ του 25% , στοχεύσουν πρωτίστως στην πρωτιά, η ιδανική θα ήταν πάνω από το 25%, και δευτερευόντως στην εξεύρεση ενός έμπιστου κυβερνητικού συμμάχου για ενδεχόμενη μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας.

NOVARTIS και P-3B Orion

Μέσα στο ανωτέρω διόλου εύκρατο περιγραφέν πολιτικό κλίμα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχίζει να μοιράζει την τράπουλα και να κάνει την «μάννα» σε αυτό το πραγματικά σκληρό «πολιτικό πόκερ» για γερά νεύρα.

Στο πολιτικό «παίγνιο», κατά τον προσφιλή προσδιορισμό του Κώστα Φιλίνη, εμπνευστή και συγγραφέα της «Θεωρίας των Παιγνίων» στην πολιτική, οι επικοινωνιακή επιτελείς των Μεγάρων Μαξίμου και Πειραιώς., έριξαν στην αρένα δύο απρόβλεπτα όπλα :  Την NOVARTIS και τα P-3B Orion.

Η υπόθεση της NOVARTIS, μέγα πολιτικό – οικονομικό σκάνδαλο επανέρχεται στον αφρό της πολιτικής επικαιρότητας. Παραβλέποντας εντέχνως ότι ο «προστατευόμενος μάρτυρας» έχει ενταχθεί στο «Εθνικό Δικαιϊκό Σύστημα», προτάσσεται η άρση της προστασίας των δύο προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση Novartis, μετά από απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας. Τούτο σημαίνει, πως το επόμενο διάστημα θα σχηματιστεί πληθώρα μηνύσεων και αγωγών κατά των δύο αυτών μαρτύρων και σαφώς θα δημιουργηθούν και οι ανάλογες πολιτικές – επικοινωνιακές εντυπώσεις.

Η δικογραφία για την αναβάθμιση των πέντε αεροσκαφών P-3B Orion του Πολεμικού Ναυτικού, η οποία αφορά τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς της κυβέρνησής του Πάνο Καμμένο, Νίκο Κοτζιά, Γιάννη Πανούση και Θοδωρή Δρίτσα, διαβιβάστηκε ήδη στη Βουλή, η οποία θα αποφασίσει για τη σύσταση ή όχι προανακριτικής ή εξεταστικής επιτροπής.!

Με τις δυο παραπάνω περιπτώσεις θα επανέλθει το ΑΝΤΙΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΩΠΟ, θα παραμερίσει η όποια συζήτηση για συνεργασία στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και το κυριότερο, θα εξοστρακιστεί ο όποιος προβληματισμός για τα καυτά ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως ακριβώς η μπάλα στην εξέδρα.!