Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στο ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα.
Συλλειτούργησε μετά του πανοσιολογιοτάτου αρχιμ. π. Χερουβείμ Βελέτζα, Διευθυντού του Προσωπικού της Ιεράς Συνόδου, του πρωτ. π. Γεωργίου Βλάχου, προϊσταμένου του ιερού προσκυνήματος, του αιδεσιμ. π. Ζαχαρία Κοβαλτσούκ, και των Ιεροδιακόνων του, π. Ανδρέου και π. Δοσιθέου.
Στην ομιλία του έλαβε αφορμή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφερόμενος στο γενεαλογικόν δέντρον του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ως ανθρώπου, και βεβαίως στάθηκε στο θέμα του θεανθρώπου.
Ο Ευαγγελιστής αναφέρει τον λογισμό του Ιωσήφ, το πειρασμικό λογικό του Ιωσήφ, όπου ο Άγγελος Κυρίου κατ΄ όναρ τον θεραπεύει και του δίδει να κατανοήσει ότι στο πρόσωπο της Παναγίας μας, ο αληθινός θεός, ξεδιπλώνει το σεσιγημένον μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας του.
Δηλαδή ότι ο Ιησούς ως Θεάνθρωπος, την ανθρώπινη φύση τη λαμβάνει μόνο εκ της Παναγίας μας, και την Θεϊκή φύση, που ήταν άρρηκτα ενωμένη με την ανθρώπινη, τη λαμβάνει εκ Πνεύματος Αγίου.
Το δεύτερον που υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος είναι ο χαρακτήρ του εναρέτου Ιωσήφ, του μνηστήρος της Παναγίας μας.
Διότι ο Ιωσήφ, δεν ήταν ούτε Φαρισαίος, ούτε ανήκε στην άρχουσα τάξη, αλλά ήταν ένας απλός χωρικός της Βηθλεέμ με ακέραιο χαρακτήρα.
Ο Ιωσήφ στέκεται απέναντι στο μυστήριο που το υπηρετεί με τη σιγή, με την προσευχή, και με την πίστη, όταν ακούει από τον αρχάγγελο, ότι το γεννηθέν εκ της Παρθένου, θα λυτρώσει την ανθρωπότητα.
Μπροστά στην πολύβουη εποχή μας και στον ατίθασο και εγωιστικό χαρακτήρα των συγχρόνων συνανθρώπων μας, ο Ιωσήφ με τη στάση του, μας διδάσκει τον τρόπο, με τον οποίο μπορούμε να δεχθούμε τον Ιησού στην καρδιά μας, την οποία όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, μας προτρέπουν να την κάνουμε φάτνη, προκειμένου να ανακληθεί ο Υιός και Λόγος του Θεού.
Ο Λόγος λοιπόν, για τον οποίο αποκαλύπτεται στην συγκεκριμένη εποχή το μυστήριον τούτο, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ερμηνεύει και μας λέγει ότι στην εποχή που γεννήθηκε ο Χριστός, είχε πληρωθεί η ανθρωπότητα, από την κακία, την αμαρτία και την διαστροφή.
Και ο Κύριος μας, στη συγκεκριμένη εποχή φανερώνεται στην ανθρωπότητα για να καταργήσει την αλογία του ανθρώπου η οποία προήλθε από την διακοπή με τον Υιό και Λόγο του Θεού, τον κτίστη και δημιουργό του.
Ο Λόγος του Θεού σαρκούται για να σηκώσει όλη την αλογία του ανθρώπου.
Ο σαρκωθείς Κύριος στην εποχή μας, που ξανά ο άνθρωπος κατρακύλησε στην αλογία, μπροστά στις εικόνες του πολέμου, της αδικίας, της εκμετάλλευσης, έρχεται ξανά να μας ειδοποιήσει και να μας πει ότι παραμένει η σεσαρκωμένη αγάπη του Θεού, για να ανταλλάξει ο άνθρωπος, την ζωή της πτώσεως του και της φθοράς με το υπέρλογον της αγάπης του Θεού.
Για να ζήσουμε θεούμενοι, όπως έζησαν όλοι οι άγιοι, υπερβαίνοντας τον θάνατο της αμαρτίας. Να ζήσουμε την γλυκείαν πνευματική κατάσταση της Αθανασίας.
Στο τέλος, ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε σε όλους τους ανθρώπους, να είναι όλες οι ημέρες της ζωής μας γιορτινές και φωτισμένες από το πνευματικό φως, το οποίο εξεπήγασε, από το θεοδέγμον σπήλαιο της Βηθλεέμ.