Και συνεχίζοντας με Ευγένιο Αρανίτση, η κατάληξη της επιστολής που έστειλε το 2016 στον τότε Δήμαρχο Κώστα Νικολούζο, διαβάζετε και σήμερα, ωσάν να την έγραψε μόλις. Για τον Φοίνικα ο λόγος, που παραδόθηκε κι αυτός αμαχητί (ευθύνη όλων των Κερκυραίων) στη φθορά του χρόνου. Γράφει λοιπόν ο Αρανίτσης: “…αν υπήρχε, κ. Δήμαρχε, η λεγόμενη πολιτική βούληση, το μυθικό σινεμά Φοίνιξ θα μπορούσε να ξανανοίξει σύντομα, αποσυνδεδεμένο από τις αναμενόμενες εργασίες στο παρακείμενο θέατρο. Η εμβαλωματική επανόρθωση του ρήγματος του τοιχίου, η απόσυρση των οικοδομικών απορριμμάτων και η, εν ανάγκη, προσωρινή αντικατάσταση της οθόνης από μια επιφάνεια υφάσματος δεν προϋποθέτουν τη συνεισφορά του Καλατράβα, κι όσο για τα καθίσματα, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι πολυθρόνες Louis XV. Την ιδέα της ριζικής ανακατασκευής του χώρου με την προσθήκη στεγάστρου ώστε το σινεμά να λειτουργεί και τον χειμώνα, όπως στον Μεσοπόλεμο (αυτό μας μάρανε!), ξεχάστε την ― ή θα είναι θερινός ένας κινηματογράφος ή δεν θα είναι! Καταλαβαίνετε ή σας κούρασα αδίκως; Δεν μας ζητάει ανακαίνιση ο Φοίνικας, ούτε αναπαλαίωση, αλλ’ απλώς την επαναφορά του στο παρόν της επιθυμίας μας”.