Η παράσταση – αφιέρωμα στον Παναγιώτη Ποταγό “Μεταξύ Ουρανού και Γης”, μετά από γενική απαίτηση, θα ” ταξιδέψει” από τις Νυμφές, στην Πόλη της Κέρκυρας, στον Προμαχώνα Savorgnan, την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου και ώρα 8.15′ μ.μ.
Είσοδος Ελεύθερη
Παναγιώτης Ποταγός
«μεταξύ ουρανού και γης»
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία:Σπύρος Σουρβίνος
Πρωτότυπη Μουσική σύνθεση:Μάνθος Δαμίγος
Ερευνητής – Επιστημονικός συνεργάτης:Νίκος Δημήτριος Μάμαλος
Δημιουργία αφίσας και φυλλαδίου:Μαρία Γκολφινοπούλου
Φωτογραφία:Μπάμπης Μητσιάλης
Βιντεογράφηση παράστασης: Δημήτρης Μπούκας
Δραματουργικός σύμβουλος:Τζωρτζίνα Κακουδάκη
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Ερμηνεύουν: Σπύρος Σουρβίνος, Μάνθος Δαμίγος
Στην παράσταση συμμετέχουν ο Έκτορ Καλούδης
και οι μικροί Γιώργος & Δημήτρης Μεταλληνός
Στις ηχογραφήσεις της παράστασης ακούγεται η φωνή της Χριστίνας Ροκαδάκη
Σκηνοθετικό Σημείωμα
«Ευτυχισμένοι όσοι Ποταγοί της ζωής»
Σ’ έναν κόσμο που εξελίσσεται, που τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, που πριν προλάβουμε να κατανοήσουμε τη μία τεχνολογική εφεύρεση, έρχεται η αναβάθμισή της, εμείς ασχοληθήκαμε με το παραμύθι και τη φαντασία. Με αφορμή τη ζωή και το έργο του Έλληνα εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού που ταξίδεψε σε μέρη που μόνο να τα φανταστούμε θα μπορούσαμε, πραγματευόμαστε το τι σημαίνει τελικά εξέλιξη. Έχει νόημα, δηλαδή, η εξέλιξη όταν καταδυναστεύεται εξαιτίας της η φαντασία του ατόμου, όταν καταστρέφονται τα φυσικά τοπία για να γίνουν τουριστικά θέρετρα, όταν ο κόσμος που οι άνθρωποι αντίκριζαν τα χρόνια του Ποταγού ή ακόμη και πριν από 30 χρόνια, δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο που βλέπουμε γύρω μας σήμερα;
Ξεκινώντας, λοιπόν, απ’ την περιπετειώδη και πολυτάραχη ζωή του Παναγιώτη Ποταγού, 130 χρόνια μετά το θάνατό του, πρακτικά αναπολούμε έναν κόσμο του παρελθόντος που μόνο να τον φανταστούμε μπορούμε. Γιατί αυτός ο κόσμος, ο κόσμος της φύσης, της μαγείας, της ονειρικής ομορφιάς ίσα που υπάρχει πλέον. Όπου υπάρχει…
Σπύρος Σουρβίνος
Σημείωμα του ερευνητή Νίκου Δημήτριου Μάμαλου
Ο Παναγιώτης Ποταγός (1838-1903) είναι αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος νεοέλληνας περιηγητής. Την περίοδο 1867 – 1883 ταξίδεψε σε Ασία και Αφρική, ακολουθώντας εν πολλοίς την πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Δρόμο του Μεταξιού, αφήνοντας πλήθος επιτόπιων περιγραφών, παρατηρήσεων και συμπερασμάτων τόσο για τους λαούς όσο και για το γεωφυσικό περιβάλλον. Δε χρησιμοποίησε επιστημονικά όργανα και βασίστηκε στις αντίστοιχες περιγραφές των αρχαίων ιστορικών και γεωγράφων. Το έργο του, που εκδόθηκε το 1883 στα ελληνικά και το 1885 στα γαλλικά, απέκτησε μια αρχική αναγνώριση από γεωγραφικές υπηρεσίες του εξωτερικού, σε πλήρη αναντιστοιχία με την αντιμετώπιση του από τις ελίτ του ελληνικού πολιτικού και πνευματικού κόσμου. Σταδιακά ο ρομαντισμός κάλυψε τις επιστημονικές παρατηρήσεις και θόλωσε τις βιογραφικές πληροφορίες ώστε ο θάνατος του στις Νυμφές της Κέρκυρας, όπου είχε αινιγματικά αποσυρθεί για περίπου 17 έτη, να συσκοτίσει απτά δεδομένα.
Η μελέτη του έργου, εκδιδομένου και ανέκδοτου, παράλληλα με αυτή του βίου του αποκαλύπτει μια προσωπικότητα με βαθιά ανθρωπιστική συνείδηση, εν μέσω αποικιακής ατμόσφαιρας, και με πρωτότυπη σκέψη για τον ανθρώπινο πολιτισμό και τη γεωγραφία.