Το πρώτο δεκαήμερο αυτού του μήνα, μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, το 1974, ιδρύθηκε στην Κέρκυρα μια πρώτη μικρή Οργάνωση – Τμήμα της εξάχρονης τότε Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ), η οποία δρούσε από το 1968 στην Αθήνα και η οποία «αποτέλεσε», σύμφωνα με τον Κερκυραίο αντιστασιακό δικαστή Σπύρο Πλασκοβίτη, φυλακισμένο από τους δικτάτορες επί πολλούς μήνες στον Κορυδαλλό και μετά την κατάρρευσή τους πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, «δύναμη ιδιαίτερα αποφασιστική και επικίνδυνη για την απριλιανή δικτατορία, κυνηγήθηκε, χτυπήθηκε ιδιαίτερα σκληρά από τα όργανά της, δε λύγισε όμως».
Τη συγκεκριμένη εκτίμησή του ο κορυφαίος αυτός Κερκυραίος μεταπολεμικός συγγραφέας και επίσης βουλευτής του ΠΑΣΟΚ για κάποια περίοδο, μέχρι που αποστασιοποιήθηκε δηλώνοντας ότι δεν τον ενδιέφερε η διαχειριστική πολιτική αλλά μια ριζική αλλαγή των πραγμάτων στη χώρα, την εξέφρασε τον Σεπτέμβριο του 1977 στην εβδομαδιαία τότε εφημερίδα της ΚΝΕ «Οδηγητής».
Ο συγγραφέας του πολύ γνωστού και βραβευμένου βιβλίου για την Κέρκυρα του καιρού του «Η πόλη», καθώς και άλλων διηγημάτων και μυθιστορημάτων, χαιρέτιζε ως μεγάλο πολιτιστικό γεγονός το τρίτο, τότε, Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», που έγινε στο Άλσος του Περιστεριού στην Αθήνα με τη συμμετοχή δεκάδων κορυφαίων Ελλήνων καλλιτεχνών και πλούσιες εκδηλώσεις κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα, με άξονα τα προβλήματα της νεολαίας.
Το πρώτο τέτοιο Φεστιβάλ είχε γίνει τις 19-21 Σεπτεμβρίου 1975 στο γήπεδο του Ζωγράφου, με τον Νίκο Ξυλούρη και τη Σωτηρία Μπέλλου να «δίνουν ρέστα», καθώς λέμε. Εκεί, μεταξύ των πρώτων καλλιτεχνών που υποστήριξαν το Φεστιβάλ της Νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ήταν κι ένας Κερκυραίος μουσικοσυνθέτης, για τον οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω. Ανάμεσα στους αρκετούς Κερκυραίους ακροατές ήταν κι ένας γιατρός που ζει ανάμεσά μας και το όνομα του οποίου, ως «θύμα άγριων βασανιστηρίων» από την Ασφάλεια της χούντας, αναφέρεται σε φύλλο του παράνομου «Οδηγητή» τον Απρίλιο του 1974, τέσσερις μήνες πριν πέσει ο φασισμός, σε κείμενο με τίτλο «Να σταματήσουν τα βασανιστήρια». Ήταν ο φοιτητής της Ιατρικής Σχολής και στέλεχος της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας στη συνέχεια, Μίμης Τσοπανίδης.
Το δεύτερο, έναν χρόνο μετά, έγινε στην Καισαριανή τις 9-12 Σεπτεμβρίου του 1976 και σημείωσε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία σε σύγκριση με το πρώτο, η συμμετοχή στο οποίο είχε εκτιμηθεί σε 150.000 περίπου. «Να κάνουμε Φεστιβάλ σε κάθε πόλη», έριξαν τότε δημόσια το σύνθημα, αν και κάπως ασαφώς για τον χρόνο που θα επιτυγχανόταν αυτό, δυο συλληφθέντες επί χούντας τότε επικεφαλής της ΚΝΕ, ο Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Δημήτρης Γόντικας και ο διευθυντής του «Οδηγητή» Σπύρος Χαλβατζής. Όπως είναι φυσικό, δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι το Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» θα εξαπλωνόταν γρήγορα σε δεκάδες πόλεις με «προφεστιβαλικές» εκδηλώσεις στο πλαίσιό του και θα καθιερωνόταν ως το κορυφαίο ετήσιο πολιτιστικό γεγονός της χώρας.
Ο διευθυντής της εφημερίδας των νέων του ΚΚΕ είχε βρεθεί στην Κέρκυρα, για εκδήλωση της τοπικής ΚΝΕ, τον Δεκέμβριο του 1974, χωρίς να παραλείψει να συναντηθεί με τους πρώην συνεξόριστούς του στον ίδιο και σε παρακείμενο θάλαμο στο ξερονήσι της Γυάρου Κερκυραίους κομμουνιστές αγωνιστές Γιώργο Αλεξάκη και Γιώργο Τζήλιο, ηγετικές μορφές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο νησί την εικοσιπενταετία 1943-1967. Στο τότε ξενοδοχείο «Ιόνιο», δίπλα στη συνοικία Μαντούκι, έγινε τις 26 Δεκεμβρίου 1974 η πρώτη δημόσια εκδήλωση της κερκυραϊκής ΚΝΕ, με τη συμμετοχή του Χαλβατζή. Μέχρι τότε αυτή συμμετείχε, βέβαια, σε κομματικές ή άλλες ευρύτερες δραστηριότητες και πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένου του γιορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου και εκλογικών γεγονότων, αλλά δική της εκδήλωση σε δημόσιο χώρο δεν είχε οργανώσει. Το γεγονός απαθανάτισε η εφημερίδα «Οδηγητής», σε φύλλο της πέντε ημέρες μετά.
Ήδη η Οργάνωση Κέρκυρας της ΚΝΕ έχει συμπληρώσει 49 συναπτά έτη από τη συγκρότησή της, χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας και δράσης για τα προβλήματα της κερκυραϊκής νεολαίας και την πολιτιστική ανάταση. Διανύει πια το πεντηκοστό έτος από τη συγκρότησή της.
Η έναρξη των Φεστιβάλ στην Κέρκυρα
Η πρώτη φεστιβαλική εκδήλωση της κερκυραϊκής κομμουνιστικής νεολαίας, ως «προφεστιβαλική» στο πλαίσιο του τρίτου κεντρικού Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», έγινε το 1977. Αυτό ήταν το πρώτο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Κέρκυρα. Πραγματοποιήθηκε το διήμερο 20 -21 Αυγούστου στον τότε θερινό κινηματογράφο της πόλης «Ναυσικά», στην αρχή περίπου της οδού Μαρασλή.
Το εναρκτήριο αυτό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Κέρκυρα περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, μαζί με ομιλίες, απαγγελίες ποιημάτων κυρίως του Γιάννη Ρίτσου και ζωντανό μουσικό λαϊκό πρόγραμμα με τραγούδια λαϊκά και της Εθνικής Αντίστασης, από νέους εργαζόμενους, κυρίως, που ήταν μέλη ή φίλοι της ΚΝΕ, αλλά και με τον Κερκυραίο μουσικοσυνθέτη που είχε πάρει μέρος στο 1ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Αθήνα. Εκ μέρους της κεντρικής ηγεσίας του ΚΚΕ είχε έλθει και απηύθυνε ομιλία – χαιρετισμό ο Ζήνων Ζορζοβίλης, ένας από τους πρωταγωνιστές της επανακυκλοφορίας της εφημερίδας του ΚΚΕ «Ριζοσπάστης» στην Αθήνα, μετά από δεκαετίες, το 1974.
«Οι απαγορεύσεις της αστυνομίας, οι συλλήψεις, οι τραμπουκισμοί, τα συνεργεία του δήμαρχου Κέρκυρας, που σε μόνιμη βάση έσχιζαν τις αφίσες, δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τους κατοίκους του νησιού να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις», έγραψε ο «Οδηγητής», στο σχετικό δημοσίευμά του, συμπεριλαμβάνοντας εικόνα της εκδήλωσης. Επρόκειτο για μια γεμάτη αγωνιστικό παλμό συγκέντρωση, μια αγωνιστική γιορτή. Δέκα ημέρες νωρίτερα, ο «Ριζοσπάστης» είχε καταγγείλει ότι στη φάση των προετοιμασιών «πιάστηκαν από τη Χωροφυλακή δύο νεολαίοι και οδηγήθηκαν στο τμήμα με το αιτιολογικό της εξακρίβωσης της ταυτότητας».
Όπως συμβαίνει πάντα στα τοπικά Φεστιβάλ από τότε, το βασικό μήνυμα της εκδήλωσης στο θερινό σινεμά – η πιο πάνω βραδινή εικόνα με τα σημάδια του χρόνου είναι από τον διακοσμημένο χώρο εισόδου – ήταν οι νέοι του νησιού να αγωνιστούν ενωμένοι για τα δικαιώματά τους στη δουλειά, στη μόρφωση, στην ψυχαγωγία. Προβλήθηκε η ταινία «Θωρηκτό Αβρόρα» και παρουσιάστηκε από τοπική θεατρική ομάδα μέρος του έργου «Ηλέκτρα», προς τιμήν της αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης Ηλέκτρας Αποστόλου. Υπήρχαν περίπτερα με εκθέσεις υλικών για πολιτικά και άλλα θέματα της νεολαίας, εκτέθηκαν έργα του Κερκυραίου ζωγράφου Σπύρου Μερκούρη και λειτούργησε έκθεση βιβλίου, εστιασμένη σε έργα λογοτεχνών του νησιού.
Ακόμη, με ενδεικτικό αφιέρωμα σε σελίδες της τοπικής Ιστορίας τέθηκαν ως κανόνας για τα προσεχή χρόνια η σταθερή ενασχόληση του Φεστιβάλ με μεγάλα επετειακά ιστορικά γεγονότα του νησιού και η ανάδειξη της πλούσιας σε αγώνες του λαού κερκυραϊκής Ιστορίας.
Ένα από τα συνθήματα της εκδήλωσης, καθώς η κυβέρνηση στην Αθήνα έθετε εμπόδια στην πραγματοποίηση του επικείμενου κεντρικού Φεστιβάλ στο Περιστέρι, όπως είχε σχεδιαστεί, επέμενε ότι «Το Φεστιβάλ θα γίνει στο Περιστέρι», πράγμα που έγινε.
Ήταν δεκάδες οι νέοι και νέες, που μαζί με μεγαλύτερους τον Σεπτέμβριο του 1976 είχαν ταξιδέψει οργανωμένα από την Κέρκυρα στην Αθήνα για το κεντρικό Φεστιβάλ, με πούλμαν, πράγμα που επαναλήφθηκε τον ίδιο μήνα της επόμενης χρονιάς.
Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» το 1977 στο νησί ή, πιο σωστά, η «προφεστιβαλική» εκδήλωση, όπως λεγόταν τότε, στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», δεν πραγματοποιήθηκε μόνο στην πόλη. Έγιναν εκδηλώσεις και στην ύπαιθρο.
Αυτό συνέβη στο χωριό Βαλανειό. Ειδικά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση, με την οποία φαίνεται πως άνοιξε κύκλος σχετικών εκδηλώσεων στο νησί, ο «Οδηγητής» δημοσίευσε στις 15 Ιουλίου 1977 ενθουσιώδη ανταπόκριση, με τίτλο «Η Κέρκυρα μας στέλνει το μήνυμά της». Ακολουθούσαν τον Νοέμβριο του έτους αυτού βουλευτικές εκλογές, στις οποίες υποψήφιοι του ΚΚΕ ήταν ο καταγόμενος από το εν λόγω χωριό Βασίλης Ράδος, ο μεγαλωμένος στην πόλη του νησιού υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας στις πρόσφατες εκλογές και νυν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Βόρειας Κέρκυρας πανεπιστημιακός και συγγραφέας Γιώργος Ρούσης και ένας άλλος νεαρός, που ήταν ο πιο νεαρός μουσικοσυνθέτης του 1ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» της Αθήνας και ήταν και αργότερα υποψήφιος του ΚΚΕ σε διάφορα τοπικά «μετερίζια». Επρόκειτο για τον γεννημένο στην περιοχή της Λευκίμμης πολύ δραστήριο και σήμερα μελωδό Σπύρο Σαμοΐλη. Αυτός ήταν ο Κερκυραίος μουσικοσυνθέτης που πήρε μέρος και στο πρώτο τοπικό Φεστιβάλ, που προαναφέραμε, στο σινεμά «Ναυσικά», αλλά και που συνέδραμε καλλιτεχνικά το Φεστιβάλ αυτό στον τόπο μας, στο διάβα του χρόνου, όσο κανείς άλλος.
Αξίζει για το πνεύμα και την περιγραφή του να παραθέσουμε όλο εκείνο το κείμενο του «Οδηγητή», για την εκδήλωση στο χωριό του κερκυραϊκού βορρά:
«Με μεγάλη επιτυχία γιορτάστηκε στο Βαλανειό το 3ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ, που αποτέλεσε και την απαρχή των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων στο νομό Κερκύρας. Το Βαλανειό, είναι ένα μικρό λεβεντοχώρι, που στολίστηκε με κόκκινα λάβαρα και σημαίες και πανώ για να δεχτεί στις αγκάλες του τη μεγάλη γιορτή. Στο χωριό μαζεύτηκε και κόσμος από την Κέρκυρα και τα γύρω χωριά για να δει και να μάθει τι είναι η ΚΝΕ, για ποιους και γιατί αγωνίζεται. Η πλατειά απήχηση της γιορτής της νεολαίας, ανησύχησε την άρχουσα τάξη που έστειλε χωροφύλακες για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της εκδήλωσης, που την είχαν άλλωστε απαγορέψει. Όμως οι Βαλανιώτες δεν πτοούνται γιατί ξέρουν πως η εκδήλωση είναι νόμιμη. Αυτοί που την απαγορεύουν είναι οι παράνομοι. Έτσι η πλατεία ασφυκτιά από τους γέρους, τις γερόντισσες, τους νιους και τα εγγόνια. Την εκδήλωση χαιρέτησαν η ΚΟΒ του Βαλανιού, οι ΚΟΒ και ΟΒ (σ.σ. Κομματικές Οργανώσεις Βάσης και Οργανώσεις Βάσης) των γειτονικών χωριών, το Νομαρχιακό συμβούλιο της ΚΝΕ, η ΝΕ του ΚΚΕ, εκπρόσωπος της επιτροπής προετοιμασίας του Φεστιβάλ και εκπρόσωπος του Ρ.Φ. (σ.σ. οργάνωσης Ρήγας Φεραίος) γειτονικού χωριού. Μετά τα χαιρετιστήρια, νέες και νέοι απάγγειλαν Ρίτσο, Βάρναλη και δικά τους τετράστιχα ενάντια στις βάσεις, και μουσικό συγκρότημα τραγούδησε λαϊκά, εργατικά και επαναστατικά τραγούδια που ενθουσίασαν τους κατοίκους. Όταν έγινε η προβολή των σλάιτς από το Β’ Φεστιβάλ και το πρώτο συνέδριο (της ΚΝΕ), όλοι στριμώχτηκαν όσο πιο κοντά μπορούσαν για να δουν όλο τον παλμό και τη ζωντάνια της ηρωικής μας νεολαίας. Συγκινητικό ήταν το μήνυμα ενός παλιού σύντροφου κάτοικου του Βαλανειού που ευχήθηκε κάθε επιτυχία στον δύσκολο και ωραίο δρόμο της ΚΝΕ και ζήτησε όταν πεθάνη να βάλλουν πάνω στον τάφο το κόκκινο σφυροδρέπανο, το σύμβολο της εργατιάς… Συγκινητικά ήταν ακόμη τα χαιρετιστήρια τριών ξενητεμένων συντρόφων που η καρδιά τους χτύπαγε εκείνη τη στιγμή στον ίδιο ρυθμό των κατοίκων του ηρωικού Βαλανειού. Ο ενθουσιασμός και το κέφι που επικράτησε στην εκδήλωση είναι κάτι το απερίγραπτο. Συνθήματα, τραγούδια και χοροί, και όπου γύρναγες έβλεπες δακρυσμένα μάτια από τη συγκίνηση, πρόσωπα πλημμυρισμένα από χαρά. Κι αυτό είναι για την ΚΝΕ η μεγαλύτερη αμοιβή για τις προσπάθειες και τους κόπους της, και η προτροπή να πετυχαίνει κάθε χρόνο κάθε τι το καλύτερο».
Αρκετές φορές ο «Οδηγητής» αφιέρωσε τότε στήλες του, με ζέση, στα θέματα της κερκυραϊκής νεολαίας.
Η πρώτη, μετά τις αναφορές στη δράση της κερκυραϊκής ΚΝΕ τον Δεκέμβριο του 1974, ήταν τις 30 Ιουλίου 1975. Τι συνέβαινε στο κερκυραϊκό χωριό Άη Μαθιάς, ήταν το θέμα.
Τις 21 Νοεμβρίου 1975, τέσσερις ημέρες μετά τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπου ως γνωστόν είχαν πάρει μέρος δεκάδες φοιτητές και άλλοι νέοι και νέες της Κέρκυρας, δημοσίευσε ανταπόκριση για το πώς εορτάστηκε στο νησί, παρά τα κάποια επεισόδια που, όπως ανέφερε και στον τίτλο του θέματος, είχε δημιουργήσει η τοπική Νεολαία του κόμματος της ΝΔ.
Ακολούθησε τις 28 Νοεμβρίου 1975 εκτεταμένο θέμα με τίτλο «Πώς (δεν) ψυχαγωγείται η νεολαία της Κέρκυρας».
Τις 14 Μαΐου 1976, σε θέμα του για τον ρόλο των ΗΠΑ στη χώρα μας, ο «Οδηγητής» πρόβαλλε φωτογραφία με διαδηλωτές και το πανό της ΚΝΕ στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση νεολαίας και λαού του νησιού, που είχε προκαλέσει στις αρχές του έτους η άφιξη πολεμικού πλοίου του αμερικανικού 6ου Στόλου στο λιμάνι της πόλης.
Δύο μήνες νωρίτερα, τις 25 Μαρτίου 1976, είχε καταχωρήσει εκτεταμένα αποσπάσματα από ανακοίνωση της Κερκυραϊκής Φοιτητικής Ένωσης εναντίον κάθε παράτασης στη λειτουργία αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας, όπως ήταν η ναυτική βάση που λειτουργούσε στην περιοχή της Παλαιοκαστρίτσας.
Τις 20 Μαΐου 1977 δημοσίευσε έρευνα για τα προβλήματα της εργαζόμενης και σπουδάζουσας νεολαίας στην τότε Σχολή του ΟΑΕΔ στο νησί, σε συνέχεια ρεπορτάζ για τους μαθητές των γυμνασίων και λυκείων της πόλης.
Ακολούθησε τις 26 Αυγούστου 1977 ανταπόκριση με έρευνα για τα προβλήματα της εργαζόμενης νεολαίας στα κλωστοϋφαντουργεία της Κέρκυρας, όπως ήταν κατά κύριο λόγο στη συνοικία της Γαρίτσας το μεγάλο εργοστάσιο «Δεσύλλας», όπου σχεδόν επτά δεκαετίες πριν είχε εκδηλωθεί η πρώτη μεγάλη εργατική απεργία στο νησί.
Το ενδιαφέρον της εφημερίδας και της τοπικής ΚΝΕ για τη δράση της κερκυραϊκής νεολαίας αποτυπώθηκε και τις 2 Δεκεμβρίου 1977, όταν σε σχετικό δημοσίευμα έκανε γνωστό πως στη μαθητική πορεία για το Πολυτεχνείο στην πόλη της Κέρκυρας είχαν πάρει μέρος περισσότεροι από 2.500 μαθητές και μαθήτριες.
Το επόμενο σχετικό δημοσίευμά της ήταν τις 7 Απριλίου 1978 και έφερνε στο προσκήνιο τα προβλήματα των νέων εργαζομένων, μαζί με εκείνα των μεγαλύτερων φυσικά, στα δεκάδες ξενοδοχεία της Κέρκυρας.
Μιαν εβδομάδα αργότερα, τις 14 Απριλίου, ενημέρωνε πως μια μαθητική κοινότητα του Β’ Λυκείου αρρένων του νησιού είχε κάνει εκδήλωση για τα 180 χρόνια της γέννησης του Διονύσιου Σολωμού, σε μια κατάμεστη αίθουσα της τοπικής Αναγνωστικής Εταιρίας.
Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Κέρκυρα το 1978 (19-20 Αυγούστου) έγιναν στο «καταστόλιστο», όπως έγραψε ο «Ριζοσπάστης» τις 22 Αυγούστου, Γυμναστήριο της πόλης, στον ευρύ υπαίθριο χώρο του, όπου συνήθιζε να πραγματοποιεί εκδηλώσεις του το ΕΑΜ της Κέρκυρας τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Οι εκδηλώσεις έφεραν μιαν εντυπωσιακή εικαστική «σφραγίδα», αφού εικαστικός επιμελητής ήταν ο ζωγράφος Τζίνος Δημητράτος.
Ήταν «ζωντανή, επίκαιρη η εφτανησιώτικη – κερκυραϊκή μεγάλη πολιτιστική παράδοση» και το διήμερο αποτέλεσε «ένα πολιτιστικό γεγονός που παρόμοιο δεν έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια» στο νησί, μια «σφριγηλή πολιτιστική – πολιτική παρουσία» της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Εκ μέρους του τελευταίου μίλησε ο Γεράσιμος Κοτροκόης, ενώ ήταν εκεί και τα επίσης μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Άγγελος Αναστασίου, Ορέστης Κολοζώφ και Γιώργης Τρικαλινός, ο τελευταίος των οποίων είχε φυλακιστεί επί χρόνια στις φυλακές του νησιού και τον Αύγουστο του 1974 είχε έλθει στην Κέρκυρα για να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της Οργάνωσης του ΚΚΕ.
Στο μουσικό πρόγραμμα, που συμπεριλάμβανε χορωδιακό συγκρότημα και ντόπιες καντάδες, συνέβαλε ο Κερκυραίος μουσικοσυνθέτης Χρύσανθος Μουζακίτης. Τοπικό χορευτικό συγκρότημα αποθεώθηκε, εμφανίστηκε με απαίτηση του κοινού τρεις φορές και προσκλήθηκε από στέλεχος της ΚΝΕ στο 4ο Φεστιβάλ της Αθήνας. Έγινε, επίσης, θεατρική παράσταση του έργου «Ο ένας και οι πολλοί» του Γιώργου Κοτζιούλα.
Ο αγωνιστικός παλμός του Φεστιβάλ είχε διαπεράσει όλο το νησί, αφού προηγήθηκαν εκδηλώσεις στα χωριά Λευκίμμη, Άγιοι Δέκα, Καρουσάδες, Άη Μαθιάς, Γιαννάδες και Νυμφές.
Οι κεντρικές τοπικές εκδηλώσεις είχαν συνδυαστεί με έρευνες και προτάσεις ομάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ για ζητήματα της νεολαίας και σχετικά δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη», ο οποίος τις 19 Αυγούστου 1978 παρουσίασε έρευνα στα ξενοδοχεία του νησιού, συμπεριλαμβάνοντας εικόνα πορείας των ξενοδοχοϋπαλλήλων καθώς περνούσαν από το Λιστόν στο κέντρο της πόλης, σημειώνοντας: «Η αναφορά μας γίνεται με αφορμή τις σημερινές εκδηλώσεις που διοργανώνονται στο νησί για το 4ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή με κεντρικό σύνθημα “Σωστή ανάπτυξη του Τουρισμού”. Οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι του νησιού είναι αυτοί που στηρίζουν τον Τουρισμό. Γι’ αυτό, το Φεστιβάλ στο νησί αφιερώνεται κατά κύριο λόγο σ’ αυτούς. Η Οργανωτική Επιτροπή του περιόδευσε σε ξενοδοχεία και συζήτησε μαζί τους για τον Τουρισμό, πώς αναπτύσσεται, τα προβλήματα που δημιουργεί, ένα πρόγραμμα πάλης. Το ρεπορτάζ είναι αποτέλεσμα επισκέψεών μας σε ξενοδοχεία του νησιού μαζί με αντιπροσωπεία της Οργανωτικής Επιτροπής του τοπικού Φεστιβάλ (…) Οι σημερινές εκδηλώσεις στο νησί για το 4ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή αποτελούν για τους χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλους ένα σημαντικό βοήθημα και ενίσχυση της πάλης τους».
Στο κυριακάτικο φύλλο του, τις 20 Αυγούστου 1978, ο «Ριζοσπάστης» έδινε συνέχεια στην έρευνα, σημειώνοντας ότι στο «Νησί των Ριζοσπαστών» η νέα γενιά «σμίγει στο Γυμναστήριο της πόλης και στήνει το δικό της αγωνιστικό πανηγύρι», διεκδικώντας – τότε τέθηκε πρώτη φορά το θέμα – ενιαίο αθλητικό κέντρο, αποτροπή της σχεδιαζόμενης δημιουργίας ξενοδοχειακών μονάδων στους χώρους του Παλαιού Φρουρίου και μετατροπή του σε πολιτιστικό κέντρο, παύση των απαγορεύσεων σειράς μαθητικών εκδηλώσεων. «Το καλό βιβλίο βρίσκεται κρυμμένο, απρόσιτο για τον νέο και η αθλητική δραστηριότητα είναι δυνατή αν έχεις την υπομονή να περιμένεις στη σειρά σου ή να αθληθείς συχνά μοναχός σου», ανέφερε μαθήτρια Λυκείου της πόλης με το όνομα Αλέκα, μεταξύ άλλων νέων που μίλησαν στην εφημερίδα για τα προβλήματα της νεολαίας του τόπου. Νεαρός ξενοδοχοϋπάλληλος, με το όνομα Κώστας, εξηγούσε τι τραβούσαν αυτός και οι συνάδελφοί του. Είχε βοηθήσει στο ρεπορτάζ ο συνδικαλιστής του κλάδου Σπύρος Λάμπουρας. Το δημοσίευμα περιλάμβανε εικόνα από προηγηθείσα εκδήλωση στη Λευκίμμη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ.
Χιλιάδες κόσμος το 1979 στο Μποσκέτο
Την επόμενη χρονιά, το 1979, το τοπικό Φεστιβάλ έγινε το διήμερο 25-26 Αυγούστου και φιλοξενήθηκε στον δημοτικό κήπο – πάρκο Μποσκέτο. Η όλη δραστηριότητα είχε ως άξονα, πέρα από γενικότερα ζητήματα, δύο συγκεκριμένα συνοικιακά αιτήματα, για τα οποία κυκλοφόρησε υπόμνημα που συγκέντρωσε περισσότερες από 1.000 υπογραφές, όπως πληροφορούσε ο «Ριζοσπάστης» στις 28 Αυγούστου με εκτενές δημοσίευμα απεσταλμένου του. «Να γίνει στο Μαντούκι παιδική χαρά» το ένα, «Αθλητικές εγκαταστάσεις στη Γαρίτσα», το άλλο. «Πάνω από 4.000 λαού στις διήμερες εκδηλώσεις», ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος. Την ομιλία της επικεφαλής της κερκυραϊκής ΚΝΕ Τζίνας Μάντζαρου, υποψήφιας τώρα στον συνδυασμό για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, απασχόλησαν ιδιαιτέρως τα προβλήματα των νέων ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Η τοπική Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας γινόταν η μαζικότερη πολιτική Οργάνωση Νεολαίας στο νησί.
Τότε «εγκαινιάστηκε» και ο διεθνιστικός χαρακτήρας των εκδηλώσεων με ζωντανά μηνύματα, καθώς απηύθυνε χαιρετισμό ο Ζεράρ Τρεντιάν, ανώτερο στέλεχος του Γαλλικού ΚΚ.
Επίσης, «εγκαινιάστηκαν» η λειτουργία παιδότοπου και αγώνες σκακιού και πινγκ πονγκ.
Στον χώρο των εκδηλώσεων κυριαρχούσε με εικαστικές δημιουργίες ένα περιστέρι – σύμβολο της ειρήνης. Το μουσικό πρόγραμμα κάλυψαν τρία ερασιτεχνικά συγκροτήματα εργατών, μαθητών και σπουδαστών.
Νέοι απήγγειλαν στίχους του πολυγραφότατου και για τη Φαιακία της αρχαιότητας Γιάννη Ρίτσου και του Φώτη Αγγουλέ, παλιού κρατούμενου στη φυλακή του νησιού. Δύο ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα παρουσίασαν σατιρικό έργο σχετικά με την δρομολογούμενη τότε ένταξη της χώρας στην νυν Ευρωπαϊκή Ένωση με τίτλο «Τα χρυσά κουτάλια», καθώς και το έργο «Ο αστυνομικός» του Γ. Κοτζιούλα. Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με χορούς τοπικούς και από όλη τη χώρα.
Επισκέφτηκαν το Φεστιβάλ, μεταξύ άλλων τοπικών παραγόντων, ο δήμαρχος Γιάννης Κούρκουλος και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σπύρος Ράλλης. Χαιρετισμούς απηύθυναν παλιά μέλη προηγούμενων τοπικών οργανώσεων νεολαίας (ΟΚΝΕ, ΕΠΟΝ, Λαμπράκηδων). Επίσης, εκπρόσωποι των τοπικών οργανώσεων νεολαίας ΠΑΣΟΚ και Ρήγας Φεραίος.
Σε μεταγενέστερο, ιδιαίτερο δημοσίευμά του ο «Ριζοσπάστης» είχε φέρει στη δημοσιότητα παλαιά στοιχεία για βασανιστές πολιτικών κρατουμένων στη φυλακή του νησιού, μέρος των οποίων είχε παρουσιαστεί στο τοπικό Φεστιβάλ του 1979.
Το 1980 στο Μποσκέτο με την Αλέκα Παπαρήγα
Η ενθουσιώδης υποδοχή της ομιλίας – χαιρετισμού εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ από μια γυναίκα επτανησιακής καταγωγής, που τριάντα περίπου χρόνια νωρίτερα σε παιδική ηλικία είχε επισκεφτεί το νησί για να συναντήσει στις φυλακές του τον πατέρα της και έμελλε να ηγηθεί του κόμματός της σε πολύ δύσκολες συνθήκες, χαρακτήρισε, μεταξύ άλλων, το Φεστιβάλ του 1980 (16-17 Αυγούστου), που έγινε πάλι στο Μποσκέτο. Το πρόσωπο αυτό ήταν βέβαια η Αλέκα Παπαρήγα.
Θερμά δεκτή και η γυναικεία εκπροσώπηση της ηγεσίας της ΚΝΕ, με την Αριάδνη Αλαβάνου, στέλεχος του «Οδηγητή», επίσης να δημιουργεί ιδιαίτερη αίσθηση με τον λόγο της.
Περισσότεροι από 5.000 υπολογίστηκαν οι επισκέπτες στο διήμερο των εκδηλώσεων, ενώ εντυπωσίασαν, ακόμη, ένα ειδικό αφιέρωμα στον επαναστάτη σοσιαλιστή λογοτέχνη Κωνσταντίνο Θεοτόκη και το μουσικό πρόγραμμα που επιμελήθηκε και παρουσίασε ο λάτρης της μουσικής Νίκος Λαδοβρέχης, όπως έγραψε τις 19 και 20 Αυγούστου στον «Ριζοσπάστη», σε σχετικά θέματα, απεσταλμένος του. Ήταν ένας «αγώνας για σωστή ψυχαγωγία», μακριά από υποπροϊόντα πολιτισμού.
Άρεσε πολύ, πάλι, ένα χορευτικό συγκρότημα – εικονίζεται πιο πάνω – φίλων της ΚΝΕ.
Μεγάλη προσωπογραφία της δολοφονημένης λίγες μέρες νωρίτερα ενώ μοίραζε προκηρύξεις έξω από την πύλη αθηναϊκού εργοστασίου φοιτήτριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, καμωμένη στο νησί από τον ζωγράφο Σπύρο Μερκούρη, δέσποζε στην είσοδο του δημοτικού κήπου.
Σώζονται εικόνες πολλών χρόνων από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στο νησί ίσαμε σήμερα. Είναι πολλές δεκάδες αυτές που διαθέτουν ή έχουν συγκεντρώσει φίλοι της ΚΝΕ, καθώς και ο φωτογράφος Ανδρέας Παγιατάκης. Αναδεικνύουν τόσο την πολυμορφία του όσο και τον δυναμισμό του.
Οι εκδηλώσεις του 1981
Το φωτογραφικό πανόραμα που μόλις είδατε είναι από εκδηλώσεις του 7ου πια Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», το 1981, στην πόλη και στα χωριά Σπαρτύλας και Νυμφές. Η χαρά και ο χορός «έδεσαν» με τα αγωνιστικά συνθήματα – αιτήματα της κερκυραϊκής νεολαίας.
Στην ύπαιθρο του νησιού οργανώθηκαν τότε 15 «προφεστιβαλικές» εκδηλώσεις σε ισάριθμα χωριά, με τη συμμετοχή σε αυτές να υπερβαίνει τα 5.000 άτομα.
Βασικός ομιλητής στις κεντρικές εκδηλώσεις στην πόλη (22-23 Αυγούστου) ήταν ο επί σειρά ετών διευθυντής του «Οδηγητή», ηρωικός αντιδικτατορικός αγωνιστής, βουλευτής και στέλεχος του ΚΚΕ Κώστας Κάππος. Υπενθύμισε πως η Κέρκυρα «έξι χρόνια μετά τον Εμφύλιο έστειλε ΕΔΑίτη βουλευτή στην ελληνική Βουλή και δύο χρόνια αργότερα δύο βουλευτές της ΕΔΑ».
Παρουσιάστηκαν δρώμενα με «Θέατρο του δρόμου» και μουσική και τραγούδια με τον Χάρη Αρώνη και «Ρεμπέτικη παρέα». Οι επισκέπτες του διήμερου – βλέπε πάνω δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» – υπολογίστηκαν σε πάνω από 6.000. Το «παρών» έδωσε και ο τότε εκτελών χρέη δημάρχου Σωτήρης Μικάλεφ.
Στην Πάνω Πλατεία το 1982
Το 1982 οι κεντρικές εκδηλώσεις του 8ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στο νησί είχαν γίνει στην Πάνω Πλατεία της πόλης τις 29-30 Αυγούστου και οι επισκέπτες αθροιστικά τις δύο αυτές μέρες υπολογίστηκαν σε άνω των 7.000. Ο «Ριζοσπάστης» έκανε λόγο για «πρωτοφανή επιτυχία».
Στα πανό δέσποζαν τα συνθήματα «Η νεολαία παλεύει για σωστή ψυχαγωγία» και «Ο προοδευτικός πολιτισμός όπλο πάλης της νεολαίας για την πραγματική αλλαγή – το σοσιαλισμό».
Από το ΚΚΕ μίλησε ο Γιώργης Τρικαλινός. Χαιρέτησε, επίσης, εκπρόσωπος συλλόγου φοιτητών της Παλαιστίνης.
Ιδού εικόνες από εκείνο το διήμερο εκδηλώσεων, στο οποίο είχε προσέλθει και ο δήμαρχος Γιάννης Κούρκουλος:
Στο 9ο Φεστιβάλ, το 1983 (20-21 Αυγούστου), το περιεχόμενο των εκδηλώσεων εμπλουτίστηκε περαιτέρω. Οργανώθηκε ευρύς χώρος βιβλιοπωλείου. Βασικός πολιτικός ομιλητής ήταν ο βετεράνος βουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Βασάλος, έγκλειστος στο ιταλικό στρατόπεδο αιχμαλώτων στο Λαζαρέτο το 1943. Από την τοπική ΚΝΕ μίλησε ο Γραμματέας της Βαγγέλης Αλαμάνος, νυν υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος. Έγινε συλλογή υπογραφών εναντίον της παραμονής αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στο νησί και τη χώρα. Το μουσικό μέρος κάλυψε το συγκρότημα «Αυλός». Οι επισκέπτες του διήμερου, χωρίς να αθροίζονται αυτοί της πρώτης και της δεύτερης μέρας, εκτιμήθηκαν άνω των 3.000.
Να ορισμένες εικόνες εκείνων των εκδηλώσεων:
Το 10ο Φεστιβάλ είχε γίνει στην πόλη τις 18-19 Αυγούστου 1984. Το ΚΚΕ εκπροσώπησε, τότε, ο επικεφαλής της ενιαίας Οργάνωσης Περιοχής Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας Στάθης Βαμβέτσος. Παρουσιάστηκαν ενδιαφέροντα θεατρικά μονόπρακτα.
Το 1985, στο 11ο πια, ο χώρος των διήμερων εκδηλώσεων (17-18 Αυγούστου) περιλάμβανε χώρο για τους μικρούς Νέους Πρωτοπόρους. Έγιναν συζητήσεις για τον ελεύθερο χρόνο. Προστέθηκαν εδέσματα ψησταριάς. Από το ΚΚΕ ήταν εκεί το τότε στέλεχός του Μίμης Ανδρουλάκης. Ενθουσίασε χαιρετισμός που απηύθυνε η εκπρόσωπος του Κινήματος Ειρήνης της τότε Δυτικής Γερμανίας, Γκιζέλα Άμπελ.
Στο 12ο Φεστιβάλ, το 1986, που έγινε πάλι στην Πάνω Πλατεία της πόλης όπως γίνεται σταθερά από εκείνη τη δεκαετία έως σήμερα με ελάχιστες εξαιρέσεις, το «παρών» του ΚΚΕ ήταν πιο γνήσιο, καθώς το εκπροσώπησε η παλαιά και σταθερή ιδεολογικά μπαρουτοκαπνισμένη αγωνίστρια ζακυνθινής καταγωγής Λούλα Λογαρά, επί σειρά ετών Γραμματέας της Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ. Πάλι ο κόσμος πολύς. Οι εκδηλώσεις ήταν τριήμερες (28-29-30 Αυγούστου). Συνέβαλαν με τραγούδια τους στην αγωνιστική έξαρση δύο αντιφασίστες μουσικοί από τη Χιλή.
Αναδείχθηκε, σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», η «άλλη Κέρκυρα των έντονων αντιθέσεων», καθώς ήλθαν «στο φως οι αντιθέσεις πίσω από το πολύχρωμο λούστρο του τουρισμού».
Να και δυο χαρακτηριστικές εικόνες από το 13ο του 1987 (12-13 Σεπτεμβρίου), όπου το ΚΚΕ εκπροσώπησε το τότε μέλος της ηγεσίας του Θανάσης Σκαμνάκης, καθώς δέσποσαν και εντυπωσίασαν ένα τοπικό μουσικό συγκρότημα και πιτσιρίκοι που ανέβηκαν στο βήμα των εκδηλώσεων και κέρδισαν, όπως θυμούνται μερικοί, το θερμότερο χειροκρότημα:
Και ήρθε τις 27-28 Αυγούστου 1988 το 14ο, όπου δόθηκε ειδικό βάρος στο γεγονός ότι το ΚΚΕ συμπλήρωνε αγωνιστική πορεία 70 χρόνων. Έκπληξη, η συμμετοχή λατινοαμερικάνικου μουσικού σχήματος. Το διαδέχθηκαν στο βήμα ο Σπύρος Σαμοΐλης και συνεργάτες του.
Αν και την επόμενη τετραετία 1989-1992 δεν έλειψαν τελείως οι εκδηλώσεις, όπως επισημαίνει ο τότε επικεφαλής της κερκυραϊκής ΚΝΕ Μάνθος Γισδάκης τα επόμενα Φεστιβάλ, το 15ο τον Αύγουστο του 1989 και το 16ο, το 17ο και το 18ο τον ίδιο μήνα των ετών 1990, 1991 και 1992, είτε δεν πραγματοποιήθηκαν παρά μόνο σε λίγα σημεία του νησιού είτε δεν χαρακτηρίστηκαν από επιτυχία, σε σύγκριση με τα προηγούμενα, καθώς έγιναν στον απόηχο της κρίσης και των προωθούμενων ανατροπών στις τότε σοσιαλιστικές χώρες και επηρεάστηκαν από την ευρύτερη κρίση στην ΚΝΕ πανελλαδικά, με τις προσπάθειες που γίνονταν εκ μέρους στελεχών της να διαχυθεί σε μια ενιαία Νεολαία του τότε «Συνασπισμού».
Είναι καταγεγραμμένες συζητήσεις για τα ναρκωτικά στην ύπαιθρο και στην πόλη του νησιού, καθώς και άλλες για το περιβάλλον, με παράλληλες μουσικές εκδηλώσεις, αυτά τα χρόνια, που οργανώθηκαν από την πολύ εξασθενημένη τότε τοπική ΚΝΕ, έστω μέσω ευρύτερων σχημάτων, με αναφορές στα Φεστιβάλ της.
Σταδιακά επανέκαμψαν και οι μαθητικές οργανώσεις της ΚΝΕ.
Πολύ ζωντανό και κεφάτο ήταν το 19ο Φεστιβάλ το 1993. Η τοπική ΚΝΕ ανανεωνόταν και το Φεστιβάλ ξανάνοιγε τα φτερά του. Βασικός ομιλητής στην κεντρική εκδήλωση στην πόλη ήταν ο Κερκυραίος Γραμματέας της Οργάνωσης Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας του ΚΚΕ Θεόδωρος Γουλής, υποψήφιος τώρα με υποστηριζόμενο δημοτικό συνδυασμό. Εκεί ήταν και ο επίσης υποψήφιος σε δημοτικό συνδυασμό τώρα – και υποψήφιος βουλευτής Κέρκυρας παλαιότερα όπως και ο Θ. Γουλής – Βασίλης Αρμενιάκος. Επίσης, ο τωρινός υποψήφιος δήμαρχος στον Δήμο του κερκυραϊκού βορρά, νεαρός τότε, Κώστας Ρούσσινος. Οι εκδηλώσεις συνδυάστηκαν με τις επετείους της συμπλήρωσης των 25 ετών από την ίδρυση της ΚΝΕ και των εβδομήντα, πενήντα και 29 ετών από τη δημιουργία των προηγούμενων νεολαιίστικων οργανώσεων ΟΚΝΕ, ΕΠΟΝ και Νεολαία Λαμπράκη, αντιστοίχως.
Να εικόνες τους:
Τον Αύγουστο του 1994, στο 20ό Φεστιβάλ, τον τόνο στην εκδήλωση της πόλης έδωσε πάλι ο συσπειρωτικός, αγωνιστικός λόγος του Θεόδωρου Γουλή.
Σε συνοικίες της πόλης και κεφαλοχώρια, με άξονα την εναντίωση στην προωθούμενη ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση της παιδείας, του πολιτισμού και του αθλητισμού, επικεντρώθηκαν οι δραστηριότητες του Φεστιβάλ το 1995 και το 1996.
Το 1997, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, οργανώθηκαν, μεταξύ άλλων, συζητήσεις (τις 22 Αυγούστου) στη Λευκίμμη για τα ναρκωτικά και στον Άη Μαθιά με θέμα την Παιδεία.
Την επόμενη χρονιά οι εκδηλώσεις συνδυάστηκαν με τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Οι εκδηλώσεις στον κερκυραϊκό βορρά κάλυψαν τα χωριά Αγρός (21 Αυγούστου), Νυμφές (22 Αυγούστου) και Βαλανειό (23 Αυγούστου).
Το 1999, ο κύκλος των εκδηλώσεων συμπεριέλαβε, μεταξύ άλλων, εκδήλωση που έγινε τις 3 Ιουλίου στο Πενταφάναρο, στα όρια της Πάνω Πλατείας, με ομιλήτρια την Ελίνα Χαιρικάκη, Γραμματέα της τοπικής ΚΝΕ και μέλος του τότε Γραφείου Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ. Τις 30 Ιουλίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, στον πρώην Δήμο Αγίου Γεωργίου οργανώθηκε συζήτηση με θέμα την Παιδεία, με τον Κώστα Θύμη, επί σειρά ετών πρόεδρο της τοπικής ΕΛΜΕ και νυν υποψήφιο στον συνδυασμό για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και τον Κώστα Μπορμπότη, τότε μαθητή – μέλος του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Κέρκυρας και νυν μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Ξεχώρισε στον πάλι ευρύ κύκλο εκδηλώσεων που οργανώθηκαν με μέριμνα για την εκ νέου διάχυση του Φεστιβάλ και στην ύπαιθρο, αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο, που παρουσίασαν οι γνωστοί ηθοποιοί Ελένη Γερασιμίδου και Ανδρέας Βαρούχας και το οποίο συνόδευσε μουσικά ο ακούραστος Σπύρος Σαμοΐλης με συγκρότημά του, στο οποίο συμμετείχε και τραγούδησε ο Νίκος Θεοδωράκης.
Το 2000 οι εκδηλώσεις στην πόλη έγιναν το διήμερο 2-3 Σεπτεμβρίου, με ομιλητή εκ μέρους της ηγεσίας της ΚΝΕ τον Γιώργο Καλύβα.
Τις 26 Αυγούστου 2001 στη Λευκίμμη είχε οργανωθεί εκδήλωση, επικεντρωμένη στα εργασιακά θέματα. Η ΚΝΕ εστίαζε εκ νέου στα προβλήματα της εργαζόμενης νεολαίας, που κυριάρχησαν και στην κεντρική της εκδήλωση στην πόλη, δύο εβδομάδες αργότερα.
Διήμερες εκδηλώσεις, το 2002, έγιναν τις 7-8 Σεπτεμβρίου στην Πάνω Πλατεία. Σε συζητήσεις πήρε μέρος η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, καθώς και εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Αλβανίας. Το μουσικό πρόγραμμα συμπεριλάμβανε , συναυλίες με συγκροτήματα έντεχνης μουσικής και ροκ. Βασικός ομιλητής, από την πλευρά του ΚΚΕ, ο Θ. Γουλής.
Ο ίδιος και το 2003. Είχε μιλήσει και στον Άη Μαθιά τις 31 Αυγούστου, σε μια υπέροχη εκδήλωση του Φεστιβάλ, στον τοπικό Συνεταιρισμό, όπου πέραν άλλων δρώμενων είχε προβληθεί η ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», προς τιμήν του άλλοτε έγκλειστου και στο Λαζαρέτο και στις φυλακές του νησιού εκτελεσμένου αγωνιστή Νίκου Μπελογιάννη.
Στο 30ό Φεστιβάλ, την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2004, δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων στην πόλη, μίλησε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Κώστας Αλυσσανδράκης. Η καινοτομία ήταν ότι το Φεστιβάλ έγινε στους χώρους του 6ου Γυμνασίου, κοντά στο λιμάνι της πόλης. Εκεί τραγούδησε «ξεσηκωτικά» ο Διονύσης Τσακνής.
Το 2005 οι κεντρικές εκδηλώσεις έγιναν τις 4-5 Σεπτεμβρίου, με κεντρικό θέμα «Τι θέλουμε να μας μαθαίνουν τα σχολεία», με κριτική παρουσίαση του περιεχομένου των εκπαιδευτικών βιβλίων. Βασικός ομιλητής ήταν ο Βασίλης Τασούλας της ηγεσίας της ΚΝΕ. Το πρόγραμμα περιλάμβανε, επίσης, παραδοσιακούς χορούς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Λαοδάμας» και ροκ μουσικό πρόγραμμα. Ακόμη, θεατρική ομάδα του 3ου Γυμνασίου Κέρκυρας «ανέβασε» το έργο «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ προβλήθηκε ταινία που εστίαζε στις εργασιακές σχέσεις. Έγινε ειδικό μουσικό αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία και «κλείσιμο» των εκδηλώσεων με ρεμπέτικο γλέντι.
Στις εκδηλώσεις του 2006 (8-9 Σεπτεμβρίου) έγιναν συζητήσεις ενόψει τοπικών εκλογών και ομιλητής ήταν, μεταξύ άλλων, ο Φάνης Παρής, τότε μέλος της ηγεσίας της ΚΝΕ και τώρα στέλεχος του τομέα των ιστορικών Αρχείων και του Τμήματος Ιστορίας του κόμματός του.
Το 2007, τις 27 Ιουλίου, είχε γίνει εκδήλωση για τις νέες γυναίκες έξω από το κατάστημα της πόλης «Hondos Center», με προβολή dvd και συζήτηση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ που ολοκληρώθηκε με εκδηλώσεις στην Πάνω Πλατεία πέντε εβδομάδες αργότερα.
Το 2008, εκδηλώσεις που έγιναν στην ύπαιθρο, κυρίως, συνδυάστηκαν με τη συμπλήρωση 90 ετών από την ίδρυση του ΚΚΕ, ενώ το 2009, λόγω πρόωρων βουλευτικών εκλογών, άλλαξε το πρόγραμμα και έγιναν συμβολικές εκδηλώσεις σε χωριά.
Στο 36ο, το 2010, είχε γίνει και Μαθητικό Φεστιβάλ (18 Ιουνίου). Στις κεντρικές εκδηλώσεις (11-12 Σεπτεμβρίου) είχε μιλήσει από το ΚΚΕ ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του και τότε Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του κόμματός του.
Το 2011 οι σχετικές εκδηλώσεις κορυφώθηκαν τις 10 Σεπτεμβρίου στην πόλη, με ομιλητή τον Θ. Γουλή, όπως και το 2012, οπότε οι διήμερες εκδηλώσεις στην Πάνω Πλατεία έλαβαν χώρα τις 7-8 Σεπτεμβρίου.
Στο 39ο Φεστιβάλ του 2013 (7-8 Σεπτεμβρίου) ξεχώρισαν στο πρόγραμμα ένα αφιέρωμα στους κερκυραϊκούς χορούς από τον σύλλογο «Λαοδάμας», συναυλία με τους «drop-ες» και τους «duck’s anarchy» και κουκλοθέατρο και εργαστήρι κατασκευής κούκλας, σε συνδυασμό με αφήγηση του παραμυθιού «3 μικρά λυκάκια» και ζωγραφιές με θέμα «Όλος ο κόσμος μια γειτονιά». Επίσης, αφιέρωμα στον Μπέρτολτ Μπρεχτ και ρεμπέτικο γλέντι. Βασικός ομιλητής από το ΚΚΕ, ο γνωστός και από περιοδείες του σε ξενοδοχεία του νησιού, μαζί με συνδικαλιστές, βουλευτής του Χρήστος Κατσώτης.
Με αιχμή τον στίχο του Μπρεχτ «Άλλαξε τον κόσμο, το ‘χει ανάγκη», οι φοιτητικές οργανώσεις της ΚΝΕ του Ιόνιου Πανεπιστήμιου τις 8 Ιουνίου είχαν διοργανώσει Φεστιβάλ, στο οποίο πήραν μέρος μουσικά συγκροτήματα.
Σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, το 2014 (6-7 Σεπτεμβρίου), το 40ό Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» γιορτάστηκε με χοροθέατρο, μεταξύ άλλων, με θέμα τον πόλεμο, από ομάδα χορού της ΚΝΕ. Έντεχνο μουσικό πρόγραμμα παρουσιάστηκε από ερασιτεχνικό μουσικό σχήμα. Στο μαθητικό στέκι, μαθητές συζήτησαν και αντάλλαξαν γνώμες για ένα «νέο σχολείο». Έπαιξε το μαθητικό μουσικό συγκρότημα «Big Punk Theory». Την πολιτική ομιλία εκ μέρους του ΚΚΕ έκανε πάλι ο βουλευτής του Χρήστος Κατσώτης. Επίσης, υπήρξαν μουσικό αφιέρωμα στο Σταύρο Ξαρχάκο, από σχήμα του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, καθώς και ροκ μουσική από τα μαθητικά συγκροτήματα «Erebos Aenaon» και «Tequila Sunrise». Ακόμη, παρουσιάστηκε αφιέρωμα – κολλάζ στα 40 χρόνια του Φεστιβάλ, με φωτογραφικά στιγμιότυπα.
Ο Θάνος Μικρούτσικος και το Λαζαρέτο
Το 41ο, το 2015 (5-6 Σεπτεμβρίου), ήταν ίσως το πιο μαγευτικό. Ήταν επίσης το πιο μαζικό και συγκινητικό πολλών ετών. Ο Θάνος Μικρούτσικος με επιτελείο λαμπρών τραγουδιστών υποσχόταν και όντως προσέφερε μιαν αξέχαστη – φεγγαρόλουστη κιόλας – βραδιά, με χιλιάδες κοινό, μέσα στο Παλαιό Φρούριο της πόλης. Την έκανε ακόμη καλύτερη μουσικοχορευτικό συγκρότημα της τοπικής ΚΝΕ. Ήταν «παρών» και ο εξαιρετικός Κερκυραίος ερμηνευτής και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος τώρα Βασίλης Γισδάκης. Το πρόγραμμα συμπλήρωνε υπέροχη έκθεση 20 εικαστικών έργων των εξής
12 καλλιτεχνών του τόπου: Αθανασίου Νικολέτα, Άνθη Γιολάντα, Ανυφαντή Δήμητρα, Δημητράτος Τζίνος, Κεφαλληνός Γιώργος, Λάσκο Λαρίσα, Μοναστηριώτη Γεωργία, Μουζακίτη Ελισάβετ, Πηγής Νίκος, Σουέρεφ Έλενα, Σοφιανός Δημήτρης, Χυτήρη Έρη.
Εκεί ήταν, εκ μέρους των στελεχών του ΚΚΕ, ο επί σειρά ετών στη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών Γραμματέας της ΚΝΕ Δημήτρης Γόντικας. Μίλησε πολύ και για τις φυλακές της Κέρκυρας και για τη μαρτυρική νησίδα Λαζαρέτο, όπου σε ειδική μουσική και θεατρική -χορευτική εκδήλωση, την επομένη της συναυλίας, τοποθετήθηκε αναμνηστική επιγραφή του κόμματός του.
Να ορισμένες εικόνες από εκείνο το διήμερο εκδηλώσεων:
Υπήρχε ειδικό αφιέρωμα στους «Αλύγιστους της ταξικής πάλης», με έμφαση στον δολοφονημένο στις φυλακές της Κέρκυρας το 1938 Γραμματέα της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) Χρήστο Μαλτέζο, καθώς και στους εκτελεσμένους στο Λαζαρέτο.
Στο 42ο, το 2016 (10-11 Σεπτεμβρίου), οι εκδηλώσεις έγιναν πάλι στην πάνω πλευρά της μεγάλης πλατείας Σπιανάδα στην πόλη, όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, η τότε Γραμματέας της κερκυραϊκής ΚΝΕ, υποψήφια βουλευτής τρία χρόνια μετά και νυν υποψήφια στις περιφερειακές εκλογές στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων με τη Λαϊκή Συσπείρωση, Μαριλένα Σαϊτά.
Την κεντρική ομιλία έκανε η Ζωή Χαχάμη, μέλος της ηγεσίας της ΚΝΕ. Το πλούσιο μουσικό πρόγραμμα συμπεριλάμβανε χιπ χοπ κομμάτια με τον Drugitiz, συναυλίες των «Bitter Almond» και «Imam Baildi», καθώς και λαϊκό γλέντι.
Την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου σε εργατικό και μαθητικό στέκι γονείς και μαθητές συζήτησαν και συμπλήρωσαν αιτήσεις για τη λειτουργία Λαϊκών Φροντιστηρίων στην πόλη. Πραγματοποιήθηκαν αγώνες σκάκι, αλλά και αγώνες ταχύτητας και ευστοχίας με ποδοσφαιρική μπάλα σε αθλητικό στέκι. Στον παιδότοπο δόθηκε παράσταση Καραγκιόζη. Εντυπωσίασε θεατρική παράσταση, με τίτλο «Απόψε επενδύουμε», από θεατρική ομάδα της ΚΝΕ. Για τρίτη φορά έγινε εικαστική έκθεση με έργα ντόπιων καλλιτεχνών.
Το 2017 (9 Σεπτεμβρίου) την κεντρική ομιλία έκανε ο Νεκτάριος Τριάντης, επικεφαλής της Οργάνωσης Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας του ΚΚΕ, ενώ στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονταν προβολή – αφιέρωμα στη ρωσική Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά και πολύ ευχάριστη stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο. Μια συναυλία με ροκ μουσική, με τους «X-Lovers», τη διαδέχθηκε λαϊκό γλέντι. Έκθεση υλικών είχε θέμα «Αλήθειες και ψέματα για τον σοσιαλισμό».
Στον παιδότοπο, παράσταση Θεάτρου Σκιών είχε θέμα «Ο καραγκιόζης μαθαίνει την αξιοπρέπεια». Το Μαθητικό Στέκι παρουσίασε αφιέρωμα στον Σοβιετικό κοσμοναύτη Yuri Gagarin.
Στα 100 χρόνια του ΚΚΕ, το 2018, η παράδοση που θέλει να έρχονται στην Κέρκυρα για το Φεστιβάλ (9-10 Σεπτεμβρίου) υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ συνεχίστηκε με ομιλία του Ελισαίου Βαγενά, υπεύθυνου σήμερα του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του κόμματός του. Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονταν βίντεο και για την 50χρονη πια Ιστορία της ΚΝΕ, μουσικό και αφηγηματικό αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία, άλλο αφιέρωμα στον στιχουργό κυρίως Άλκη Αλκαίο, λαϊκό γλέντι με τον Δημήτρη Κανέλο να το οδηγεί μουσικά, καθώς και συναυλία από το μαθητικό συγκρότημα «Dirty Diamonds». Έκθεση Κερκυραίων ζωγράφων περιείχε έργα εμπνευσμένα από συνθήματα του Φεστιβάλ. Ήταν το 44ο κατά σειρά.
Τον Σεπτέμβριο του 2019 (14-15), στο 45ο, ξεχώρισε μια νέα, πλούσια εικαστική έκθεση Κερκυραίων, μαζί βέβαια με την παρουσία της ερμηνεύτριας Μελίνας Κανά, που σκόρπισε πολύ κέφι και καταχειροκροτήθηκε. Ο νυν υποψήφιος δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ, Γιάννης Μπορμπότης, πήρε μέρος σε συζήτηση για τη σχεδιαζόμενη εξόρυξη υδρογονανθράκων στα ανοιχτά της Κέρκυρας. Ομιλητής από την πλευρά του ΚΚΕ ήταν ο ασχολούμενος συχνά με τα θέματα των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματικών και μικρών επιχειρηματιών Θανάσης Τζίμας. Η πρώτη μέρα των εκδηλώσεων είχε κλείσει με συναυλία από τον καλλιτέχνη, πανεπιστημιακό και υποψήφιο βουλευτή στις πρόσφατες εκλογές Παναγιώτη Κελάνδρια, τη μπάντα του και το μουσικό σχήμα «Σενάριο».
Ιδού έξι εικόνες από τότε:
Για μία ακόμη χρονιά, καθώς είχαν προηγηθεί ανάλογες δράσεις και κάποια προηγούμενα χρόνια, οι εκδηλώσεις συνδυάστηκαν με Ιστορικό Περίπατο. Αυτή τη φορά το επίκεντρο ήταν η περιοχή της Λευκίμμης, ο μουσειακός χώρος Εθνικής Αντίστασης στον Άγιο Προκόπιο Κάβου και η συνοικία των Αναπλάδων με το συγκλονιστικό και μοναδικό ίσως σε όλη τη χώρα στοιχείο των συνεχόμενων δρόμων, που φέρουν τα ονόματα νέων ανθρώπων οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους σε λαϊκούς αγώνες, όπως αυτός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, εκτελέστηκαν ή έπεσαν στην Ισπανία πολεμώντας τον Φράνκο. Ο περίπατος ολοκληρώθηκε με προβολή ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση στην Κέρκυρα, παραγωγή της τοπικής Τομεακής Οργάνωσης της ΚΝΕ.
Το διήμερο 31 Αυγούστου – 1 Σεπτεμβρίου, εξάλλου, στην περιοχή της Αχαράβης έγιναν προβολές υλικών και συζητήσεις με θέμα «Ζωή με δικαιώματα ή ζωή με ευκαιρίες;».
Επίσης, όπως και κάποιες άλλες χρονιές, τον Αύγουστο πραγματοποιήθηκαν κινηματογραφικές προβολές στο «Θερινό σινεμά της ΚΝΕ» στην πόλη της Κέρκυρας, στον Κήπο του Λαού, δίπλα στα Παλαιά Ανάκτορα.
Το Φεστιβάλ δεν έσβησε τα φώτα του το 2020, όπως θα περίμενε κανείς, λόγω του κορονοϊού. Έγινε, με κάπως λιτές εκδηλώσεις – από εκεί είναι οι πιο πάνω τρεις εικόνες – και με όλα τα προφυλακτικά μέτρα, στο θέατρο «Ρένα Βλαχοπούλου» που φέρει το όνομα της μεγάλης Κερκυραίας ηθοποιού, στο παλαιό ανάκτορο Μον Ρεπό. Στις εκδηλώσεις αυτές του 46ου Φεστιβάλ (12 Σεπτεμβρίου) μίλησε από το ΚΚΕ ο Γιάννης Γκιόκας, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του και βουλευτής του. Τοποθετήθηκαν σχετικά με το άνοιγμα σχολείων και πανεπιστημίων οι εκπρόσωποι τοπικών εκπαιδευτικών φορέων Νίκη Διαμαντοπούλου, Ρούλα Καρδάμη και Λαμπρινή Σαπρίκη. Εντυπωσίασε το χοροθέατρο του ΠΑΜΕ με την παράσταση «Moving in the distance», ενώ με όμορφη συναυλία έριξαν την αυλαία οι μουσικοί Ντέμης Καββαδίας, Μαρία Υφαντή, Χάρης Κουρής και Δημήτρης Νικομάνης.
Θανάσης Παφίλης και Φοίβος Δεληβοριάς
Ήταν η σειρά του ερμηνευτή Φοίβου Δεληβοριά και του υψηλής αναγνωρισιμότητας και απήχησης στο νησί κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Θανάση Παφίλη να «κλέψουν την παράσταση» στο 47ο, τις 11-12 Σεπτεμβρίου 2021. Πάρα πολύς, πάλι, ο κόσμος. Χειμαρρώδης και με βαθιά λαϊκότητα και αναφορές στους ιστορικούς δεσμούς της Κέρκυρας με το εργατικό – κομμουνιστικό κίνημα, η ομιλία του Θ. Παφίλη έγινε, όπως αναμενόταν, πρώτο θέμα σε τοπικά ΜΜΕ, με βιντεοσκοπημένη πλήρη μετάδοσή της.
Τη συναυλία με τον Δεληβοριά διέκοψε μια βροχή. Όμως η κακοκαιρία που έτυχε δεν στάθηκε εμπόδιο στην επιτυχία. Αρκετός κόσμος παρέμενε στον χώρο, πράγμα που έδωσε την ιδέα στον καλλιτέχνη και την μπάντα του να δώσουν μια εκπληκτική συναυλία, off-stage χωρίς ηχεία, με τον κόσμο να καταχειροκροτεί.
Έγινε βέβαια και μουσικό αφιέρωμα στον εκλιπόντα τις αρχές του μήνα Μίκη Θεοδωράκη, με πρωτοβουλία του μουσικού σχήματος «2 λαλούν».
Οι εκδηλώσεις συνδυάστηκαν, όπως είχε γίνει και άλλες χρονιές νωρίτερα, με Μαθητικό Φεστιβάλ και εμφάνιση τοπικών μαθητικών μουσικών συγκροτημάτων. Επανέκαμψε και το σκάκι.
Το 2022, 103 χρόνια από τότε που συγκροτήθηκε στο νησί η πρώτη Οργάνωση νέων της Κέρκυρας με σκοπό τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και τη συμβολή τους στην επίτευξη μιας ελληνικής σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας, κεντρικός ομιλητής ήταν ο καταγόμενος από το κερκυραϊκό χωριό Κουραμάδες, τόπο γέννησης του εκτελεσμένου την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή κομμουνιστή δάσκαλου και υποστηρικτή της ΟΚΝΕ στα νιάτα του Κώστα Χυτήρη, Θανάσης Σγούρος, μέλος τότε του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και νυν στέλεχος του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Μακεδονία.
Οι εκδηλώσεις εκείνες (2-3 Σεπτεμβρίου) συμπεριέλαβαν νέο αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με την επιμέλεια και τη συμμετοχή του Σπύρου Σαμοΐλη, άλλη συναυλία με το ροκ συγκρότημα «Μωρά στην Φωτιά», συζήτηση με θέμα «Το “τουριστικό θαύμα” Vs τα δικαιώματα της νεολαίας» με συμμετέχουσα μεταξύ άλλων την πρώην Γραμματέα της τοπικής ΚΝΕ καθώς και υποψήφια βουλευτή και νυν υποψήφια δημοτική σύμβουλο Μυρσίνη Χαραλάμπους, μίνι συναυλίες με τους «EverWhat, «Echelon», «Σενάριο» και «ΜΑΡΙΕΛΒΙΣ», δημιουργικό στέκι με το έντυπο «Κόκκινο Αερόστατο» για μικρούς μαθητές, αλλά και λαϊκό γλέντι και λειτουργία cocktail bar. Η εμφάνιση μαθητικών και άλλων τοπικών μουσικών σχημάτων είχε αρχίσει χρόνια πριν και τότε κορυφώθηκε. Όπως και άλλες χρονιές νωρίτερα, οι εκδηλώσεις συνδυάστηκαν με κινηματογραφικές προβολές σε συνοικίες και χωριά και έγινε, ακόμη, επίσκεψη στο νησάκι Βίδο, με ιστορικό περίπατο – ξενάγηση.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε, επίσης, θεματική έκθεση υλικών για τη Μικρασιατική Καταστροφή, έκθεση ζωγραφικής στη μνήμη του Κερκυραίου ζωγράφου Δημήτρη Σοφιανού, μύηση νεαρών φίλων της ΚΝΕ στα μυστικά του tae kwon do, αλλά και μια μουσική έκπληξη, στην οποία αναφερόμαστε σε επόμενες γραμμές.
Νωρίτερα, τις17 Ιουνίου, σε Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ ξεχώρισε μια αστρονομική παρουσίαση, με τίτλο «Ένα ταξίδι στο σύμπαν».
Έτσι φτάσαμε στο 49ο κεντρικό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», που συμπληρώνει λίγα λιγότερα στην Κέρκυρα και ανοίγει τις πύλες του σήμερα στο νησί μας με πλούσιο διήμερο πρόγραμμα και βασικόν ομιλητή εκ μέρους του ΚΚΕ το στέλεχός του και ηγετικό στέλεχος του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) Νίκο Μαυροκέφαλο.
Κορυφαίο ίσως γεγονός των εκδηλώσεων, στη διάρκεια των οποίων θα συλλέγονται είδη βοήθειας για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, η συναυλία με τον κερκυραϊκής καταγωγής καινοτόμο τραγουδοποιό Σπύρο Γραμμένο – εικονίζεται πάνω με την πρώην Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σε εκδήλωση του κεντρικού Φεστιβάλ της Αθήνας – αύριο το βράδυ.
Απόψε υπάρχουν, μεταξύ άλλων, συναυλία με τον Σπύρο Βραχλιώτη και λαϊκό γλέντι με τους Κώστα Κωστούλα, Χρήστο Ζάχο και Γιώργο Πρίφτη, ενώ θα λειτουργεί ταβερνάκι.
Η στέγαση των φοιτητών θα είναι το θέμα συζήτησης σε φοιτητικό στέκι του Φεστιβάλ, σε συνέχεια άλλων φοιτητικών εκδηλώσεων που έγιναν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ τον Ιούνιο στο νησί, καθώς στο παρελθόν είχε οργανωθεί και Φοιτητικό Φεστιβάλ, αντίστοιχο του Μαθητικού. Μια έκθεση υλικών θα αφορά τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Θα κλείσουμε αυτή την ιστορική αναδρομή με λίγες ακόμη αναφορές στον πιο σταθερό και σημαντικό βέβαια καλλιτεχνικό συντελεστή των τοπικών αυτών Φεστιβάλ.
Στον αγαπητό σε όλους Σπύρο Σαμοΐλη, που είχε δώσει το «παρών» – από εκεί η πιο πάνω εικόνα – και το 2022, στο 48ο Φεστιβάλ, στην Πάνω Πλατεία.
Σαράντα πέντε χρόνια από τότε, το 1977, είχε παρουσιάσει στο κεντρικό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», στην Αθήνα, το γνωστό έργο του με τη μελοποίηση τμήματος του μεγάλου ποιήματος «Γειτονιές του κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου, πριν ασχοληθεί με αυτό και μελοποιήσει άλλο τμήμα του ο Μίκης Θεοδωράκης, που μέχρι τη θανή του τον αγαπούσε. Τότε, ιδιαιτέρως το κομμάτι του «Αυτός ο άνεμος», που έκλεινε με τους στίχους του Ρίτσου «Κι εγώ τον τραγουδάω συντρόφια μου μέσα από το αντίσκηνο του Άη Στράτη», όπου ήταν εξόριστος όταν το έγραψε, είχε ξεσηκώσει τον κόσμο. Όπως τον ξεσηκώνει ακόμα στην πανέμορφη χαρούμενη και περήφανη χορευτική εκδοχή που του έδωσε πριν από μερικά χρόνια ο Πολιτιστικός Όμιλος του Δήμου Πάτρας και την έχει «ανεβάσει» στο «Youtube» ο καλός φίλος της Κέρκυρας φωτογράφος Χρήστος Ζουλιάτης. Στο τοπικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» τo 2022 o Σπύρος Σαμοΐλης καινοτόμησε πάλι. Παρουσίασε, σε μια πρώτη βερσιόν, τραγούδι του με τον τίτλο «Ύμνος του ΠΑΜΕ».
Ήταν «παρών» στις σχετικές εκδηλώσεις στην Αθήνα τόσο στο 1ο όσο και στο 2ο και στο 3ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», με συναυλίες του τις 20 Σεπτεμβρίου 1975, 11 Σεπτεμβρίου 1976 και 13 Σεπτεμβρίου 1977, αντιστοίχως.
Κλείνουμε παραθέτοντας σχετικό δημοσίευμα του «Οδηγητή» σε φύλλο του τις 27 Αυγούστου 1976, με την εξής δήλωσή του:
«Η περσινή διοργάνωση του πρώτου νεολαιίστικου Φεστιβάλ στον τόπο μας απόδειξε πόσο λείπουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις από τον λαό. Ο κόσμος το δέχτηκε σαν κάτι δικό του, γιατί ήταν δικό του. Τρεις μέρες 150.000 άνθρωποι γίναν αδέρφια. Ήρθαν κοντά στην πραγματική τέχνη, γνωρίσανε τους δημιουργούς της, έτσι απλά που συναντηθήκανε και μιλήσανε μαζί τους. Κάτι που φαινότανε σχεδόν ακατόρθωτο έγινε πραγματικότητα με την ομαδική δουλειά και είναι ευτύχημα που ένα τόσο μεγάλο γεγονός έγινε για πρώτη φορά από την ΚΝΕ. Είναι για μένα μεγάλη τιμή που παίρνω μέρος στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” και αισθάνομαι φέτος μεγαλύτερη την ευθύνη. Θα παρουσιάσω αποσπάσματα του έργου μου “Οι γειτονιές του κόσμου” σε ποίηση Γ. Ρίτσου».