Κυριακή ΙΔ’ Λουκά στη Κέρκυρα

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος μετέβει στη νότια Κέρκυρα και ιδιαίτερα στη κωμόπολή των Αργυράδων, όπου λειτούργησε και ομίλησε στον Ιερό ενοριακό Ναό Αγίας Τριάδος. Στην ως άνω ενορία εφημερεύει ο πρωτοπρεσβύτερος Αριστείδης Κουλούρης στον οποίον οι κάτοικοι τρέφουν ιδιαιτέρα αγάπη και σεβασμό καθώς ο ίδιος είναι ιεροπρεπής και υπεύθυνος στην ιερατική του διακονία. Για τον λόγο αυτό το εκκλησίασμα ήτο πυκνό.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος έλαβε αφορμή από το ευαγγελικό ανάγνωσμα και στάθηκε σε τρία σημεία της ευαγγελικής περικοπής. Πρώτον, ενώ ο τυφλός ρωτούσε τους ανθρώπους τι συμβαίνει γύρω του, που αισθάνεται τον όχλο και η παρευρισκόμενοι του είπαν ότι ο Ιησούς από την Ναζαρέτ πορεύεται. Ευθύς ο τυφλός φώναξε « Υιέ Δαυίδ ελέησόν με ». Το γεγονός ότι χωρίς να του εξηγήσουν εκείνος έλαβε εσωτερική πληροφόρηση ότι όπως και οι προφήτες προεμήνησαν ότι ο Μεσσίας θα προέλθει εκ της γενιάς του Δαυίδ, εκείνος έλαβε αυτή την αποκάλυψη. Το γεγονός τούτο μας οδηγεί στη σκέψη ότι όπως ο Θεός αποκαλύφθηκε πολλές φορές στους Δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης, έτσι και ο Ιησούς Χριστός αποκαλύπτεται στον τυφλό της Ιεριχούς. Αυτό όμως έχει να κάνει και με την αποκεκαλυμμένη αλήθεια η οποία απεκαλύφθει στην ανθρωπότητα ολόκληρη με τη σάρκωση του λόγου του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο τυφλός της Ιεριχούς, είχε αναζήτηση εσωτερική που τον οδήγησε η αληθινής πίστις σε αυτή την αναζήτηση του Θεού. Επομένως ο καθένας μας μπορεί να αισθάνεται την αποκάλυψη του Θεού στο εσώτατο της καρδίας του και να γεύεται την θείαν χάριν, η οποία χαριτώνει τους ανθρώπους της πίστεως.

Ένα δεύτερο σημείο είναι το γεγονός ότι ο τυφλός όταν άκουσε το ποιος περνούσε, αμέσως έκραξε, φώναξε με όλη τη δύναμη της ψυχής του, απευθυνόμενος στον αληθινό Θεό τον Ιησού Χριστό και αυτή η κραυγή του συνίστατο « Κύριε Υιέ Δαυίδ ελέησόν με ». Αυτή η κραυγή δεν ήταν κάτι το διαφορετικό, παρά η προσευχή και η ικεσία του ταλαίπωρου εκείνου ανθρώπου. Επομένως αυτή την ικεσία και αυτή την προσευχή, μας καθοδηγεί το ιερόν ανάγνωσμα να την αποκτήσει ο καθένας μας. Δεν χρειάζεται ιδιαιτερότητα στη προσευχή μας, αρκεί να βγάνει από τα βάθη της καρδιάς μας, να είναι συνειδητή και ικετευτική στον θρόνο του Θεού. Άλλωστε ο ίδιος ο Ιησούς μας δίδαξε τον τρόπο της προσευχής μας. Να μην βατολογούμε, είναι αρκετά τα λόγια της μονολόγιστης προσευχής « Κύριε Ιησού Χριστε ελεήσόν με τον αμαρτωλό ». Βέβαια όταν κάποιος αρχίζει να προσεύχεται θα υπάρξουν πολλά εμπόδια πειρασμικά προκειμένου να μας ανακόψουν στην εκζήτηση του θελήματος του Θεού. Δεν πρέπει να σταθούμε διότι ο πειρασμός μπορεί να μας παραπλανήσει και να μας αποπροσανατολίσει από τον ίδιο τον Θεό στα σκοτεινά έργα της αμαρτίας. Η προσευχή για τον ορθόδοξο χριστιανό είναι όχι απλώς απαραίτητη, αλλά χωρίς την κοινωνία με τον Θεό δια της προσευχής, ο άνθρωπος αποθνήσκει πνευματικά διότι αποκόπτεται από την αγάπη με τον Θεό.

Και ένα τρίτο σημείο στο οποίο στάθηκε ο Σεβασμιώτατος είναι το εξής: ο τυφλός μετά την θεραπεία του δεν εγκατέλειψε τον Ιησού ικανοποιώντας μόνο το θέλημά του και την όρασή του, αλλά η ψυχή του γέμισε την ίδια στιγμή από την χάρι του Θεού μετά την θεραπεία του και γι αυτό ακολούθησε τον Ιησού. Σήμερα λοιπόν οι άνθρωποι τυπικά και επιφανειακά θρησκεύουν, ζητούν μόνο την ικανοποίηση του θελήματός τους, αδιαφορώντας για την χάρι του Θεού. Εκείνος όμως που ουσιαστικά έγινε μέτοχος της χάρις του Θεού με την αναζήτηση του, πλέον παραμένει στην παντοτινή κοινωνία με τον αληθινό Θεό. Είναι η απάντηση των αποστόλων στον Ιησού, όταν τους είπε, επειδή ο λόγος του και η αλήθεια με την οποία ήλεγχε τους ανθρώπους, εάν ήθελαν και εκείνοι να αποχωρήσουν, τότε του είπαν «Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις». Η παρουσία του αληθινού Θεού στη ζωή μας, η οποία είναι γεμάτη από αγάπη, είναι γεμάτη από χρηστότητα, είναι γεμάτη από δικαιοσύνη σαγηνεύει όλους τους ανθρώπους, η οποία θέλουν να ζουν την εν Χριστώ ελευθερία. Σε αντίθεση με όλους εκείνους, οι οποίοι παραμένουν ξένοι θεατές του μυστηρίου της εν Σάρκου οικονομίας, παγιδευμένοι στον εγωκεντρισμό τους, στην αυταρέσκεια στην φιληδονία, στην ποικίλη κακία και αμαρτία η οποία προξενεί θάνατο.

Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε για την επερχόμενη εορτή των Χριστουγέννων, να βιώσουμε όλοι μας, τούτο το υπέρτατο μυστήριο της σαρκώσεως του λόγου του Θεού.