Επερώτηση της ΛΑΣΥ για την επίλυση της χρόνιας έλλειψης υδροδότησης στην Βόρεια Κεφαλονιά

Επερώτηση της ΛΑΣΥ στο προσεχές περιφερειακό συμβούλιο.

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:
Πώς θα συμβάλλει η Περιφερειακή Αρχή για την επίλυση του σημαντικού προβλήματος της χρόνιας έλλειψης υδροδότησης στην Βόρεια Κεφαλονιά (Ερισος, Πύλαρος), ιδιαίτερα στα χωριά Καρυά & Βαρύ που δεν έχουν καθόλου δίκτυο ύδρευσης και στα χωριά Κομιτάτα και Νεοχώρι τα οποία παίρνουν είτε με μάνικα, είτε με βυτία, μια ή δυο φορές τον μήνα;

Όλες οι εξελίξεις, διεθνώς στην Ε.Ε. και στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τις αρνητικές για το λαό συνέπειες της πολιτικής της άρχουσας τάξης και της Ε.Ε. για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και των υπηρεσιών ύδρευσης- αποχέτευσης. Δύο γαλλικά μονοπώλια, ελέγχουν περίπου το 70%της αγοράς υδάτινων πόρων παγκόσμια. Τα τελευταία τριάντα χρόνια σαρώνουν τον πλανήτη οι ιδιωτικοποιήσεις των φορέων διαχείρισης του νερού αλλά και το βάθεμα της εμπορευματοποίησης του.
Σήμερα, πάνω από 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ύδρευσης. Το 1990 ήταν μόλις 51 εκατομμύρια. Μάλιστα, οι ειδικοί προβλέπουν ότι τα επόμενα χρόνια περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής αγοράς στον τομέα και το 65% της αντίστοιχης αμερικανικής θα ιδιωτικοποιηθεί. Το νερό – όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο – από ζωτικό φυσικό πόρο, κοινωνικό αγαθό κοινωνική ιδιοκτησία μετατρέπεται σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για το λαό και σε πηγή αστείρευτων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο.
Η Ελλάδα διαθέτει αρκετούς υδάτινους πόρους. Όμως λειψυδρία, πλημμύρες, ρύπανση είναι οι μόνιμοι πλέον «επισκέπτες» και σταθερά επεκτείνονται σε περισσότερες περιοχές της χώρας. Τεράστιες οι αρνητικές συνέπειες στην αγροτική παραγωγή αλλά και στους κατοίκους των πόλεων. Καλλιέργειες απειλούνται ή και έχουν ήδη καταστραφεί. Ολόκληρες πόλεις και χωριά ζουν με τον εφιάλτη της στέρησης του νερού. Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα της ανομβρίας ή της ραγδαίας βροχής. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται στον τομέα των υδάτινων πόρων τις τελευταίες 10ετιες. Οι κυβερνήσεις λένε ότι φταίει η φύση και η κλιματική αλλαγή. Όμως τα μετεωρολογικά δεδομένα της τελευταίας 30ετιας, δεν δείχνουν μεταβολές που θα δικαιολογούσαν τέτοιες εκτιμήσεις.
Για όλες τις ετήσιες ανάγκες της χώρας σε νερό, καταναλώνεται μόλις το 6% του ετήσιου βρόχινου νερού. Στις πόλεις περίπου το 40% της παροχής νερού χάνεται λόγω διαρροών στα πεπαλαιωμένα δίκτυα. Η χώρα μας έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά αξιοποίησης των ωφέλιμων εσωτερικών υδάτινων πόρων (12,5%), που γίνονται ακόμα πιο χαμηλά, (10%), αν υπολογισθούν και οι εξωτερικοί υδάτινοι πόροι που έρχονται από τις Βαλκανικές χώρες που βρίσκονται στα βόρεια σύνορά μας.
Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα, ως γεωγραφική περιοχή στο σύνολό της, δεν αντιμετωπίζει, πρόβλημα έλλειψης νερού – οι διαθέσιμες ποσότητες αρκούν για την πλήρη κάλυψη των αναγκών της, το διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό δεν αξιοποιείται ορθολογικά και δεν κατανέμεται σωστά ανάλογα με τις ανάγκες, σε κάθε περιοχή, δεν υπάρχουν τα αναγκαία έργα υποδομής για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και την κατανομή των διαθέσιμων νερών. Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σύγχρονων δικτύων ύδρευσης και άρδευσης, δεν υλοποιήθηκαν τα αναγκαία μεγάλα έργα.
Οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, αξιοποιούν τη λειψυδρία για να περιορίσουν τις αγροτικές καλλιέργειες και να επιβάλουν δυσβάσταχτες τιμές στο νερό της ύδρευσης και της άρδευσης, για τις δε πλημμύρες φταίει ο «κακός μας ο καιρός».
Αν και αναγνωρίζεται ότι οι αναδασώσεις και τα αντιδιαβρωτικά έργα, συμβάλλουν αποτελεσματικά στην αύξηση των υδατικών αποθεμάτων της χώρας, οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν διέθεσαν τις αναγκαίες πιστώσεις ώστε τα δασικά οικοσυστήματα να συμβάλλουν στην παραγωγή νερού.
Η εμπρηστική πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα των δασών, εκτός από την καταστροφή τους κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Η ποσότητα των αποθεμάτων μειώνονται επικίνδυνα αφού οι υδροφορείς δεν εμπλουτίζονται, δεν γίνονται έργα συλλογής και αξιοποίησης τω βρόχινων νερών, ενώ οι απώλειες στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης και τα αναχρονιστικά συστήματα άρδευσης είναι τεράστιες.
Η Ελλάδα με πάνω από 1000 χειμάρρους, χάνει κάθε χρόνο 86 περίπου εκατομμύρια κυβικά μέτρα εδάφους από τις ορεινές και ημιορεινές περιοχές, τα οποία μεταφέρονται και αποθέτονται στις πεδινές, προκαλώντας σοβαρές πλημμύρες και άλλες καταστροφές. Αυτό είναι αποτέλεσμα της μέχρι σήμερα διαχείρισης των χειμάρρων της μη αξιοποίησης των σημαντικών βροχών, χιονιών που δέχεται η χώρα μας, της απογύμνωσης από βλάστηση λεκανών απορροής, της μείωσης της δασοκάλυψης.
Η Κεφαλονιά ζει την εξής τραγική αντίφαση: Από τη μία -σύμφωνα και με μελέτες του Ι.Γ.Μ.Ε.- υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με αξιοποίηση των νερών του Αίνου και ολοκληρωμένη διαχείριση των υπέργειων υδάτων (φράγματα, ομβροδεξαμενέςκλπ). Από την άλλη ποτέ δεν υπήρξε αυτή η προτεραιότητα με την ανάλογη χρηματοδότηση. Αντίθετα γενικεύονταν οι αποσπασματικές – εμβαλωματικές «λύσεις» (πχ εργοστάσια αφαλάτωσης, μερική αντικατάσταση δικτύου χωρίς απομόνωση του αμίαντου κοκ), μέσα στην επιλεξιμότητα των ΕΣΠΑ και κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση του νερού. Η γενικότερη πολιτική κεφαλαίου – ΕΕ – κυβερνήσεων αυτό το πλαίσιο καθόρισε, σε αυτό κινείται και η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με την τοπική διοίκηση. Κυβέρνηση – τοπική διοίκηση εναρμονίζονται με την κοινοτική οδηγία – πλαίσιο του 2000 για τα νερά και θέτουν ως προτεραιότητα την εμπορευματοποίηση ενός ακόμη φυσικού πόρου, επιδιώκουν την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού σε αντιπαράθεση με την μεγιστοποίηση της προσφοράς του.
Το ζήτημα της ακαταλληλότητας και της μη επάρκειας του νερού, του ακατάλληλου και επικίνδυνου δικτύου σε όλο το Νομό είναι προϋπάρχον και χρόνιο ζήτημα. Στη Βόρεια Κεφαλονιά όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε το θέμα αλλά υπήρξε δραματική επιδείνωση λόγω προβλημάτων στο εργοστάσιο αφαλάτωσης.
Η μονάδα αφαλάτωσης, που τροφοδοτεί την περιοχή της Ερίσσου, χρόνια λειτουργεί πλημμελώς και αδυνατεί να παραγάγει τις απαιτούμενες ποσότητες νερού, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες, που το διάστημα του καλοκαιριού είναι ιδιαίτερα μεγάλες λόγω μεγάλου αριθμού επισκεπτών – τουριστών. Η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του εργοστασίου αφαλάτωσης πρωτίστως επιβάλλει ακόμη και την περικοπή των εξόδων συντήρησης των μηχανημάτων. Έτσι χτυπιέται η διασφάλιση επαρκούς και υγιεινού νερού για τους κατοίκους και τους μικρούς επαγγελματίες της περιοχής. Οι πολιτικές ευθύνες είναι διαχρονικά εγκληματικές, αφού, σε μία περιοχή που γνωρίζει την παροχή του νερού με δελτίο και λίστα, δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο θωράκισης για δεξαμενές – στέρνες – όμβρια ύδατα. Πόσο μάλλον που δεν υλοποιήθηκε ποτέ καμία μελέτη ένταξης της Ερίσσου στην παροχέτευση νερών του Αίνου για μόνιμη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Την πλήρη εγκατάλειψη βιώνουν χρόνια τώρα οι κάτοικοι των Κοινοτήτων Καρυάς και Βαρύ Ερίσου στο Δήμο Σάμης. Στα συγκεκριμένα χωριά, όπως άλλωστε και στην ευρύτερη περιοχή της Ερίσου, τα τελευταία 20 χρόνια εκτός του ότι δεν υπάρχουν οι στοιχειώδεις υπηρεσίες (Αγροτικός Ιατρός και μόνιμο Ασθενοφόρο, υποκατάστημα τράπεζας και ΔΕΗ, Βρεφονηπιακός Σταθμός κ.α.) για να εξυπηρετήσουν αρκετές εκατοντάδες κατοίκων, δεν υπάρχει και δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης. Όπως επίσης και στα χωρία Κομιτάτα και Νεοχώρι η παροχή γίνεται με μάνικα ή βυτία μία η δυο φορές τον μήνα. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει η περιοχή της Πυλάρου.
Οι μοναδικές επιλογές υδροδότησης των χωριών της Βόρειας Ερίσου σήμερα είναι, τα πανάκριβα βυτία από ιδιώτες και το εμφιαλωμένο νερό. Η άρδευση, εξυπακούεται ότι είναι άπιαστο όνειρο.
Παρά τις επαναλαμβανόμενες προεκλογικές εξαγγελίες για την επίλυση του προβλήματος ιδιαίτερα στις δυο Τοπικές Κοινότητες Καρυά και Βαρύ που δεν έχουν στάλα νερό από δημόσιο δίκτυο ύδρευσης, αυτές πάντα σκοντάφτουν στην μη επαρκή χρηματοδότηση, στις μελέτες και την έλλειψη προτεραιότητας και ενδιαφέροντος από πλευράς τοπικής διοίκησής και κυβέρνησης.
Μέχρι σήμερα δεν έχει απασχολήσει το πρόβλημα την Περιφερειακή Αρχή (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) όπως και την προηγούμενη της ΑΝΑΣΑ(ΣΥΡΙΖΑ) γιατί οι προτεραιότητες τους είναι άλλες.
Με βάση τα παραπάνω Επερωτάται η κ. Περιφερειάρχης:
Γιατί μέχρι τώρα εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχετε πάρει καμιά πρωτοβουλία να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο θέμα;
Γιατί τέσσερα χρόνια δεν έχετε έρθει σε επαφή με τον Δήμο Σάμης για την επίλυση τυχόν προβλημάτων που προκύπτουν και να σχεδιάσετε από κοινού και με την ΔΕΥΑ Κεφαλονιάς την αντιμετώπιση του;
Γιατί δεν το έχετε εντάξει σε κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο που χειρίζεται η Περιφέρεια όπως το ΕΠΑ 2021-2025, το ΕΣΠΑ 2014-2020, στο νέο ΕΣΠΑ 2021-2027, στο Interregκ.α που έχετε δυνατότητα; Σκοπεύετέ έστω και σήμερα να το εντάξετε σε κάποια από τα παραπάνω;
Θα πάρετε πρωτοβουλία για την άμεση αντιμετώπιση του οξυμένου προβλήματος, της μη υδροδότησης αλλά και της μη εξασφάλισης όλων των αναγκαίων ποσοτήτων νερού το φετινό καλοκαίρι που ήδη διανύομαι, χωρίς καμιά επιβάρυνση των κατοίκων της περιοχής;