“Ποιος θεός σου έδωσε δικαίωμα να παίζεις με τις ζωές των ανθρώπων, κ. Ρουμπάτη;”

Αντί επιλόγου ;
Είχα στείλει στον Διοικητή του νοσοκομείου μας, στα τέλη Νοεμβρίου μια ανεπίσημη επιστολή την
οποία και έστειλα εκ νέου και επίσημα στις 27/12/23 κοινοποιώντας την και στα μέλη του Δ.Σ. στην
οποία ανέφερα τα εξής:
1) Ότι έχω κριθεί για Διευθυντής στο Γ.Ν. Χανίων (πρώην ψυχιατρικό και αυτό) και ότι το επόμενο διάστημα θα έπρεπε να απαντήσω εάν δέχομαι ή όχι τη θέση, επισυνάπτοντας την κρίση μου.
2) Η συμβία και γυναικά του παιδιού μου, ιατρός αναισθησιολόγος έχει κάνει τα χαρτιά της για μετάθεση στην Κέρκυρα από τον Ιούνιο (δουλεύει σε Α προβληματική και έχει κλείσει 5ετια και άρα μπορεί να μετακινηθεί άμεσα), επισυνάπτοντας την αίτησή της.
3) Ο Γιος μου έχει σοβαρή αναπηρία, επισυνάπτοντας του μάλιστα και την απόφαση του ΚΕΠΑ.
Τον κάλεσα, να με δεχθεί για να συζητήσουμε για το πλάνο του για την Ψυχιατρική κλινική της Κέρκυρας, στην οποία εργάζομαι επί χρόνια, με σκοπό να ακούσω κάτι δελεαστικό για την περαιτέρω ανάπτυξη των υπηρεσιών της ώστε να παραμείνω εδώ, ώστε να αρνηθώ τη θέση του Διευθυντή στα Χανιά, αλλά και να έρθει άμεσα και η συμβία μου.
Τόνισα μάλιστα στην επιστολή μου, ότι αναγνωρίζω πως το Νοσοκομείο της Κέρκυρας δε μπορεί να είναι το ίδιο ανταγωνιστικό με το Γ.Ν Χανίων, αλλά έστω θα υπάρξει μια συνέχεια στον οικογενειακό προγραμματισμό με λιγότερες μετακομίσεις και αλλαγές περιβάλλοντος.
Η απάντηση του Διοικητή ήταν η εξής :
Όχι μόνο δε προσήλθε σε διάλογο, άλλα ούτε καν με ειδοποίησε να ανανεώσω τη σύμβασή μου σαν επικουρικός ιατρός στις 31/12.
Ανανέωση που δικαιούνται όλοι οι συμβασιούχοι με βάση πρόσφατη ρύθμιση και με έκτακτη επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό (χωρίς δηλαδή επιπλέον έξοδα για το ΓΝ Κέρκυρας).
Σε αντίθεση μάλιστα με τους υπολοίπους επικουρικούς ιατρούς, που το γραφείο προσωπικού τους ειδοποίησε όλους να υπογράψουν την ανανέωση της σύμβασης είτε ήθελαν να είτε όχι, δεν δέχτηκα καμία κλήση. Η παραμονή μου εδώ ως συμβασιούχος, ούτε την πρόσληψη της θέσης που τρέχει θα μπλόκαρε και το νοσοκομείο θα είχε έναν επιπλέον ψυχίατρο σε μια υποστελεχωμένη κλινική (η οποία μάλιστα αποτελεί τη συνέχεια ενός ιστορικού ψυχιατρικού νοσοκομείου). Από 1/1/23 έχει στελέχωση μόλις στο 25% των οργανικών θέσεων ψυχιάτρων. Μπράβο !!!!!
Για να προλάβω τα κακεντρεχή – άσχετα παπαγαλάκια, αυτό που ζητούσα να συζητήσουμε ήταν οι συνθήκες εργασίας μου και όχι να γίνω Διευθυντής. Άλλωστε ο νέος νόμος που ψηφίστηκε το απαγορεύει (Στις άγονες και προβληματικές περιοχές οι επαναπροκηρύξεις των άγονων θέσεων θα είναι part-time σε βαθμό Β ή Α – είμαι ήδη Α).
Απλά κουράστηκα να δουλεύω ασταμάτητα (μου οφείλονται 140 ημέρες άδειας και πάνω από 450 ρεπό), έχοντας μια διοίκηση να μη μας υποστηρίζει και να καταστρέφει ότι είχε φτιαχτεί τόσα χρονιά.
Την δυσφορία μου την ήξερε. Την είχα εκφράσει πριν 6 μήνες παρουσία του Διευθυντή μου, παρουσία μιας Κυρίας με Ράστα, η οποία κρατούσε σημειώσεις κατά την τότε συνάντηση στο γραφείο του.
Παραμερίζω το ότι πέταξε έναν Ψυχίατρο,
Παραμερίζω ότι στέρησε μια αναισθησιολόγο από το Νοσοκομείο.
Αυτό που δε μπορώ να καταπιώ είναι ότι δεν έκανε διάλογο. Ούτε καν θέλησε να κάτσει σε ένα τραπέζι να μιλήσουμε…. Να ακούσει το σκεπτικό και ας διαφωνήσουμε, να χωρίσουν οι δρόμοι μας πολιτισμένα, έχοντας εξασφαλίσει ένα μεταβατικό στάδιο ….
Και γιατί να το κάνει; Σάμπως το έκανε με τους άλλους Ιατρούς;
Πριν προλάβουν κάποιοι να κάνουν λόγο για συνδικαλιστικές ή πολιτικές διώξεις….
Θυμίζω το τι είχε γίνει με το Νίκο Πολύζο, ο οποίος ούτε συνδικαλιστής ήταν τότε αλλά ούτε ανήκει σε κάποιον πολιτικό χώρο.
Δεν του ανανέωσε τη σύμβαση (ούτε αυτή θα εμπόδιζε περαιτέρω προσλήψεις και θα πληρωνόταν από το Υπουργείο) τη στιγμή που η 40χρωνη αδερφή του, της οποίας ήταν ο προστάτης πέθαινε από καρκίνο και μεγάλωνε τα 2 της παιδιά. Ένα τέταρτο πριν τη λήξη της βάρδιας, τη μέρα που έληγε η σύμβαση, του ανακοινώθηκε η μη ανανέωση… Ούτε να προγραμματίσει τη ζωή του δεν είχε χρόνο.
Τον φιλοξένησα σπίτι μου, καθώς ήταν χωρίς εισόδημα για 6 μήνες.
Ρουμπάτη ποιος θεός σου έχει δώσει το δικαίωμα να παίζεις με τις ζωές των ανθρώπων;
Αυτές τις συμπεριφορές ανέχεστε και συγκαλύπτετε κύριε Γκίκα.
Αυτές τις συμπεριφορές κύριε Παντελιέ σπεύδετε να υπερασπιστείτε με τις ανακοινώσεις σας.
Και το ερώτημα παραμένει… οι δημοκρατικές δυνάμεις μέσα στη Νέα Δημοκρατία δεν ασφυκτιούν;
Ανανεώστε του λοιπόν τη σύμβαση να ολοκληρώσει το έργο του…. Να καταστρέψει ολόκληρο το
Νοσοκομείο.
Όσο για μένα…
κανένας δε μπορεί κανείς να μου προσφέρει κάτι που δε μπορώ να πάρω μόνος μου.
Φιλάκια
Πέτρος Αργίτης, Ψυχίατρος
Πρώην πρόεδρος Ε.Γ.ΕΣΥ Κέρκυρας και εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της ένωσης