Εάν ο λαός θελήσει…, Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί;

Παρά τις όποιες διαφορές στην πρόθεση ή στην εκτίμηση ψήφου, παρουσιάζουν οι διάφορες μετρήσεις της κοινής γνώμης, ενόψει τω εκλογών της 21^ης Μαΐου, η κοινωνία δείχνει αδιάφορη μπροστά σε μια «δεξιά – κεντροδεξιά» ή μια «αριστερή – κεντροαριστερή» κυβέρνηση, με την καθαρά πολιτική ή και φιλοσοφική έννοια του όρου. Αντ΄ αυτών, η κοινωνία, θα ήθελε μια κυβέρνηση ικανή να δώσει πρακτική λύση στα πολλά και πολυποίκιλα αλλά και σύνθετα προβλήματά της.

Στην τελευταία, προς ώρας, δημοσκόπηση,«ΒΑΡΟΜΕΤΡΟ της Metron Analysis» για το MEGA, τα προβλήματα που προτάσσει η κοινωνία είναι : 1^ον : Ακρίβεια – 2^ον Οικονομία γενικώς – 3^ον : Ανεργία. Και τα τρία θέματα εντοπίζονται κι εξαρτώνται από την οικονομική ανάπτυξη, η οποία και σαφώς τα επηρεάζει. Με απλά λόγια, η ελληνική κοινωνία, έχει πρόβλημα διαβίωσης – επιβίωσης – κοινωνικής και επαγγελματικής καταξίωσης.

Το εν λόγω πρόβλημα, σαφώς μεγεθύνεται, εντείνεται, οξύνεται και επεκτείνεται στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες, (σύμφωνα πάντα με όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης), καθώς σ αυτές τις κοινωνικές ομάδες προσμετράται και το μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων, υποαπασχολούμενων, υπαμειβόμενης ή μαύρης εργασίας. Διόλου τυχαία, η πολιτική – επικοινωνιακή στόχευση όλων των κομμάτων σ αυτές τις λίαν εκλογικά ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

Το «κοινωνική συμβόλαιο» του Αλέξη

Σ΄ αυτό το κοινωνικό κλίμα, ως σύγχρονος, Ζαν – Ζακ Ρουσσώ, – που με το «Κοινωνικό του Συμβόλαιο», ενέπνευσε κινήματα και κοινωνικές διεκδικήσεις σε ολόκληρη της γηραιά μας Ήπειρο, κατά τον 18^ο αιώνα, – ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέξης Τσίπρας, προτάσσει το δικό του «Κοινωνικό Συμβόλαιο – Συμβόλαιο Αλλαγής».

Με απλά λόγια, 3 εβδομάδες σκάρσες πριν την εκλογική αναμέτρηση της 21^ης Μαΐου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, παρουσίασε σε ειδική εκδήλωση και σε μια εμβληματικά εργατική περιοχή, το Λαύριο Αττικής, (Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου), ένα κοινό πρόγραμμα διακυβέρνησης, το λεγόμενο «Συμβόλαιο Αλλαγής».

Όπως εξήγησε, ο Αλέξης Τσίπρας, πρόκειται για τον «οδικό χάρτη της προοδευτικής κυβέρνησης», δηλαδή ένα «συμβόλαιο με την κοινωνία, που εμπεριέχει τις δεσμεύσεις για μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας μακράς πνοής» και στηρίζεται στο «βασικό τετράπτυχο παρεμβάσεων που έχει ανάγκη η κοινωνική πλειοψηφία:

• «αύξηση μισθών»,
• «μείωση τιμών»,
• «ρύθμιση χρεών» και
• «ένα δίκαιο αποτελεσματικό κράτος δίπλα στον πολίτη».

Είναι πολιτικά σαφές, πως οι αποδέκτες του, «Συμβολαίου Αλλαγής», του Αλέξη Τσίπρα, είναι δύο :

• Ελληνική κοινωνία : Στοχεύει να εμπνεύσει και να πείσει ψηφοφόρους να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δίνοντάς του την πρωτιά, «έστω και με μια ψήφο», για τη δημιουργία «προοδευτικής διακυβέρνησης» με «κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ».
• Κόμματα της ευρύτερης κεντροαριστεράς, (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ / ΜΕΡΑ25 / ΚΚΕ), ώστε μετεκλογικά να συγκλίνουν στο παρουσιαζόμενο, «Συμβόλαιο Αλλαγής» και να συνεργαστούν σε μια «Προοδευτική Διακυβέρνηση», είτε ως άμεσα πολιτικά συνεργαζόμενα κόμματα, μετέχοντας σε κοινή κυβέρνηση, είτε εμμέσως δια μιας «ψήφου ανοχής», στην μετεκλογική βουλή.

Απευθυνόμενος σε πολίτες και κόμματα της ευρύτερης κεντροαριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας, μίλησε για συμμετοχή όλων «στο ραντεβού με την ιστορία», επισημαίνοντας, πως «Όλοι εμείς, δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες έχουμε μία ευθύνη και υποχρέωση. Την Κυριακή το βράδυ, στις 21 του Μάη, να μην πανηγυρίζουν ξανά οι ολιγάρχες, οι ισχυροί, το κατεστημένο, αλλά να βγει στους δρόμους και να πανηγυρίσει ο λαός».

Όπως είπε, αυτό θα συμβεί «μόνο με μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που θα ανοίξει το δρόμο την επόμενη ημέρα για συγκρότηση κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας», ενώ επανέλαβε την πρόβλεψή του ότι «ο πρώτος με τον τρίτο, θα μπορούν στις 22 Μαΐου να σχηματίσουν κυβέρνηση, αφού κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν τη κοινοβουλευτική πλειοψηφία».

«Αυτή είναι η προγραμματική βάση πάνω στην οποία θα καλέσουμε την επομένη των εκλογών, έχοντας τη ισχυρή στήριξη του ελληνικού λαού, τις προοδευτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν. Ανοιχτά, διάφανα, χωρίς παρασκηνιακές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι», υπογράμμισε.

Είναι το 2023…, 1981;

Οι προσεκτικοί παρατηρητές – αναλυτές, της σύγχρονης πολιτικής ιστορία μας, αναμφίβολα συγκλίνουν στην άποψη, πως, τόσο η κεντροαριστερά, όσο και η κεντροδεξιά κυβέρνησαν την χώρα, μόνον ως ευρύτερες παρατάξεις και ουδέποτε ως μεμονωμένα πολιτικά κόμματα. Επεκτείνοντας, δε, την ανάλυσή μας και στην Ευρώπη, θα πειστεί και ο πιο δύσπιστος πως, την κυβέρνηση αναλαμβάνουν ευρύτερες «κοινωνικές συμμαχίες», τις οποίες έντεχνα δημιουργούν οι εκάστοτε «κοινωνικές ανάγκες» και «συσχετισμοί – ισορροπίες».

Στην μεταπολιτευτική μας Ελλάδα, στον χώρο της κεντροαριστεράς, μέχρι και τις εκλογές του 1977, επικρατούσαν τα συνθήματα : «Μαύρος και Ανδρέας να κάνουνε μαζί κυβέρνηση» και «Ανδρέα έλα μαζί μας», έλεγε η ΕΔΗΚ, ενώ, «Μαύρε έλα κοντά μας», αντέτεινε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Στις 18 Οκτωβρίου ο λαός θα δώσει το «παρών» στο δικό του ραντεβού με την Ιστορία», έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, πριν τις νικηφόρες εκλογές του 1981, απέναντι σε μια Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που προέτασσε   μια αφίσα με την ελληνική οικογένεια, σε γαλάζιο φόντο και το σύνθημα «Νέα Δημοκρατία για πάντα Δημοκρατία».

Κάνοντας μια προβολή σε ενεστώτα χρόνο των παραπάνω αναφερθέντων, θα δούμε ότι προσαρμόζονται άνετα στο παρόν εκλογικό σκηνικό :

• «Το δίλημμα είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση. Καθήλωση ή δημιουργία», λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
• «Προοδευτική διακυβέρνηση για αλλαγή», αντιτείνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Πότε γύρισε η ρόδα για την «πολιτική αλλαγή», το 1981;.

Όταν, ο Μανώλης Γλέζος, ο Ηλίας Ηλιού, ο Γιώργος Μαύρος συμπαρατάσσονται με το ΠΑΣΟΚ. : «O λαός θέλει, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να φέρει την αλλαγή», έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην προεκλογική συγκέντρωση του 1981, που ένωνε το Σύνταγμα με την Ομόνοια, ενσωματώνοντας αριστοτεχνικώς στους λόγους του τα συνθήματα των συγκεντρωμένων : «Εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα», έχοντας πλάι του, όλες τις εμβληματικές προσωπικότητες της κεντροαριστεράς.

Είναι εφικτή η σύγκλιση της κεντροαριστεράς;

Η απλή αναλογική θα επιτρέψει στο πρώτο και το τρίτο κόμμα, (εννοώντας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), να κάνουν κυβέρνηση, το βράδυ των εκλογών της 21^ης Μάϊου, είπε ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την προχθεσινή του συνέντευξη στην ΑΝΤ1.

Κατά πόσον όμως, είναι αληθές; Αποτελεί άποψη, στόχευση, επιθυμία ή βεβαιότητα.;

Το ερώτημα γίνεται ακόμα πιο σύνθετο και πολύπλοκο, καθώς η προεκλογική αντιπαράθεση ανάμεσα στους δύο όμορους χώρους, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, στην τελική ευθεία προς τις κάλπες προσλαμβάνει μορφή «πολιτικής πολεμικής σύρραξης» με τον Νίκο Ανδρουλάκη να κατηγορεί ανοιχτά τον Αλέξη Τσίπρα ότι προσπαθεί ματαίως να εμφανιστεί ως ο αυθεντικός εκφραστής του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Με όσα κάνει προσπαθώντας να μιμηθεί το ΠΑΣΟΚ και τα συνθήματά του, γίνεται τυμβωρύχος του Ανδρέα Παπανδρέου», είπε προχθές ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνοντας σφοδρή επίθεση στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το ότι δανείζεται παλαιότερα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, όπως το «συμβόλαιο αλλαγής»

Οι επιτελείς της Χαριλάου Τρικούπη, επιμένουν, πως, οι επιθέσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη, θα εντείνονται όσο πλησιάζουν οι κάλπες και επίσης συνεχώς θα επαναλαμβάνει ότι αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να αποδεχθεί κυβέρνηση συνεργασίας μετεκλογικά με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμη και αν το κόμμα του καταλάβει την πρώτη θέση.

Το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας ξανά πρωθυπουργός», αποτελεί ένα «φρένο» που θέτει αναμφισβήτητα ο κ. Ανδρουλάκης στο «αφήγημα» του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για «προοδευτική κυβέρνηση» μεταξύ του πρώτου και του τρίτου κόμματος.