Η εορτή του Αγίου Ανδρέα του πρωτοκλήτου με κάθε μεγαλοπρέπεια στους Παξούς

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος, μετέβει στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου, στη Λάκκα των Παξών, προκειμένου να προεστεί των εορταστικών εκδηλώσεων του ιερού ναού, αλλά και τις περιοχής. Παρόντες στη Θεία Λειτουργία, ήταν οι τοπικές αρχές αλλά και μεγάλος αριθμός πιστών, οι οποίοι συμμετείχαν με κατάνυξη. Να αναφερθεί ότι ένα μεγάλος μέρος του σχολικού συγκροτήματος των Παξών, παιδιών του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου εκκλησιάστηκαν, με τους καθηγητές τους. Ο προϊστάμενος του ιερού ναού, πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Διαμάντης , ο οποίος είναι και εκπαιδευτικός, εργάζεται ιδιαίτερα στο τομέα της νεότητας. Μαζί με τον πατέρα Ανδρέα συλλειτούργησαν και οι υπόλοιποι ιερείς του νησιού.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη ζωή του αποστόλου Ανδρέα και το αποστολικό έργο του. « Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτού ». Εκ νεότητος, ο Ανδρέας, πριν γνωρίσει τον Χριστό, είχε ανησυχίες μεταφυσικές και γι αυτό οδηγήθηκε στην έρημο του Ιορδάνου, να ακούσει το προδρομικό κήρυγμα του Ιωάννου. Η ψυχή του αναζητούσε το Μεσσία, αναζητούσε την λύτρωση, αναζητούσε την κοινωνία με τον αληθινό Θεό, την οποία δεν μπορούσε να βρει στους ιουδαϊκούς εξιλασμούς. Ήταν παρόν όταν ο Τίμιος Πρόδρομος με το δάκτυλό του κατέδειξε τον Ιησούν Χριστόν ο οποίος ερχόταν σε συνάντηση του λέγοντας « ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία του κόσμου » και ο Ανδρέας ρώτησε τον Ιησούν. ραββι που μένεις και ο Κύριος μας με απλά λόγια του απάντησε « έρχου και ίδε ». Από τότε ακολούθησε τον Ιησού ως ο πρώτος των μαθητών γι αυτό και πρωτόκλητος εκλήθη. Τότε ο Ανδρέας έσπευσε στον αυτάδελφό του, τον Πέτρο ο οποίος ονομαζόταν Κηφάς και του ανήγγειλε την γνωριμία του με τον Ιησούν, λέγοντας του ότι: « εβρήκαμε τον Μεσσία » και εξ αυτού του γεγονότος ακολούθησε και ο Πέτρος τον Ιησού.
Ένας αναζητητής όταν αναζητά κάτι, είναι σίγουρο ότι το βρίσκει και ο Ανδρέας αναζητούσε το Μεσσία, διότι γνώριζε από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ότι ο Θεός θα έστελνε το Μεσσία για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Όμως ο απόστολος Ανδρέας αφού διερεύνησε τον Ιησούν διαπίστωσε ότι Εκείνος ήταν το ζητούμενον. Γι αυτό και τον ακολούθησε με αυταπάρνηση. Οι λόγοι του Ιησού, η ζωή Του τα θαύματά Του ο σταυρικός θάνατός Του και η ανάσταση Του, αλλά και το γεγονός της Πεντηκοστής που χαρίτωσε το Πανάγιο Πνεύμα όλους τους Αποστόλους, ήταν όλα τα εχέγγυα και η πνευματική του πανοπλία για να εξέλθει κατά την εντολή του Κυρίου « πορευθένυτες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη ».
Ο απόστολος Ανδρέας περιήλθε την Μ, Ασία, τον Πόντο και έφθασε έως και τις Βαλτικές χώρες, κηρύσσοντας την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους η οποία προήρχετο από τον παθόντα και αναστάντά Κύριο μας. Έτσι έφθασε μέχρι τη Πάτρα όπου το σωτηριώδες κήρυγμα του Ανδρέα ερχόταν σε αντίθεση με την καθεστηκυία τάξη και για τον λόγο αυτό υπέστη το μαρτύριο του σταυρικού θανάτου όπως και η πλείστοι των αποστόλων.
Το όνομα του Ιησού ήταν κατά την προφητεία του γηραιού Συμεών ο οποίος και έλαβε στη αγκαλιά του το βρέφος του Ιησού Χριστού, προλέγοντας ότι : « ούτος κειται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον ». Το αντιλεγόμενο σημείο ήταν και είναι διαχρονικα ο Ιησούς Χριστός. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος πάνω στον οποίο συντρίβονται και ο πειρασμός, οι εγωισμοί των ανθρώπων, τα συμφέροντα και οι πάσης φύσεως διαλογισμοί των καρδιών των ανθρώπων.
Εάν σήμερα στην εποχή μας κηρύσσεται η αμφισβήτηση του Θεού και στο πρόσωπο του Ιησού, αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο δεν πρέπει να μας ξενίζει, αλλά είναι δεδομένο ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος ο οποίος τελικά ως και ης την αποκάλυψη του Ιωάννου αναφέρεται ότι θα είναι ο νικών τον διάβολον, την αμαρτίαν και τη πάσης φύσεως κακία, η οποία ελέγχει και ευτελίζει την δημιουργία του Θεού και κυρίως τον άνθρωπο. Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους εορτάζοντας αλλά κυρίως στράφηκε στη μαθητιώσα νεολαία λέγοντας τους ότι στην εποχή που θεοποιείται η τεχνολογία και η ύλη, δεν θα απογοητευθούν από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Όλα τα άλλα θα τους απογοητεύσουν. Γι αυτό τους κάλεσε στη ζωή της ελπίδας, της αισιοδοξίας, της αληθινής αγάπης, την οποία θα βρουν μόνο στη πίστη του Χριστού μας.