«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου», έλεγε ο Αβραάμ Λίνκολν – Αμερικανός πολιτικός 16ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1861 έως την δολοφονία του τον Απρίλιο του 1865.!
Ερωτήματα πριν την κάλπη
Οι Έλληνες πολίτες, προσέρχονται στις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής, 9 Ιουνίου, με το 60% και πλέον εξ αυτών, να θεωρούν ότι η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση και να δηλώνει πως θέλει να στείλει μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση, του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παρά ταύτα, η πρωτιά της γαλάζιας παράταξης, είναι το μόνον που «έχει δέσει», και ουδείς αμφισβητεί, ενώ ο πρωθυπουργός, έθεσε ως στόχο για την κυβερνώσα παράταξη το 33%, ποσοστό που είχε λάβει και στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, το 2019.
Πέραν της αδιαμφισβήτητης πρωτιάς της Νέας Δημοκρατίας, εγείρονται τα εξής πολιτικά ερωτήματα στην τελική ευθεία των εκλογών :
- Θα επιτευχθεί ο στόχος του πρωθυπουργού, με την Νέα Δημοκρατία να κατακτά τουλάχιστον, το 33% των προηγούμενων Ευρωεκλογών, αν όχι και 33% plus, όπως θα επιθυμούσαν οι γαλάζιοι επιτελείς;
- Ποιες θα είναι οι πολιτικές επιπτώσεις για την κυβερνώσα παράταξη και κυρίως για τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, αν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, πέσει κάτω του, πολιτικά θεωρούμενου ως «ψυχολογικό όριο», 30%;
- Ποιο από τα 2 κόμματα, – στην αριστερά όχθη της Νέας Δημοκρατίας ευρισκόμενα – , ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, θα βρεθεί στην δεύτερη θέση του πολιτικού σκηνικού και κυρίως…, πόσο θα απέχει από την πρώτη Νέα Δημοκρατία και επίσης, πόσο μακριά θα βρεθεί από το όποιο τρίτο κόμμα;
Επιπλέον, οι άλλοι σχηματισμοί της ευρύτερης κεντροαριστεράς, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, (που προήλθε από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ), ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Ανδρέα Λοβέρδου, θα κατορθώσουν να εκλέξουν ευρωβουλευτή; Δευτερευόντως δε, πόσο ποσοστό θα αθροίσουν και κατά πόσο θα απέχουν από το αριστερό ΚΚΕ και θα έχουν θέση «πολιτικής ισχύος» να παίξουν ρόλο στο όποιο εγχείρημα «προγραμματικής κυβερνητικής σύγκλισης» επιχειρηθεί, απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη;
- Θα πετύχει τελικά τον πολιτικό στόχο του, ο Κυριάκος Βελόπουλος να κατακτήσει ικανό εκλογικό ποσοστό η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ώστε να καταστεί «πολιτικός πόλος συσπείρωσης», των ευρισκομένων στην δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας, κομματικών σχηματισμών, όπως, κυρίως, η ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού, η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ της Αφροδίτης Λατινοπούλου, και λοιποί μικρότεροι δεξιοί σχηματισμοί;
Επιπλέον, πόσο ποσοστό μπορούν να αθροίσουν όλοι οι προαναφερθέντες κομματικοί σχηματισμοί, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας ευρισκόμενοι;
Οι άγνωστοι Χ της εκλογικής εξίσωσης
Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων και μπροστά στις κάλπες των Ευρωεκλογών της προσεχούς Κυριακής, 9 Ιουνίου, οι ανώτατοι πολιτικοί επιτελείς όλων των κομμάτων, οι επικοινωνιολόγοι και λοιποί παρατηρητές και αναλυτές, βρίσκονται σε δύο νέα δεδομένα, τα οποία για πρώτη φορά εμφανίζονται στην μεταπολιτευτική μας περίοδο. Είναι οι 2 άγνωστοι Χ αυτών των εκλογών :
- Κατά πόσον θα επηρεάσει την ψήφο των πολιτών, η ορθόδοξη εκκλησία, η οποία, για πρώτη φορά, τόσο ενεργά, αναμείχθηκε στα πολιτικά πράγματα της χώρας, αντιτιθέμενη ευθέως και δημοσίως κατά του νομοθετήματος του γάμου των ομοφυλόφιλων ζευγαριών; Έντεχνα, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, προσπάθησαν να «καταλαγιάσουν» τα πνεύματα και να «γαληνέψουν» τους «επαναστατημένους» Ιεράρχες, Κατά πόσον το πέτυχαν θα φανεί μόνον στην επερχόμενη κάλπη.!
- Κατά πόσον μπορεί, αφενός μεν να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, το «νέο στυλ» πολιτικού λόγου και πολιτικής επικοινωνίας του Στέφανου Κασσελάκη, κι αφετέρου να μην «διώξει» προς όμορους άλλους σχηματισμούς, παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς; Κι αυτό το ερώτημα θα απαντηθεί από τα αποτελέσματα της κάλπης.!
Είναι πλέον σαφές πως, τηρουμένων των αναλογιών πολιτικών και ιδεολογικών ευαισθησιών στα εκλογικά ακροατήρια, Δεξιάς, Κεντροδεξιάς, Κέντρου, Κεντροαριστεράς, Αριστεράς, τα δύο νέα δεδομένα, – η ανάμειξη της εκκλησίας στις πολιτικές μας υποθέσεις και το νέο στυλ πολιτικού λόγου του Στέφανου Κασσελάκη – , διαπερνούν οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό μας σκηνικό, είτε εκλαμβάνονται ως θετικά, είτε ως αρνητικά στοιχεία.!
Άρα, οι όποιες τους συνέπειες θα αναδειχθούν στις κάλπες.!
Οι γκρίζες ζώνες για την Νέα Δημοκρατία
Η ευρεία «κοινωνική αντιπολίτευση» που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική σε ευαίσθητους τομείς, της Οικονομίας, Υγείας, Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας, Παιδείας και Εξωτερικής Πολιτικής, πέραν της όποιας σωρευτικής δυσαρέσκειας, προκαλεί και «πολιτική αποστροφή», με δευτερογενές αποτέλεσμα την εκλογική αποχή.
Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία σε επίπεδο, «συσπείρωσης» των ψηφοφόρων της, κινείται κάτω από το όριο των Εθνικών Εκλογών. Προς τούτο, οι επιτελείς των Μεγάρων Μαξίμου και Πειραιώς, επιστρατεύοντας επιχειρήματα περί «εποχής ελλειμμάτων», «κακής διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», κινδύνους «πολιτικής αποσταθεροποίησης», και η «κάλπη είναι κενή και πρέπει να γεμίσει γαλάζια ψηφοδέλτια στις 9 Ιουνίου», κυνηγούν τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους τους.
Οι γαλάζιοι επικοινωνιολόγοι κρίνουν πως «ανάλογα με την εκλογική συμπεριφορά που θα επιδείξουν, οι αναποφάσιστοι θα κριθεί και το εύρος τόσο του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας όσο και τη διαφορά του πρώτου από το δεύτερο κόμμα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός και κορυφαίοι υπουργοί που «οργώνουν» την επικράτεια, «επιστρατεύουν» την πόλωση και χρησιμοποιούν υψηλούς τόνους και διλήμματα του τύπου ότι «το αποτέλεσμα της κάλπης θα κρίνει αν θα έχουμε ένα νέο ταμείο ανάκαμψης» κι άρα μια αναπτυξιακή πορεία στην χώρα.!
Είναι κοινός τόπος, πως στην περίπτωση κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πετύχει το ποσοστό του 33%, θα είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωθυπουργός για το πολιτικό σύστημα και ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης για την γαλάζια παράταξης. Στην αντίθετη περίπτωση, με ένα ποσοστό κάτω από το 30%, θα αρχίσει να αμφισβητείται ως πρωθυπουργός από την αντιπολίτευση και ως ηγέτης από την εσωκομματική αντιπολίτευση, μέσα στην γαλάζια παράταξη. Σ αυτήν την όλως αρνητική για το Μέγαρο Μαξίμου εξέλιξη, ο πρωθυπουργός θα βρεθεί σε κλοιό πυρών και θα υποχρεωθεί να κάνει κινήσεις διορθωτικές στην οικονομική και εξωτερική πολιτική του. Το ερώτημα είναι αν θα έχει περιθώρια ελιγμών…, και τελικά αν μπορέσει…;;;
2 : Ο αριθμός εφιάλτης του Μητσοτάκη και ελπίδα Κασσελάκη
Το ιδανικό για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αποτέλεσμα το βράδυ της 9ης Ιουνίου θα ήταν να έχει υποστεί μια σοβαρή «πολιτική ρωγμή» η Νέα Δημοκρατία, πέφτοντας σε εκλογικά ποσοστά κάτω από το «πολιτικό ψυχολογικό όριο» του 30%, όταν ο πρωθυπουργός στοχεύει στο 33%plus. Αναμφίβολα σε μια τέτοια εξέλιξη θα έχει λαβωθεί το ηγετικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη και θα έχει ραγίσει η «μονοκρατορία» της Νέας Δημοκρατίας στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Σε περίπτωση κατά την οποία η πτώση της Νέας Δημοκρατίας, κάτω από το 30% συνδυάζεται και μια ενδεχόμενη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πάνω από το 20%, τότε ο αριθμός 2, θα «είναι ο πολιτικός εφιάλτης του Μητσοτάκη και ταυτόχρονα η πολιτική ελπίδα του Κασσελάκη». Ακόμα όμως και σ αυτήν την περίπτωση, μπορεί να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε κυβερνητική τροχιά και ταυτόχρονα να πυροδοτήσει αλυσιδωτές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα;
Σ αυτό το ερώτημα δίδονται 2 απαντήσεις : Πρώτον ότι όλοι θα «καθίσουν προσοχή στον STEFANOS», και δεύτερον ότι, ή θα «αρχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να μιλάει σαφώς πολιτικά» ή δεν θα αποφύγει μια νέα διάσπαση, καθώς 2 στους 3 «υπομένουν και ανέχονται τον Κασσελάκη» απλά και μόνον, μέχρι να περάσουν οι εκλογές και να μην προκαλέσουν διάσπαση προεκλογικά.!
Για όλα τούτα Οψόμεθα.!