Μήπως η Κεντροδεξιά προσπεράσει «στη στροφή»… την Κεντροαριστερά;

«Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τουθ΄ έκαστος και οιείται» : «Το πιο εύκολο είναι να εξαπατήσεις τον εαυτό σου, επειδή ο καθένας αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει ότι ισχύει», έλεγε ο μέγας Αθηηναίος ρήτωρ Δημοσθένης, 384 – 322 π. Χ.!

Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, δείχνουν να ζουν σε μια καθόλα πολιτική εικονική πραγματικότητα με την αυταπάτη πως, αυτό που θέλουν ή φαντάζονται, ισχύει, ενώ συμβαίνει το ακριβως αντίθετο.!  

     «Μάνα» στο πολιτικό «παιγνίδι» ο Μητσοτάκης   

Στο «μετασεισμικό – μετεκλογικό» πολιτικό σκηνικό, οι ρόλοι, που ανακατένειμαν οι κάλπες, είναι ανισομερείς. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά τις απώλειες ενός και πλέον εκατομμυρίου ψήφων και την πτώση από το 40,55% των εθνικών εκλογών του Ιουνίου 2023 στο 28,4% των Ευρωεκλογών, παραμένει, έστω και «λαβωμένος» πολιτικά κυρίαρχος. Απώλεσε την πολιτική παντοδυναμία του αλλά διατηρεί την πρωτοκαθεδρία του. Στη χαρτοπαικτική διάλεκτο, θα λέγαμε ότι, παρά τις απώλειες, συνεχίζει να κάνει τη «μάνα». Με απλά λόγια, μοιράζει την «τράπουλα» στο πολιτικό «παίγνιο», (κατά τον προσφιλή προσδιορισμό του Κώστα Φιλίνη), έχοντας «μπάνκα» την Νέα Δημοκρατία, ενώ οι εξ ευωνύμων πολιτικοί του αντίπαλοι και φερέλπιδες πρωθυπουργοί, – Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης – , στην ευρύτερη κεντροαριστερά, κινδυνεύουν να μείνουν κυριολεκτικά «ταπί», μη έχοντες καν κόμμα…, δηλαδή, να χάσουν και την «μπάνκα» στο πολιτικό παιγνίδι.!

Η ψυχρότητα των αριθμών

Στην λίαν πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει 33%, δηλαδή ποσοστό μεγαλύτερο από του κόμματός του στις ευρωεκλογές, ενώ τον Στέφανο Κασσελάκη επιλέγουν οι μισοί από όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και τον Νίκο Ανδρουλάκη το 30% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Με απλά λόγια, ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και του ΠΑΣΟΚ, δεν θεωρούν ικανούς τους αρχηγούς τους να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.

Επιπλέον δε, οι πολίτες αξιολογούν αρνητικά τόσο το έργο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πιο συγκεκριμένα, το 66% των ερωτηθέντων έχει αρνητική γνώμη για την κυβέρνηση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την αξιωματική αντιπολίτευση καταγράφεται στο 81%. Στην πρόθεση ψήφου, προηγείται η ΝΔ: 24,4%  κι ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ : 11,1%, ΠΑΣΟΚ: 10,3%, ΚΚΕ: 7,9%, Ελληνική Λύση: 7,4%, Πλεύση Ελευθερίας: 4,6%, ΝΙΚΗ: 2,4%.

Στην εκτίμηση ψήφου, η δημοσκόπηση δεν καταγράφει μεγάλες μεταβολές σε σχέση με το πρόσφατο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών. Αναλυτικότερα, η ΝΔ προηγείται με 30,4%, ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με 13,8%, το ΠΑΣΟΚ με 12,9%, το ΚΚΕ με 9,9%, η Ελληνική Λύση με 9,2%, η Πλεύση Ελευθερίας με 5,7%, το ΜέΡΑ25 με 3,2%, η Φωνή Λογικής με 3,1% και η ΝΙΚΗ με 3%.!

Πάντα τα ανωτέρω εκτεθέντα, απομακρύνουν μεν την Νέα Δημοκρατία από την κατάκτηση μιας νέας κοινοβουλευτικής κυβερνητικής αυτοδυναμίας, ενώ καθηλώνουν σε ρόλους «μη διεκδικητών διακυβέρνησης της χώρας», τα κόμματα της κεντροαριστεράς,!

Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, εύλογα γεννάται το πρωτογενές και ταυτόχρονα σύνθετο ερώτημα : «Τι θα πράξει ο πρωθυπουργός για να επανακτήσει την πολιτική του επικυριαρχία ή πως θα πολιτευτεί η Νέα Δημοκρατία, που κατά μέγιστο μέρος της αντιτίθεται στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης κι επίσης, πως θα «πορευτούν» από τούδε και στο εξής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ για να μην παραμείνουν σε ρόλους πολιτικών «κομπάρσων» στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.!

Δυναμική εμφάνιση Κώστα Καραμανλή – Αντώνη Σαμαρά

Την περασμένη Δευτέρα, στο Πολεμικό Μουσείο, με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου του δημοσιογράφου, Μανώλη Κοττάκη, οι δύο πρώην πρωθυπουργοί και προκάτοχοι του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της γαλάζιας παράταξης έκαναν μια πολιτικά «δυναμική» πολιτική εμφάνιση. Με το περιεχόμενο των ομιλιών των δύο πρώην πρωθυπουργών, πολλοί μπορούν να διαφωνήσουν, είτε μερικώς, είτε ολικώς. Ωστόσο, όλοι οι πολιτικά καλοπροαίρετοι θα συγκλίνουν στην άποψη – θέση, ότι, και οι δύο ομιλίες εξέφραζαν «συγκροτημένο πολιτικό λόγο», ο οποίος προέτρεπε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στο, «ή αλλάζεις ή σε αλλάζουμε».!

Ο Αντώνης Σαμαράς, ζήτησε στροφή προς τις παραδοσιακές βάσεις, προς το παραδοσιακό DNA της κυβερνητικής παράταξης, ασκώντας επίσης κριτική και για μια σειρά από κυβερνητικές επιλογές, όπως η ψήφιση του νόμου για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Αιχμές άφησε και για την επιλογή στελέχωσης της κυβέρνησης με εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, την ώρα που όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι σε απαξίωση. Για την εξωτερική πολιτική, ο κ. Σαμαράς είπε ότι «η χώρα τρώει τη μία προσβολή και τη μία ταπείνωση μετά την άλλη». «Πιστεύω ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα ήταν διατεθειμένη να υποχωρήσει σε μείζονα εθνικά θέματα και να αποδεχθεί ρυθμίσεις σε βάρος των εθνικών συμφερόντων» επισήμανε ο Κώστας Καραμανλής, ενώ καυτηρίασε την αυξανόμενη αποχή από τις εκλογές : «Οι καθησυχαστικές ερμηνείες ότι τα αυξανόμενα τμήματα, κυρίως των νεανικών κοινών, αδιαφορούν για τα κοινά, ότι τάχα η καλοκαιρία ωθεί τους ψηφοφόρους στις παραλίες αντί στις κάλπες, αν δεν είναι παντελώς έωλες, μοιάζουν περισσότερο με παρηγοριά στον άρρωστο», ανέφερε χαρακτηριστικά.!

Ποιες επιλογές έχει ο πρωθυπουργός;

Μέσα σ αυτό το κλίμα, με «νουθεσίες» και πολιτικές «προτροπές», δύο πρώην πρωθυπουργών, (πολιτικά – ιδεολογικά τοτέμ για την γαλάζια παράταξη), για αλλαγή πλεύσης, ποια ρότα θα χαράξει ο πρωθυπουργός; Μια στροφή προς τα δεξιά, αναμφίβολα θα δυσαρεστούσε ψηφοφόρους του κοινωνικού κέντρου κι ανάλογα θα δημιουργούσε «ιδεολογικό κενό», το οποίο θα στέρξουν να καλύψουν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ, κάτι το οποίο, τουλάχιστον προς ώρας, αποκλείει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Παράλληλα, όμως θα ήταν ηθικά, πολιτικά και κομματικά κοστοβόρα κι επικίνδυνη για την κομματική συνοχή, μια συνεχόμενη εσωκομματική «μουρμούρα, μέχρις εξάντλησης της τετραετούς θητείας της κυβέρνησης.

Σ αυτό ακριβώς το σημείο, αρχίζουν να εκφράζονται σκέψεις για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες την προσεχή Άνοιξη του 2025 και με την ευκαιρία την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, έστω κι αν αυτή η εκλογή έχει πλήρως απεξαρτηθεί από την αναγκαστική διάλυση της βουλής και αρκεί η απλή πλειοψηφία για την εκλογή του ενοίκου στο Μέγαρο της Ηρώδου του Αττικού.!

Ωστόσο, όλες οι δημοσκοπήσεις, δημοσιοποιούμενες ή μη, δεν αναδεικνύουν αυτοδύναμη κοινοβουλευτική – κυβερνητική πλειοψηφία με το κυλιόμενο μπόνους που θεσμοθέτησε η πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, το 2020, και απαιτεί ποσοστό μεγαλύτερο του 37 – 38 % για αυτοδυναμία. . Οπότε, η Νέα Δημοκρατία, – πάντα με πρωτιά, που τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν αμφισβητείται – , θα αναγκαστεί από τις εκλογικές επιδόσεις, είτε να συγκυβερνήσει, με κάποιο κόμμα από τα δεξιά της ή με κάποιο από τα αριστερά της, είτε να προσφύγει και πάλι στην κάλπη.!

Μια συγκυβέρνηση με κόμμα από τα δεξιά της, – τα κόμματα στην δεξιά της όχθη αθροίζουν ποσοστό 18% – , θα εξαρτηθεί αφενός μεν από την πολιτική εξέλιξη αυτών των κομμάτων καθώς και κυρίως από την γενικότερη πολιτική ψυχολογία που θα έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές εξελίξεις στην Γαλλία με τις σημερινές εκλογές και γενικά στην Ευρώπη με το ολοένα και προς τα δεξιά κινούμενο εκλογικό σώμα. Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού μια συγκυβέρνηση με κόμμα από την αριστερή όχθη της γαλάζιας παράταξης, θα εξαρτηθεί κι από την κομματική συνοχή, που θα έχουν καθορίσει τα ευμενή ή δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα για τα κόμματα της ευρύτερης κεντροαριστεράς.

Πέραν όλων τούτων, το βαθύ πολιτικό παρασκήνιο, δεν θα απέκλειε μια οικειοθελή πολιτική απόσυρση του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε περίπτωση ακραίων φαινομένων πολιτικής ακυβερνησίας και μια αλλαγή καπετάνιου «εν πλω», που θα έδινε την αίσθηση ενός νέου ξεκινήματος για την γαλάζια παράταξη και θα έπιανε και την αντιπολίτευση κυριολεκτικά στον ύπνο ή σε «εμφύλια σύρραξη»!

Σε μια τέτοια περίπτωση…, η Κεντροδεξιά, θα «προσπερνούσε» την κεντροαριστερά, κυριολεκτικά στη «στροφή», πριν καν συνέλθει από τα πλείστα όσα προβλήματά της.!