156 ένοχες σιωπές

Δεν ξέρω πόσο καλά μπορεί να τα έχουν πια με τον εαυτό τους οι 156 βουλευτές και βουλεύτριες που καταψήφισαν την πρόταση δυσπιστίας στην Βουλή το βράδυ της Παρασκευής. Μπορεί και να νιώθουν απόλυτα συνεπείς με το ρόλο τους ως μέλη της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εξάλλου δεν θα άφηναν ποτέ τον μισητό ΣΥΡΙΖΑ να τους χαλάσει το τελευταίο τους κυβερνητικό τρίμηνο, την τελευταία τους ευκαιρία να παραστήσουν, λίγους μήνες ακόμα, ότι νοιάζονται και μοχθούν για το καλό αυτής της χώρας. Είμαι βέβαιος ότι αυτό πιστεύουν, ότι το δικό τους σχέδιο είναι η σωτηρία, ότι χωρίς αυτούς, τους ιδιοκτήτες της εξουσίας, η χώρα θα πάει κατά διαβόλου, θα αλωθεί το γκουβέρνο από αμετανόητους εραστές της επανάστασης ή μεταμφιεσμένους λαϊκιστές του αριστερού άκρου, από κονσερβοφόρους απογόνους των ηττημένων του εμφυλίου πολέμου.

Έχει πολλούς τρόπους ο άνθρωπος να κουκουλώνει τα μέσα του, να αγνοεί τις ενοχικές του φωνούλες, να εξωραΐζει τις ασχήμιες του, να θάβει βαθιά μέσα του τα κατακάθια του.

Η ιστορία θα γράψει, όμως, άλλα πράγματα. Θα γράψει ότι τον Γενάρη του 2023 η Βουλή δεν είδε και δεν άκουσε όλα όσα η κοινωνία βλέπει κι ακούει. Το κύμα της ακρίβειας που σαρώνει, την αισχροκέρδεια που γιγαντώνεται, την περιφρόνηση προς κάθε έννοια δημοκρατίας, την καταρράκωση των θεσμών, την υπονόμευση του ελάχιστου δημοκρατικού κεκτημένου, την υπερφίαλη και αλαζονική συμπεριφορά μιας δράκας «αρίστων» που θέλουν όλους τους άλλους γονατισμένους υπήκοους, φτωχούς, ψοφοδεείς και «ήσυχους», για να μπορούν εκατό οικογένειες σε όλην την Ελλάδα να ζούνε στη χλιδή και την υπερβολή.

Η ιστορία θα γράψει επίσης ότι 156 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας δέχτηκαν οι εκλογές να γίνουν μέσα στο γκρίζο σύννεφο της καχυποψίας και της αμφιβολίας για το ποιος ακούει ποιον, ποιος εκβιάζεται από ποιον, ποιος παρακολουθεί ποιον και για ποιον λόγο.

Η ιστορία θα γράψει ότι 156 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δεν θέλησαν να πέσει άπλετο φως, όπως διατείνονταν, στο πιο μεγάλο σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια, στην πιο μεγάλη, μετά την δράση της Χρυσής Αυγής, απειλή για την δημοκρατία, απειλή μάλιστα καθεστωτική, όχι από κάποιες περιθωριακές και μειοψηφικές ομάδες, αλλά από το ίδιο το καθεστώς που μεθοδικά και γενναιόδωρα προς τους υποστηρικτές του έχει στήσει το κόμμα αυτό και ο αρχηγός του.

Καθόλου δεν έχει σημασία ότι αυτό ήταν το αναμενόμενο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε και κάτι άλλο. Δεν περιμέναμε ότι κάποιος θα ορθώσει ανάστημα, θα πάει κόντρα στους δικούς του. Περιμέναμε όμως μερικοί ότι θα βρουν κάτι να πουν για την ουσία του πράγματος. Ότι κάποιος θα μιλούσε για την ταμπακέρα.

Κι έτσι η Ιστορία θα γράψει απλά 156 ένοχοι. Και ότι τον Γενάρη του 2023 η Βουλή των Ελλήνων, με 156 προσωπικούς υπεύθυνους αποφάσισε «όλα καλά καμωμένα».

Όχι, δεν θα κοιμάται κανείς ήσυχος. Κάθε βράδυ θα αναρωτιέται ποιο στιγμιότυπο της μέρας του καταγράφηκε, τι είπε που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του, ποιον συνάντησε, πού πήγε, τι μπορεί να τον ενοχοποιήσει απέναντι στον Μεγάλο Αδελφό. Αυτό ψηφίσατε κύριοι και κυρίες 156. Κι αυτό δεν μπορείτε να το ξορκίσετε με μάγια και κηραλοιφές. Θα σας κυνηγάει μέχρι το τέλος της πολιτικής σας καριέρας. Κι ακόμα παραπέρα.