Ο Μητροπολίτης Κερκύρας στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου

Την Κυριακή Β Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, επισκέφθηκε την ιδιαίτερη πατρίδα του τον Βόλο, και λειτούργησε με την συγκατάθεση του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου, όπου επί πολλών ετών διηκόνησε την ενορία ως πνευματικός προϊστάμενος και ιεροκήρυξ.
Στον κατάμεστο ιερό ναό, ο κ. Νεκτάριος απευθυνόμενος στους πιστούς, έλαβε αφορμή από το Αποστολικό ανάγνωσμα του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, και αναφέρθηκε σε δύο ζητήματα τα οποία έχουν αμεσότητα με τον αγώνα τον πνευματικό του καθενός Χριστιανού.
Το πρώτο είναι η υπόθεσις της κρίσης των ανθρώπων, όπου θα υποστούμε όλοι μας, διότι ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος ετάζει καρδίας και νεφρούς των ανθρώπων.
Και το δεύτερο είναι η συνείδησις, ο εν ημίν άγραφος Νόμος του Θεού.
Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι κατά την ημέρα της κρίσεως θα δούμε μεγάλες εκπλήξεις, διότι κατ’ αυτήν ο Θεός θα κρίνει τα κρύφια της καρδίας μας, τους λογισμούς, τις επιθυμίες, τις πράξεις και την πρόθεση των πράξεων μας.
Ιδιαίτερα δε, κάνει μνείαν προς τους Ρωμαίους ότι υπάρχουν πολλοί εθνικοί-ειδωλολάτρες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν το νόμο του Θεού, όπως τον γνωρίζουν οι Ιουδαίοι οι οποίοι τον έλαβαν δια Μωυσέως, αλλά η συμπεριφορά αυτών των εθνικών πολλές φορές, είναι καλύτερη από την στάση των γνωριζόντων των νόμων του Θεού.
Ο Θεός θα μας κρίνει σύμφωνα με την ποσότητα της χάριτος την οποία έδωσε στον καθένα.
Επομένως, εκείνος ο οποίος δια της πίστεως και της αγάπης και του πνευματικού αγώνος του, αυτή την χάρη του Θεού, την διατήρησε και την επαύξησε, με την ποσότητα και την ποιότητα της προσευχής του, θα έχει λιγότερη ευθύνη από εκείνους, οι οποίοι αθέτησαν ή έχασαν αυτή την χάρη του Θεού.
Οι δωρεές του Θεού, είναι μεγάλη ευλογία, αλλά είναι και μεγάλη ευθύνη και σταυρός για να τις διατηρήσουμε.
Δημιουργώντας μας ο Θεός κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του, δημιούργησε ξεχωριστά τον καθένα μας, έχοντας ιδιαίτερα χαρίσματα και ιδίαν συνείδησιν ο καθένας μας.
Ταυτόχρονα έθεσε στην ψυχή και την καρδιά μας ένα φως, το οποίο προσλαμβάνει την δύναμη του και την φωτεινότητα του εκ του Θεϊκού φωτός.
Έτσι, αυτό αναφέρεται στην συνείδηση που έχει ο καθένας μας, και εκείνος που αγωνίζεται να διατηρήσει το φως της συνείδησης του, εντονότερο και φωτεινότερο, λάμπει τη συνείδηση του από το φως του Θεού. Εκείνος όμως ο οποίος δεν κράτησε αναμμένο αυτό το φως της συνείδησης με την παράβαση και την αθέτηση των εντολών του Θεού, δεν μπορεί να δεχθεί, το θεϊκό φως.
Και τότε η συνείδησις του, γίνεται σκοτεινή. Κατά την ημέρα της κρίσεως, η καθαρή συνείδησις θα είναι εκείνη η οποία θα συμμαρτυρήσει στον Θεό για τους αγαθούς λογισμούς ή για το αντίθετο.
Υπάρχουν τριών ειδών λογισμοί, οι μεν είναι εκείνοι οι οποίοι προέρχονται από τον Θεό, και είναι αγαθοί αυτοί οι λογισμοί. Είναι οι λογισμοί της Αγάπης για τον Θεό και τον συνάνθρωπο, είναι οι λογισμοί της ακακίας, είναι οι λογισμοί της απαθείας.
Ένα δεύτερο είδος λογισμών είναι οι φυσικοί λογισμοί. Αυτοί που προέρχονται από τα φυσικά γεγονότα της ζωής μας. Παραδείγματος χάριν, οι λογισμοί της πείνας, της νύστας, του κόπου και της ασθένειας.
Το τρίτο είδος των λογισμών είναι εκείνοι οι οποίοι προέρχονται από τον πειρασμό. Είναι οι δαιμονικοί λογισμοί. Όταν ο άνθρωπος είναι ανοχύρωτος πνευματικά, τότε είναι επιδεκτικός στους λογισμούς της κακίας, του μίσους, της πλεονεξίας, της πορνείας κ.ο.κ.
Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε στο εκκλησίασμα, πως η συνείδηση μας σήμερα δυστυχώς, έχει διαμορφωθεί και έχει επηρεασθεί από μια μερίδα ισχυρά, η οποία ανθίσταται στην πίστη του Θεού και στην παρουσία Του.
Και τεχνηέντως έχει διαμορφώσει την συνείδηση των συγχρόνων ανθρώπων, είτε με την λεγομένη τεχνητή νοημοσύνη, είτε με το πρόσχημα του εκφοβισμού των πανδημιών, των ασθενειών και της φτώχειας, κάνοντας τους λαούς να είναι πειθήνια όργανα σκοτεινών κέντρων, και υποταγμένους σ’ αυτά τα σκοτεινά κέντρα.
Ζήτησε λοιπόν από τους ανθρώπους να προσπαθήσουμε να αφυπνίσουμε τη συνείδηση μας. Να κοιτάξουμε το πρόσωπο του αληθινού Θεού, την αγάπη τη Σταυρική την οποία μας περιέλαβε, και να ανακτήσουμε τα ιδεώδη και τις αξίες, τις οποίες απεμπολήσαμε με το πρόσχημα της προόδου της νέας εποχής, στην οποία μας εισήγαγαν.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος κ. Νεκτάριος, ευχήθηκε καλό καλοκαίρι στους ανθρώπους, και εξέφρασε τη χαρά του, για την ανανέωση των πνευματικών σχέσεων με τους ανθρώπους τους οποίους ξεκίνησε την ιερατική του ζωή.
Ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, που του έδωσε την ευλογία να λειτουργήσει στο περικαλλή ναό, τον προϊστάμενο του ιερού ναού αρχιμ. Καλλίνικο Γεωργακόπουλο, και τους εφημερίους, με ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτ. π. Απόστολο Θάνο, με τον οποίο συνυπήρξαν πρεσβύτεροι.