«Οι πολιτισμένοι λαοί κερδίζουν την εξουσία με την ψήφο των πολλών, κυβερνώνται με την ικανότητα των ολίγων και μεγαλουργούν με την πνοή του ενός», Ελευθέριος Βενιζέλος, (1864-1936).! Προφανώς για την σύγχρονη Κεντροαριστερά, λείπει η «πνοή του ενός».!
Όλες οι μέχρι τώρα μετρήσεις των τάσεων της κοινής γνώμης, αναδεικνύουν μια μεγάλη πολιτική αντίφαση, μια κοινωνική παραδοξότητα. Οι πολίτες, δηλώνουν σε μεγάλα ποσοστά ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης και δη σε κρίσιμους κι ευαίσθητους τομείς της καθημερινής ζωής, όπως η οικονομία, η υγεία και η δημόσια τάξη και ασφάλεια. Παρά ταύτα, συνεχίζουν να δίνουν πρωτιά στην κυβερνώσα παράταξη με μεγάλη απόσταση από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσής και θεωρούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη καταλληλότερο για πρωθυπουργό της χώρας και μάλιστα σε ποσοστά κατά πολύ υψηλότερα από τα ποσοστά του κόμματός τους, την Νέα Δημοκρατία.!
Επιπλέον, όλων τούτων, η κυβέρνηση «παίζει τα ρέστα της» και προωθεί νομοθετήματα που διχάζουν την κοινοβουλευτική της ομάδα, πραγματικά ενοχλούν τα μέγιστα και απωθούν μακράν, την παραδοσιακή εκλογική βάση της γαλάζιας παράταξης, όπως το νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό, με συνεπαγόμενη την ενσωμάτωση μεταναστών στην ελληνική κοινωνία και τον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια με την συνεπαγόμενη τεκνοθεσία.!
Προφανώς, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και οι πολλοί κοντά σε αυτόν ευρισκόμενοι πολιτικοί και επικοινωνιακοί επιτελείς υπολογίζουν ότι τα πολιτικά κέρδη που θα αποκομίσουν, θα είναι κατά πολύ περισσότερα από τις όποιες ενδεχόμενες απώλειες.
Σε μια περίοδο κατά την οποία κονταροχτυπιούνται οι ηγέτες των κομμάτων και τάσεων της κεντροαριστεράς, ο πρωθυπουργός εμφανίζεται με στιβαρό ηγετικό προφίλ, «αποφασισμένου φιλελεύθερου πολιτικού», που δεν υπολογίζει πολιτικό κόστος και προχωράει σε δύσκολες τομές, ευελπιστώντας ότι αυτή η εικόνα θα εκτιμηθεί από τον κόσμο του Προοδευτικού Κέντρου και θα αποδώσει «εκλογικούς καρπούς», αφού οι ηγέτες του χώρου περί άλλα τυρβάζουν.!
Η πολυδιάσπαση της Κεντροαριστεράς
Μια προβολή του σημερινού μας πολιτικού σκηνικού, στα μεταπολεμικά και μετεμφυλιακά χρόνια, θα βρει το καθαρό αντίστοιχό του, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950.
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δημιούργησε την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, (ΕΡΕ), προσχώρησαν σε αυτήν τα περισσότερα στελέχη του διαλυθέντος «Ελληνικού Συναγερμού», καθώς και πολλοί κορυφαίοι πολιτικοί από άλλα κόμματα και από τις διάφορες πτέρυγες του Κόμματος Φιλελευθέρων, όπως ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γρηγόριος Κασιμάτης, ο Δημήτρης Μακρής κ.ά.
Το τότε «πολιτικό άνοιγμα», του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για τη δημιουργία της ΕΡΕ, ουδόλως απέχει από το σημερινό «πολιτικό άνοιγμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη, τόσο προς τα δεξιά του ΛΑΟΣ, (του Γιώργου Καρατζαφέρη), με τις προσχωρήσεις, Μάκη Βορίδη, Άδωνη Γεωργιάδη, Θανάση Πλεύρη…, όσο και προς τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, (εκσυγχρονιστές του Κώστα Σημίτη), με τις προσχωρήσεις πολλών και επωνύμων, όπως, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Κυριάκος Πιερρακάκης, Λίνα Μενδώνη, Άκης Σκέρτσος και πολλοί άλλοι που στελεχώνουν όλα τα κυβερνητικά επίπεδα.!
Όπως τότε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κυριαρχούσε πολιτικά, έτσι και τώρα ομοίως κυριαρχεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως τότε, οι δυνάμεις του Κέντρου ήταν διασπασμένες, έτσι ακριβώς και τώρα η κεντροαριστερά είναι κατακερματισμένη και οι ηγέτες του «Πολιτικού Κέντρου», τότε και τώρα αλληλοσπαράσσονται.
Η Κεντροαριστερά αναζητεί ηγέτη.
Απέναντι σε μια πετυχημένη ένωση κομμάτων στα δεύτερα μισά του 1950, την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση, (ΕΡΕ), το προσωποπαγές κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνου Καραμανλής και κέρδισε στη σειρά τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, το 1956, το 1958 και το 1961, ιδρύθηκε η «Ένωση Κέντρου», (Ε.Κ.). από συνασπισμό μικρών κομμάτων του κεντρώου χώρου υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου στις 19 Σεπτεμβρίου 1961, κέρδισε τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 με 42,04% και 138 έδρες και της 16 Φεβρουαρίου 1963 ήρθε αυτοδύναμη στην κυβέρνηση με 52,72% και 171 έδρες. Βασικός συνεκτικός κρίκος του κόμματος ήταν η χαρισματική προσωπικότητα του Γεωργίου Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας.!
Για κάθε γνώστη της σύγχρονης ιστορίας, γεννάται το ερώτημα : Υπάρχει ένας σύγχρονος Γεώργιος Παπανδρέου, (ο «Γέρος της Δημοκρατίας»), που θα ενώσει και πάλι τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, απέναντι στην πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη.;
Μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος, απέχει από τις εκλογές. Μόνον ένα 22,7% συμμετείχε στο Β΄ γύρο των Δημοτικών Εκλογών στον Δήμο Αθηναίων. Για να αφυπνιστούν και να ενεργοποιηθούν πολιτικά οι ανενεργοί πολίτες, που βίωσαν αλλεπάλληλες κρίσεις και διαμόρφωσαν μια συνείδηση για τις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις τους ζητούν σαφείς απαντήσεις πολύ πέραν πλέον της διαιρετικής πολιτικής μνημόνιο – αντιμνημόνιο και απαιτούν ειλικρινείς προτάσεις εναλλακτικής διακυβέρνησης. Με απλά λόγια, η ελληνική κοινωνία χρειάζεται τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση με την ταυτόχρονη προβολή των μεγάλων τομών που πρέπει, χωρίς τακτικισμό, να προβάλλει η ενωμένη αντιπολίτευση ως αναγκαίες για την προοδευτική διέξοδο, σε όλους τους τομείς του πολιτικού συστήματος, του κοινωνικού κράτους, του νέου παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας μας,.
Η σύγκλιση όλων των προοδευτικών δυνάμεων και της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης απέναντι στην πολιτική μονοκρατορία των κυβερνήσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν και είναι αναγκαία.
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ; Συνεργασία ή εμφύλιος
Στο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν κορυφαία και ιστορικά στελέχη που θεωρούν ότι η συνεννόηση μεταξύ των δύο κομμάτων είναι προϋπόθεση για να χτυπηθεί η παντοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.
Πρότασή του για τη διαμόρφωση ενός «Μετώπου Δημοκρατίας» ώστε «να πρωταγωνιστήσουμε για μια νέα, μεγάλη, συμπεριληπτική Αριστερά προοδευτικού χώρου και όχι να κυνηγάμε προβληματικές επιλογές, που ανήκουν στο παρελθόν» υποστήριξε στη ομιλία του στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο Διονύσης Τεμπονέρας. «Δεν χρειαζόμαστε ούτε μια Αριστερά της περιχαράκωσης, ούτε μια επάνοδο στην προβληματική σοσιαλδημοκρατία. Να αξιοποιήσουμε τις καταβολές μας και τις εμπειρίες μας για μια ευρύτερη συσπείρωση δημοκρατικών δυνάμεων», επισήμανε χαρακτηριστικά.
O πρώην υπουργός σε κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Χάρης Καστανίδης υπογραμμίζει ότι το ΠΑΣΟΚ μόνο του ή ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του «δεν μπορούν να κρατήσουν χαλινάρια στη Δεξιά και σε δυσμενείς οικονομικές και εθνικές εξελίξεις», και κατέληξε: «πρέπει να πάμε σε συνολική επανίδρυση της Κεντροαριστεράς», ενώ πρόσθεσε ότι η συζήτηση αυτή μπορεί να καταλήξει σε προγραμματικό διάλογο ή και παραπέρα: «μπορεί να φτάσουμε σε ένα μετωπικό σχήμα στις Ευρωεκλογές ή ακόμη και σε ένα ελληνικό Επινέ», όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός.
Από την δική του πλευρά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, δηλώνει πως, «Εγώ δίνω αγώνα να είμαστε δεύτεροι στις εκλογές για να ενώσουμε την προοδευτική παράταξη και να νικήσουμε τη Ν.Δ. στις επόμενες εθνικές εκλογές. Άρα; Δεν κλείνουμε ως ΠΑΣΟΚ τις πόρτες». Ωστόσο, είναι εμφανής ο πολιτικός στόχος του Νίκου Ανδρουλάκη : Να έρθει δεύτερο το ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές για να προσκολληθεί μαζί του ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Επιθετικά και με σφοδρότητα απάντησε ο Στέφανος Κασσελάκης, αποκαλώντας τον «εκβιαζόμενο» τον Νίκο Ανδρουλάκη και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν γίνεται να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μ’ ένα κόμμα που είναι… συστημικό και χρωστάει σε όποιον κινείται.!
Ο χρησμός Σπίρτζη και το Στρασβούργο
Η «αυτό δεν είναι όνειρο αλλά ένα σχέδιο που πολύ σύντομα θα γίνει πραγματικότητα», είπε σε τηλεοπτική εκπομπή ο πρώην υπουργός, Χρήστος Σπίρτζης και αφορά στην προοπτική συνεργασίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά στελέχη από την Χαριλάου Τρικούπη και την Κουμουνδούρου, εκφράζουν την βεβαιότητα τους για την μελλοντική συμπόρευση των δύο κομμάτων του προοδευτικού χώρου.
Οι φήμες που κυκλοφορούν σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία επιμένουν, πως τη συνεργασία, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ, τη συζητούν και τη δρομολογούν για αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, οι πρώην πρωθυπουργοί, Αλέξης Τσίπρας και Γιώργος Παπανδρέου, οι οποίοι έχουν την ευχέρεια να χαράσσουν τη στρατηγική τους στο Στρασβούργο, όπου και οι δύο είναι εκπρόσωποι της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπη.!
«Ο καιρός γάρ Εγγύς και είδομεν τι μέλλει γενέσθαι..»!
Να φωναξουμε το Διογενη, μηπως και βρει καποιον με το φαναρι του.
Καί ο Ελ.Βενιζελος και ο Γέρος τής δημοκρατίας έχουν μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάντια μας!!!