ΛΑΣΥ Ιονίων: Ανοχύρωτα τα νησιά μας, χωρίς προσεισμικό έλεγχο

Η Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων καταθέτει ως θέμα συζήτησης στο Π.Σ την αντισεισμική θωράκιση των νησιών μας.

Αναλυτικά, η ΛΑΣΥ αναφέρει:

ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ- ΑΝΟΧΥΡΩΤΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ
ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΕΙΣΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ – ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ
Καταθέτουμε ως Θέμα συζήτησης στο Π.Σ την αντισεισμική Θωράκιση των νησιών μας
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους δοκιμαζόμενους λαούς Τουρκίας και Συρίας, ταυτόχρονα απαιτούμε να αρθεί το εμπάργκο που έχουν επιβάλλει η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κατά της Συριακής κυβέρνησης, να αποχωρήσει από αυτό η ελληνική κυβέρνηση. Ο διεθνισμός, η αλληλεγγύη, είναι ακαταμάχητα όπλα των λαών που όχι μόνο δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν, αλλά αντίθετα τους ενώνουν τα ίδια προβλήματα.
Οι δύο καταστροφικοί σεισμοί που έγιναν τη Δευτέρα 6 Φλεβάρη, ξυπνούν μνήμες από ισχυρούς καταστροφικούς σεισμούς στη χώρα μας και στα νησιά μας, και φέρνουν στο προσκήνιο για ακόμα μια φορά το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας.
Η προσπάθεια εφησυχασμού του λαού από την κυβέρνηση με το επιχείρημα ότι εμείς έχουμε σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό δεν μπορεί να σταθεί αφού:
Τα κτίρια, σε ένα ποσοστό της τάξης του 60%, είναι κατασκευασμένα χωρίς καθόλου αντισεισμικούς κανονισμούς ή με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959. Το 1984 και το 1985 στον κανονισμό αυτό έγιναν τροποποιήσεις και συμπληρώσεις με ορισμένες πρόσθετες διατάξεις εξαιτίας των μεγάλων σεισμών στη Θεσσαλονίκη (1978) και στις Αλκυονίδες (1981).
Η εφαρμογή του Νέου Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού (ΝΕΑΚ) καθυστέρησε ακόμη μία δεκαετία. Το 2000 και το 2003 με τον ΕΑΚ θεσπίστηκαν αλλαγές με αυστηρότερες διατάξεις και έγινε τροποποίηση του χάρτη με τις ζώνες σεισμικής επικινδυνότητας.
Από τα παραπάνω προκύπτει η ανάγκη για άμεσο έλεγχο με κρατική ευθύνη των δημόσιων και κοινωφελούς χρήσης κτιρίων και υποδομών.
Σημειώνεται όμως δραματική καθυστέρηση στην πραγματοποίηση ουσιαστικού προσεισμικού ελέγχου και λήψης των κατάλληλων μέτρων για τα σχολεία (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια), εκ των οποίων πολλά έχουν σοβαρά προβλήματα. Τις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου, τα κτίρια των δημόσιων υπηρεσιών, μονάδες υγείας και πρόνοιας, χώρους εργασίας κ.α.
Ο προσεισμικός έλεγχος δεν μπορεί να περιορίζεται στον πρωτοβάθμιο, οπτικό έλεγχο της κατασκευής, αλλά είναι αναγκαία η επιστημονική μελέτη της στατικότητας των κτιρίων και οι κατάλληλες κατασκευές όπου απαιτούνται.
Επίσης με τα διάφορα προγράμματα μέσω των οποίων χρηματοδοτείται η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων του Δημοσίου (π.χ. σχολεία κ.λπ.) αυτό που απαιτείται είναι να υπάρχει συμπληρωμένος ο πρωτοβάθμιος ταχύς προσεισμικός έλεγχος. Με αποτέλεσμα στα παλαιά δημόσια κτίρια να καλυφθεί το κέλυφος του κτιρίου με υλικά ενεργειακής αναβάθμισης και να είναι αδύνατος ο εντοπισμός ακόμη και ενδείξεων στατικής ανεπάρκειας στα φέροντα στοιχεία του μετά από ισχυρές σεισμικές δονήσεις.
Το τι χρηματοδοτείται και τι όχι όμως δεν είναι τυχαίο.
Στην πραγματικότητα χρηματοδοτείται η «πράσινη μετάβαση», δίνονται κίνητρα και γίνονται επενδύσεις για ενεργειακές αναβαθμίσεις των κτιρίων (δημόσιων και ιδιωτικών), αλλά ο προσεισμικός έλεγχος και η αντισεισμική θωράκιση κτιρίων και υποδομών δεν είναι προτεραιότητα γιατί δεν εξασφαλίζουν για τους επιχειρηματικούς ομίλους ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Σε αυτό το παιχνίδι η Περιφερειακή Αρχή έχει καθοριστικό ρόλο.

Ανύπαρκτος προσεισμικός έλεγχος και επεμβάσεις για σεισμική θωράκιση στα Ιόνια νησιά
Με βάση τον Αντισεισμικό Κανονισμό του 2000, οι περιοχές της Ελλάδος κατατάσσονται, από απόψεως σεισμικής επικινδυνότητας, σε τέσσερις κατηγορίες, ξεκινώντας από την Δ’ με τις περιοχές πιο υψηλού κινδύνου, Γ,Β, Α κατά σειρά επικινδυνότητας.
Τα νησιά Κεφαλονιά-Ιθάκη, Ζάκυνθος και Λευκάδα κατατάσσονται στην κατηγορία Δ΄ ενώ η Κέρκυρα στην κατηγορία Γ΄.
Η Ελλάδα η οποία κατέχει την έκτη θέση στις πιο σεισμογενείς χώρες του κόσμου, έχει 157 ενεργά σεισμικά ρήγματα που έχουν δώσει 570 σεισμούς μεγαλύτερους των 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Από αυτούς οι 20 σημειώθηκαν στην Ζάκυνθο, οι 17 στην Κεφαλονιά και οι 16 στη Λευκάδα κατατάσσοντας το Ιόνιο ως την πιο σεισμογενή περιοχή της Ελλάδας.
Οι λαοί στα νησιά μας έχουν πικρή πείρα από τέτοιες καταστροφές, όπως ο μεγάλος σεισμός του 1953, πριν ακριβώς 70 χρόνια, του 2003, πρόσφατα του 2014.
Παρόλα αυτά, και παρά τις υποσχέσεις όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα, κανένας τους δεν έκανε τίποτα για την αντισεισμική προστασία και θωράκιση στα νησιά μας.
Οι ευθύνες τους είναι εγκληματικές, άλλο τόσο εγκληματικές είναι και οι ευθύνες των δημοτικών και περιφερειακών αρχών όλα αυτά τα χρόνια ότι τα σχολεία στα νησιά μας, παραμένουν στην ίδια απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση για δεκαετίες,. Δημόσια κτήρια που συγκεντρώνεται πολύς κόσμος είναι ασυντήρητα, με αποτέλεσμα να απομειώνεται η αντοχή τους, χωρίς τους απαιτούμενους ελέγχους και την απαιτούμενη θωράκιση
Ενδεικτικά παραδείγματα:
Από το σύνολο των Σχολικών κτιρίων Κεφαλονιάς & Ιθάκης, τα 97 είναι πριν το 1990. Δηλαδή, υπάρχουν σχολικά κτίρια από 32- 103 χρόνων.
Στην Κέρκυρα, στην Λευκάδα και στην Ζάκυνθο τα περισσότερα σχολικά κτίρια είναι 35ετίας και πάνω και χρειάζονται σημαντικές ενισχύσεις ακόμη και σταδιακά μεταστέγαση σε νέα σχολικά κτίρια.
Δεν υπάρχει σχέδιο και χώροι διαφυγής. Στη Πόλη της Ζακύνθου π.χ. είναι περιορισμένοι από την δόμηση και ουδέποτε αγοράστηκαν οικόπεδα από την Τοπική διοίκηση παρά τα διαχρονικά αιτήματα προκειμένου να ενταχθούν σε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την εκκένωση της Πόλης.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του 2ου Δημοτικού που δεν έχει επίγειο προαύλιο, αλλά οι μαθητές προαυλίζονται σε ταράτσα στο 1ο όροφο!.. γεγονός ιδιαίτερα επικίνδυνο, καθώς το σχολείο είναι σε πυκνοκατοικημένη περιοχή του αστικού ιστού και σε περίπτωση ισχυρού σεισμού δεν υπάρχει εύκολη διαφυγή σε ανοικτό χώρο. Στο κτήριο του Πλάνου, οι πόρτες αιθουσών ανοίγουν προς τα μέσα, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για σεισμογενή περιοχή. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν σε όλα τα νησιά.
Μέχρι στιγμής η μόνη σοβαρή απόπειρα προσεισμικού ελέγχου πραγματοποιήθηκε από τον ΟΣΚ. Το σχετικό πρόγραμμα που είχε ξεκινήσει το 2004, διακόπηκε το 2011 λόγω κατάργησης του οργανισμού. Την ίδια χρονιά, κόπηκε το 60% του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων του ΟΣΚ και δεν εκταμιεύτηκαν 2,5 εκατ. ευρώ για τη δεύτερη φάση των ελέγχων
Οι ευθύνες διαχρονικά των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών είναι τεράστιες. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Τις χρόνιες ελλείψεις σε επιστημονικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή της Διεύθυνσης Αποκατάστασης Επιπτώσεων από Φυσικές Καταστροφές (ΔΑΕΦΚ
Τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν σε υλικοτεχνική υποδομή και σε στελέχωση των άλλων αρμόδιων υπηρεσιών και φορέων, όπως είναι η Πολιτική Προστασία, η Πυροσβεστική, η ΕΜΑΚ, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, οι Κτιριακές Υποδομές κ.λπ., κεντρικά, στους δήμους και τις Περιφέρειες, οι οποίες καθιστούν τα όποια σχέδια αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών χαρτιά χωρίς ουσία.
Τις μεγάλες ελλείψεις σε μηχανικούς, εργατοτεχνικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή στους δήμους και την Περιφέρεια για τις άμεσες επισκευές σχολείων, παιδικών σταθμών, κ.λπ.
Τέτοιο όμως είναι το αστικό κράτος, είτε πρόκειται για επιτελικό κατά ΝΔ είτε για δίκαιο κατά ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια ώρα που μοιράζει απλόχερα για επενδύσεις 16,8 δισεκατομμύρια ευρώ, μέχρι σήμερα, από το Ταμείο Ανάκαμψης ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με την επιλεκτική -ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, να προσφέρει ουσιαστική αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία.
Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι δεν έχει ανακαλυφθεί τρόπος πρόβλεψης και αποτροπής των σεισμών. Όμως με την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για την προστασία της ανθρώπινης ζωής που θυσιάζεται στον βωμό των κερδών, των μεγάλων συμφερόντων, που πληρώνουν με κάθε τρόπο οι λαοί.
Επιμένουμε για την έγκαιρη λήψη των αναγκαίων μέτρων αντισεισμικής θωράκισης. Θεωρούμε άκρως αναγκαία και επείγουσα αυτήν τη συζήτηση με την παρουσία και συμβολή του επιστημονικού δυναμικού της χώρας και τα συλλογικά όργανα του λαού, γιατί τελικά η υπεράσπιση της ζωής του είναι στα δικά του και μόνο χέρια.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Γκισγκίνης Ν., Κεφαλληνός Δ., Κολυβά Ε., Μπαλού Α., Χαραλάμπους Μ.