Εμπρός για μια νέα Μεταπολίτευση!

«Ποτέ δεν αλλάζεις τα πράγματα πολεμώντας την υπάρχουσα κατάσταση. Αν θες να αλλάξεις κάτι, φτιάξε ένα νέο σύστημα που θα κάνει το υπάρχον σύστημα ξεπερασμένο», έλεγε ο Richard Buckminster Fuller – Αμερικανός εφευρέτης  (1895-1983).!

    Κυβέρνηση σε «κόπωση» – Ανύπαρκτη Αντιπολίτευση

Το παρόν Σαββατοκύριακο είναι «Σαββατοκύριακο της ΔΕΘ».! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εγκαινιάσει την πιο δύσκολη ΔΕΘ της πενταετούς πρωθυπουργικής του θητείας, καθώς έπεται της «ψυχρολουσίας» από το απρόσμενο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, της συνεχιζόμενης δημοσκοπικής κατάρρευσης, της διαρκώς μειούμενης επικοινωνιακής κάλυψης από φίλια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κι όλα τούτα σε συνδυασμό με μια αναιμική οικονομία αδύναμη να καλύψει τις ανάγκες της κοινωνίας στην υγεία, την παιδεία, την δημόσια τάξη, την πολιτική προστασία, μηδέ εξαιρουμένης κι αυτής ταύτης της απλής διαβίωσης των πολιτών, εξαιτίας του ξέφρενου καλπασμού των τιμών, ακόμη και σε βασικά είδη διατροφής.!

Το «επιτελικό» κράτος φαντάζει μια απλή ψευδαίσθηση, το «success story» στην οικονομία αποδεικνύεται, εν τοις πράγμασι, μια εικονική πραγματικότητα, το προεκλογικό δόγμα «Νόμος και Τάξη» εξελίχθηκε σε πλήρη παράβλεψη αν όχι και εσκεμμένη καταπάτηση του «κράτους δικαίου», κι ένεκα όλων τούτων, το πρωθυπουργικό προφίλ προβάλει σαφώς λαβωμένο, η κυβέρνηση με έντονες ενδοκυβερνητικές αντιπαραθέσεις και η κυβερνώσα γαλάζια παράταξη εμφανίζει έντονα σημάδια πολιτικής φθοράς στην κοινωνία.!

Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού, η κεντροαριστερά αντιπολίτευση, μείζονα, (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ) και ελάσσονα, (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΑΝΛ), περιορίζονται και αρκούνται στη διευθέτηση των ενδοπαραταξιακών τους διαφορών. Ωσάν να μην αφουγκράζονται καν τα πολυποίκιλα, έντονα και δισεπίλυτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας απομακρύνονται από την λαϊκή τους βάση δημιουργώντας μια ολοένα και περισσότερο,  διευρυνόμενη τάξη απογοητευμένων, οργισμένων πολιτών με απρόβλεπτες για την κοινωνική συνοχή και την πολιτική σταθερότητα εξελίξεις.

Στη δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας, που αθροίζεται ένα ποσοστό ψηφοφόρων γύρω στο 18%, γίνονται κινήσεις παρασκηνίου για ένα «πολιτικό ξεκαθάρισμα» από φαιδρά και ακραία πρόσωπα, είτε προς την κατεύθυνση μιας επαναπροσέγγισης ψηφοφόρων από την γαλάζια παράταξη, είτε προς τη δημιουργία ενός υγιούς και σοβαρού δεξιού κόμματος, που θα μπορούσε να στηρίξει ενδεχομένως μια συμμαχική κεντροδεξιά κυβέρνηση.!

Ομοιότητες με την α΄ περίοδο μεταπολίτευσης

Το πολιτικό σκηνικό θυμίζει εν πολλοίς την πρώτη πολιτική περίοδο μετά την μεταπολίτευση του 1974. Τότε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ίδρυσε την Νέα Δημοκρατία σε μια προσπάθεια να «απολυμάνει» πολιτικά την «μολυσμένη» από τις προδικτατορικές  αμαρτίες της ΕΡΕ. Πέτυχε να κυριαρχήσει στις εκλογές του 1974 και 1977 και μετά διαισθανόμενος την επερχόμενη πτώση, μεταπήδησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αφήνοντας την παράταξη στον ευγενή Γεώργιο Ράλλη. Κάτι ανάλογο πέτυχε στην μεταμνημονιακή Ελλάδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εμφανιζόμενος ως επικεφαλής ενός «επιτελικού κράτους», που θα «θεράπευε» την χώρα και θα οδηγούσε στην πολιτική και οικονομική ανάταση της κοινωνίας. Όμως, έναν χρόνο μετά την δεύτερη εκλογική νίκη, βρίσκεται μπροστά σε πολλά αδιέξοδα κι όλα δείχνουν ότι η περίφημη «Μητσοτακική παντοδυναμία» έχει πλέον καταρρεύσει. Με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων να δείχνουν πως οι μονοκομματικές κυβερνήσεις αποτελούν πλέον μακρινό παρελθόν, οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου απεργάζονται σενάρια αλλαγής του ισχύοντος εκλογικού νόμου, χωρίς να αποκλείουν έστω κι ως πολιτικό ενδεχόμενο τις συμμαχικές κυβερνήσεις, ενώ στην γαλάζια παράταξη παρασκηνιακά έχουν αρχίσει να συζητούνται σενάρια, «αλλαγής καπετάνιου εν πλω» για τη «σωτηρία» της παράταξης.

Παραμένοντας, στις ομοιότητες του παρόντος πολιτικού σκηνικού με εκείνο των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως τότε υπήρχε μια Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις, υπό τον Γεώργιο Μαύρο, που επιχειρούσε την «αναγέννηση» της προδικτατορικής παράταξης της Ένωσης Κέντρου, έτσι και τώρα υπάρχει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, που προσπαθεί, χωρίς αποτέλεσμα να «αναγεννήσει» το προ των μνημονίων ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία αυτοκριτική για τις μνημονιακές του ευθύνες και χωρίς μια εμπεριστατωμένη ανάλυση τα «θέλω» και τις ανάγκες τις σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, σε μια καθόλα προβληματική Ευρωπαϊκή Ένωση και σε μια πλήρως παγκοσμιοποιημένη οικονομία και διπλωματία.

Στον χώρο της Αριστεράς, η παραδοσιακή και η ανανεωτική εκδοχή της, όπως τότε  έδιναν μια εσωτερική μάχη επικράτησης και κυριαρχίας, τα ίδια συμβαίνουν και σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Οι επιτελείς της πλατείας Κουμουνδούρου παραβλέπουν οικτρά ότι, κυβέρνησαν για τέσσερα και πλέον χρόνια και ως παράταξη εξουσίας, οφείλουν να χαράξουν σαφή, πειστική πρόταση διακυβέρνησης.!

Τότε, στην πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης του 1974, όλοι οι προαναφερθέντες, «σκόνταψαν» στην προσπάθειά τους να διορθώσουν το φθαρμένο ή να οικοδομήσουν το νέο με φθαρμένα υλικά. Τους ξάφνιασε ο Ανδρέας Παπανδρέου , ο οποίος «έφτιαξε ένα νέο σύστημα που έκανε το υπάρχον σύστημα ξεπερασμένο», όπως έλεγε και ο Αμερικανός Richard Buckminster Fuller του σημερινού μας προλόγου.

Αυτό ακριβώς έχει ανάγκη η χώρα μας στη σύγχρονη εποχή.!

Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανέβει στο βήμα της ΔΕΘ, εμφανώς προβληματισμένος. Είναι άριστος γνώστης των αντοχών της οικονομίας, των ευαίσθητων διεθνών σχέσεων της χώρας και των συγκλονιστικών γεωστρατηγικών αλλαγών που επιφέρουν οι πολεμικές συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, όπως και μια ενδεχόμενη και διόλου αποκλειόμενη επανεκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Από το βήμα του Βελλίδειου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα εκφωνήσει έναν λόγο καθαρά πολιτικό. Θα επιχειρήσει να διαψεύσει τις φήμες για αλλαγές στον εκλογικό νόμο,  θα επαναλάβει πως εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και θα καταδικάσει την ονοματολογία για την προεδρία της Δημοκρατίας.

Παρά ταύτα, ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως ελάχιστους θα πείσει. Πάντα τα προαναφερθέντα εξαρτώνται από την εσωκομματική συνοχή της γαλάζιας παράταξης, η οποία εξαρτάται από την επανασυσπείρωση ή μη των γαλάζιων ψηφοφόρων, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τις παροχές σε υγεία, παιδεία, δημόσια τάξη και πολιτική προστασία, την επιδείνωση των οικονομικών δεικτών, οι οποίοι με τη δική τους σειρά εξαρτώνται τόσο από εσωγενείς, όσο και εξωγενείς παράγοντες.!

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ σε πλήρες αδιέξοδο

Το κόμμα που τυπικά και μόνον κατέχει ακόμα τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, περνάει ένα από πιο κρίσιμα Σαββατοκύριακα στην ιστορία του. Ο πρόεδρός του Στέφανος Κασσελάκης αμφισβητείται πανταχόθεν. Στη διήμερη συνεδρίαση της ΚΕ θα τεθεί θέμα ηγεσίας, είτε ως πρόταση προσφυγής στη βάση του κόμματος για εκλογή προέδρου, είτε ως πρόταση μομφής κατά του προέδρου.. Η ομάδα Κασσελάκη θα δώσει σκληρή μάχη για να μην περάσει, «έχω εκλεγεί για τρία χρόνια», επαναλαμβάνει ο πρόεδρος.

Αν υπερψηφιστεί σαφώς και ο πρόεδρος δεν θα μπορεί να σταθεί και θα προκηρυχθούν εκλογές για πρόεδρο. Αν δεν υπερψηφιστεί σαφώς και υπέρμαχοι της πρότασης μομφής και προσφυγής στις κάλπες δεν θα μπορούν να σταθούν στο ίδιο κόμμα.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, η παροιμία «μπρος βαθύ και πίσω ρέμα» δένει γάντι.!

Η επανεκκίνηση, το restart κρίνεται αναγκαίο, όχι μόνον για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αλλά για ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό.