Ερώτηση (και) Αυλωνίτη για τα δεκάδες παιδιά με αναπηρία που μένουν εκτός των κατασκηνωτικών προγραμμάτων

Ερώτηση προς την Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας κατέθεσαν 19 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με πρωτοβουλία της βουλευτή Θεσσαλονίκης Κατερίνας Νοτοπούλου και συνυπογραφή του βουλευτή Κέρκυρας Αλέξανδρου Αυλωνίτη για τα δεκάδες παιδιά με αναπηρία που μένουν εκτός των κατασκηνωτικών προγραμμάτων.

Οι βουλευτές τονίζουν πως οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν λίγες ημέρες διακοπών για τα παιδιά τους εξαιτίας της έλλειψης φροντιστών, η οποία σύμφωνα με μαρτυρίες φέτος είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

Η πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει προκειμένου να κατοχυρώσει το αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία για διακοπές, με την απρόσκοπτη συμμετοχή τους στα κατασκηνωτικά προγράμματα Ατόμων με Αναπηρία, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, την ασφαλή τους διαμονή στις εκάστοτε εγκαταστάσεις κατασκηνώσεων.

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης :

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς την Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

Θέμα: « Εκτός των κατασκηνωτικών προγραμμάτων ατόμων με αναπηρία, δεκάδες παιδιά με αναπηρία»

Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 38499/28.04.2022 Κοινή Υπουργική Απόφαση με θέμα την «Ανάθεση οργάνωσης και λειτουργίας κατασκηνώσεων του Κρατικού Προγράμματος σε Δήμους», το κατασκηνωτικό πρόγραμμα των Ατόμων με Αναπηρία ανήκει ως αρμοδιότητα στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που χρηματοδοτεί και την δράση, ενώ η ανάθεση της παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών για την οργάνωση και λειτουργία κατασκηνώσεων για Άτομα με Αναπηρίες πραγματοποιείται προς την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρίες (Π.Ο.Σ.Γ.Κ.ΑμεΑ.) που αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.). Ο εκάστοτε δήμος, δε, όπου βρίσκονται οι χώροι της κατασκήνωσης, αναλαμβάνει τις εγκαταστάσεις και την λειτουργική φροντίδα της κατασκήνωσης στην περιοχή της αρμοδιότητας του.

Μετά τις πρόσφατες εκλογές της 25ης Ιουνίου, δημοσιεύτηκε το υπ’ αριθμόν 77/2023 Προεδρικό Διάταγμα, με τίτλο «Σύσταση Υπουργείου και μετονομασία Υπουργείων – Σύσταση, κατάργηση και μετονομασία Γενικών και Ειδικών Γραμματειών – Μεταφορά αρμοδιοτήτων, υπηρεσιακών μονάδων, θέσεων προσωπικού και εποπτευόμενων φορέων.» (ΦΕΚ Α’/130/27-6-2023)

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του εν λόγω ΠΔ, συστάθηκε το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας προς το οποίο μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Ανάμεσα στις αρμοδιότητες αυτές είναι και το κατασκηνωτικό πρόγραμμα των Ατόμων με Αναπηρία.

Φέτος, δυστυχώς, όπως καταγγέλλουν πολλοί εκπρόσωποι Συλλόγων Γονέων και κηδεμόνων, έμειναν εκτός των κατασκηνωτικών προγραμμάτων δεκάδες παιδιά με αναπηρία, ειδικά από την περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ο κυριότερος δε λόγος για την κατάσταση αυτή είναι η έλλειψη συνοδευτικού υποστηρικτικού προσωπικού.

Η έλλειψη αυτή, όμως, δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη καθώς η αμοιβή που προβλέπεται για τους συνοδούς είναι πολύ μικρή, σε σχέση με το αντικείμενο της εργασίας που καλούνται να παράσχουν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανταπόκριση από εργαζόμενους. Οι συνοδοί παρέχουν πολλαπλές υπηρεσίες, επί 24ωρης βάσης, καθώς καλούνται να επιμελούνται, ακόμα και την καθαριότητα και την προσωπική υγιεινή των παιδιών με αναπηρία, να είναι προστάτες για την σωματική τους ακεραιότητα, να τα ψυχαγωγούν και να είναι ο βασικός αρωγός τους, αφού, δυστυχώς η ίδια η κατασκήνωση ως πρόγραμμα δεν έχει προβλέψει να παρέχει όλες αυτές τις υπηρεσίες.

Οι απολαβές, λοιπόν, που ορίζει το Υπουργείο Εργασίας και διανέμει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρίες (ΠΟΣΓΚΑμεΑ) είναι μόλις 250 ευρώ για εννέα ημέρες, δηλαδή 0,93 ευρώ την ώρα, για μία δουλειά που έτσι κι αλλιώς είναι εποχιακή, αλλά πολύ απαιτητική και δύσκολη.

Πολλές φορές, μάλιστα, οι ίδιοι οι γονείς αναλαμβάνουν με πρωτοβουλία τους και πληρώνουν τους συνοδούς, καταβάλλοντάς τους επιπλέον αμοιβή, καθώς είναι ένας τρόπος να υπάρξει ζήτηση για την θέση αυτή εργασίας ως συνοδός, αλλά και γιατί, κυρίως, αναγνωρίζουν το ΕΡΓΟ αυτών των ανθρώπων.

Σε αρκετές περιπτώσεις, επίσης, οι άνθρωποι που προσλαμβάνονται, δυστυχώς, λόγω του γεγονότος ότι δεν έχουν εμπειρία και εξειδίκευση, καθώς δεν προβλέπονται αντίστοιχα προσόντα για την πρόσληψή τους, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και εγκαταλείπουν τη θέση τους, χωρίς να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο της πανδημίας του Covid προβλέπονταν από την ΚΥΑ κι αντιστοιχούσε ένας συνοδός για κάθε παιδί που συμμετείχε στην κατασκήνωση, ενώ για την χρονιά που διανύουμε προβλέφθηκε ότι ο συνοδός θα έχει την δυνατότητα να αναλαμβάνει και δύο παιδιά. Είναι ευκόλως αντιληπτό, βέβαια, ότι ειδικά για τις περιπτώσεις παιδιών με βαριές αναπηρίες το να σου ανατίθεται η συνοδεία δύο παιδιών είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθήκον, έως και μη ρεαλιστικό, ενώ αυξάνει τόσο τον κίνδυνο ατυχημάτων για τα ίδια τα παιδιά, όσο και την πιθανότητα να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους οι συνοδοί πιο εύκολα.

Πέρα, όμως, από το ζήτημα της έλλειψης των συνοδών, ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα για την λειτουργία των κατασκηνώσεων για άτομα με αναπηρία και τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων ατόμων συνιστά και η αδυναμία εξεύρεσης λοιπού προσωπικού από τον εκάστοτε δήμο. Παρότι σύμφωνα με το άρθρο 7 της σχετικής ΚΥΑ προβλέπεται ότι «κάθε Παιδική Εξοχή – Κατασκήνωση πλαισιώνεται από το ακόλουθο προσωπικό: α) ένα συντονιστή, β) έναν επιμελητή για μέχρι 60 παιδιά, γ) έναν ομαδάρχη για μέχρι 15 παιδιά, δ) έναν γιατρό, ε) έναν νοσοκόμο, στ) έναν γυμναστή μέχρι 75 παιδιά, ζ) έναν ειδικό συνεργάτη, ειδικευμένο σε θέματα ψυχαγωγίας για μέχρι 75 παιδιά, η) έναν ειδικό συνεργάτη, ειδικευμένο σε θέματα χειροτεχνίας για μέχρι 75 παιδιά, θ) έναν διαχειριστή, ι) έναν βοηθό διαχειριστή, ια) ένα μάγειρα, ιβ) έναν βοηθό μάγειρα, ιγ) έναν αποθηκάριο, ιδ) έναν ειδικό τεχνίτη και ανάλογο προσωπικό βοηθητικών εργασιών και ιε) έναν φυσιοθεραπευτή κατά το διάστημα φιλοξενίας ατόμων με αναπηρίες και ηλικιωμένων ατόμων.», πολύ συχνά δεν καλύπτονται αυτές οι θέσεις. Αυτή, μάλιστα, είναι και η αιτία για την οποία δεν άνοιξε η κατασκήνωση Ατόμων με Αναπηρία της Ολυμπιάδας, η μία από τις τέσσερις εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν παιδιά στη Βόρεια Ελλάδα, μαζί με αυτές της Μεταμόρφωσης, του Σταυρού και της Περάμου Καβάλας.

Τέλος, στο φως της δημοσιότητας ήρθε προ λίγων ημερών, μετά από καταγγελίες γονέων και κηδεμόνων ανθρώπων με αναπηρία που διαμένουν στο Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Αποκατάστασης (ΙΝ. Α.Α.), στα Πεύκα Θεσσαλονίκης, του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας το ακόλουθο εξοργιστικό περιστατικό. Τα παιδιά που διαμένουν στο ΙΝ.Α.Α., την περίοδο 6 με 16 Αυγούστου, λόγω των αδειών του προσωπικού του Ινστιτούτου προβλέπεται και πηγαίνουν στην κατασκήνωση Ατόμων με Αναπηρία στην Λεπτοκαρυά, η επιστρέφουν στις οικογενειακές τους εστίες, εφόσον έχουν γονείς και κηδεμόνες. Φέτος, όμως, λόγω της αδυναμίας εύρεσης συνοδών για την κατασκήνωση, όσα παιδιά δεν έχουν κάποιον γονέα ή κηδεμόνα να επιστρέψουν ανακοινώθηκε ότι θα «φιλοξενηθούν» στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Επειδή οι συνοδοί στις κατασκηνώσεις των ατόμων με αναπηρία, προφανώς και ΔΕΝ είναι εθελοντές, αλλά σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι με αυξημένη ευθύνη και υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.

Επειδή αν συνεχιστεί η υποχρηματοδότηση των συνοδών, στα αμέσως επόμενα χρόνια θα καταλήξουμε στο να πάψουν να υφίστανται οι κατασκηνώσεις για ανθρώπους με αναπηρία, καθώς αυτές δεν θα μπορούν να στελεχωθούν από το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό.

Επειδή για τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά η διαμονή τους στη κατασκήνωση είναι η μοναδική τους ευκαιρία για διακοπές, λόγω όμως των προαναφερόμενων προβλημάτων, για τα οποία οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται ν’ αδιαφορούν, θα στερηθούν το δικαίωμα αυτό, ταυτόχρονα με τους γονείς τους οι οποίοι θα στερηθούν μία από τις λίγες ευκαιρίες που έχουν για κάποιες μέρες ξεκούρασης.

Επειδή οι ζωές όλων των παιδιών μετράνε το ίδιο.

Επειδή η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία προστατεύει τα παιδιά με Αναπηρία και τα δικαιώματα τους και στην χώρα μας.

Επειδή πιθανόν κάποιοι ακόμα να θεωρούν ότι τα παιδιά με αναπηρία είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού και πως μπορούν απλά να τα αφήσουν στο έλεος της μοίρας τους, καθώς το να έχει υπάρξει μια μέριμνα για τη λύση των προαναφερόμενων ζητημάτων, τα οποία είναι χρόνια γνωστά, θα ήταν το λιγότερο που θα έπρεπε να είχαν φροντίσει οι αρμόδιοι φορείς.

Ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί προκειμένου να επιλυθούν τόσο το ζήτημα του συνοδευτικού προσωπικού, όσο και της πρόσληψης από τον εκάστοτε Δήμο του λοιπού, εξειδικευμένου προσωπικού, καθώς και όλα τα επιμέρους προβλήματα που παρουσιάζονται στις κατασκηνώσεις για άτομα με αναπηρία;

Πώς θα κατοχυρώσει το αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία για διακοπές, με την απρόσκοπτη συμμετοχή τους στα κατασκηνωτικά προγράμματα Ατόμων με Αναπηρία, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, την ασφαλή τους διαμονή στις εκάστοτε εγκαταστάσεις κατασκηνώσεων Ατόμων με Αναπηρία;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

Νοτοπούλου Αικατερίνη

Ακρίτα Έλενα

Αναγνωστοπούλου Αθανασία

Αποστολάκης Ευάγγελος

Αυλωνίτης Αλέξανδρος-Χρήστος

Γιαννούλης Χρήστος

Ζαμπάρας Μιλτιάδης

Καλαματιανός Διονύσης

Κόκκαλης Βασίλης

Κοντοτόλη Μαρίνα

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Παναγιωτόπουλος Ανδρέας

Παππάς Πέτρος

Παπαηλιού Γεώργιος

Σαρακιώτης Ιωάννης

Τζάκρη Θεοδώρα

Τζούφη Μερόπη

Τσακαλώτος Ευκλείδης

Ψυχογιός Γεώργιος