Οι Ευρωεκλογές διαμορφώνουν ένα εντελώς νέο πολιτικό σκηνικό!

«Κάποτε ηγέτης ήταν αυτός με την περισσότερη σωματική δύναμη. Σήμερα είναι αυτός που μπορεί να συνεννοηθεί με τους ανθρώπους», έλεγε ο Ινδός, πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης Μαχάτμα Γκάντι.! Αυτόν τον ηγέτη ψάχνει η Ελλάδα : Αυτόν που θα μπορεί να συνεννοηθεί με τους Έλληνες.!  

Η κάλπη των Ευρωεκλογών είναι πολύ κοντά. Όλοι οι πολιτικοί ταγοί ετοιμάζονται για τους νέους  ρόλους που θα τους αναθέσουν οι Έλληνες πολίτες με την ψήφο τους. Βέβαια, στην Ευρωκάλπη δεν «παίζεται» η διακυβέρνηση της χώρας και δη για μια κυβέρνηση, η οποία κατά την ημέρα της εκλογικής διαδικασίας δεν θα έχει κλείσει καν χρόνο από τις προηγούμενες εθνικές εκλογές. Παρά ταύτα, τα μηνύματα που θα σταλούν σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα είναι σαφή, με κομβική πολιτική σημασία και λίαν καθοριστικά για τις μετά τις Ευρωεκλογές πολιτικές εξελίξεις.

Ευάλωτη κυβέρνηση

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις διαφαίνεται λίαν διακριτά και ανάγλυφα ότι το «κοινωνικό κλίμα» για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι «πολιτικά εύκρατο», παρά την επίσης λίαν διακριτή αδυναμία της «πολιτικής αντιπολίτευσης» να εκφράσει την «κοινωνική αντιπολίτευση», η οποία μέρα με την ημέρα φουντώνει και γιγαντώνεται ολοένα και περισσότερο και καταφανώς κατά της κυβέρνησης.

Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών αποξένωσε τον πρωθυπουργό και τους πολύ κοντά σ΄ αυτόν ευρισκόμενους επιτελείς, από ένα σημαντικό τμήμα της παραδοσιακής εκλογικής βάσης της γαλάζιας παράταξης, ενώ το ρήγμα που καταγράφηκε με τις 51 διαφοροποιήσεις βουλευτών δεν έχει καλυφθεί, καθώς κορυφαίοι εκκλησιαστικοί ιεράρχες κρατούν ψηλά τη «σημαία της αντίστασης», «στέλνοντας»  ψηφοφόρους προς τα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελόπουλου και την ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού. Διόλου τυχαία η τελευταία δημοσκόπηση της Opinion Pall για το Action 24, στην Μακεδονία άλλοτε άντρο των Μακεδονομάχων, δίνει ποσοστό 12,6% στην ΛΥΣΗ και 6,1% στην ΝΙΚΗ. Στην ίδια δημοσκόπηση στο ερώτημα περί «ακαταλληλότητας πρωθυπουργού», ο Κυριάκος Μητσοτάκης ισοβαθμεί με τον Κανέναν με 29,9%, αφήνοντας μακράν κι απόμερα τα άλλοτε ισχυρά 40 και 45%.

Παράλληλα, το λίαν πρόσφατο συνέδριο για τα 50χρονα της Νέας Δημοκρατίας ανέδειξε και το πολιτικό «ρήγμα κορυφής» που υπάρχει με την «εκκωφαντική σιωπή» των πρώην προέδρων του κόμματος και πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι διαφωνούν με την   «νεοφιλελεύθερη – νεομητσοτακική» πολιτική μετάλλαξη της παράταξης και η οποία απέχει μακράν από τις ιδρυτικές Καραμανλικές διακηρύξεις.

Πέραν όλων τούτων, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πληρώνει πολιτικό κόστος από την αδυναμία να ελέγξει την καλπάζουσα ακρίβεια στην αγορά, από τη συνεχιζόμενη κατάρρευση του ΕΣΥ, τις πολλές ελλείψεις στη δημόσια παιδεία, την παντελή έλλειψη Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας καθώς  και τον πανευρωπαϊκό διασυρμό για την επιχειρούμενη συγκάλυψη των υπευθύνων της τραγωδίας των Τεμπών και την καταστρατήγηση κάθε έννοιας «κράτους δικαίου».!

Τούτων όλων των ανωτέρω δοθέντων, η πολυδιάσπαση και η πλήρης ασυνεννοησία του προοδευτικού χώρου, αριστερού και κεντροαριστερού, είναι, εκτός των άλλων, η αιτία για τη μονοκρατορία της κυβέρνησης του «συστήματος Μητσοτάκη», με όλες τις εξ αυτής αρνητικές συνέπειες.!

Μέγας άγνωστος Χ των επικείμενων Ευρωεκλογών αναδεικνύεται το 20% της «απροσδιόριστης» ψήφου. Η όποια πολιτική ωφέλεια προκύψει θα εξαρτηθεί, από το αν, αυτό το 20% είναι ψήφοι «απολιτίκ» ή ψήφοι πλήρως «πολιτικοποιημένοι» – «όχι κομματικοποιημένοι», που περιμένουν απλά την ευκαιρία να αντιδράσουν.!

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Μέσα στο ανωτέρω περιγραφέν πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κλίμα, το ερώτημα που τίθεται είναι απλό : Ποιο από τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), μπορεί να κάνει την ανατροπή και να διαδεχτεί την Νέα Δημοκρατία στην εξουσία.; Όσο απλό είναι το ερώτημα, άλλο τόσο απλή είναι και η απάντηση : Κανένα από τα δύο. ‘Η ίσως και τα δύο μαζί…, αλλά με ποιον αρχηγό.;

Γιατί όχι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; : Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, μετά τη διπλή ήττα στις εθνικές εκλογές του Μαΐου – Ιουνίου 2023, διατήρησε μεν την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά σε τόσο μεγάλη από την κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία, που τον κατέστησε πολιτικά αδύναμο. Ταυτόχρονα, οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές που ακολούθησαν τον Οκτώβριο του 2023, ανέδειξαν το μεγάλο έλλειμμα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ σε Δήμους και Περιφέρειες, που ως πρώτος βαθμός εξουσίας βρίσκονται κοντά στον πολίτη. Φυσικά, σ αυτήν την ελλειμματικότητα, προστίθεται κι εκείνη σε συνδικαλιστικούς και επαγγελματικούς τομείς.

Κατ επέκταση κι αναλογία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεν μπορεί εύκολα να συσπειρώσει ξανά την πλειοψηφία του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου της χώρας, όπως είχε γίνει κατά την περίοδο αντίθεσης της ελληνικής κοινωνίας στα μνημόνια. Επί τούτου, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δεν μπορεί να επανεμφανιστεί ως κόμμα διαμαρτυρίας, όπως το 2012 – 2015. Αντίθετα, οφείλει να εμφανιστεί ως κόμμα που προτείνει, σαφή, πειστική, εφικτή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, προσφέροντας λύσεις απλές στα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα πολίτη.

Μέσα σε μια κοινωνία που αγωνιά για την καθημερινή της οικονομική επιβίωση, με τα άγχη μήπως προκύψει κάποιο νοσοκομείο ή κάποια διατάραξη της Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, προτάσσει άλλες πολιτικές του τύπου, «πόσα δωμάτια έχει το νέο σπίτι των 1,8 εκατομμυρίων στο Κολωνάκι, πόσο το αγόρασε, αν χωράει  παιδιά (που σχεδιάζει να αποκτήσει) και το ειδικό δωμάτιο της συμπαθούς σκυλίτσας Φάρλι;». Είναι σαφές πως μια τέτοια πολιτική…, ξένη προς την ελληνική πραγματικότητα δεν μπορεί να «πάει μακριά». Αντίθετα, ο Στέφανος Κασσελάκης, οφείλει να αρθρώσει σαφή πολιτικό λόγο.!

Γιατί όχι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ; : Το άλλοτε κραταιό κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στηρίζει την ύπαρξή του και την όποια στόχευση για το πολιτικό του μέλλον στο ένδοξο παρελθόν του. Ωστόσο, εκείνες οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί και οι ψηφοφόροι εκείνων των εποχών έχουν προ πολλού πεθάνει. Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, με τα «πολιτικά κόμπλεξ» που της δημιούργησε η απώλεια της πολιτικής πρωτοκαθεδρίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρασύρθηκε στο «ΑντιΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο και ξέχασε ότι ήταν κόμμα του προοδευτικού χώρου κι άρα όφειλε να βρίσκεται απέναντι σε στρατηγικά συντηρητικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Μάρτιο του 2021, το ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε τη διάταξη για την ΕΥΠ που λίαν προσφάτως κρίθηκε αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας και χάρις σ αυτήν δεν ενημερώθηκε από την ΑΔΑΕ, ο Νίκος Ανδρουλάκης για την παρακολούθηση του από την ΕΥΠ.

Στην παρούσα πολιτική περίοδο, στην Χαριλάου Τρικούπη ομιλούν ανοικτά για την ανάγκη συμπόρευσης των δυνάμεων του προοδευτικού κεντροαριστερού χώρου. Ουδείς όμως ομολογεί το μέγα πολιτικό σφάλμα του πολιτικού τορπιλισμού της Απλής Αναλογικής, η οποία θα έδινε άλλες προοπτικές σε μια ενδεχόμενη κεντροαριστερή συμμαχία.!

Συνεργασία προοδευτικών – κεντροαριστερών

Υπάρχει ενδεχόμενο σύγκλισης των προοδευτικών και κεντροαριστερών δυνάμεων απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη; Για να υπάρξει το ενδεχόμενο, πρέπει να προϋπάρξει η πολιτική θέληση.! Ναι υπάρχει η πολιτική θέληση, αλλά με τον όρο ότι ο καθένας από τους αρχηγούς των προοδευτικών – κεντροαριστερών δυνάμεων θέλει την αρχηγία για τον εαυτό του. Ακριβώς εδώ γίνεται επίκαιρος ο Μαχάτμα Γκάντι. Ποιος θα είναι ο ηγέτης, που θα μπορεί να συνεννοηθεί με τους πολίτες…;;; Εκείνος που θα συγκλίνει τους προοδευτικούς στα κάτωθι :

Η προοπτική ενός προοδευτικού «μετώπου», απαιτεί συνεννόηση, συνεργασία, σύμπραξη και εν τέλει κοινή πορεία των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων. Βασικός όρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών προς αυτή την κατεύθυνση, είναι η συμφωνία επί ενός κοινού πολιτικού προγράμματος που θα αντικατοπτρίζει τις βασικές αξίες και αρχές του συγκεκριμένου χώρου και θα απαντά στα επιτακτικά κοινωνικοοικονομικά ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας με τρόπο συγκεκριμένο, σαφή και αποτελεσματικό. Δηλαδή, θα απαντά στην κρίση του κράτους δικαίου και της δικαιοσύνης, στα προβλήματα της ακρίβειας, της φτώχειας, των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων και της αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου οικονομίας.

Κρίσιμη παράμετρος για την επιτυχία ενός τέτοιου προοδευτικού «μετώπου» είναι η ικανότητά του να πείσει το εκλογικό σώμα, ότι αποτελεί αξιόπιστη και εφικτή εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική του «συστήματος Μητσοτάκη».!

Αναζητείται Ηγέτης.!