Μον Ρεπό: Συγκεντρώνουν υπογραφές να σώσουν την πλαζ και τον ξύλινο Πόντε

Η οργή για τον Πόντε στην παραλία του Μον Ρεπό που καταρρέει, οι κλειστές πόρτες με λουκέτα που απαγορεύουν(!!!) την είσοδο στην παραλία, οι –ολοένα και λιγότεροι- ελεύθεροι χώροι για τους κάτοικους τούτου του νησιού, οδήγησαν τους πολίτες να ενωθούν και να αγωνιστούν.

Αρχικά, όπως γράψαμε και στο προηγούμενο ρεπορτάζ για τον Πόντε του Μον Ρεπό, οι καταγγελίες για κακώς κείμενα πλήθαιναν. Οι φωτογραφίες του ρημαγμένου Πόντε έκαναν το γύρο του διαδικτύου και όπως ήταν φυσικό, όποιος είχε μια στάλα ευαισθησία για τούτο τον τόπο, ένιωθε το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι του. Και κάπως έτσι έγινε το πρώτο βήμα.

Ομάδα στο facebook

Τι πιο εύκολο στις ημέρες μας; Με την τεχνολογία βοηθό, όσοι γράφαμε σκόρπια και σχολιάζαμε κατά μόνας, πλέον έχουμε τη δυνατότητα να το πράξουμε σε μια σελίδα, μιας Ομάδας ανθρώπων με κοινό στόχο και σκοπό: να μην αφήσουμε τις παραλίες της πόλης να γίνουν όνειρο απατηλό για τους μόνιμους κατοίκους, να μην αφήσουμε να τις κλείνουν με λουκέτα, πόρτες και λοιπά ευφάνταστα εμπόδια και να ζητήσουμε πίσω την ποιότητα ζωής που δικαιούμαστε.
Αρχής γενομένης λοιπόν από την αγαπημένη παραλία των παιδικών μας χρόνων, την παραλία του Μον Ρεπό η Ομάδα που αρχικά συστάθηκε στο facebook από τρεις ενεργές Κερκυραίες, τις κυρίες Λ. Βραχλιώτη, Μ. Βλάχου και Αν. Βούρτη, υπό τον τίτλο «Μον Ρεπό, αγαπημένη πλαζ των Κερκυραίων» αριθμεί μέσα σε ελάχιστες ημέρες περίπου 800 μέλη!

Σκοπός και αγώνας

Ο σκοπός αυτής της ομάδας είναι να σωθεί η ιστορική παραλία του Mon Repos με την υπέροχη ξύλινη εξέδρα που καταρρέει.
“Να σωθεί” σημαίνει να λάβει το σεβασμό και τη συντήρηση που του αξίζει, να μείνει διαθέσιμο στο κοινό και ίσως να αναγνωριστεί σαν ιστορικό μνημείο.
Η πρόσκληση των μελών είναι κυρίως να γραφτούν στην ομάδα ΝΟΜΙΚΟΙ, ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ και ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ προκειμένου να βοηθήσουν εθελοντικά στα ειδικά θέματα που θα προκύψουν!!!
Πρόκειται για μια ανοιχτή ομάδα για όσους – όσες αγαπούν το Μον Ρεπό και θέλουν να επιστρέψει σ αυτούς που ανήκει:
Τους κατοίκους της Κέρκυρας!
Για:
Ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό, χειμώνα – καλοκαίρι.
Διατήρηση του δημοτικού – λαϊκού της χαρακτήρα.
Προστασία και ανάδειξη της ιστορικότητας του σημείου.
Συντήρηση και επισκευή του Πόντε , που φώλιασαν οι αναμνήσεις των μεγαλύτερων και το δικαίωμα στις επόμενες γενιές να δημιουργήσουν τις δικές τους .
Το δικαίωμα των πολλών, και όχι τα κέρδη των λίγων.

Ξεκινάμε Δράση Μαζεύουμε Υπογραφές

Η μεγάλη συμμετοχή και η θερμή ανταπόκριση που πέτυχε η ομάδα «Μον Ρεπό, αγαπημένη πλαζ των Κερκυραίων» από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της ενθάρρυνε τα μέλη για περαιτέρω δράση.
Σαν πρώτη δράση προτάθηκε από τους διαχειριστές της σελίδας η επίδοση ανοιχτής επιστολής στο Δήμο  Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων και στον Οργανισμό Λιμένος Κέρκυρας, με παράλληλη κοινοποίηση  σε Περιφέρεια, Δημοτικές παρατάξεις, ΜΜΕ, Πολιτιστικούς Συλλόγους, Τεχνικό Επιμελητήριο,  Αρχαιολογία και ήδη τα μέλη της Ομάδας και πολίτες της Κέρκυρας προωθούν διαδικτυακά την ανοικτή επιστολή, η οποία παρατίθεται αυτούσια παρακάτω. (Για να υπογράψετε το ψήφισμα ακολουθήστε τον σύνδεσμο https://gr.petitions.net/418658 ή αναζητήστε την Ομάδα «Μον Ρεπό, αγαπημένη πλαζ των Κερκυραίων» στο facebook.)

Ανοιχτή Επιστολή

Με το κείμενο αυτό και ως ομάδα «Μον Ρεπό, αγαπημένη πλαζ των Κερκυραίων» αποσκοπούμε στην απαρχή ενός δημόσιου διαλόγου για ένα ζήτημα που αφορά μεγάλη μερίδα των δημοτών, πολιτών της Κέρκυρας.
Συγκεκριμένα αφορά τον δημόσιο χώρο της Παραλίας του Μον Ρεπό με είσοδο δίπλα από τον Ανεμόμυλο, περιοχή Γαρίτσα (στάση αστικού λεωφορείου «ΜΟΝ ΡΕΠΟ ΛΟΥΤΡΑ»). Μια πλαζ μοναδικής ομορφιάς και ιστορίας, ένας ιδιαίτερος  συνδυασμός αριστοκρατικής απλότητας και λαϊκού χαρακτήρα.
Η εικόνα που αντικρύζει κανείς προσεγγίζοντας το χώρο σήμερα είναι μια εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης. Μια εικόνα θλιβερή για όσους διατηρούν ακόμα ολοζώντανα στην μνήμη τους στιγμές ζωής ανεπανάληπτες.
Ένας δημοτικός χώρος, που αποτελεί μια από τις λίγες επιλογές για ξεκούραση και μπάνιο των κατοίκων του Δήμου μας, μετατράπηκε σε ένα αφιλόξενο για τους Κερκυραίους χώρο.
Ασφυκτικά γεμάτη η παραλία με ξαπλώστρες και ομπρέλες.
Ωράριο λειτουργίας που καμιά σχέση δεν έχει με τις ανάγκες του δημότη.
Κλειστή μονίμως  η πόρτα που επιτρέπει  πρόσβαση στον αιγιαλό.
Εξαφανισμένο το αμαξίδιο των ΑΜΕΑ.
Το νερό στα ντους κομμένο διαρκώς.
Χωρίς ναυαγοσώστη.
Ο ιστορικός Πόντες σε κατάρρευση.
Τα παραπάνω είναι μερικές μόνον από τις οφθαλμοφανείς διαπιστώσεις της παρακμής της πλαζ του Μον Ρεπό.
Ανοίγοντας, λοιπόν, τον διάλογο ρωτάμε και ζητάμε την έγκυρη πληροφόρηση για τα εξής:
1.Ποιος φορέας ή υπηρεσία είναι υπεύθυνος για  την απρόσκοπτη πρόσβαση στον αιγιαλό και την προστασία των λουόμενων;
2.Ποιο είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εξέδρας;
3.Ποιες οι προϋποθέσεις για την άμεση επισκευή και συντήρηση της;
4.Πόσοι και τι είδους έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια που σχετίζονται με τα παραπάνω ερωτήματα;
Για  όλα αυτά καταθέτουμε, σε κάθε αρμόδια αρχή, την έντονη διαμαρτυρία μας, προκειμένου να μην χαθεί ένα ακόμα καλοκαίρι.
Ταυτόχρονα απευθύνουμε ένα γενικό κάλεσμα για την αναγέννηση του Μον Ρεπό, αγαπημένης πλαζ των Κερκυραίων.
Τέλος δηλώνουμε εμφατικά ότι τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας , οι έφηβοι, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της Κέρκυρας, έχουν δικαίωμα στην απρόσκοπτη χρήση του αιγιαλού και της θάλασσας και θα το διεκδικήσουν.

ΕΛΕΝΑ ΓΙΣΔΑΚΗ: H γνώμη μου

Ήταν ώρα! Η υπομονή στέρεψε. Οι πλαζ των παιδικών μας χρόνων έχουν μετατραπεί σε δυσπρόσιτα, αφιλόξενα ή παράξενα μέρη τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται μεγάλο βαλάντιο για να επισκεφθείς και σε άλλες χρησιμοποιούνται ως θορυβώδη μπαρ, πολυτελή εστιατόρια, νεανικά mainstream στέκια. Λείπουν οι οικογενειακές παραλίες, οι φιλόξενες πλαζ για παρέες και σιέστα, οι ανοικτοί χώροι εντέλει.
Τα μπάνια του Αλέκου έγιναν imabari και οι γιαγιάδες του Καμπιέλου εξορίστηκαν στις πλάκες γύρω από το Φαληράκι. Το Βίδο κατήντησε ένα σχεδόν ιδιωτικό νησί χωρίς μια καντίνα για ένα νερό ή ένα τοστ. Το Μον Ρεπό ομοίως εξόρισε τους κατοίκους στον διπλανό Ανεμόμυλο και ο ΝΑΟΚ έμεινε μόνος αυτός να εξυπηρετεί τους παραζαλισμένους κατοίκους της πόλης, που βρίσκουν στις κοντινές παραλίες στην πόλη μια κάποια λύση. Κι αυτή με μέτρο γιατί ακρίβυνε και η βενζίνα.
Και μετά σου λένε για την τύχη σου να ζεις σε νησί. Έλα να βρεις πρώτα παραλία ελεύθερη και μετά τα λέμε!
Γι’ αυτό ΝΑΙ, χίλια ΝΑΙ στην πρωτοβουλία της Ομάδας για την σωτηρία της πλαζ του Μον Ρεπό. Είμαι περήφανη που βρίσκομαι μαζί τους, ανάμεσα στα πρώτα μέλη και σε αυτούς που υπέγραψαν την ανοικτή επιστολή.
Για να διεκδικήσουμε την ποιότητα ζωής που δικαιούμαστε ως κάτοικοι τούτου του, πολύπαθου, νησιού!