Αυλωνίτης κατά Μητσοτάκη: Αμετανόητος και πολιτικά δειλός

Γραπτή δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την εμφάνιση του Πρωθυπουργού στη Βουλή για το θέμα των πυρκαγιών.

Η δήλωση

Με ακροδεξιό αφήγημα, συνομωσιολογίες για τις αιτίες της καταστροφής του Έβρου και για τους …πυροστρόβιλους, εμφανίστηκε χθες ο Πρωθυπουργός στη Βουλή χωρίς να αναλάβει καμιά πολιτική και ηθική ευθύνη κατά την προσφιλή του μέθοδο.

Ένας πολιτικά δειλός, όπως πάντα, Μητσοτάκης που αμφισβητεί τα επιστημονικά δεδομένα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και του συστήματος παρακολούθησης Copernicus, αναζητά ευθύνες στην υποστελεχωμένη -με δική του ευθύνη- Πυροσβεστική, ενώ υπενθυμίζει το “Μάτι”, ποντάροντας στις ανήθικες συγκρίσεις των αριθμών των νεκρών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με τον Πρόεδρο της Κ. Ο. του Σωκ.Φάμελλο τεκμηριωμένα και ψύχραιμα δώσαμε απαντήσεις, καταθέτοντας εκ νέου τις προτάσεις μας για την απόλυτα αναγκαία πολιτική της Πρόληψης που επιδεικτικά αγνοεί η Κυβέρνηση. Ο Έβρος καίγεται ακόμα, για 14η μέρα, και εκκενώνονται αστικές περιοχές του Σουφλίου ,πράγμα που θέτει σε δεινή θέση την αξιοπρέπεια της χώρας στην τόσο ευαίσθητη ακριτική περιοχή!

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον Πρωθυπουργό, που κυνικά δήλωσε στη Βουλή ότι οι μετανάστες που κάηκαν στη Δαδιά δεν είχαν λόγο να βρίσκονται εκεί (άρα τα θύματα έχουν ευθύνη για τον θάνατό τους!!) και αυτάρεσκα ανακοίνωσε ότι θα στείλει τουρίστες στα καμένα του Έβρου, όπως έπραξε και στην Εύβοια με τα γνωστά pass. Αμετροεπής και αλαζόνας συνεχίζει όπως και στη Θεσσαλονίκη που επιχείρησε συμψηφισμό των καταστροφών με την οικονομία, ισχυριζόμενος ότι “αν κάτι μπορεί να αντισταθμίσει αυτό το σκοτεινό κλίμα, το οποίο λογικό είναι να επικρατεί στην ελληνική κοινωνία λόγω των καταστροφικών φωτιών, ειδικά στην περιοχή του Έβρου, αυτό μπορεί να είναι μόνο η πολύ καλή απόδοση της οικονομίας μας…» .

Ο κ. Μητσοτάκης αποδεικνύει για άλλη μια φορά την πλήρη έλλειψη ενσυναίσθησης και σεβασμού στην αξιοπρέπεια των “υπηκόων του”, την ώρα που η Ελλάδα, απ’ άκρη σε άκρη, προσπαθεί να γιατρέψει αμέτρητες πληγές. Ντροπή και θλίψη!