O Πανηγυρικός της Ημέρας στην Κέρκυρα για την 78η Επέτειο της λήξης του Β’ Παγκοσμίου και μνήμης της Εθνικής Αντίστασης από τον Δημήτριο Σούκερα Αντισυναγματάρχη(ΑΣ) εα, Αντιπρόεδρο του Παραρτήματος της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Ξηράς Κέρκυρας.
O πανηγυρικός της ημέρας
Σήμερα 9 Μαΐου 2023, 78 χρόνια μετά την επίσημη λήξη του τελευταίου μεγάλου πολέμου που γνώρισε ο πλανήτης μας, που σώρευσε στον γήινο κόσμο μας περισσότερες από 50 εκατομμύρια ανθρώπινες απώλειες, θα περίμενε κανείς την ανθρωπότητα να έχει εμπεδώσει την σημασία της ειρήνης, της συνεννόησης και της συνεργασίας μεταξύ των λαών και όλα γύρω μας, λίγο πριν την συμπλήρωση του πρώτου τέταρτου στον 21ο αιώνα, να εξελίσσονται αρμονικά.
Δυστυχώς πάει καιρός που η πραγματικότητα γύρω μας πλέον μοιάζει κάθε άλλο παρά ειρηνική. Ο πόλεμος δίπλα μας επέστρεψε και στα 1300 χιλιόμετρα από την Κέρκυρα, στα πεδία των σημερινών μαχών της Ουκρανίας, νέοι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν καθημερινά, στερούμενοι πρόωρα τα όνειρα και την ζωή τους. Αν πόλεμος είναι η έσχατη και πιο ολοκληρωτική μορφή ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ αντιμαχομένων, μεταξύ δύο ή περισσότερων αντιπάλων, η σημερινή ημέρα μας καλεί να αναλογιστούμε τις θετικές δράσεις που είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε για την ειρήνη. Όμως επιπλέον έχουμε και μια ακόμη δυνατότητα. Να ανατρέξουμε στην ιστορία μας, για να διδαχθούμε από αυτήν, να αντλήσουμε δυνάμεις για να συνεχίσουμε την πορεία μας στον χρόνο, ως Έλληνες, διορθώνοντας τα στραβά μας και καλλιεργώντας περισσότερο τις αρετές μας και βέβαια σήμερα οφείλουμε να κάνουμε μια στάση, τιμώντας τους νεκρούς μας.
Η ιστορία λοιπόν ξεκίνησε στις 28η Οκτωβρίου 1940 κι έγραψε για την Ελλάδα 219 ημέρες πολέμου, όταν ο ιταλικός φασισμός κτυπούσε την πόρτα της χώρας μας, ζητώντας γη και ύδωρ. Στην φασιστική απαίτηση του Μουσολίνι, αψηφώντας τις αριθμητικές αναλογίες, η τότε γενιά των Ελλήνων και ο Ιωάννης Μεταξάς, όρθωσαν το ΟΧΙ τους δυναμικό και νικηφόρο, ανακόπτοντας τα κύματα της βίας και της βαρβαρότητας, περιφρουρώντας τα υψηλά ιδανικά της ελληνικής φυλής και επιβεβαιώνοντας το ένδοξο παρελθόν και μεγαλείο της ιστορίας μας. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις κατέθεσαν τις ζωές 13362 πολεμιστών, στην διάρκεια αυτών των 219 ημερών και άλλους 9 που είχαν περάσει νωρίτερα στην αιωνιότητα, κατά τον τορπιλισμό της Έλλης. Αν η αρχική απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτελούσε την πρώτη νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων αναπτερώνοντας το ηθικό των κατατρομαγμένων από την λαίλαπα του φασισμού και ναζισμού υπόλοιπων Ευρωπαίων, οι καθυστερήσεις στην κατάληψη της Ελλάδας συνέβαλλαν καθοριστικά στην νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των Συμμαχικών Δυνάμεων ενάντια στον φασισμό.
Όμως δεν ήταν μόνο οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εκείνες που έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Μέσα στις φρικαλεότητες, τα εγκλήματα πολέμου και τις πράξεις βαρβαρότητας της περιόδου της σχεδόν τετράχρονης κατοχής, ο Ελληνικός λαός δεν κατέθεσε μόνον τις απώλειες πάνω από 600000 ανθρώπινων ψυχών, σχεδόν το 10% του ελληνικού πληθυσμού, που ζούσαν στην χώρα πριν την είσοδο στον πόλεμο, αλλά και την αδιάκοπη θέλησή του για ελευθερία, συνεχίζοντας να πολεμά μέχρι την τελική νίκη, είτε αρχικά στα μέτωπα της Αφρικής, αλλά κυριότερα, εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, μέσα από την Εθνική αντίσταση. Όπως είπε και ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ σε λόγο του στο ραδιόφωνο της Αμερικής στις 10 Ιουνίου 1943: “Εις την Ελλάδα παρεσχέθει την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν’αποφασίσει πόλεμο ή ειρήνη, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, ή απάντηση θα ήταν ή ίδια.”
“Οι Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο τού γερμανικού τέρατος, αντιτάσσοντας το υπερήφανο πνεύμα τής ελευθερίας.”
Είναι λοιπόν αυτή η εθνική αξιοπρέπεια που διακρίνει τον Έλληνα από τους υπόλοιπους λαούς που τον οδηγεί στην θυσία για την ελευθερία, με το χαμόγελο και το τραγούδι. Είναι η Ελλάδα γεμάτη τέτοιους υπερήφανους Έλληνες όπως ο Γεώργιος Βλάχος που το 1941 απευθύνει επιστολή στον Χίτλερ λέγοντάς του ανάμεσα σε άλλα: «Ο ολίγος ή ο πολύς Στρατός των Ελλήνων, που είναι ελεύθερος, όπως εστάθει εις την Ήπειρον, θα σταθεί, αν κληθεί, εις την Θράκη ή την Μακεδονία. Και τι να κάμει; Θα πολεμήσει, κι εκεί και θα αγωνισθεί, κι εκεί, και θα πεθάνει, κι εκεί. Και θα αναμείνει την εκ του Βερολίνου επιστροφή του δρομέως, ο οποίος ήλθε προ πέντε ετών κι έλαβε το Ολύμπιον το φως, για να μεταβάλλει σε δαυλό την λαμπάδα και φέρει την πυρκαγιά εις τον μικρόν την έκταση, αλλά μέγιστον αυτόν τόπον, ο οποίος, αφού έμαθε τον κόσμο όλον να ζει, οφείλει τώρα να τον μάθει και να αποθνήσκει».
Όμως δεν είναι μόνη της η αξιοπρέπεια, που μας χαρακτηρίζει σαν λαό, είναι και η εθνική ομόνοια, μια αρετή μας, που όταν καταφέρνουμε να διατηρούμε, επί μακρόν, πάντοτε μεγαλουργούμε. Ίσως σήμερα 78 χρόνια μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οφείλουμε περισσότερο να θυμηθούμε τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον λόγο του του 1974 που είπε: «Και σας ζητώ να εξαρθήτε εις το ύψος των περιστάσεων. Η ομόνοια, σύμπνοια, η συναδέλφωσις λαού και στρατού, αποτελούν εθνικήν επιταγήν. Είναι επίσης αυτήν την ώρα εθνική επιταγή η σωφροσύνη, η ψυχραιμία, η συνειδητοποίηση των ευθυνών».
Όπως λέει και ο Αριστοτέλης «Η ομόνοια προϋποθέτει τη συλλογική συνεννόηση, και όταν δεν υπάρχει επέρχεται η πόλωση. Και η πόλωση είναι ο προθάλαμος της σύγκρουσης: Με άλλα λόγια, πόλη χωρίς ομόνοια δεν υφίσταται, αφού εν τέλει θα αφανιστεί από τις εμφύλιες συγκρούσεις».
Συνεπώς ας μένουμε ενωμένοι πάντοτε, για να θυμόμαστε και να τιμούμε τις θυσίες και το παράδειγμα των προγόνων μας και ας διατηρούμε το παράδειγμα τους ως πυξίδα στην δική μας πορεία. Ας αφιερώσουμε μια σκέψη, μια προσευχή, όχι μόνο για τις ψυχές των 13371 Ελλήνων πολεμιστών της περιόδου, αλλά και για εκείνες των ανώνυμων 600000 Ελλήνων που πέθαναν από τις κακουχίες στην κατοχή, περισσότερο όμως ας θυμόμαστε τους 300 επώνυμους που εκτελέστηκαν της Κανδάνου Κρήτης, των 317 κατοίκων του Κομμένου Άρτας, των 133 ψυχών της Δράκειας Πηλίου, των 200 ψυχών του μπλόκου της Κοκκινιάς και τέλος τους 3500 Κερκυραίους και Κερκυραίες που χάθηκαν κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου και της Κατοχής. Αθάνατοι!
Σπυρος Στεφανίδης στο Καλούδης: Στοιχείο ενίσχυσης του πλουραλισμού η ανακήρυξη των τριών συνδυασμών: “Ας προσέξουν οι ΣΩΣΤΟΙ,ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ,ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ επαγγελματίες που θέλουν να παραμείνουν ΣΩΣΤΟΙ,ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ και ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ πως θα ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές του Εμπορικού…” Νοέ 18, 08:19
