Ανακοίνωση της ΕΛΜΕ για την αντι-ιμπεριαλιστική συγκέντρωση την Παρασκευή.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
ΑΝΤΙ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 6 μ.μ.
ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (ΠΑΛΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ)
Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας χαιρετίζει και τιμά τα 50 χρόνια από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείο, το Νοέμβρη του 1973.
50 χρόνια μετά, τα συνθήματα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου και της αντιδικτατορικής πάλης του λαού, παραμένουν επίκαιρα και δείχνουν το δρόμο για ακόμα πιο αποφασιστικούς, μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες για αξιοπρεπή ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.
Τιμούμε τους νεκρούς ήρωες του Νοέμβρη! Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στους χιλιάδες φοιτητές και εργάτες, που αγωνίστηκαν για τρείς μέρες με ηρωισμό, με αυτοθυσία και πρωτόγνωρη αυτενέργεια ενάντια στο φόβο που προκαλούσε μέχρι τότε η στρατιωτική δικτατορία. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες, τα απάνθρωπα βασανιστήρια δεν ήταν αρκετά για να σταματήσουν το λαό. Ο ξεσηκωμός το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο έδωσε ένα σφοδρό χτύπημα στη χούντα και την κλόνισε ανεπανόρθωτα.
Η αγωνιστική παρακαταθήκη του αντιδικτατορικού αγώνα και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στη, δικτατορία, η αντίσταση των χιλιάδων εργαζομένων, φοιτητών, νέων, γυναικών στις εξορίες, στα μπουντρούμια των φυλακών και στα βασανιστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ, παραμένουν σημείο αναφοράς για τον δικό μας σημερινό, καθημερινό βηματισμό.
Τιμάμε τη λαϊκή εξέγερση στα πρόσωπα των εκατοντάδων χιλιάδων εργατών και εργαζόμενων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που μέσα από τις γραμμές των συνδικάτων συμμετέχουν μαζικά στους εργατικούς- λαϊκούς αγώνες, στις απεργίες και τις απεργιακές συγκεντρώσεις, ενάντια στο κύμα ακρίβειας που πνίγει το λαϊκό εισόδημα, που διεκδικούν αυξήσεις στου μισθούς, ζωή και δουλειά με δικαιώματα
Τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα που γράφτηκαν στις πύλες του Πολυτεχνείου και το σύνθημα «ψωμί – παιδεία ελευθερία», που ηχούσε στους δρόμους και τους χώρους δουλειάς την περίοδο της χούντας, αποτελούν μέχρι και σήμερα ουσιαστικά αιτήματα των εργαζομένων και των λαών.
Το «Πολυτεχνείο» βρισκόταν και βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Ήταν και είναι η ιστορική στιγμή, κατά την οποία η ανάγκη για λευτεριά, για αυτοδιάθεση, για ανεξαρτησία, για δουλειά γίνονται ιστορία. Είναι η ιστορία της αντίστασης, όχι μόνο σε αυτούς που επιβάλλουν την εξουσία τους με τη βία, τον αυταρχισμό και τον τρόμο, αλλά και σε αυτούς που είτε με «ρεαλιστικό» κυνισμό είτε με σιωπηρή υποταγή αποδέχονται τη βαρβαρότητα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, των πολέμων.
Αποκτάει ιδιαίτερη βαρύτητα σήμερα το αίτημα για απεμπλοκή της χώρας μας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και από τον πόλεμο που εξελίσσεται αμείωτα. Καμιά εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο.
Το σύνθημα “Έξω το ΝΑΤΟ – Έξω oι ΗΠΑ” γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ σήμερα, που η πατρίδα μας λειτουργεί σαν αμερικανονατοϊκή βάση και ορμητήριο για το αιματοκύλισμα του λαού της Παλαιστίνης. Η ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με τους λαούς που αγωνίζονται για το δίκιο τους, τη λευτεριά και την πατρίδα τους. Tρομοκράτες είναι οι δολοφόνοι των λαών, οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που στηρίζουν το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.
Χιλιάδες παιδιά πέφτουν νεκρά κάτω από τα συντρίμμια, άμαχοι θάβονται κάτω από τα χαλάσματα των σπιτιών τους από τις βόμβες που ισοπεδώνουν τα πάντα αδιακρίτως. Ο λαός της Παλαιστίνης παλεύει ηρωικά και προσπαθεί να αντέξει στο σφυροκόπημα των δολοφόνων.
Την ίδια ώρα έχει στηθεί ένας ισχυρός μηχανισμός προπαγάνδας και στη χώρα μας που εκφράζει την αγωνιώδη προσπάθεια των κυβερνήσεων και των ΜΜΕ να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και την ιστορική αλήθεια, να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και να εξομοιώσουν τον θύτη με το θύμα, να παπαγαλίζουν, στην ίδια γραμμή, για το δήθεν δικαίωμα στην αυτοάμυνα του Ισραήλ.
Οι λαοί όμως έχουν διαλέξει πλευρά με εκείνους που παλεύουν για λευτεριά και δίκιο. Η αισχρή απόπειρά τους να φέρουν την αλήθεια και την πραγματικότητα στα μέτρα που βολεύει τον εγκληματικό τους σύμμαχο έπεσε στο κενό και μάλιστα με τρόπο εκκωφαντικό. Γιατί οι τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης και στήριξης του λαού της Παλαιστίνης σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Όταν μιλάνε οι λαοί δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες και οι λαοί όλου του κόσμου είναι με το λαό της Παλαιστίνης.
Έτσι βάζει πάντα ο λαός τη σφραγίδα του στην εξελίξεις, με τρόπο που δεν μπορούν να αλλοιώσουν τη θέση του, πάντα απέναντι στους μακελάρηδες όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο, όσο κι αν προσπαθούν να στριμώξουν το λαό να στηρίζει δολοφόνους, όσα εμπόδια και αν βάζουν, όσο και αν τρομοκρατούν.
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή
Μοναδική διέξοδος είναι ο συνεχής συνεπής ταξικός αγώνας αντίστασης και αντεπίθεσης, η οργάνωση μας, η διεκδικητική πάλη σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Ο λαός θα σώσει το λαό, όπως έχει πράξει σε όλες τις ιστορικές στιγμές, στην κατοχή, την αντίσταση, τη δικτατορία.
Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς της αντιδικτατορικής πάλης και τους αγώνες τους.