Ανακοίνωση του τοπικού ΚΚΕ για τη σχεδιαζόμενη επένδυση στην περιοχή Καλυβιώτη Λευκίμμης
Η ανακοίνωση
Με τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νότιας Κέρκυρας ξεκινάει η «επιχείρηση διαβούλευσης» σχετικά με σχεδιαζόμενη, αλα Dubai, επένδυση στην περιοχή του Καλυβιώτη.
Αξίζει καταρχάς να σχολιάσουμε τον προσχηματικό χαρακτήρα αυτών των «διαβουλεύσεων» αφού είναι γνωστό ότι όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, οι κυβερνήσεις προχωρούν τους σχεδιασμούς τους πότε με το καρότο και πότε με το μαστίγιο αδιαφορώντας για τη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον κλπ. (βλ. Ερημίτης).
Το έργο αυτό είναι ενταγμένο στο σχέδιο που έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και ΕΕ για να εισρεύσουν τα 32 δισ. ευρώ, είτε ως επιδοτήσεις είτε ως δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης προς τους εγχώριους μεγάλους ομίλους για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους.
Όσον αφορά τη συγκεκριμένη μορφή του έργου σημειώνουμε ότι το έδαφος για την υλοποίηση του έχει στρωθεί διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ οι οποίες εξόπλισαν η κάθε μία με τη σειρά της το νομοθετικό πλαίσιο για να είναι εφικτή η κατασκευή τέτοιων τουριστικών νησίδων. Η «συνέχεια του κράτους» και σε αυτή την περίπτωση δείχνει ότι οι επενδύσεις αυτές αποτελούν διακηρυγμένο στόχο των κομμάτων αυτών και τον οποίο θα κληθούν να προωθήσουν οι εκπρόσωποι τους σε Δήμους και Περιφέρειες ανεξάρτητα με προεκλογικές κορώνες ή «διαφωνίες».
Την ίδια στιγμή που μας μιλάνε για το θαύμα του τουρισμού και στα νησιά «φυτρώνουν» τα 5άστερα σαν τα μανιτάρια, δεν «φυτρώνουν» όμως υποδομές Υγείας, Πολιτικής Προστασίας, Άθλησης, Πολιτισμού για τον λαό και τη νεολαία της περιοχής. Στα ίδια νησιά που τα ρεκόρ αφίξεων από το εξωτερικό σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό ζουν και δουλεύουν σε όλο και χειρότερες συνθήκες. Τα μεγάλα λόγια για την «εξωστρέφεια» του τουριστικού προϊόντος, τα πανηγύρια για τα ρεκόρ κερδοφορίας δεν είναι για τον λαό, καμιά σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του για απρόσκοπτη πρόσβαση σε ποιοτικό τουρισμό, με το δικαίωμά του στην αναψυχή. Είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό.
Γι’ αυτό, για μία ακόμη φορά, έρχεται στην επιφάνεια το ερώτημα: «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;». Η μετατροπή της περιοχής σε χώρο παραθερισμού για μεγάλα πορτοφόλια, η ακόμη μεγαλύτερη καπιταλιστική τουριστική ανάπτυξη που θα επιτευχθεί δεν σημαίνει ταυτόχρονα και αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων. Το αντίθετο! Σημαίνει μεγάλη επιβάρυνση των γερασμένων και ανεπαρκών – και σε ορισμένες περιπτώσεις ανύπαρκτων – υποδομών του νησιού και υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων (κυκλοφοριακό, υδροδότηση, ηλεκτροδότηση, διαχείριση απορριμμάτων κλπ). Σημαίνει υποδομές κυριολεκτικά απαγορευμένες για το λαό της περιοχής που στην πλειοψηφία του εργάζεται στον τουρισμό και ενώ χτίζει κάθε καλοκαίρι το τουριστικό θαύμα, βλέπει τη θάλασσα με τα κιάλια! Σημαίνει υποβάθμιση του περιβάλλοντος!
Στόχος της επένδυσης είναι να συγκεντρωθούν τα σκάφη και οι τουρίστες που τα χρησιμοποιούν σε ένα μέρος όπου εκεί, χωρίς να ενοχλούνται από τα παραπάνω προβλήματα που ταλανίζουν το νησί και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, θα ξοδεύουν όλα τους τα χρήματα. Ακόμη και όποια έσοδα θα μπορούσαν να είχαν αυτοαπασχολούμενοι και επαγγελματίες του νησιού τώρα θα συγκεντρώνονται αποκλειστικά στις επιχειρήσεις της νησίδας.
Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που χρησιμοποιείται ως τυράκι κάθε φορά δεν πείθει πλέον κανέναν. Η ίδια η ζωή δείχνει ότι οι θέσεις εργασίας στο τουρισμό ή τις κατασκευές, είναι κακοπληρωμένες, με μεγάλη εντατικοποίηση και κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους χιλιάδες νεκρούς που θρήνησε η εργατική τάξη στα έργα του «θαύματος» του μουντιάλ στο Κατάρ.
Τα ανταποδοτικά έργα που χρησιμοποιούνται επίσης σαν δόλωμα, για να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα ο λαός της περιοχής την επένδυση αυτή, θα πραγματοποιηθούν με τους ίδιους όρους, θα είναι συγκεντρωμένα στα ίδια χέρια και θα συμπιέσουν τους επαγγελματίες της περιοχής. Άλλωστε τα λιμάνια που λέγεται ότι θα αναβαθμιστούν ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ και είναι γνωστό ότι όσες δημόσιες εκτάσεις και ακίνητα ανήκουν στην αρμοδιότητά του είναι ενταγμένες στις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ για την ιδιωτικοποίηση με στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων.
Τη στιγμή που οι κάτοικοι της Νότιας Κέρκυρας ακόμη προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές τους από τον «Μπάλλο», τη στιγμή που τα δέματα με τα σκουπίδια σαπίζουν στη Λευκίμμη, τη στιγμή που το Πυροσβεστικό κλιμάκιο Αργυράδων έκλεισε λόγω ακαταλληλότητας του κτηρίου, τη στιγμή που σχολεία της περιοχής στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, η κυβέρνηση θα διαθέσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για τη δημιουργία μιας κλειστής τουριστικής ζώνης όπου θα μπορούν να παραθερίζουν ανενόχλητοι οι «ποιοτικοί» τουρίστες. Η αξιοποίηση του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης, σε αυτή τη κατεύθυνση επιβεβαιώνει τη θέση του ΚΚΕ για το ρόλο του. Χρήματα ποτισμένα με τον ιδρώτα των λαών της Ευρώπης, που τελικά ο ελληνικός λαός θα τα πληρώσει διπλά και τριπλά, δε θα αξιοποιηθούν για να γίνουν οι ζωές μας καλύτερες αλλά για να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια παρέκκλιση, αλλά για κανονικότητα. Αυτός είναι ο δρόμος ανάπτυξης που υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα και ο οποίος υπηρετεί τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών και ισοπεδώνει τις λαϊκές ανάγκες. Ανεξάρτητα από ποιος είναι στο τιμόνι της κυβέρνησης, ο δρόμος αυτός θα φέρνει μόνο δεινά για το λαό και αυτό το δρόμο θα επιχειρήσει να υλοποιήσει και η όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές. Γι’ αυτό το πραγματικό δίλημμα μπροστά στις κάλπες είναι: «Ή θα είναι δυνατός ο λαός ή θα είναι δυνατή η οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση και ο λαός αδύναμος». Και δυνατός λαός σημαίνει δυνατό ΚΚΕ παντού, που μπορεί και βρίσκεται σταθερά στο στρατόπεδο των «πολλών», να καταθέτει όλες του τις δυνάμεις στους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και τις εκλογές είναι συμβολή στον συνολικότερο αγώνα για τις λαϊκές ανάγκες σήμερα, αλλά κυρίως για την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού.